Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Neglected Food

Όλοι είχαμε σαν παιδιά κάποια φαγητά που δεν τα πλησιάζαμε με τίποτα.. Μεγαλώνοντας, όμως, μάθαμε να τα τρώμε. Κάποια τα συνηθίσαμε, άλλα τα αγαπήσαμε. Αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτής της περίπτωσης εγώ. Σαν παιδί δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα(κυρίως τίποτα υγιεινό). Μετά την ενηλικίωση μου, όμως, όχι μόνο τα συνήθισα αλλά σε πολλές περιπτώσεις τα αγάπησα κιόλας. Και για του λόγου το αληθές θα σας παρουσιάσω μια αντιπροσωπευτική λίστα με τρόφιμα που κάποτε δεν μπορούσα ούτε να τα αγγίξω και τώρα τα λατρεύω! Φυσικά, κάποια τρόφιμα ακόμη τα μισώ(όπως τον ταραμά, τις ελιές και τις μπάμιες) τα περισσότερα, όμως, πλέον τα τρώω με ευχαρίστηση. Γι' αυτό κι εσείς αν πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να φάτε κάτι επειδή το μισήσατε όταν το δοκιμάσατε ως παιδί, δοκιμάστε να το φάτε ξανά. Ο ενήλικος ουρανίσκος έχει πολύ διαφορετικά γούστα από τον παιδικό.


Μπρόκολο
Πρώτη φορά στη ζωή μου έφαγα -και απόλαυσα- μπρόκολο στα 20 μου. Δεν ξέρω γιατί, αλλά παρόλο που έτρωγα κουνουπίδι, το μπρόκολο ούτε να το δω ήθελα. Πλέον -ειδικά σε περίοδο υγιεινής διατροφής- όχι μόνο το τρώω, αλλά το βράζω κιόλας με ιδία πρωτοβουλία -παρά τη μυρωδιά.


Μελιτζάνα
Μέχρι τα 18 χρυσή να μ' έκανες μελιτζάνα δεν έτρωγα με τίποτα. Ακόμη και στο μουσακά έτρωγα το υπόλοιπο και τις άφηνα στην άκρη. Πλέον τις τρώω τόσο σε μπριαμ όσο και ως υποκατάστατο κιμά σε μια απ' τις αγαπημένες μου σάλτσες για μακαρόνια.


Καρότο
Μπορεί τώρα να είμαι το ανθρώπινο αντίστοιχο του Μπαγκς Μπάνι, αλλά μέχρι τα 20 δεν τα έτρωγα με τίποτα. Ακόμη και στις σούπες έτρωγα όλο το υπόλοιπο και άφηνα στην άκρη τα καρότα. Μόνο χυμό καρότο έπινα. Πλέον, όμως, τα λατρεύω! Ειδικά τα καλοκαίρια παίρνω το καροτάκι μου και "κριτσινάω" σιγά-σιγά στο μπαλκόνι.


Σπανάκι
Ποιο παιδί δεν αντιπαθεί το σπανακόρυζο; Εγώ σίγουρα το μισούσα. Μέχρι τα 18 μου. Δειλά-δειλά ξεκίνησα με σαλάτα σπανάκι. Σύντομα ο έρωτας μου με το σπανάκι εξελίχθηκε τόσο που αγάπησα ακόμη και το σπανακόρυζο!


Ρόκα
Η ρόκα ως σαλατικό είναι πικρή. Οπότε με τον παιδικό-εφηβικό ουρανίσκο μου -που δεν ήταν φαν των πικρών τροφίμων- δεν μπορούσα να τη φάω. Πλέον το πρόβλημα αυτό το ξεπέρασα -βοήθησαν βέβαια και οι συνταγές για πεντανόστιμες σαλάτες, με τις οποίες πειραματίζομαι εδώ και 5 χρόνια.


Μύδια
Πριν 6 μήνες δεν έτρωγα μύδια με τίποτα. Επηρεασμένη από δύο αποτυχημένες δοκιμές στα παιδικά μου χρόνια, όχι μόνο τα αντιπαθούσα -σιχαινόμουν να τα βάλω στο στόμα μου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε έκανα μια ακόμη απόπειρα μήπως τελικά μου αρέσουν. Το αποτέλεσμα ήταν μέσα σε τρεις μήνες να φάω τόσα όσα δεν έφαγα σ' όλη μου τη ζωή.


Γαρίδες
Μη με παρεξηγείτε, λατρεύω τις γαρίδες. Έμαθα, όμως, να τις τρώω γύρω στα 16-17. Μέχρι τότε στα μάτια μου φάνταζαν κάτι σαν θαλάσσιες κατσαρίδες. Πλέον, όμως, όχι μόνο λατρεύω να τις τρώω, αλλά και να τις μαγειρεύω(κάτι που εκτιμά και ο γάτος μου)!


Παστουρμάς
Παστουρμά δοκίμασα πρώτη φορά το καλοκαίρι που μας πέρασε. Η δυνατή του οσμή -έως μπόχα- ήταν αποτρεπτική ώστε να πάρω το θάρρος να τον δοκιμάσω. Όμως με το ούζο/τσίπουρο ο παστουρμάς είναι ένα από τα καλύτερα συνοδευτικά! Στην ορκωμοσία μου, μάλιστα, στο τραπέζι με την οικογένεια μου στο τούρκικο εστιατόριο Sultan Tepe, παραγγείλαμε 2 μερίδες παστουρμαδόπιτα!


Πιπεριές
Μπορεί από τα 15 μου να τσακίζω τη μια καυτερή μετά την άλλη, έπρεπε όμως να φτάσω 19-20 χρονών για να φάω το γύρω-γύρω της πιπεριάς στα γεμιστά. Ο λόγος; Φυσικά η πίκρα του λαχανικού. Πρόβλημα, πλέον, αμελητέο για μένα.


Η λίστα περιλαμβάνει τα τρόφιμα που κάποτε μισούσα και τώρα αγαπώ. Υπάρχουν και πολλά ακόμη τρόφιμα που απλά τα έχω συνηθίσει...

14 σχόλια:

  1. Xaxaxa....Όντως και εγώ παρόλο που φαγανό κοριτσάκι, έχω κάποιες ιδιορυθμίες στο φαγητό μου. Είναι κάποια φαγητά που δεν μπορώ να φάω με τίποτα. Μερικά όμως, παρόλο που δεν τα έτρωγα μέχρι και πριν 1 χρόνο, έχω καταφέρει να αλλάξω γνώμη και να τα αγαπήσω ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα κι εγώ φαγανό παιδί είμαι, αλλά μικρή δεν έτρωγα ούτε τα μισά απ' όσα τρώω τώρα(ειδικά τα υγιεινά!). Αλλά ως επί το πλείστον μετά τα 18-20 άρχισα όχι μόνο να τα τρώω αλλά και να τα λατρεύω!

      Διαγραφή
    2. Xαχαχαα...Είναι να μη ζήσουμε μόνες μας. Εγώ δεν έτρωγα ποτέ τα καλαμαράκια. Γενικά τα θαλασσινά. Ενώ τα ψάρια τα λατρεύω. Φέτος όμως έκανα την υπέρβαση να δοκιμάσω καλαμαράκια. Και μπορώ να πω ότι τα λάτρεψα. Σε αντίθεση με το καβούρι. Που όσο και να μην ήθελα να δοκιμάσω, το δοκίμασα κάποια στιγμή καταλάθος και μόλις το έβαλα στο στόμα μου ένιωσα ότι ήταν τόσο μα τόσο άνοστο, που ρώτησα τι ήταν αυτό που έφαγα. Και μου είπαν καβούρι. Και τότε επιβεβαίωσα το γιατί δεν έτρωγα όλα αυτά τα χρόνια :P

      Διαγραφή
    3. Απλά όπως μεγαλώνεις εσύ, έτσι "μεγαλώνει" και ο ουρανίσκος σου και "ωριμάζουν" οι γευστικές προτιμήσεις..εγώ πχ 15 χρονών ήμουν πολύ περίεργη με τα ψάρια που έτρωγα, τώρα τα αγαπώ πολύ περισσότερο(άσε κιόλας που μου έλειψαν όσο ζούσα στην Κομοτηνή) ή 15 χρονών δεν μου πολυάρεσε η γλυκόξινη σάλτσα και τώρα τρελαίνομαι!

      Σίγουρα κάποια πράγματα δε γίνεται ούτε καν να τα συνηθίσεις, αλλά εντάξει κάθε άνθρωπος έχει τα γούστα του..

      Διαγραφή
    4. Ναι...Είναι κάποιες γεύσεις που "αλλάζουν" όταν τις ξαναδοκιμάζεις και κάποιες άλλες που μένουν ίδιες (όπως το σπανάκι για μένα :P )
      Αχχ γλυκόξινη....Τη λατρεύω...!

      Διαγραφή
    5. Σκέψου ότι εγώ είχα δοκιμάσει μύδια 2 φορές στην παιδική-εφηβική μου ηλικία και μου άρεσε όντας ενήλικη!
      Το σπανάκι σε κάποιες συνταγές το λατρεύω(σουφλέ, σαλάτα κλπ) σε άλλες προτιμώ ένα μπέργκερ :Ρ
      Η αλήθεια είναι ότι το σπανακόρυζο το έχω συνδέσει με ένα συμβάν στο 4ο έτος στην Κομοτηνή, γι' αυτό το αγαπώ πιο πολύ(επίσης το προτιμώ μαγειρεμένο από εμένα απ' ότι από τη μαμά μου :Ρ)
      Κι εγώ η λατρεύω! Κι έχω καιρό να φάω γλυκόξινο κοτόπουλο.... ;)

      Διαγραφή
    6. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχα.....Μ αρεσε όπως είπες το προτιμώ μαγειρεμένο από μένα απ' ότι από τη μαμά μου...χαχαχαχαχαχαχαχα...
      Δεν ξέρω, εγώ ακόμα δεν το έχω συμπαθήσει το σπανάκι :P
      Αχχ ναιιι και εγώωω....Και με noodles :P

      Διαγραφή
    7. ε ναι, η μαμά μου το κάνει πιο "νια νια" το σπανάκι, εγώ το προτιμώ λίγο πιο άψητο χαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχα :Ρ

      Τελευταία φορά που έκανα κοτόπουλο με γλυκόξινη σάλτσα το συνδύασα με rice noodles..τέλειο! :))

      Διαγραφή
    8. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαα :P

      Αχχχχ ρεεε είναι τέλειο φαγητό αυτόοο!!!!

      Διαγραφή
    9. ναι ρε συυυυ....πρώτη φορά όμως έφτιαξα αυτά τα noodles(συνήθως έκανα με noodles αυγού) και ήταν κι αυτά υπέροχα!

      Διαγραφή
    10. Kαι εγώ του αυγού παίρνω (παρόλο που δεν τρώω αυγό, αυτά μ' αρέσουν). Θα τα δοκιμάσω και εγώ με το ρύζι.... ;)

      Διαγραφή
    11. Να δοκιμάσεις, είναι κι εκείνο πολύ νόστιμο :)

      Διαγραφή
    12. Όταν τα δοκιμάσω I will let you know ;)

      Διαγραφή