Μεγαλώνω μαμά. Και φοβάμαι.

Ανήμερα των γενεθλίων μου πάντοτε με πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία, αυτή η όμορφη ακαθόριστη μελαγχολία. Έτσι έκατσα και σήμερα να μετρήσω μέχρι πού έχω φτάσει. Αλήθεια, όσα κι αν σκεφτώ, το συμπέρασμα είναι ένα: πως μεγαλώνω, μαμά.

Μεγαλώνω, μαμά, και δεν ξενυχτάω πλέον κάθε βράδυ ως το ξημέρωμα τα καλοκαίρια. Αντιθέτως, δεν έχω την επιλογή να ξυπνήσω δίχως όρεξη. Πρέπει να βάλω τα καλά μου, να χαμογελάω σε όλους και να καταφέρω να συνυπάρχω και να δουλέψω με χίλιους δυο ανθρώπους.

Μεγαλώνω, μαμά, κι έμαθα πια για τα καλά τι θα πει ρουτίνα. Εγώ που μπορούσα να βγω στο δρόμο με πλακάτ να φωνάξω εναντίον της. Μεγαλώνω, αλλά ακόμη με φοβίζουν οι κουστουμαρισμένοι που κρύβονται πίσω απ’ την δύναμή τους. Οι υποχρεώσεις κάποτε με πνίγουν, μαμά, δε θέλω να κλείνομαι σε καλούπια, δεν το αντέχει το πετσί μου να περιτριγυρίζομαι από υποχρέωση γύρω από «άσχημους» ανθρώπους. Κάποτε το μόνο που θέλω είναι να τρέξω σε σένα, μαμά, να χωθώ στην αγκαλιά σου, να μη με νοιάζει ο έξω κόσμος, αυτός που με τρομάζει.

Μεγαλώνω, μαμά, κι οι φίλοι λιγοστεύουν. Άρχισαν να μετριούνται σε όσους χαίρονται με τη χαρά μου και σπαράζουν περισσότερο κι από μένα με τη λύπη μου. Θυμάσαι, μαμά, κάποτε που δεν προλάβαινες να υπολογίσεις ονόματα φίλων; Τώρα λιγοστεύουν, μαμά, οι άνθρωποι αλλάζουν. Κοιτάζουν το συμφέρον τους όσο μεγαλώνουν, δεν αφήνουν κανένα μέρος της καρδιάς τους αγνό. Και με πονάει αυτό, μαμά.

Νόμιζα πως οι φίλοι έχουν τη δύναμη να σε κρατάνε για πάντα παιδί – εκτός κι αν χαθούν. Και φοβάμαι, μαμά, εσύ το ξέρεις καλύτερα, ήταν πάντοτε ο εφιάλτης μου να μη με αγαπάνε όσοι αγαπώ. Αλλά είχες δίκιο, λιγοστεύουν και χάνονται κι η απώλειες πάντα θα με πονάνε, μαμά.

Μεγαλώνω μαμά, κι οι έρωτες δεν είναι πια όπως τους φανταζόμουν στα δεκάξι. Δεν είναι πια ατέλειωτες βόλτες, τσιγάρα και ξενύχτια. Οι έρωτες έχουν αγκάθια και πονάνε. Σε θέλουν δυνατό κι εξηγημένο. Κι η αγάπη, με φοβίζει η αγάπη, μαμά. Θυμάσαι κάποτε που νόμιζα πως αγαπούσα πραγματικά, αλλά έφευγα με την πρώτη δυσκολία; Μεγαλώνω μαμά και καταλαβαίνω πως η αγάπη και το νοιάξιμο είναι μεγάλες ευθύνες. Πως οι σχέσεις δεν έρχονται αβίαστα, θέλουν φροντίδα, δουλειά και προσπάθεια. Κι εγώ μεγάλωσα, μαμά, και τόσο αυθόρμητη και παρορμητική, πώς να μπω σε καλούπια τώρα;

Μεγαλώνω μαμά κι άρχισα να βιώνω τις απώλειες. Είναι αναπόφευκτο να χάνεις αγαπημένους σου μεγαλώνοντας κι αυτό είναι απ’ τα μεγαλύτερα πλήγματα της ενηλικίωσης. Φοβάμαι μαμά. Ας μεγαλώσω κι άλλο, ας βγάλω ρυτίδες πιο βαθιές απ’ το πιο μεγάλο μου χαμόγελο μα κάνε το χρόνο να σταματήσει για όλους εσάς που αγαπώ, μαμά.

Μεγαλώνω, μαμά. Και για όλα εκείνα τα χρόνια που βιαζόμουν να μεγαλώσω, να βάλω τακούνια και γυαλιά, δε με προετοίμασε κανείς για το πόσο δύσκολος είναι ο έξω κόσμος, για το ότι οι άνθρωποι πληγώνουν και φεύγουν. Για το πόσο πρέπει να πονέσεις για να γίνεις δυνατός.

Μεγαλώνω μαμά. Και φοβάμαι.

Πηγή: pillowfights.gr

Fallen Angels

I relate to this on a spiritual level

EDITORIAL

Ξεκάθαρα η φάτσα μου τη μέρα που γεννήθηκα.

Happy Birthday to me!

Έχετε παραμύθι στον τηλεφωνητή σας

Μυτιλήνη: Το βιβλιοπωλείο Madamadi έκλεισε αλλά όσα παιδιά τηλεφωνούν ακούν ένα παραμύθι

Όπως τα περισσότερα εμπορικά καταστήματα στην Ελλάδα, το βιβλιοπωλείο στο χωριό Μανταμάδος έκλεισε εν μέσω της πανδημίας, και όλοι οι εργαζόμενοι μένουν στα σπίτια τους. Φρόντισαν όμως, πριν φύγουν, να ηχογραφήσουν το ιταλικό παραμύθι «Οι τρεις συμβουλές», που μπορεί οποιοσδήποτε να ακούσει, μέρα και νύχτα, αν καλέσει στο τηλέφωνο του βιβλιοπωλείου 2253061005.

Οι υπεύθυνοι του βιβλιοπωλείου έγραψαν στα σόσιαλ μίντια.

«Το βιβλιοπωλείο αν και δεν έχει καθόλου βήχα, υποχρεούται για μερικές ημέρες να ακολουθήσει τις οδηγίες και θα παραμείνει κλειστό. Αντανακλώντας στη βίαιη κρίση των ημερών ηχογραφήσαμε ένα ακόμη παραμύθι με την Athina Soulogani, «Οι 3 Συμβουλές». Το παραμύθι αυτό προέρχεται από την Ιταλία και στα αγγλικά είναι γνωστό ως «The Three Admonitions» όπου admonition σημαίνει νουθεσία, προειδοποίηση ή παραίνεση. Υπάρχουν ισχυρισμοί και για μερικές Ιρλανδικές ρίζες αλλά προς το παρόν, αυτό έχουμε σκοπό να το αφήσουμε αναπάντητο. Το παραμύθι θα είναι διαθέσιμο όλες τις ώρες, μέρα και νύχτα από σήμερα και στο εξής, όταν καλείτε στο τηλέφωνο του βιβλιοπωλείου 2253061005. Μια μικρή συντροφιά για όλους εμάς που είμαστε πια στο σπίτι και έχουμε ανάγκη μια μικρή ιστορία για παρέα. Θα #menoumespiti αλλά θα ποτίζουμε τα λουλούδια μας κάθε μέρα. Είμαστε αισιόδοξοι πως αυτή η δύσκολη διαδρομή θα κρατήσει λίγο και σίγουροι πως θα τα πούμε στον τερματισμό. Καλή αντάμωση». 

Η ανάρτηση του βιβλιοπωλείου στο facebook

Πηγές: lifo.gr, womantoc.gr

Τεστ κορωνοϊού

Παρακάτω απεικονίζονται ένα μολύβι και μία κασέτα.

Αν είστε σε θέση να αντιληφθείτε πώς συνδέονται μεταξύ τους λειτουργικά τα δύο αντικείμενα της εικόνας, ανήκετε σε ομάδα υψηλού κινδύνου.

What is a Friend?

What is a Friend?

A friend will make you smile.

It's nice to have a friend.

more than ever

Raise good men. Raise strong women.

The world needs them, now more than ever.

Βασιλόπιτα ... αλλιώς!

Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Το ρολόι χτυπάει μεσάνυχτα.

Το νέο έτος έχει μπει επισήμως, και μαζί του κάνει την εμφάνισή της στο τραπέζι η Βασιλόπιτα. Κατά το έθιμο, το βράδυ της Παραμονής, ο οικοδεσπότης σταυρώνει τρεις φορές τη βασιλόπιτα, κόβει και μοιράζει τα κομμάτια σε παρευρισκόμενους και μη. Ένα του Χριστού, ένα της Παναγίας, του Σπιτιού, του Άη Βασίλη, του Οικοδεσπότη, της Οικοδέσποινας κ.ο.κ. Αυτός που θα βρει το τυχερό φλουρί στο κομμάτι του, θα έχει την εύνοια της τύχης το νέο έτος.

Η παράδοση θέλει τη βασιλόπιτα ως ένα φουρνιστό γλύκισμα από αλεύρι, αυγά, γάλα και ζάχαρη. Είναι, όμως, αυτή η μοναδική μορφή της;

Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ συνηθισμένη η βασιλόπιτα που απαντάται προπαρασκευασμένη σε φούρνους, ζαχαροπλαστεία και σούπερ μάρκετ. Ένα στρογγυλό τσουρέκι, με το νέο έτος να αναγράφεται στην κορυφή με ένα κομμάτι ζυμάρι.

Στο σπίτι μου, για πολλά χρόνια, η δική μας παράδοση ήταν μία τούρτα που έφτιαχνε η γιαγιά μου την Παραμονή. Ο οικοδεσπότης μας κάθε χρόνο αφιέρωνε ένα κομμάτι στο Φτωχό κι ένα στον Ξενιτεμένο. Απολύτως ταιριαστό, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι παππούδες μου ήταν εγγόνια και παιδιά προσφύγων, αλλά και οι ίδιοι τους ήταν για πολλά χρόνια μετανάστες στη Γερμανία.

Με αφορμή το νέο προϊόν γνωστής μάρκας ειδών σφολιάτας, αποφασίσαμε φέτος να αλλάξουμε την "παράδοση" και να κόψουμε μια αλμυρή βασιλόπιτα στο σπίτι μας. Νέο έτος, νέα δεδομένα, νέα βασιλόπιτα. Θα είναι, άραγε, αυτό το νέο μας έθιμο;

Στην πραγματικότητα, σε κάποια μέρη της Ελλάδας οι αλμυρές πίτες είναι μια συνηθισμένη παραλλαγή της Πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας. Στη δυτική Μακεδονία, η παράδοση θέλει μία τυρόπιτα ή πρασόπιτα να καλωσορίζει το νέο έτος, ενώ σε περιοχές όπως η Θράκη, δεν είναι απίθανο ο οικοδεσπότης να μοιράσει μια κρεατόπιτα.

Καθώς διαβάζουμε τη συνταγή για την Ξανθιώτικη βασιλόπιτα με πράσο και κιμά, ας θυμηθούμε όλοι μας - και ο καθένας ξεχωριστά - τα πρωτοχρονιάτικα έθιμα του δικού μας σπιτιού.

Αλμυρή βασιλόπιτα κρεατόπιτα Ξάνθης

Προετοιμασία: 0:30' Μαγείρεμα: 1:00'
Εύκολη
Μερίδες: 12

Παραδοσιακή αλμυρή βασιλόπιτα κρεατόπιτα με πράσα από την Ξάνθη. Αντί για βασιλόπιτα, σε πολλές πόλεις της Ελλάδας φτιάχνουν αλμυρές πίτες (συνήθως κρεατόπιτες) με φλουρί, που τις εμπλουτίζουν με ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Έτσι, η νέα χρονιά ξεκινά με αφθονία, καλή τύχη και τραγανή νοστιμιά!

Υλικά Συνταγής

• 1 πακέτο φύλλο κρούστας
• 6 μέτρια πράσα 
• 1 ξερό κρεμμύδι 
• 500 γραμ. χοιρινό κιμά
• 3/4 φλ. ελαιόλαδο 
• 3 κ.σ. σουσάμι 
• 1/2 φλ. αμυγδαλόψιχα χοντροκομμένη 
• αλάτι 
• πιπέρι 
• 2 πρέζες κύμινο
• 2 πρέζες κανέλα
• 2 πρέζες μοσχοκάρυδο 

Εκτέλεση

Για την παραδοσιακή αλμυρή βασιλόπιτα κρεατόπιτα από την Ξάνθη, καθαρίζουμε πρώτα τα πράσα. Τα κόβουμε σε χοντρές φέτες. Τα ζεματάμε σε αλατισμένο νερό για 5′ και τα στραγγίζουμε καλά. Ζεσταίνουμε 2 κ.σ. από το ελαιόλαδο και ροδίζουμε τον κιμά να ψηθεί καλά. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το αφήνουμε να μαραθεί. Τέλος, προσθέτουμε τα ζεματισμένα πράσα. Αφήνουμε τη γέμιση να πιει όλα τα υγρά της. Πασπαλίζουμε με τα μπαχαρικά και προσθέτουμε το σουσάμι και το αμύγδαλο. Την αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει καλά.

Σε μεγάλο ρηχό λαδωμένο ταψί για πίτα, στρώνουμε ακτινωτά 4 φύλλα κρούστας λαδωμένα. Κάνουμε λεπτή στρώση με το 1/3 της γέμισης, σκορπίζοντάς τη σε κομματάκια, σε όλη την επιφάνεια του φύλλου. Από πάνω, απλώνουμε δυο λαδωμένα φύλλα και προσθέτουμε το 1/3 της γέμισης. Σε κάποια από τις στρώσεις βάζουμε το φλουρί.

Επαναλαμβάνουμε με δυο λαδωμένα φύλλα και την υπόλοιπη γέμιση. Καλύπτουμε την πίτα με τα υπόλοιπα φύλλα, αφού τα λαδώσουμε ενδιάμεσα. Γυρίζουμε τις άκρες προς τα μέσα, χαράζουμε σε κομμάτια και ραντίζουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο, καθώς και με λίγες σταγόνες νερό. Ψήνουμε την αλμυρή βασιλόπιτα κρεατόπιτα για 1 ώρα στους 180 C, μέχρι να ροδίσει καλά.

Extra tip για την αλμυρή βασιλόπιτα κρεατόπιτα

Ραντίζουμε την κρεατόπιτα με ελαιόλαδο και με λίγο νερό, για πιο τραγανό αποτέλεσμα.

Πηγή: argiro.gr

Dear Santa

Όταν ήμουν μικρή, ποτέ δεν με παραμύθιασαν οι δικοί μου με τον Αγιο Βασίλη. Δεν έχω παράπονο, έπαιρνα δώρα, αλλά πάντα μου τα έδιναν εκείνοι. Δεν είχα πρόβλημα, αρκεί που είχα δωράκια.. 

Εκεί που πραγματικά ένιωθα άσχημα ήταν όταν άλλα παιδιά περίμεναν τον Άγιο Βασίλη, ζούσαν τη μαγεία αυτή κι εμένα μου έλεγαν "μην πεις στην τάδε φίλη σου ότι δεν υπάρχει, γιατί περιμένει να της φέρει δώρο"... Και άκουγα να μιλάνε τα άλλα παιδιά γι αυτό, τι προετοιμασίες έκαναν κ πως το ζούσαν κ στεναχωριόμουν λίγο.. Ευχόμουν πραγματικά να πίστευα κ γω, κ να περίμενα τον Άγιο Βασίλη, ένιωθα πραγματικά την λαχτάρα κ ζήλευα τη φάση! Ο άντρας μου, λίγο πολύ, σαν κ μένα, δεν του είχαν πει ποτέ πως τα δώρα τα φέρνει κάποιος άλλος εκτός των γονιών των ίδιων. 

Όταν ήρθε στον κόσμο η μικρή, εξ αρχής, κάναμε το θέμα του Άγιου Βασίλη, υπερπαραγωγή... Παραμονή Χριστουγέννων το βράδυ, (πάντα παραμονή Χριστουγέννων, όχι Πρωτοχρονιάς, για να έχει χρόνο να παίξει με τα παιχνίδια της όσο το δυνατόν περισσότερο κ νωρίτερα) βγαίναμε έξω στον κήπο κ κρύβαμε τα δώρα της σε διάφορα δέντρα. Αν τύχαινε να είμαστε στο Βόλο, στα πεθερικά μου, επειδή είναι διαμέρισμα, κρύβαμε τα δώρα στην πυλωτή. 

Ξαφνικά λοιπόν, εκεί που η μικρή ήταν στο σαλόνι κ ανυπομονούσε, ακούγαμε όλοι καμπανάκια.. Ή, έπαιρνε τηλέφωνο ο Άγιος Βασίλης τον μπαμπά! Και ζητούσε τη μικρή, κ της έλεγε να βγει να ψάξει τα δώρα της επειδή εκείνος έπρεπε να φύγει γρήγορα, να πάει κ σε άλλα παιδάκια. (Να ακούς τον άντρα μου να μιλάει με τον φίλο του τον Γιώργο στο τηλέφωνο, που έκανε τον Άγιο Βασίλη, να μη σου μείνει άντερο. "Έλα Αγιε, εσύ είσαι;;; Τι μας έφερες φέτος;;" "Σε σένα ένα αρχίδι, δώσε μου το παιδί ρε μλκ να μιλήσω, άντε να δω τι άλλο θα με βάλετε να κάνω") 

Βάζαμε λοιπόν όλοι μπουφάν, κ τρέχαμε έξω με φακούς. Ναι, έχουμε φώτα έξω, αλλά με φακούς έχει πιο πολύ πλάκα. Ψάχναμε στο σκοτάδι για τα δώρα. Δε μπορώ να σας περιγράψω την ανατριχίλα... Αν το ένιωθα εγώ τόσο έντονα, δε μπορώ καν να φανταστώ πως το βίωνε το παιδί. Χεσμένη από το φόβο της μεν, κατουρημένη από τη χαρά της, δε. 

Ξαφνικά, ανακαλύπταμε τα δώρα. Ψηλά, σε κλαδιά, Τα κατέβαζε ο μπαμπάς, και τότε... "ωχχχχχ κοίτα, κοίτα εκεί στον ουρανό ψηλά, δε σου μοιάζει σαν έλκηθρο αυτό;;;" Και η μικρή ενθουσιασμένη (κ ψιλοφρικαρισμένη ταυτόχρονα, λολ) - "ναι, ναι το βλέπω!!!!!!". Και φώναζα εγώ 'ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗ!! ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ Κ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ' και έλεγε κ το μικρό λίγο ντροπαλά "ευχαριστούμε που ήρφες και μου έφερες βώρα!!!" - και μετά τρέχαμε μέσα στο σπίτι, και τότε ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ διαπιστώναμε πως είχε φάει κ το μελομακάρονο που είχαμε αφήσει κάτω από το δέντρο κ είχε πάρει κ το γράμμα, «Πώς γκένεν ατό;» - Μία φορά, ο Άγιος ήρθε κι έφερε δώρα, αλλά ξέχασε να φάει το μελομακάρονο κ να πάρει το γράμμα ο άμπαλος, αλλά οκ αφού τελείωσε τη βάρδια του, ξαναπέρασε από το σπίτι μας, γιατί το πρωί έλειπαν. 

Δεν είπαμε ποτέ στο παιδί πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Όσο μεγάλωνε κ άρχισε να με ρωτάει με δυσπιστία, της απαντούσα με πάσα ειλικρίνεια, 'δεν ξέρω αν υπάρχει. Δεν τον έχω δει, αλλά δεν βλέπω ούτε τον αέρα που φυσάει έξω, αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει αέρας;'.  

Δεν χρειάστηκε ποτέ να πω πως δεν υπάρχει. Ε, καλά, βρήκε την άκρη μόνη της. Τώρα έχει κλείσει τα 11, πέρυσι είχα την αίσθηση πως ήταν τελευταία χρονιά που βγήκαμε να ψάξουμε τα δώρα κ δούμε το έλκηθρο. Και είμαι σίγουρη πως πέρυσι απλά "έπαιξε" μαζί μας την όλη φάση, σα θεατρικό δρώμενο, προσποιούμενη πως δεν ξέρει... Φέτος λοιπόν της είπαμε πως θα της δώσουμε χρήματα κ θα πάμε να ψωνίσει μόνη της ότι θέλει. Χμμ.. Και σαν να μην της πήγε πολύ καλά αυτό. 

Χτες, έψαξε κ βρήκε χριστουγεννιάτικα αυτοκόλλητα. Κ κάθισε κ έγραψε γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Ζωγράφισε, έβαλε σε φάκελο κ το έβαλε κάτω από το δέντρο. Και μου είπε με συνωμοτικό ύφος "μην ξεχάσουμε να βάλουμε το μελομακάρονο του, ε;". 

Και κάπως έτσι, θα έρθει κ φέτος ο Άγιος. Και θα βγούμε να ψάξουμε τα δώρα του στα δέντρα. Τρέχουν δίπλα μας σκυλιά, γατιά, τουρλουμπούκι, όλοι σε αναστάτωση. Και νιώθεις αυτή την ανατριχίλα, δε μπορώ να σας το περιγράψω, μα... αφού εσύ κρέμασες τα δώρα στο δέντρο, είναι δυνατόν να νιώθεις αδρεναλίνη στο κόκκινο;; 

Και φέτος, ειδικά. Που το παιδί πια σιγά σιγά, γίνεται κοπέλα, και γνωρίζει τους νόμους της φύσης και παγκόσμιες αλήθειες, μια ανάσα πριν το γυμνάσιο, μια ανάσα πριν την εφηβεία... αναρωτιέμαι... Ποιος κάνει δώρα σε ποιον, τελικά.  

*Εξακολουθώ να μην τρελαίνομαι με τα Χριστούγεννα κ αυτή την καταναγκαστική χαρά που λες κ σου επιβάλλεται, λόγω των ημερών. Ε, εντάξει είμαι κ μουρτζούφλης από τη φύση μου και μίζερη, μην τα ξαναλέμε. Παραμονή Χριστουγέννων όμως, αργά το βράδυ, ανοίγω λίγο τις γρίλιες στην καρδιά κ το μυαλό μου. Έτσι για λίγο. Ίσα να κάνει ένα πέρασμα ο χοντρουλός μουσάτος.

Πηγή: Φυστίκι που Κυλάει

Η Ιστορία του Καρυοθραύστη

Η Ιστορία του Καρυοθραύστη

“Ο Καρυοθραύστης“, του γνωστού Ρώσου συνθέτη Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, είναι ένα από τα πιο διάσημα μπαλέτα όλων των εποχών και αγαπημένο μικρών και μεγάλων, ιδιαίτερα την περίοδο των Χριστουγέννων. 

Ο Τσαϊκόφσκι συνέθεσε το έργο το 1892, ενώ το λιμπρέτο βασίστηκε στη διασκευή του παραμυθιού “Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών” του Ε.Τ.Α. Χόφμαν από τον Αλέξανδρο Δουμά, σε χορογραφία του Λεβ Ιβανόφ. 

Μέχρι και σήμερα σε όλο τον κόσμο, ανεβαίνουν χριστουγεννιάτικες παραστάσεις που βασίζονται σε αυτό το έργο, οι οποίες ξεπουλούν από την πρώτη κιόλας μέρα! 

Η μελωδία του “Χορού της Νεράϊδας των Ζαχαρωτών” (Dance Of The Sugar plum Fairy), έχει ταυτιστεί με τα Χριστούγεννα και ηχεί στις καρδιές μικρών και μεγάλων παιδιών, αλλά και τα βήματα του μπαλέτου, που κάθε μικρή επίδοξη μπαλαρίνα μαθαίνει, είναι εξίσου διάσημα.

***

Η πρωτότυπη ιστορία του Καρυοθραύστη και του Βασιλιά των Ποντικών του Γερμανού συγγραφέα Ε.Τ.Α. Χόφμαν εκδόθηκε πρώτη φορά το 1816 μαζί με άλλες παιδικές ιστορίες. 

Αργότερα, επανεκδόθηκε σε προσωπική του συλλογή και υπήρξε μια αμφισβήτηση για το αν η συγκεκριμένη ιστορία ήταν κατάλληλη πραγματικά για παιδιά. Γεμάτη με αλληγορικές εικόνες, αφηγηματικά τρικ και παρομοιώσεις, η ιστορία του Καρυοθραύστη πολλές φορές αμφισβητήθηκε για το κατά πόσο τα παιδιά θα μπορούσαν να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα της ιστορίας, καθώς και να αντιληφθούν το θολό σύνορο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. 

Ένα καινοτόμο είδος γραφής το οποίο ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του, γεμάτο ευφάνταστο, διακριτικό χιούμορ και μια ρεαλιστική πλευρά της φαντασίας, καθώς τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα στο ίδιο το μέρος που κατοικούν οι χαρακτήρες. 

***

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε γιορτινό κλίμα, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στο σπίτι της οικογένειας Στάλμπαουμ. Εκεί η Μαίρη και ο αδελφός της Φριτζ, προσπαθούν να μαντέψουν τι δώρο θα τους κάνει ο νονός τους Ντροσελμάγιερ. 

Ο Φριτζ παρουσιάζεται ως ένα προσγειωμένο παιδί, σε αντίθεση με την αδελφή του Μαίρη η οποία κατοικεί σε ένα ροζ φανταστικό σύννεφο. 

Ο νονός Ντροσελμάγιερ παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, καθώς είναι αυτός που κινεί τα νήματα των γεγονότων. Το δώρο του, ένα κάστρο με ωρολογιακό μηχανισμό και στρατιώτες είναι το κλειδί των συμβάντων που θα ακολουθήσουν. 

Η Μαίρη, αφού βαρέθηκε να παίζει με τους στρατιώτες, παρατήρησε έναν καρυοθραύστη και ρώτησε σε ποιον ανήκει και ο πατέρας της τής απάντησε ότι ανήκει σε όλους αλλά μπορεί να αναλάβει η ίδια την φροντίδα του. 

Έτσι όλοι μαζί ξεκίνησαν να σπάνε καρύδια, μέχρι που ο Φριτζ πήρε ένα μεγάλο και κατά λάθος έσπασε το σαγόνι του καρυοθραύστη. Η Μαίρη πήρε απευθείας μία κορδέλα από το φόρεμα της, έδεσε το πληγωμένο σαγόνι του και ζήτησε από τους γονείς της να μείνει στο σαλόνι μαζί του το βράδυ για να τον προσέχει. 

Όταν το ρολόι σήμανε μεσάνυχτα όλα τα παιχνίδια στο σαλόνι πήραν ζωή! Ξαφνικά, μία μάχη εναντίον του επτακέφαλου Βασιλιά των Ποντικών και των στρατιωτών του κάστρου με ηγέτη τον γενναίο Καρυοθραύστη αρχίζει να διεξάγεται! 

Η Μαίρη, παρά τον φόβο της, μόλις είδε ότι θα τον έπαιρναν αιχμάλωτο έριξε το παντοφλάκι της στον Βασιλιά τον Ποντικών και έπειτα λιποθύμησε χτυπώντας το χέρι της πάνω στο τζάμι του ντουλαπιού των παιχνιδιών. 

Το επόμενο πρωί κανείς δε πίστεψε την ιστορία της, παρ’ όλο που η πληγή στο χέρι της ήταν ακόμη νωπή. 

Όταν ο νονός της Ντροσελμάγιερ επέστρεψε με τον καρυοθραύστη έτοιμο σαν καινούριο, της διηγήθηκε την ιστορία της πριγκίπισσας Πίρλιπατ και της Μάουσρινγκ, της γνωστής βασίλισσας των ποντικών, καθώς και το λόγο που οι καρυοθραύστες έχουν τέτοια εμφάνιση. 

Όταν γεννήθηκε η πριγκίπισσα Πίρλιπατ, η μητέρα της ήταν ανήσυχη καθώς φοβόταν ότι η βασίλισσα των ποντικών θα έπαιρνε εκδίκηση για τον θάνατο των παιδιών της καθώς κάποτε, είχε αφήσει την Κυρία Μάουσρινγκ και τα εφτά παιδιά της να φάνε το λαρδί από τα λουκάνικα και ο βασιλιάς θύμωσε τόσο πολύ που κάτι έλειπε από το γεύμα του, που διέταξε να τα σκοτώσουν! Έτσι, όταν γεννήθηκε η Πίρλιπατ φρουρούταν από έξι παραμάνες και έξι γάτες. 

Η Βασίλισσα των Ποντικών όμως κατάφερε να φτάσει στην κούνια και την καταράστηκε να είναι άσχημη με μεγάλο κεφάλι και μια σχισμή για στόμα που έφτανε μέχρι τα αυτιά. 

Ο βασιλιάς κατηγόρησε τον άνθρωπο που είχε προσλάβει να σκοτώσει τα ποντίκια τον οποίο τον έλεγαν Ντροσελμάγιερ και έτσι αυτός αναγκάστηκε να πάει στον αστρολόγο του παλατιού για να βρουν μια λύση. Συμβουλεύτηκαν τ’ άστρα και είδαν ότι τα φρικτά μάγια θα λύνονταν μόνο αν εκείνη έτρωγε ένα σπάνιο είδος καρυδιού, το Κρακατούκ. Το τσόφλι του όμως ήταν πολύ σκληρό και έπρεπε να το σπάσει ένας νέος που δεν είχε ξυριστεί ποτέ στη ζωή του και φορούσε πάντα μπότες. 

Έψαξε παντού και τελικά κατέληξε στον ανιψιό του, έτσι πήγαν μαζί στο παλάτι καθώς ο βασιλιάς είχε υποσχεθεί πως θα έδινε το χέρι της κόρης του σε όποιον έλυνε τα μάγια. Τα μάγια όντως λύθηκαν και η Πίρλιπατ έγινε όμορφη, όμως η Κυρία Μάουσρινγκ έριξε το ξόρκι στον ανιψιό του Ντροσελμάγιερ με αποτέλεσμα να γίνει άσχημος και η πριγκίπισσα να μη θέλει να τον παντρευτεί! 

Την ίδια κιόλας μέρα ο Καρυοθραύστης, μαζί με τον θείο του, εξορίστηκαν από το βασίλειο και ο αστρολόγος προέβλεψε ότι για να λυθούν τα μάγια ο καρυοθραύστης θα πρέπει να σκοτώσει τον τελευταίο γιο της Κυρίας Μάουσρινγκ και να τον αγαπήσει μία κοπέλα παρά την ασχήμια του. 

Όταν η Μαίρη έπεσε για ύπνο ονειρεύτηκε ότι έδωσε ένα σπαθί στον Καρυοθραύστη για να σκοτώσει τον Βασιλιά τον Ποντικών και το επόμενο βράδυ ήρθε ξανά στον ύπνο της και της χάρισε τα επτά στέμματα του νεκρού πια βασιλιά, παίρνοντάς την μαζί του στο βασίλειό του μέσα από ένα κουκλόσπιτο που υπήρχε στο χολ. 

Της έδειξε πολλά παραμυθένια πράγματα αλλά η Μαίρη αποκοιμήθηκε καθώς ήταν πολύ κουρασμένη. 

Όταν ξύπνησε είχε μεταφερθεί πάλι στο κρεβάτι της. Κανείς δεν πίστευε τις ιστορίες της οπότε έπαψε να μιλάει για αυτές. 

Μία μέρα όμως ο νονός της έφερε τον γοητευτικό ανιψιό του για να δειπνήσουν μαζί τους και η ομοιότητα του με τον δικό της Καρυοθραύστη την ξάφνιασε ευχάριστα. 

Η Μαίρη χάρηκε πολύ όταν αυτός της είπε ότι όλα αυτά που πέρασε δεν ήταν ένα όνειρο και της ζήτησε να παντρευτούν και να κυβερνήσουν μαζί τη Χώρα των Παιχνιδιών! 

Πηγή: Ημερήσια Κουκουβάγια

Με λένε σοκολάτα

EDITORIAL

Η θερμοκρασία πέφτει, γκρίζα σύννεφα σκιτσάρουν στο λευκό καμβά του ουρανού, σταγόνες βροχής και νιφάδες χιονιού χτυπούν σαν σκαντιαλάρικα παιδιά τα παράθυρα μας. Τα ρούχα βαραίνουν και χνουδωτές κουβέρτες βγαίνουν από τις ντουλάπες. Χειμώνας ήρθε ξανά και δίνει το παρασύνθημα για να πάρουμε αγκαλιά τις αγαπημένες μας κούπες γεμάτες αχνιστά ροφήματα.

Ο καφές μπορεί να είναι σχέση ζωής, αλλά η αδιαφιλονίκητη βασίλισσα του χειμώνα είναι η ζεστή σοκολάτα. Χριστουγεννιάτικα πρωινά μπροστά στη φωτιά, παίζοντας ζωγραφίζοντας, κάνοντας όνειρα. Ένα παράθυρο που ανοίγει, κι ο παγωμένος αέρας που εισβάλλει βίαια, απλώνοντας μια μυρωδιά πεύκου στο δωμάτιο. Κι ο φούρνος της γιαγιάς αγόγγυστα να καίει, και λιχουδιές πεντανόστιμες να αραδιάζονται στο τραπέζι, έτοιμες να υποδεχτούν καλεσμένους - και απρόσκλητους. Στοίβες βιβλίων - πόρτες που σε οδηγούν σε κόσμους άγνωστους. Παραμύθια για φτερωτούς πήγασους, πριγκίπισσες στα φανταστικά τους βασίλεια, και ξύλινα παιχνίδια που ζωντανεύουν, μιλούν και σε παρασύρουν σε μαγικές περιπέτειες. Παιδικές αναμνήσεις που χρόνια μετά σου αφήνουν μια γεύση κακάο και μπισκότου στο στόμα.

Εφηβεία και πρώιμη ενηλικίωση. Εκείνα τα χειμωνιάτικα απογεύματα, μια μικρή ανάπαυλα από την εορταστική κραιπάλη, παίρνοντας δύναμη από τη θαλπωρή που κλείνει μέσα του το πορσελάνινο σου φλιτζάνι. Ξενυχτισμένα ρεμάλια, εσύ και οι φίλοι σου, με γιρλάντες μαύρων κύκλων να στολίζουν τα μάτια σας, και το αλκοόλ να έχει γίνει κομμάτι του γενετικού σας κώδικα. Πρωινές συναντήσεις σε μια μικρή καφετέρια - καταφύγιο από τον υδράργυρο που παίζει στοίχημα: 1 - 2 - Χ. Σακούλες καταστημάτων έχουν γείρει στις καρέκλες να ξαποστάσουν και χαρωποί θαμώνες που επικοινωνούν πάνω από κούπες που αχνίζουν. Χριστουγεννιάτικες αγορές, κάλαντα, χειροτεχνίες και πάγκοι που σου προσφέρουν να δοκιμάσεις όλα τους τα καλούδια. 

Τα χρόνια περνούν. Σκίζεις μία-μία τις σελίδες των ημερολογίων. Αισίως late twenties. Ξοδεύοντας την ανεξαρτησία σου σε ταξίδια. Μετρώντας τα χιλιόμετρα σε ζεστά ροφήματα και περιπέτειες. Παραμονή Χριστουγέννων, σε ένα μικρό γαλλικό καφέ στη Μονμάρτρη. Με μάγουλα αναψοκοκκινισμένα, να αγκαλιάζεις ένα φλιτζάνι ζεστή σοκολάτα σαν να είναι η τελευταία σου ανάσα, προσπαθώντας να ζεστάνεις το είναι σου και την παγωμένη σου μύτη. Γενάρης στις Βρυξέλλες. Ο παράδεισος της σοκολάτας. Τραπέζι με θέα στη Grand Place. Ανακατεύοντας νωχελικά σταγόνες σοκολάτας σε ένα ποτήρι ζεστό γάλα. Ένα κακάο για καληνύχτα.

Δεκέμβριος 2019. Τα φετινά Χριστούγεννα θα με βρουν σπίτι. Από επιλογή. Η δεκαετία αυτή θα κλείσει εκεί όπου ανήκω. Εκεί όπου άφησα όλα μου τα χθες - ψάχνοντας να βρω ποια είναι η Λίζα σήμερα. 

Δεν ξέρω πόσες ακόμα σοκολάτες θα γλυκάνουν τις τελευταίες μέρες της δεκαετίας. Δεν ξέρω αν θα είναι πικρές ή γλυκές. Μαύρες ή λευκές. Με καραμέλα ή πραλίνα. Με κανέλα ή ακόμα και τσίλι. Ξέρω, όμως, ότι - σαν κάθε foodie που σέβεται τον εαυτό του - θα δώσω γεύση στη μικρή μου μπλογκοχώρα. Οι ιδέες που ανακαλύπτω θα γίνουν η παλέτα που θα χρωματίσει τις μαγειρικές μας περιπέτειες. Και οι ευφάνταστες συνταγές θα ζωγραφίσουν χιονονιφάδες και άστρα στις αειθαλείς μας αναζητήσεις.

Γιατί είμαι μια Λίζα στη Χώρα των Θαυμάτων. 

Γιατί στη Χώρα των Θαυμάτων αγαπάμε τη σοκολάτα.

Κρύος καιρός και ζεστή σοκολάτα πάνε μαζί. 

Έτσι, θα την κάνεις ακόμα πιο απολαυστική! 

Το να χουχουλιάζεις στο κρεβάτι με μία κούπα ζεστή σοκολάτα αγκαλιά είναι σίγουρα αυτό που χρειάζεσαι μετά από μία δύσκολη μέρα. Είναι ζεστή, απολαυστική και και σε ηρεμεί κάνοντας τα προβλήματα της καθημερινότητας να φαίνονται ασήμαντα. Τι θα μπορούσε να κάνει αυτό το απίστευτο ρόφημα ακόμα καλύτερο; Το κόκκινο κρασί, φυσικά! 

Όταν πρωτοδιάβασα αυτόν τον συνδυασμό, του κόκκινου κρασιού με τη ζεστή σοκολάτα, στο blog Yeah… ImmaEatThat, ήμουν κάπως επιφυλακτική στην αρχή. Όμως, από την στιγμή που τρώμε σοκολάτα πίνοντας κρασί, πού είναι το κακό στο να βάλουμε λίγο κρασί στη σοκολάτα μας; 

 

Για να ανταμείψεις λοιπόν τον εαυτό σου με αυτόν τον εκπληκτικό συνδυασμό, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αναμείξεις 1,5 κούπα γάλα και 1/3 φλ. κομμάτακια μαύρης σοκολάτας σε μία κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Ανακάτεψε καλά μέχρι το μείγμα να πάρει τη μορφή της λαχταριστής ζεστής σοκολάτας που ξέρεις και αγαπάς. 

Και τώρα το καλύτερο μέρος: Πρόσθεσε 1 φλιτζάνι κόκκινο κρασί (το Cabernet Sauvignon είναι μια καλή επιλογή) και ανακάτεψε μέχρι να γίνουν όλα ομοιόμορφα. Και κάπως έτσι, αυτό το τέλειο ρόφημα είναι έτοιμο για να το απολαύσεις! 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Red wine hot chocolates anyone?.... I think quite appropriate for your Chilly Friday evening.. It's a shame we don't serve alcohol 😛.. #byowine #hotchocolatetime #brisbanecafe #winteriscoming #hotchocolate #chocolatelover #tastytreat #redwinehotchocolate

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Denim Co. Cafe (@denimco) στις 29 Απρ, 2016 στις 12:58 πμ PDT

Πολλοί λάτρεις της σοκολάτας έχουν κάνει ήδη τις δικές τους παραλλαγές της μεθυστικής αυτής δημιουργίας και τα αποτελέσματα είναι κάτι περισσότερο από υπέροχα! 

Πηγή: neopolis.gr 

Children of the Corn

'Halloween', το αποψινό μας αφιέρωμα. 

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο διασκεδάζει το μυστικισμό της γιορτής, με μικρές ιστορίες "τρόμου". 

Ντύνω το ιστολόγιο και τη φωνή μου μ' ένα σκοτεινό πέπλο ποεϊκού μυστηρίου και προχωρώ το αφιέρωμα ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύω ανάμεσα στα τερατο-quiz και μερικές "τρομακτικές ιστορίες" που θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν τις τρίχες του αυχένα σας να σηκωθούν. Σαν το κοράκι του ποιήματος του Πόε, χτυπούν κι αυτές επίμονα τις οθόνες σας...

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Μαζί θα ταξιδέψουμε στον κόσμο των σκιών. Φανταστείτε μια -βγαλμένη από film noir- μαυροντυμένη γυναικεία φιγούρα, μ' ένα μαύρο πλατύγυρο καπέλο. Μια femme fatale. Θα είμαι καλύτερη στη δουλειά μου αν με βλέπετε έτσι. Κάτω απ' τη σκιά του καπέλου μου, σας κοιτώ με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Η φωνή μου, σαν σειρήνα, σας δένει με τα μάγια της και σας παρασύρει στο ερεβώδες σκοτάδι. Σας περικυκλώνει ο καπνός του τσιγάρου μου. Μη νιώθετε άβολα, είναι όλα μέρος του show. Στα κόκκινα σαν αίμα χείλη μου, ένα αδιόρατο μειδίαμα. Αυτό ίσως θα έπρεπε να σας τρομάζει. Θα προσπαθήσω να σταθώ καλός αφηγητής. Θα σας κάνω και να γελάτε πού και πού. Ή να ακούτε μακάβρια γέλια από το πουθενά.

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.

Η πρώτη μας ιστορία για σήμερα είναι για τους πιο creepy πρωταγωνιστές των ιστοριών τρόμου του Halloween. Ό,τι τους λείπει σε μέγεθος, το αναπληρώνουν σε γουρλωμένα μάτια και φαρμακερές ατάκες. Η παιδική ηλικία είναι τα αθωότερα χρόνια στη ζωή ενός ανθρώπου... Ή μήπως όχι;
Creepy children are creepy!

20 Dark & Chilling Things Children Told Their Parents

Τα παιδιά, σαν τα αθώα αγελούδια που είναι, έχουν πλήρη άγνοια του απύθμενου σκότους που κυκλώνει αυτόν τον κόσμο. Αλλά υπάρχουν στιγμές που τα παιδιά ξεστομίζουν κάτι τόσο ανατριχιαστικό, που κάνει το αίμα σου να παγώσει! Σε αντίθεση με τους ενήλικες, τα παιδιά δεν φιλτράρουν τα όσα λένε και μερικές φορές μπορούν να σκαρφιστούν τα πιο τρομακτικά πράγματα.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικές περιπτώσεις όπου οι γονείς έφτασαν πολύ κοντά στο...έμφραγμα, ακούγοντας τα ανατριχιαστικά λόγια που ψέλλισαν τα καμάρια τους.

1.When my cousin was two, her mom got pregnant again. One day she went to hug her mom’s belly and said, “Little brother sick.” A few days later she had a miscarriage.  

2.My 6-year-old daughter was in the passenger seat a few days ago and looked at me and said, “Dad, when I’m seven I’m going to kill you. No, wait, when I’m eight.” I asked, “How are you going to do that?” She smiled and said, “I’m gonna drive over your head with this car.”
Kids come up with really chilling things sometimes. 

3. My 3-year-old daughter was in the bath playing with her toys with me and laughing. Suddenly her face deadpans, she looks me in the eye, and tells me in a serious little voice, “Mummy, if you bit and ate all my fingers off I wouldn’t love you anymore.”
Was one of the most chilling things one could say. 

4. My then 3-year-old daughter walked downstairs in the morning and said, “Look what I can do!” and she crossed her eyes. I asked her how she learned to do that and she said, “The boy taught me at night.”
Me: “What boy?”
Her: “The boy with the glasses. he did this!” And she held her finger up and zoomed it to her nose and crossed her eyes.
She said he laughed and laughed.
Not too scary, right? Only…. that’s how my brother taught me to cross my eyes when I was 5 years old. He died when I was 7.
You just can’t expect what chilling things might come on your way. 

5. When my son was small, I was talking to him about growing potatoes. I described how you bank up the earth around them as they grow, and he said, “I used to do that when I was an old man.” 

6. “When you turn off the lights, that’s when the black circles come. They come down like this (holds his hands in the air above his bed), and they stay for a second, then zoop! they go inside! (slapping the hands to his chest).”Then, barely holding back tears, “I hate it.” 

7. I was with my sister, her husband, and their two-year-old daughter. We were talking about loved ones who had recently passed. My brother-in-law went and grabbed a picture of his mother, who had died in a car crash when he was six, to show me. When my niece saw the picture, though, she started laughing. We asked her what was so funny and she looked at us and said. “That’s my special friend who sings to me”. I still shiver a bit just thinking about it. 

8. I had to share a room with my 4-year-old for a few weeks. “Mummy when you were sleeping, I woke up and there was a ghost with no face standing over you touching your arm, it was taking your dreams out of your body with its mouth.” 

9. My 4-year-old daughter (she is 17 now) once sat up from a nap, looked at me, and said in a perfect Irish accent, “It’s colder in here than a hot cup of worth.” We are not Irish. I have no idea what it means, but that’s pretty heavy for a 4-year-old. 

10. My mom stayed with us for a few months when my daughter was 3 or 4. When she moved out, the spare room was still called “Nanna’s Room”. I asked my daughter to get something upstairs one day. She did and came back to me and said, “Who is that old lady in nanna’s room?” 

11. My son always says odd things.Usually, they’re funny but this one threw me for a loop. He is 8. I was telling him how much I love him and thanks for being in my life. He said, “I didn’t choose this life. I couldn’t control how it began. But I can control how it ends.” 

12. When our dog died, without us yet having properly attempted to explain death, our then two years old said, “All her thoughts left her body.” 

13. When my son was 3, he kept saying he had a baby sister with a pink bow, but she died. We never had a baby girl, however, we did have a miscarriage just before that episode. 

14. When my niece was around three or four years old, she told me she used to have a baby but it drowned. 

15. When my brother was little he acted like he had angels talking to him every second. One day my mom overheard him saying, “I can’t kill him! He’s my only dad!” 

16. When my kid was four, we were watching a documentary on the Titanic. The scene was a picture of the boiler room and the camera panned from left to right. He pointed at the TV and said, “That’s wrong. The boilers were on the other side, and I was right here.” He pointed to a small space in the boiler room. “That’s where I was. And that’s why I don’t like water now.” 

17. My son told me in the sweetest of voices, in a consoling tone…”Don’t worry mommy, I’ll never murder you.” 

18. My best friend Lisa died when I was pregnant with my daughter. When my daughter was three, I heard laughing. I asked, “What are you laughing at?” She said, “Auntie Lisa is making silly faces and playing with me.” 

19. When my daughter was three, she woke up one morning looking rough. I asked if she slept okay and she said, “No! Popaw Mike kept me up all night pinching my toes!” My dad, her Popaw Mike, passed away eight years before she was born and that’s how he used to wake me and my brother up when we were little. 

20. One night I let my then three-year-old sleep with me because my husband was gone. It was dead quiet in the house and she whispers, “I’ve got ya where I want ya and now I’m gonna eat ya.”

Πηγή: sarcasmlol

Tim Burton meets Disney

What Would Your Favorite Disney Movies Look Like 
If They Were Directed By Tim Burton?

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γνωρίζει το φανταστικό κόσμο του Walt Disney. Πολλές γενιές μεγαλώσαμε παρέα με τις πριγκίπισσες και τα μαγεμένα ζωάκια αυτού του πολύχρωμου κόσμου. Ακολουθώντας τα βήματα του πρώτου της ανιματέρ και γεννήτορα ονείρων, η Disney έντυσε τον παιδικό μας νου με φαντασία και γέμισε την καθημερινότητά μας με μουσική. Πώς θα ήταν, όμως, οι ταινίες των παιδικών μας χρόνων αν ήταν σκηνοθετημένες από τον άρχοντα του Halloween, Tim Burton; 

Ο πολυτάλαντος illustrator Andrew Tarusov μας χαρίζει μία σειρά αφισών Disney στο διαστρεβλωμένο σύμπαν του Burton, όπως θα παρουσιαζόταν σ' εμάς μέσα από το φακό του σκοτεινού καλλιτέχνη.

Pinocchio

Πινόκιο

Μία μαριονέτα zombie θέλει να γίνει αληθινό αγόρι.

Beauty And The Beast 

Η Πεντάμορφη και το τέρας

Ένα τέρας (που μοιάζει με Chewbacca που του χάλασε η ισιωτική) 

κρατάει όμηρο τη μελλοντική του σύζυγο.

Bambi 

Μπάμπι, το ελαφάκι

Ο Μπάμπι αποζητά εκδίκηση από τον κυνηγό.

«My name is Inigo Montoya. You killed my father. Prepare to die.»

The Little Mermaid 

Η μικρή γοργόνα

Η Ariel (πρωτοξαδέρφη της νεκρής νύφης Emily) 

απαγάγει το ναυαγό Eric και τον κρατάει για πάντα μαζί της στο βυθό.

Sleeping Beauty 

Η ωραία κοιμωμένη

Η κοιμωμένη του Frankenstein.

«It's alive!»

The Lion King

Ο βασιλιάς των λιονταριών

Τα ζώα της ζούγκλας μεγαλώνουν ένα λιονταράκι για να πραγματοποιήσει

πραξικόπημα εναντίον του βασιλιά των λιονταριών.

Aladdin

Αλαντίν

Ένας νεαρός αλητάκος πέφτει στην παγίδα 

των τριών ευχών που του προφέρει ένα σατανικό τζίνι.

Dumbo

Ντάμπο, το ελεφαντάκι

Ο Ντάμπο, ένα από τα πρώτα πειράματα του δόκτωρος  Frankenstein, 

είναι ένα ελεφαντάκι που μπορεί και πετά.

Snow White

Η χιονάτη και οι επτά νάνοι

Μια νεαρή κοπέλα με αλαβάστρινη επιδερμίδα μεγαλώνει στο στοιχειωμένο δάσος 

με τις επτά βαλσαμωμένες κούκλες τις.

Μπορείτε να δείτε περισσότερες απίθανες illustrations στην προσωπική ιστοσελίδα του Andrew Tarusov: http://www.tarusov.com

a mother's love

Για τη γιορτή της μητέρας

EDITORIAL

Η σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη στις μαμάδες.

Η μητέρα είναι ο πρώτος άνθρωπος που γνωρίζει ο άνθρωπος όταν γεννιέται. Μέσα από τα μάτια της μαθαίνει να βλέπει και να αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Δασκάλα, γιατρός και φίλη, είναι πάντοτε εκεί όταν τη χρειαζόμαστε. Είναι ο φύλακας άγγελος, που στέκεται πάντοτε στο πλευρό μας, έτοιμη να μας κλείσει στις προστατευτικές της φτερούγες. Η μητέρα είναι ο ήλιος, γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το ηλιακό σύστημα της ζωής μας.

Η ίδια της ύπαρξη είναι ένα πολύτιμο δώρο. Και κάθε χρόνο έρχεται η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου να μας υπενθυμίσει να ανταποδώσουμε τούτο το σπάνιο δώρο. Με ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα λουλούδι, να την ευχαριστήσουμε για όλα· για κάθε λέξη, κάθε χάδι, κάθε στιγμή, για όλες της τις συμβουλές και τη φροντίδα της. Να την ευχαριστήσουμε που επέλεξε να γίνει η μαμά μας.

Παράλληλα με τις δικές μας μαμάδες, ολόκληρη η ζωή και η καθημερινότητά μας είναι περιτριγυρισμένη από μητέρες. Γιαγιάδες, θείες, αδελφές... Καθώς μεγαλώνουμε, βλέπουμε τις φίλες μας να γίνονται μητέρες και να μεταμορφώνονται, καθώς ενδύονται τον υπέρλαμπρο μανδύα της μητρότητας και τα μάτια τους φωτίζει η ανιδιοτελής αγάπη.

Η σημερινή μου καλημέρα είναι κάπως διαφορετική. Είναι αφιερωμένη στη μαμά μου, αλλά και στις μαμάδες όλου του κόσμου. Είναι αφιερωμένη στην κολλητή μου και στο μωράκι που φωτίζει τη ζωή της εδώ και ενάμιση χρόνο. Είναι αφιερωμένη σε όλες τις μητέρες που με περιβάλλουν  και στις λογοτεχνικές μητέρες που, διαβάζοντας βιβλία, τις αγάπησα. Και λίγο περισσότερο, είναι αφιερωμένη στα παιδιά, μεγάλα και μικρά, που γιορτάζουν τη σημερινή ημέρα χωρίς τη δική τους μαμά και στις μαμάδες που «έφυγαν».

Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας, αποφάσισα να δώσω στο σημερινό editorial μια διαφορετική κατεύθυνση· σήμερα θα μιλήσουμε για δώρα. Συγκεκριμένα, για δώρα που μπορούμε να φτιάξουμε και να χαρίσουμε στις μαμάδες μας. Ω ναι, ακολουθεί DIY περιεχόμενο.

Gift boxes 

για τη γιορτή της μητέρας

Κάτι τέτοιες μέρες ξυπνάει μέσα μας η Μάρθα Στιούαρτ. Θέλουμε να φτιάξουμε «με τα χεράκια μας» δώρα για τους αγαπημένους μας, όπως τότε που ήμασταν παιδιά και μαζί με τη δασκάλα μας φτιάχναμε χειροτεχνίες για να τις πάρουμε μαζί στο σπίτι και περήφανα να τις χαρίσουμε στους γονείς μας. Όσο να 'ναι, όταν αφιερώνεις χρόνο σε ένα δώρο έχει διπλή αξία.

Το πιο σίγουρο και «ασφαλές» δώρο για ανάλογες περιστάσεις είναι ένα κουτί δώρου. Είναι εύκολο, οικονομικό και το κυριότερο: αφήνει πολλά περιθώρια φαντασίας. Μπορείς να δημιουργήσεις άπειρες παραλλαγές ως προς το περιεχόμενο και τη διακόσμηση. Τα gift boxes είναι ιδανικά για κάθε γιορτή που «απαιτεί» ένα συμβολικό δώρο. 

Είναι του Αγίου Βαλεντίνου; Ξέφυγε από τα «ζουζουνοξεράσματα» και τα κλισέ λούτρινα αρκουδάκια και ετοίμασε ένα κουτί δώρου για το αγόρι (ή το κορίτσι) σου και γέμισε το με μικρά δωράκια που ταιριάζουν στην προσωπικότητά του. Χριστούγεννα; Φτιάξε gift boxes με γουράκια και χειροποίητες λιχουδιές και χάρισε τα σε φίλους και συγγενείς. Γιορτάζεις το μυστικιστικό Halloween; Χάρισε «στοιχειωμένα» κουτιά δώρων στην παρέα σου. Κάνεις πάρτι; Φτιάξε για τους καλεσμένους σου κουτάκια που μπορούν να πάρουν μαζί τους φεύγοντας(σαν μπομπονιέρες, αλλά στο πιο διασκεδαστικό). Χώρισε η κολλητή σου; Φτιαξ' της τη διάθεση με ένα «πακέτο φροντίδας», γεμάτο χαρτομάντηλα, σοκολάτες και την αγαπημένη της ταινία σε DVD(ξέρεις μωρέ, όλες τα έχουμε περάσει αυτά). Ψιτ, αγόρια! Ένα μυστικό θα σας πω και φυλάξτε το καλά στο μυαλό σας. Όταν η κοπέλα σας περνάει τις «δύσκολες μέρες του μήνα», χαρίστε της ένα «period care package», με όσα λαχταράει ή όσα της είναι απαραίτητα εκείνες τις ημέρες και αποφύγετε άπειρες ώρες μουρμούρας(το δώρο σας θα εκτιμηθεί δεόντως και να 'στε σίγουροι ότι την επόμενη εβδομάδα θα σας περιμένουν ευχάριστες εκπλήξεις).

Ξεκινάμε με το κουτί. Μπορούμε να αγοράσουμε έτοιμα κουτιά από το εμπόριο ή να τα φτιάξουμε μόνοι μας. Η κατασκευή ενός τετράγωνου κουτιού είναι τόσο απλή, που χρειάζεται ταλέντο για να αποτύχει.

Στο internet μπορείς να βρεις άπειρες ιδέες για κουτιά δώρων, αλλά και οδηγίες βήμα-βήμα πώς να τα φτιάξεις.

Έτοιμο το κουτί και τώρα θα σκέφτεστε τι μπορείτε να βάλετε μέσα. Και τι δεν μπορείτε να βάλετε! Οι πιθανότητες είναι άπειρες! Δεν θα σας αφήσω έτσι, όμως. Σας έχω ιδέες και για το περιεχόμενο.

Για τη γιορτή της μητέρας, μου φαίνεται πιο ταιριαστό ένα πακέτο γυναικείο και γλυκό, σαν τη μαμά. Γλυκές λιχουδιές, με μία έξτρα δόση χαριτωμενιάς. Φτιάξτε μια ποικιλία αγαπημένων γλυκών και τυλίξτε τα σε πουγκάκια από πολύχρωμη ζελατίνα ζαχαροπλαστικής(υπέροχες ζελατίνες με σχέδια έχω βρει και σε καταστήματα χαρτικών που πουλούσαν είδη χειροτεχνίας). Ένα δώρο που μπορείτε να χαρίσετε και στις φίλες σας που γιορτάζουν σήμερα(ή οποιαδήποτε άλλη μέρα) ή να το χρησιμοποιήσετε ως party favors σε πάρτι γένους θηλυκού(π.χ. Galentines Day για τα βαλεντινο-μπακούρια).

Από το gift box της μαμάς δε μπορούν, φυσικά, να λείπουν τα λουλούδια. Πρωτοτύπησε και χάρισε της ένα εδώδιμο μπουκέτο. Τι πιο γλυκό από σοκολατένια ροζ τριανταφυλλάκια;

Δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους στα μπισκότα. Άπειρες παραλλαγές, για όλα τα γούστα και για όλες τις μαγειρικές ικανότητες(ε τι να κάνουμε, δεν είμαστε κι ο Παρλιάρος!).

Μία πρωτότυπη και άκρως λαχταριστή ιδέα είναι τα cake pops, που έχουν κατακτήσει πάρτι γενεθλίων και εναλλακτικούς γάμους. Μια εξίσου ενδιαφέρουσα παραλλαγή είναι και τα cookie pops.

Δώστε στο gift box σας άρωμα Παρισιού, με ντελικάτα macarons.

Και τώρα που είπα Παρίσι, από το κουτί δεν μπορεί να λείπει ένας ροζέ αφρώδης οίνος. Επιλέξτε μία ατομική φιάλη και συμπεριλάβετε, αν θέλετε, ένα κολονάτο ποτήρι σαμπάνιας. Σε κάβες και σούπερ μάρκετ μπορείτε να βρείτε αφρώδη κρασιά και σαμπάνιες σε μίνι μπουκαλάκια(το κόστος στα μπουκάλια των 200ml κυμαίνεται από 3€ μέχρι 20€ περίπου). Το ποτήρι μπορεί να είναι κρυστάλλινο και να αποτελεί το κυρίως μέρος του δώρου ή να είναι πλαστικό(στην αγορά μπορείτε να βρείτε κολονάτα πλαστικά ποτήρια για πάρτι).

Αναπόσπαστο κομμάτι του gift box είναι, φυσικά, η ευχετήρια κάρτα. Μπορείτε να αγοράσετε, φυσικά, μία έτοιμη ή να χαρίσετε στην εορτάζουσα μια χειροποίητη κάρτα. Η επιλογή είναι δική σας. 

Είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε πώς να φτιάξετε τις δικές σας κάρτες από χαρτόνι(μπορείτε, άλλωστε, να βρείτε άπειρες ιδέες για περίτεχνες χειροποίητες κάρτες στο διαδίκτυο), γι' αυτό θα αναφέρω τα πιο τεμπέλικα tips για εύκολες κάρτες στο λεπτό. 

Είστε άσχετοι με τα καλλιτεχνικά; Η καλλιγραφία σάς είναι άγνωστη λέξη; Μην ανησυχείτε, υπάρχει λύση και για εμάς τους κακο-τέχνες και λέγεται «φωτοτυπάδικο»(καλά, δεν το λένε έτσι ακριβώς). Το ξέρατε ότι μπορείτε να εκτυπώσετε απευθείας σε χαρτόνι; Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ετοιμάσετε την ευχετήρια κάρτα στον υπολογιστή(είτε στο πρόγραμμα της Microsoft για κάρτες, είτε απλά στο Word) και να την εκτυπώσετε σε ένα κατάστημα χαρτικών. Και αν η εικόνα δεν μπορεί να εκτυπωθεί στο χαρτόνι, κανένα πρόβλημα! Εκτυπώστε την σε χαρτί, κόψτε την και απλά κολλήστε την στο εξώφυλλο. Αναλόγως, μπορείτε να εκτυπώσετε σε χαρτί τις ευχές σας(σε Monotype Corsiva προφανώς) και να τις κολλήσετε επάνω σε έτοιμες κάρτες. Αντί, λοιπόν, να κοπιάζετε με καλλιτεχνήματα που «δεν σας θέλουν», βρείτε στο ίντερνετ την εικόνα της προτίμησής σας, γράψτε το ευχετήριο μήνυμά σας και εκτυπώστε τα.

Αν, πάλι, έχετε βαρεθεί τις «παραδοσιακές» -τσακισμένες στη μέση- ευχετήριες κάρτες, εκτυπώστε ένα ποίημα για τη γιορτή της μητέρας σε Α5(ή μικρότερη) σελίδα· είτε απευθείας σε χαρτόνι, είτε πρώτα σε χαρτί(όπως αναφέρθηκε πρωτύτερα).

Αν σχεδιάζετε να το δώσετε πρωί, μπορείτε να μεταμορφώσετε το gift box σε breakfast box και να μετατρέψετε το δώρο σε πρωινό στο κρεβάτι(περισσότερα για τα breakfast boxes θα πούμε μία άλλη φορά).

* Ωραίο το κουτάκι που φτιάξαμε, ας δούμε όμως και μερικές μη βρώσιμες παραλλαγές. *

Αντί για ένα γευστικό δώρο, μπορούμε να φτιάξουμε ένα χαλαρωτικό πακέτο. Ως γνωστόν, μία μητέρα δουλεύει για δέκα χωρίς καν να πληρώνεται γι' αυτό. Ένα συμβολικό δωράκι που μπορούμε να χαρίσουμε σε μια πολυάσχολη μητέρα είναι να φέρουμε το spa στο σπίτι της. Ένα κουτί που θα αγαπήσει κάθε γυναίκα. 

Πώς θα το κάνουμε αυτό; Μα φυσικά ετοιμάζοντας ένα gift box για ένα χαλαρωτικό μπάνιο. 

Τη βάση για το πακέτο αποτελεί ένα βαζάκι με σπιτικά αρωματικά άλατα. Αν θέλετε κάτι πιο εντυπωσιακό, μπορείτε, βεβαίως, να φτιάξετε μία ολοκληρωμένη σειρά με χειροποίητα καλλυντικά για το μπάνιο.

Προσθέστε μερικά αρωματικά κεριά για να δημιουργήσουν μία ονειρική ατμόσφαιρα στο μπάνιο.

Φυσικά, το αλκοόλ δε μπορεί να λείπει ούτε από αυτό το πακέτο. Μπορείτε να αντικαταστήσετε τη σαμπάνια με ένα ατομικό μπουκαλάκι κόκκινου κρασιού. Ιδανικά, συνοδέψτε το με ένα πακετάκι σοκολατάκια ή macarons.

Απογειώστε το gift box με ένα πακέτο ροδοπέταλα.

Αν θέλετε κάτι πιο απλό(και οικονομικό), μπορείτε να φτιάξετε ένα «μίνι» spa box. Τα μίνι κουτάκια είναι, επίσης, ιδανικά ως αναμνηστικά δώρα σε πάρτι.

Μπορείτε να φτιάξετε ένα κουτί-σπιρτόκουτο και να τοποθετήσετε μέσα ένα σοκολατάκι, ένα βαζάκι αρωματικά άλατα και ένα ρεσώ. 

Εναλλακτικά, φτιάξτε μία βρώσιμη παραλλαγή του mini spa box και χαρίστε τη μαζί με τον πρωινό καφέ(κάτι σαν breakfast box, αλλά πιο μινιόν). Αντικαταστήστε τα άλατα με χρωματιστή ζάχαρη και το ρεσώ με ένα εβαπορέ γαλατάκι και έχετε τον τέλειο δίσκο πρωινού! Ιδανικό party favor, αν αποφασίσετε να οργανώσετε ένα brunch στο σπίτι σας.

Η τελευταία παραλλαγή του gift box, που αποφάσισα να σας παρουσιάσω, δεν είναι ένα gift box αυτό καθαυτό, αλλά ένας πιο εντυπωσιακός τρόπος για να προσφέρουμε λουλούδια. Είναι ένα κουτί-γλαστράκι.

Οδηγίες για να φτιάξετε το δικό σας μπουκέτο-γλαστράκι μπορείτε να βρείτε εδώ.