̶H̶a̶p̶p̶y̶ ̶V̶a̶l̶e̶n̶t̶i̶n̶e̶'̶s̶ ̶D̶a̶y̶ oh wait

listen...valentines day is a scam invented by scorpios so people would have sex and make more scorpios.

90's School of Romance

10 ρομαντικές κωμωδίες των 90s που αξίζει να βλέπεις ξανά και ξανά

Τις έχεις δει και ξαναδεί. Και θα συνεχίσεις να τις βλέπεις, γιατί αυτές οι δέκα ρομαντικές κωμωδίες των 90s είναι κλασικές και feelgood. 

Drive Me Crazy (1999)

Η Melissa Joan Hart και ο Adrian Grenier πρωταγωνιστούν στο high school drama που ξεκινάει, όπως ένα σεβαστό ποσοστό αμερικανικών rom coms, από τον χορό του σχολείου (prom night) και την προσπάθεια κάποιου μαθητή ή κάποιας μαθήτριας να βρουν συνοδό. Η όμορφη και πάρα-πολύ-κουλ Nicole καταλήγει με κάποιο τρόπο να πάει στο χορό του σχολείου με τον γείτονά της Chase, ο οποίος είναι και η τελευταία της επιλογή – όχι απλά στο σχολείο, αλλά στον πλανήτη γη. Αυτό που ακολουθεί είναι μια κλασική περίπτωση “φτιάχνω το βιογραφικό σε γκόμενο”, καθόσον ο Chase μετά το prom night γίνεται εξαιρετικά δημοφιλής, στην αλάνθαστη (not) λογική του μέσου ανθρώπου “για να έβγαινε αυτή η θεά μαζί του, κάτι θα έχει”. 

Runaway Bride (1999) 

Χαιρετάμε με σεβασμό τη βασίλισσα των rom coms στη δεκαετία του ’90, Julia Roberts, καθώς και τον πάλαι ποτέ νταλκά των μεγάλων μας αδελφών/μανάδων, Richard Gere. O Garry Marshall μια δεκαετία μετά το Pretty Woman (1990) σκηνοθετεί ξανά το αγαπημένο μας κινηματογραφικό ζευγάρι σε μια ιστορία όπου η μέλλουσα νύφη δεν μπορεί να πάρει απόφαση να μπει μέσα στην εκκλησία – εδώ που τα λέμε ούτε πώς προτιμούσε τα αυγά δεν ήξερε αυτή η νύφη, στο γαμπρό θα είχε καταλήξει; 

Notting Hill (1999) 

Χαίρε, ξανά, Julia Roberts, και Hugh Grant σε μια από τις πιο γλυκιές ερμηνείες που έχεις δώσει ποτέ. Βρισκόμαστε στο Λονδίνο και το Nottingh Hill, όπου μια διάσημη ηθοποιός γνωρίζει τυχαία έναν ταπεινό βιβλιοπώλη με έναν εντελώς κουλό συγκάτοικο. Η χημεία ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές ήταν μνημειώδης και οι διάλογοι απογείωσαν τις ερμηνείες του καστ. Ποιος θα ξεχάσει ποτέ η φράση “I’m just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her”; Κανείς, σας διαβεβαιώνουμε. 

You’ve Got Mail (1999) 

Γενικότερα μιλώντας το 1999 έχει μείνει στην κινηματογραφική ιστορία ως η χρονιά με τις καλύτερες rom coms εκείνης της δεκαετίας. Η Meg Ryan είναι μια ρομαντική (σε όλα) βιβλιοπώλης. Ο Tom Hanks εκπροσωπεί μεν το βιβλίο, αλλά από την πλευρά του κεφαλαίου και του (πολύ σκληρού) καπιταλισμού. Χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι ποιος, πιάνουν την κουβέντα online και πολύ γρήγορα συναντιούνται υπό αντίξοες, θα λέγαμε, συνθήκες. Μιλάμε για έναν online έρωτα διαμέσου ενός (μακρινού) προγόνου του Facebook, που ξετυλίγεται με φόντο τη μαγευτική Νέα Υόρκη σε όλες τις εποχές του χρόνου. 

My Best Friend’s Wedding (1997) 

Επιστρέφουμε στη Julia Roberts και την γλυκόπικρη ρομαντική κωμωδία όπου ξεχώρισε μαζί με τη συμπρωταγωνίστριά της Cameron Diaz. Τι κάνεις όταν παντρεύεται ο καλύτερός σου φίλος; Σίγουρα δεν προσπαθείς να του διαλύσεις τον γάμο. Η Roberts, ωστόσο, έχει άλλη άποψη και βάζει μπροστά ό,τι σχέδιο έχει πρόχειρο για να χωρίσει τον Dermot Mulroney από την αρραβωνιαστικιά του. Μέχρι και τον γκέι κολλητό της ξεκουβαλάει στο γάμο για να δείξει ότι ερωτεύτηκε άλλον, μπας και ζηλέψει ο κολλητός. Στο τέλος αποδίδεται δικαιοσύνη, βέβαια, και η Roberts γλιτώνει την μήνιν μας, πρωτίστως γιατί πάντα μας θυμίζει εκείνο το απλό κορίτσι του Pretty Woman. 

One Fine Day (1997) 

Δυο πολυάσχολοι γονείς που μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους συναντιούνται κάτω από αντίξοες συνθήκες, προσπαθώντας να στείλουν τα παιδιά τους (που είναι συμμαθητές) σε μια εκδρομή. Καθώς προσπαθούν να διαχειριστούν τα προβλήματα που προκύπτουν με τις δουλειές και το παρελθόν τους, ερωτεύονται με φόντο την πιο κατάλληλη, σύμφωνα με τα rom coms, πόλη για να τους συμβεί κάτι τέτοιο. Η χημεία ανάμεσα στην Michelle Pfeiffer και τον George Clooney δεν ήταν εξαρχής δεδομένη, εξ ου και η συγκεκριμένη ταινία είναι αρκετά υποτιμημένη στη συλλογική συνείδηση. 

Emma (1996) 

H χαριτωμένη και αστεία ταινία του Douglas McGrath είναι αρκετά πιστή στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Jane Austen. H Emma Woodhouse δεν είναι πολύ αποτελεσματική ως προξενήτρα, αλλά αγαπάει πολύ τους φίλους της και έχει αποφασίσει να τους ζευγαρώσει όλους (κάτι σαν το Χρυσό Κουφέτο, αλλά με πιο ωραία ρούχα). Η ταινία, όπου πρωταγωνιστούν η Gwyneth Paltrow, ο Toni Collette και ο Alan Cumming κέρδισε Βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής. 

While You Were Sleeping (1995) 

H Sandra Bullock είναι κρυφά ερωτευμένη με τον Peter Gallagher, ο οποίος πέφτει σε κώμα. Σε μια επίσκεψή της στο νοσοκομείο, οι συγγενείς του νομίζουν ότι είναι η αρραβωνιαστικιά του και στη συνέχεια, εκείνη ερωτεύεται τον αδερφό του. Ναι, ακριβώς έτσι είναι και το Είσαι το ταίρι μου, χωρίς τη Βίκυ Σταυροπούλου και τον Αλέξη Γεωργούλη όμως. Μια αστεία και γλυκιά ταινία με τη Bullock να ερμηνεύει εξαίσια το “ταπεινό χαμομηλάκι” που βρίσκει το δρόμο του προς την αγάπη. 

Clueless (1995) 

Βασισμένη στο βιβλίο της Jane Austin “Emma” η ταινία αφηγείται τη ζωή της πολύ πλούσιας μαθήτριας Cher, η οποία είναι, για να μιλήσουμε με σύγχρονους όρους, μια “μικρή Καρντάσιαν” της εποχής, σε επίπεδο influencing του σχολείου της, μείον τα 680 αδέρφια και τη “momager”. Η Alicia Silverstone είναι φανταστική στον πρωταγωνιστικό ρόλο της και η ταινία είναι πλέον κλασική, ενώ όλα, μα ΟΛΑ τα ρούχα που φοράει έχουν επιστρέψει στη μόδα. 

Pretty Woman (1990) 

Από τη λίστα φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το αρχετυπικό rom com των 90s, δηλαδή η Pretty Woman, με τη γλυκόπικρη ιστορία της πόρνης Vivian της οποίας τις υπηρεσίες αναζητά ο Edward, επιτυχημένος επιχειρηματίας που σύντομα ζητά από την ίδια να τον συνοδεύει σε επίσημες εκδηλώσεις. Ο μύθος του Πυγμαλίωνα (με αρκετές προσαρμογές) παρουσιάζεται με χαριτωμένο τρόπο από το πιο αγαπημένο μας, ίσως, 90s ζευγάρι σε rom com – μιλάμε φυσικά για τους Julia Robers και Richard Gere. 

Πηγή: Ημερήσια Κουκουβάγια

Love letter #19: Μαλβίνα

Love letter #19

Τα ερωτικά γράμματα της Μαλβίνας

“…Και για να καταλάβεις τη σχέση μου με το δέρμα σου και με τη μυρωδιά σου: κοιμάμαι δυο μήνες και δέκα μέρες πάνω στο ίδιο σεντόνι και με το ηλίθιο πούρο σου δίπλα μου να βρομάει φρικτά.
Κι αυτή η φορά ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου, αλλά κι η πρώτη μαζί σου, που η στέρηση είχε σώμα.
Αυτό το έγκλημα το έχεις μηχανευτεί ολόκληρο, από την αρχή ως το τέλος, για να την πατήσω εκεί που δεν την πάτησα ποτέ, να μην μπορώ να με ξαναγγίξει άνθρωπος, (….)
Αν ήσουν γυναίκα και σ’ αγαπούσα, θα τραβούσα του λιναριού τα πάθη μαζί σου γιατί είσαι έγκλημα και τώρα τα έχω δει όλα καθαρά. Κι αν ήμουν άντρας, θα σε κλείδωνα μέσα φεύγοντας και δεν θα πήγαινες ούτε μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα, εγώ θα στα ‘φερνα κι αυτά γιατί θα ήσουν επικίνδυνη.
(….)
Είδες πόσα πράγματα γίνονται διάφανα με τον καιρό; Σκέψου, να’ σουν και νάρκισσος τι είχαμε να πάθουμε.
Παρ’ όλα αυτά αυτό που κάνεις με το σώμα σου είναι μεγάλη τσογλανιά γιατί το κάνεις παντού, προκαλείς επίτηδες, διότι βέβαια γουστάρεις να προκαλείς ακόμα και τις φόλες που δεν γουστάρεις, προκαλείς για να δεις στα μάτια τους πως σε θέλουν και μετά να τις απορρίψεις. Κι όλη μου η λύσσα ζήλιας δεν ήταν μην πας με καμιά, αλλά που το περιφέρεις αυτό το σώμα και με τι τρόπους το εκθέτεις σε βλέμματα.
Αν ήσουν γυναίκα θα σου ‘βαζα τσαντόρ.
(….)
Κι όταν με βλέπεις θυμωμένη, να ξέρεις πως σ’ αγαπάω και πεθαίνω από ζήλια. Διάβασα το ωροσκόπιό σου στη Γ. που λέει για καινούργιες γνωριμίες και ήμουν σε κακό χάλι για δυο μέρες.
Σε λατρεύω -εσένα κι όλη την Ανέφελη Κόλαση, που μόνο εσύ ξέρεις να φτιάχνεις τόσο ωραία.
Διότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως περί Κολάσεως πρόκειται.”

Πηγή: ampa.lifo.gr και Ο Άνεμος Κουβάρι

20 ερωτικά ποιήματα

20 ερωτικά ποιήματα για να κάνει κρακ η καρδιά σας 

Η Λίνα Ρόκου διαλέγει 20 ερωτικά ποιήματα για να τα αφιερώσετε στο αντικείμενο του πόθου σας. 

«Είμαι ελεεινά καυλωμένος, χρυσό, και δε σκέπτομαι τίποτε άλλο παρά πώς να σε γαμήσω ατέλειωτα μια ολόκληρη νύχτα. Και δεν μπορώ να σου γράψω αλλιώς». Αυτό είναι ένα απόσπασμα από επιστολή του Γιώργου Σεφέρη προς την Μαρώ. Το θυμήθηκα χτες που ήταν η επέτειος γέννησης του σπουδαίου νομπελίστα ποιητή. Και πολύ μου αρέσει ο τρόπος που ο Σεφέρης εκφράζει τον πόθο του προς την αγαπημένη του· λιτός, συμπυκνωμένος, χωρίς περιστροφές, χωρίς ντροπές και με αυτό το συγκλονιστικό «δεν μπορώ να σου γράψω αλλιώς». Όταν ποθούν οι ποιητές οι λέξεις στάζουν από καύλα, ερωτισμό και τρυφερότητα. Όλα μαζί, ανάκατα. 

Με αυτή την αφορμή έψαξα να βρω κάποια ερωτικά ποιήματα που με συγκινούν και όταν τα διαβάζω ακούω την καρδιά μου να κάνει κρακ. Εννοείται, πως έμειναν πολλά απέξω. Θα ακολουθήσει, κάποια στιγμή, δεύτερο μέρος. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με Σεφέρη που μας έκανε ήδη ποδαρικό τόσο απλά και συγκλονιστικά μαζί.

Φυγή, του Γιώργου Σεφέρη 

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας

έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε

ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό

ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο

μέσα στο πρωινό χορτάρι

ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε

να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας. 

H αγάπη μας δεν ήταν άλλη ψηλαφούσε

σιγά μέσα στα πράγματα που μας τριγύριζαν

να εξηγήσει γιατί δε θέλουμε να πεθάνουμε 

με τόσο πάθος. 

Kι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια κι αν αγκαλιάσαμε

μ’ όλη τη δύναμή μας άλλους αυχένες

κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα 

εκείνου του ανθρώπου

κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη

μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε 

μέσα στη φυγή. 

Το σώμα σου κι εγώ, του Γιάννη Βαρβέρη 

Έχουμε πολύ ταξιδέψει

το σώμα σου κι εγώ

έχουμε φανταστεί

όσα ένα σώμα κι ένα εγώ

μπορούν να φανταστούν. 

Το σώμα μου κι εγώ

έχουμε ονειρευτεί

το σώμα σου σε στάσεις

πού ποτέ σου δε φαντάστηκες. 

Δεν έχεις θέση τώρα

τί ζητάς

ανάμεσα σε μένα

και στο σώμα σου. 

Όνειρο, της Μαρίας Πολυδούρη 

Άνθη μάζευα για σένα

στο βουνό που τριγυρνούσα.

Χίλια αγκάθια το καθένα

κι όπως τα ‘σφιγγα πονούσα. 

Να περάσεις καρτερούσα

στο βοριά τον παγωμένο

και το δώρο μου κρατούσα

με λαχτάρα φυλαγμένο 

στη θερμή την αγκαλιά μου.

Όλο κοίταζα στα μάκρη.

Η λαχτάρα στην καρδιά μου

και στα μάτια μου το δάκρυ. 

Μεσ᾿ στον πόθο μου δεν είδα

μαύρη η Νύχτα να σιμώνει

κ᾿ έκλαψα χωρίς ελπίδα

που δε στα ‘χα φέρει μόνη. 

Μια μυγδαλιά και δίπλα της, του Νικηφόρου Βρεττάκου 

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,

εσύ. Μα πότε ανθίσατε;

Στέκομαι στο παράθυρο

και σας κοιτώ και κλαίω. 

Τόση χαρά δε την μπορούν

τα μάτια. 

Δος μου, Θεέ μου,

όλες τις στέρνες τ’ ουρανού

να στις γιομίσω. 

Όταν σε δαγκώνω, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα 

Όταν σε δαγκώνω, το αίμα σου έρχεται στο στόμα μου· 

κι έπειτα εξανεμίζεται στις γαλάζιες σου φλέβες. 

Μετάφραση: Αγαθή Δημητρούκα

Τραγούδι, της Ελένης Βακαλό 

Σαν τσαμπί σταφύλι με κρατάς

στα δυο σου χέρια

αγαπημένε

Σαν κούπα κόκκινο κρασί

σα μεγάλο γυαλιστερό κοχύλι

Είναι κουπιά τα χέρια σου

και πλέουν 

Στη χλιαρή καλοκαιριάτικη

θάλασσα

Αστέρια στη ψιλή αμμουδιά

να λιάζονται 

Δυο σάλιαγκοι που βγήκαν

με τη πρωινή δροσιά

στο περιβόλι. 

Πρώτος έρωτας, του Μπορίς Βιαν 

Όταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα

Την παίρνει καταρχή στα γόνατά του

Φροντίζει να της βγάλει τη φουστίτσα

Ώστε το πανταλόνι του να μην καταστραφεί

Γιατί το ύφασμα πάνω στο ύφασμα

Φθείρει το ύφασμα.

Κατόπι με τη γλώσσα του κοιτάει αν της έγινε

Σωστά η αφαίρεση αμυγδαλών

Αλλιώτικα υπάρχει φόβος μόλυνσης.

Μετά, για να μη μένουνε τα χέρια του αδρανή

Ψάχνει βαθιά, όσο μπορεί βαθύτερα

Ωσότου ανακαλύπτει την ουρά

Από ‘ναν άσπρο ποντικό

Που ‘χει βαφτεί στο αίμα

Και μαλακά τραβάει την κλωστή

Να φτάσει ως το ταμπάξ. 

μετάφραση: Αντώνης Φωστιέρης και Θανάσης Θ. Νιάρχος 

Χάρτινο το φεγγαράκι, του Νίκου Γκάτσου 

Θα φέρει η θάλασσα πουλιά 

κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι

να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά, 

να σου φιλούν το χέρι. 

Χάρτινο το φεγγαράκι, 

ψεύτικη ακρογιαλιά, 

αν με πίστευες λιγάκι 

θα `ταν όλα αληθινά. 

Δίχως τη δική σου αγάπη 

δύσκολα περνά ο καιρός.

Δίχως τη δική σου αγάπη 

είναι ο κόσμος πιο μικρός. 

Χάρτινο το φεγγαράκι, 

ψεύτικη ακρογιαλιά, 

αν με πίστευες λιγάκι 

θα `ταν όλα αληθινά. 

Χειμερινά σταφύλια, του Ανδρέα Εμπειρίκου 

Tης πήραν τα παιγνίδια και τον εραστή της. Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και παρ’ ολίγον να πεθάνη. Mα τα δεκατρία ριζικά της σαν τα δεκατέσσερά της χρόνια εσπάθισαν την φευγαλέα συμφορά. Kανείς δεν μίλησε. Kανείς δεν έτρεξε να την προστατεύση κατά των υπερποντίων καρχαριών που την είχαν ήδη ματιάξει όπως ματιάζει η μυίγα ένα διαμάντι μια χώρα μαγεμένη. K’ έτσι ξεχάστηκε ανηλεώς αυτή η ιστορία όπως συμβαίνει κάθε φορά που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το αστροπελέκι του στο δάσος. 

Η λύπη του έρωτα, του Γιάννη Κοντού 

Σ’ ακούω με όλους τους πόρους μου

να τρέχεις σε ξένες πόλεις, με ρούχα χάρτινα

κάνοντας ένα θόρυβο

που προμηνύει μεγάλη θάλασσα. 

Επιστρέφω στο κλειστό κύκλωμα

της ζωής μου. Στο κανάλι σιωπή. 

Ταριχευμένες κινήσεις:

μια καρέκλα μετακινείται χωρίς λόγο,

ένα κρεβάτι κυλάει στο δρόμο. Στον τοίχο προβάλλεται η ίδια

μαγική εικόνα – δεν μπορώ

να ξεχωρίσω τον κυνηγό – 

Κοιμάσαι με στόμα γεμάτο

μυστικά και βροχές. 

Έρωτας τάχα, της Μυρτιώτισσας 

Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτό

που έτσι με κάνει να ποθώ

τη συντροφιά σου,

που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ

τα φωτισμένα για να δω

παράθυρά σου;

Έρωτας να ‘ναι η σιωπή

που όταν σε βλέπω, μου το κλείνεις

σφιχτά το στόμα,

που κι όταν μείνω μοναχή,

στέκω βουβή κι εκστατική

ώρες ακόμα;

Έρωτας να ‘ναι ή συμφορά,

με κάποιου αγγέλου τα φτερά

που έχει φορέσει,

κι έρχετ’ ακόμη μια φορά

με τέτοια δώρα τρυφερά

να με πλανέσει;

Μα ό,τι και να ‘ναι, το ποθώ,

και καλώς να ‘ρθει το κακό

που είν’ από σένα·

θα γίνει υπέρτατο αγαθό,

στα πόδια σου αν θα σωριαστώ

τ’ αγαπημένα. 

Ένα ημισφαίριο στα μαλλιά, του Σαρλ Μπωντλαίρ 

Άσε με ν’ αναπνεύσω ώρα πολλή, πολλή, το μύρο των μαλλιών σου, να βυθίσω όλο το πρόσωπό μου σαν άνθρωπος λουσμένος στα νερά κάποιας πηγής, αναταράζοντάς τα με τα χέρια μου σαν ένα μαντίλι μοσκοβολημένο, διαλύοντας τις αναμνήσεις στον αέρα. Αν ήξερες όλα όσα βλέπω, όλα όσα νιώθω, όλα όσα ακούω μέσα απ’ τα μαλλιά σου. Η ψυχή μου πλέει πάνω στο μόσκο όπως των άλλων πλέει πάνω στη μουσική. Τα μαλλιά σου κλείνουν ένα καθολικό όνειρο γεμάτο κατάρτια και πανιά, μεγάλες θάλασσες με θερμούς άνεμους ωθώντας με σε κλίματα ιλαρά, εκεί όπου το διάστημα βασιλεύει βαθύτερο και γαλανότερο, όπου η ατμόσφαιρα πάλλεται αρωματική μαζί με φύλλα με καρπούς και δέρμα ανθρώπινο. Στο πέλαο των μαλλιών σου το μάτι μου ξεκρίνει ένα λιμάνι πρησμένο με τραγούδια μελαγχολικά, στιβαρούς άντρες κάθε τόπου, πλεούμενα κάθε λογής, διαγράφοντας την πλέον περίπλοκη, λεπτοφυέστατη αρχιτεκτονική τους στο φόντο ενός απέραντου ουρανού όπου κυριαρχεί αέναη θερμότητα. Μέσα στα χάδια των μαλλιών σου ξαναβρίσκω τη νωχέλεια των αργόσυρτων ωρών πάνω σε ένα ανάκλιντρο μες στην καμπίνα κάποιου ωραίου καραβιού, βαυκαλισμένος από το ανεπαίσθητο λίκνισμα των νερών του λιμανιού, ανάμεσα σε γλάστρες και στάμνες με δροσερό νερό. 

Μες στο σπινθηροβόλο τζάκι των μαλλιών σου, ανασαίνω τη μυρουδιά καπνού ανακατωμένου με όπιο και ζάχαρη. Μέσα στη νύχτα των μαλλιών σου βλέπω να λάμπει το άπειρο του τροπικού κυανού. 

Μέσα στις χαμηλές αμμουδιές των μαλλιών σου, μεθώ από τις διάχυτες οσμές του μόσχου, της πίσσας, και του κακαόλαδου. 

Άσε με να δαγκάσω ώρα πολλή, πολλή, τις μελανές, βαριές πλεξούδες σου. Σαν τραγανίζω τα μαλλιά σου, ελαστικά και επαναστατικά, θαρρώ ότι μασώ τις αναμνήσεις. 

Μετάφραση: Νίκος Σπάνιας 

Ελάχιστο χρονικό του έρωτα, του Γιάννη Ρίτσου 

Βιάζονταν πολύ να φιληθούν. Μπήκαν στο σπίτι. Κλείδωσαν.

Τις δυο καρέκλες τις άφησαν στον κήπο. Όσο έλειπαν

τα πουλιά οικειοποιήθηκαν τις καρέκλες τους, τις έκαναν

σκάλες για τα δωμάτια τους. Όταν βράδιασε,

όλα τα κατάπιανε τα φύλλα, χτυπώντας ηδονικά τις γλώσσες τους.

Οι δυο καρέκλες περίμεναν ακόμη σα δυο μικρά ικριώματα

στο χείλος μιας πράσινης μοναξιάς μπροστά στο φεγγάρι. 

Έπος καρδίας, του Κ.Π. Καβάφη 

Μετά σου το παν, νομίζω, προσηνές με μειδιά,

στον καθρέπτη των ματιών σου την χαράν αντανακλά.

Στάσου, φως μου, και ακόμη δεν σε είπα τα μισά

απ’ εκείνα που πιέζουν την ερώσαν μου καρδιά

και στα χείλη μου ορμούνε με μια μόνη σου ματιά. 

Μη με ομιλής αν θέλης, μη με πης γοητευτικά

λόγια αγάπης και λατρείας. Φθάνει να ’σαι εδώ κοντά,

να σε λέγω πως σε θέλω, να σ’ εγγίζω, την δροσιά

του πρωιού που αναπνέεις ν’ αναπνέω· κι αν και αυτά

υπερβολικά τα βρίσκης, να σε βλέπω μοναχά! 

Στη Σ.Χ., της Μάτσης Χατζηλαζάρου (απόσπασμα) 

Λες κι ήτανε χθες βράδυ ακρογιάλι το σώμα μου

τα χέρια σου δύο μικρά τρυφερά καβούρια. 

Την πιο ηδονική αφή την έχει το σταφύλι το πρωί,

σαν είναι δροσερό και σκεπασμένο με κείνη την άχνη

τη λεπτή. Πιάνω την κοιλιά σου , με τα τρία μου δάχτυλα,

και μου γεννιέται πάλι η εικόνα της δροσιάς του αμπελιού. 

Κι έπινα μέσα απ’ τα χείλη σου, του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη 

Κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

Κι ήταν άσπρο το κρεβάτι,

Κι όλο θόλωνε, όλο μέλωνε

Το γλυκό σου μάτι, 

Και τα χέρια σου πλεκόντουσαν

Στο κορμί μου γύρω γύρω,

Κι έπινα μέσα απ’ τα χείλια σου,

Γλυκιάν άχνα σαν το μύρο, 

Και σταλάζανε απ’ τα χείλια σου

Γλυκά λόγια σαν τα μύρα,

Και ήταν άσπρό το κρεβάτι μας

Κι οι μπερντέδες σαν πορφύρα… 

Έτσι αγάπη μου σε χόρτασα

Κι έτσι αγάπη μου σε ήπια

Μέσα στ’ άνομα αγκαλιάσματα

Στ’ άνομα καρδιοχτύπια 

Κι απ΄ το μέλι ποθοπλάνταζε

Το κορμί σου και το μάτι

Κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

Κι ήταν άσπρο το κρεβάτι 

Στάχυ, του Ιάσονα Ιωαννίδη 

Η αγαπημένη μου

γλυκό καλάμι του σταριού

καλάμι πράσινο

που αναβλύζει γάλα. 

Το δέρμα της,

ένα λιβάδι μαργαρίτες. 

Σαν κλείνει τα μάτια της

δε βλέπω. 

Τη φωνή της κράτησα ραβδί

κι ακολουθάω. 

Τρεμάμενα δάχτυλα

φέρνω στο πρόσωπό μου

κι αγγίζω τη μορφή της. 

Δεν έχω πρόσωπο. 

Βασιλεύεις εσύ, του Θωμά Γκόρπα 

Σε χαμηλωμένο φως που δεν ξέρει την περηφάνια

βασιλεύεις εσύ που την ξέρεις.

Σε απαλή εγκατάλειψη τραμπαλίζεται το χαμόγελό σου,

φρέσκο φύλλο που παίζει με μικρό βοριά.

Κι ως σηκώνεις τα χέρια σου και φωνάζεις ζήτω στην ομορφιά

λάμπουν σαν μέσα από δροσιά οι μασχάλες σου,

αγροτικά λουλούδια στην πρώτη τους ηλικία. 

Ερωτικό γράμμα, της Σύλβια Πλαθ 

Δεν είναι εύκολο να εκφράσω την αλλαγή που επέφερες.

Αν είμαι τώρα ζωντανή, ήμουν νεκρή τότε,

αν και, όπως μια πέτρα, αυτό δεν μ` ενοχλούσε,

να μένω στη θέση μου ακολουθώντας τη συνήθεια

δεν είναι ότι μ` έσπρωξες απλά μια ίντσα, όχι—

ούτε ότι μ` άφησες να στηλώσω το μικρό γυμνό μάτι μου

στον ουρανό ξανά, χωρίς ελπίδα, φυσικά,

κατανόησης της κυανότητας, ή των αστεριών 

Δεν ήταν αυτό. Ας πούμε πως κοιμήθηκα : ένα φίδι

κρυμμένο ανάμεσα σε μαύρους βράχους σαν μαύρος βράχος

στον λευκό υετό του χειμώνα—

όπως οι γείτονές μου, δε μπορώ να χαρώ

με τα εκατομμύρια τέλεια σμιλευμένα

μάγουλα που ανάβουν κάθε στιγμή για να λιώσουν

το μάγουλό μου από βασάλτη. Τους πήραν τα κλάματα,

άγγελοι θρηνούντες πάνω από φύσεις βουβές,

αλλά δε με έπεισαν. Εκείνα τα δάκρυα πάγωσαν.

Κάθε νεκρό κεφάλι είχε ένα προσωπείο πάγου. 

Και συνέχισα να κοιμάμαι σαν λυγισμένο δάχτυλο.

Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν καθαρός αέρας

και οι εγκλωβισμένες σταγόνες που ανέβαιναν ως πάχνη

διαφανείς σαν πνεύματα. Πολλές πέτρες κείτονταν

πυκνές και ανέκφραστες ένα γύρω.

Δεν ήξερα τι να υποθέσω.

Έλαμπα, με γυάλινα – λέπια, και ξεδιπλώθηκα

Να εκρεύσω απ` τον εαυτό μου, σαν υγρό

Ανάμεσα από πόδια πτηνών και φυτών μίσχους.

Δεν ξεγελάστηκα. Σε γνώρισα αμέσως. 

Δέντρο και πέτρα έλαμπαν, δίχως σκιές.

Το ανάστημά μου έγινε διαυγές σαν γυαλί.

Άρχισα να μπουμπουκιάζω σαν Μαρτιάτικο κλαδί:

Ένα μπράτσο κι ένα πόδι, ένα μπράτσο, ένα πόδι.

Από πέτρα σε σύννεφο, έτσι ανυψώθηκα.

Τώρα μοιάζω με ένα είδος θεότητας

πλέοντας στον αέρα μες την καμιζόλα της ψυχής μου

καθαρή σαν ένα θραύσμα πάγου. Είναι ένα δώρο. 

Μετάφραση: Κατερίνα Ηλιοπούλου, Ελένη Ηλιοπουλου 

Ο έρωτας κι ο πόλεμος, του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι (απόσπασμα) 

Κάθε τριχούλα σου

σγουρή,

χρυσωμένη,

τη γεμίζω με χάδια.

Ω, τι άνεμοι,

από ποιο νότο

θαυματουργήσανε

με τη θαμμένη αυτή καρδιά;

Τα μάτια σου ανθίζουν

δυο ξέφωτα!

Σ’ αυτά τα ξέφωτα χοροπηδάω

σάμπως χαρούμενο παιδί. 

Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος

Πηγή: popaganda.gr

Δυο-δυο, στην Αποκριά δυο-δυο

"Amortentia", το νέο μας αφιέρωμα.

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το ρομαντισμό του Βαλεντίνου με τη μαγεία του Wizardfest. Κρατώντας πάντα το μυστικισμό του Halloween, θα ταξιδέψουμε με το κυκνοσυρόμενο άρμα της Αφροδίτης και θα ανακαλύψουμε το άρωμα του πιο ισχυρού ερωτικού φίλτρου.

Ντύνω το ιστολόγιο με κρυστάλλους, ροζ κεριά και ροδοπέταλα και δίνουμε ραντεβού κάτω από τον ξάστερο ουρανό της μεγάλης τραπεζαρίας του Hogwarts. Χρυσόσκονη λούζει την ακαδημία μαγισσών, καθώς την επισκέπτονται νεράιδες, γοργόνες, μονόκεροι και μαγεμένοι πήγασοι. Μικροί φτερωτοί θεοί στοχεύουν τα βέλη τους στους μαθητές, καθώς τα μαγεμένα δέντρα του Απαγορευμένου Δάσους σιγοτραγουδούν ρομαντικές μελωδίες. Ερωτικές περγαμηνές καταφθάνουν με την Ταχυδρομική Υπηρεσία Κουκουβάγιων, ψιθυρίζοντας ερωτικά ραβασάκια στους παραλήπτες. Κομφετί σε σχήμα καρδιάς πέφτει σαν βροχή στο πρωινό γεύμα. Χέρι χέρι τα ζευγαράκια του Hogwarts θα χαθούν σε περιπάτους στο χιονισμένο Hogsmeade και θα απολαύσουν τσάι με ιβίσκο και κόκκινα μούρα στο τεϊοποτείο της Μαντάμ Πάντιφουτ.

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Κρατάτε πάντοτε στο μυαλό σας την αφηγήτρια του αφιερώματος Halloween, με μία δόση ρομαντισμού στο φίλτρο των μαγικών της λέξεων. Το κεφάλι μου στεφανώνει ένα ροζ καπέλο με βέλο, κι ένας ροζ μανδύας θροΐζει καθώς περιπλανάται στις μυστικές αίθουσες και τις μετακινούμενες σκάλες του μαγεμένου μας κάστρου. Τα χείλη μου, πάντοτε βαμμένα σε άλικο κόκκινο, ψιθυρίζουν επωδές έρωτα. Ή μήπως είναι σκοτεινές κατάρες; Ο ντελικάτος καπνός ενός φίλτρου που σιγοβράζει μας τυλίγει, μαγεύοντας το μυαλό κι αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις. Το λεπτό άρωμα των ατμών του συνθέτει σονέτα με νότες βανίλιας, κανέλας και παλιάς περγαμηνής. Ερωτικό φίλτρο ή θανάσιμο δηλητήριο;

Οι αναρτήσεις μας θα είναι πολυπρισματικές και πολυποίκιλες, όπως η ίδια η φύση τούτου του μεικτού αφιερώματος. Το μειδίαμα της μυστηριώδους αφηγήτριας παραμένει πάντοτε γοητευτικά απειλητικό. Η γενναιότητα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, όπως το φως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από τη βασανιστική αγωνία των άγρυπνων νυχτών παρέα με τις σκέψεις σου...

Ας διεισδύσουμε στη νύχτα και ας κατακτήσουμε τη φευγαλέα γητεύτρα, την περιπέτεια. ღ

***

Όλα ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. Φαντάσματα ξετρύπωσαν από τις σκοτεινές γωνίες της μπλογκο-χώρας και απόκοσμο σκοτάδι κατέκλυσε τις σελίδες του ιστολογίου μου. Το αλφάβητο ξεκίνησε να χορεύει και να σχηματίζει λέξεις, και τούτες οι λέξεις δημιούργησαν κάθε λογής μάγισσα, στοιχειό και ξωτικό. Τον Οκτώβριο του 2015 έμελλε να γεννηθεί το μεγαλύτερο αφιέρωμα μιας Λίζας. Της Λίζας στη Χώρα των Θαυμάτων.

Halloween σημαίνει ιστορίες τρόμου, που σε κάνουν άθελά σου να αναριγείς. Ιστορίες για αόρατα τέρατα που καραδοκούν στο σκοτάδι. Θρύλοι για το ανεξήγητο και το μεταφυσικό. Δεν έχει καθόλου σημασία αν πιστεύεις σε αυτά. Είναι η μαγεία της μυστηριώδους ποεϊκής ατμόσφαιρας που σε συναρπάζει. 

Το άγνωστο γοητεύει τους πάντες...

Στο πνεύμα του Halloween ξεκίνησα να δημοσιεύω μερικά "μεταφυσικά" quiz. Αναρτήσεις που χρωμάτισα με μυστήριο και τον πομπώδη λόγο αφηγήτριας σκοτεινού μεταφυσικού διηγήματος. 

Έτσι, για την ίντριγκα. 

Τα τεστ προσωπικότητας αποτελούν μεγάλο κομμάτι των αφιερωμάτων μας και το Wizardfest δεν αποτελεί εξαίρεση.

Σε τούτη την πιο ρομαντική του χροιά, η Amortentia ντύνει το αφιέρωμα με το μανδύα του έρωτα. Φοράει το πιο εκλεπτυσμένο ένδυμά του, το οποίο κοσμούν ροδοπέταλα, ιδέες και λέξεις. Ραφές από χρυσοκέντητη ποίηση. Καλαίσθητη στοργή και λόγου ηδονή.

Βαδίζοντας στα σύνορα του Βαλεντίνου και του Halloween, κρατώ αυτήν ακριβώς την ατμόσφαιρα και επιλέγω quiz που παντρεύουν τον έρωτα με το υπερφυσικό. Καθότι η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου γιορτάζεται στα μέσα του Φλεβάρη, πολύ συχνά συμπίπτει με την ελληνική Αποκριά. Τούτη ακριβώς η συγκυρία είναι που μπορεί να ντύσει το μικρό φτερωτό θεό με το χιτώνα του μακάβριου και να φέρει φανταστικά πλάσματα πιο κοντά στον εκλεκτό της καρδιάς τους. Σε μια αποκριάτικη γιορτή σαν και αυτή βρέθηκα κι εγώ πριν από 10 χρόνια, ντυμένη έρωτας, και σαν μικρός θίασος αναπαραστήσαμε σε χώρο εξωτερικό 4...κηδείες και ένα γάμο. Στο προαιώνιο ερώτημα "τι να ντυθώ φέτος;" έρχεται να απαντήσει το επόμενο κουίζ, Choose Your Favorite Movie And We'll Tell You What To Be For Halloween. Και αν οι απαντήσεις σας μοιάζουν με τις δικές μου, θα σας χαρίσει ένα αποτέλεσμα επίκαιρο και ταιριαστό με το αφιέρωμά μας.

You and a partner should go as Sandy and Danny from Grease

or another couples costume 

 

Based on your answers from this quiz, it appears that you should team up with someone for Halloween this year, and dress in a couples costume! You could pair up with a friend, a lover, or a family member to dress up as something really creative. Luckily, there are so many great ideas out there- Sandy and Danny from Grease, Fred and Wilma from The Flintstones, Thing 1 and Thing 2 from the Dr. Seuss books, Mickey and Minnie.... the possibilities are endless!

Your Wizard Soulmate

"Amortentia", το νέο μας αφιέρωμα.

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το ρομαντισμό του Βαλεντίνου με τη μαγεία του Wizardfest. Κρατώντας πάντα το μυστικισμό του Halloween, θα ταξιδέψουμε με το κυκνοσυρόμενο άρμα της Αφροδίτης και θα ανακαλύψουμε το άρωμα του πιο ισχυρού ερωτικού φίλτρου.

Ντύνω το ιστολόγιο με κρυστάλλους, ροζ κεριά και ροδοπέταλα και δίνουμε ραντεβού κάτω από τον ξάστερο ουρανό της μεγάλης τραπεζαρίας του Hogwarts. Χρυσόσκονη λούζει την ακαδημία μαγισσών, καθώς την επισκέπτονται νεράιδες, γοργόνες, μονόκεροι και μαγεμένοι πήγασοι. Μικροί φτερωτοί θεοί στοχεύουν τα βέλη τους στους μαθητές, καθώς τα μαγεμένα δέντρα του Απαγορευμένου Δάσους σιγοτραγουδούν ρομαντικές μελωδίες. Ερωτικές περγαμηνές καταφθάνουν με την Ταχυδρομική Υπηρεσία Κουκουβάγιων, ψιθυρίζοντας ερωτικά ραβασάκια στους παραλήπτες. Κομφετί σε σχήμα καρδιάς πέφτει σαν βροχή στο πρωινό γεύμα. Χέρι χέρι τα ζευγαράκια του Hogwarts θα χαθούν σε περιπάτους στο χιονισμένο Hogsmeade και θα απολαύσουν τσάι με ιβίσκο και κόκκινα μούρα στο τεϊοποτείο της Μαντάμ Πάντιφουτ.

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Κρατάτε πάντοτε στο μυαλό σας την αφηγήτρια του αφιερώματος Halloween, με μία δόση ρομαντισμού στο φίλτρο των μαγικών της λέξεων. Το κεφάλι μου στεφανώνει ένα ροζ καπέλο με βέλο, κι ένας ροζ μανδύας θροΐζει καθώς περιπλανάται στις μυστικές αίθουσες και τις μετακινούμενες σκάλες του μαγεμένου μας κάστρου. Τα χείλη μου, πάντοτε βαμμένα σε άλικο κόκκινο, ψιθυρίζουν επωδές έρωτα. Ή μήπως είναι σκοτεινές κατάρες; Ο ντελικάτος καπνός ενός φίλτρου που σιγοβράζει μας τυλίγει, μαγεύοντας το μυαλό κι αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις. Το λεπτό άρωμα των ατμών του συνθέτει σονέτα με νότες βανίλιας, κανέλας και παλιάς περγαμηνής. Ερωτικό φίλτρο ή θανάσιμο δηλητήριο;

Οι αναρτήσεις μας θα είναι πολυπρισματικές και πολυποίκιλες, όπως η ίδια η φύση τούτου του μεικτού αφιερώματος. Το μειδίαμα της μυστηριώδους αφηγήτριας παραμένει πάντοτε γοητευτικά απειλητικό. Η γενναιότητα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, όπως το φως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από τη βασανιστική αγωνία των άγρυπνων νυχτών παρέα με τις σκέψεις σου...

Ας διεισδύσουμε στη νύχτα και ας κατακτήσουμε τη φευγαλέα γητεύτρα, την περιπέτεια. ღ

***

Όλα ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. Φαντάσματα ξετρύπωσαν από τις σκοτεινές γωνίες της μπλογκο-χώρας και απόκοσμο σκοτάδι κατέκλυσε τις σελίδες του ιστολογίου μου. Το αλφάβητο ξεκίνησε να χορεύει και να σχηματίζει λέξεις, και τούτες οι λέξεις δημιούργησαν κάθε λογής μάγισσα, στοιχειό και ξωτικό. Τον Οκτώβριο του 2015 έμελλε να γεννηθεί το μεγαλύτερο αφιέρωμα μιας Λίζας. Της Λίζας στη Χώρα των Θαυμάτων.

Halloween σημαίνει ιστορίες τρόμου, που σε κάνουν άθελά σου να αναριγείς. Ιστορίες για αόρατα τέρατα που καραδοκούν στο σκοτάδι. Θρύλοι για το ανεξήγητο και το μεταφυσικό. Δεν έχει καθόλου σημασία αν πιστεύεις σε αυτά. Είναι η μαγεία της μυστηριώδους ποεϊκής ατμόσφαιρας που σε συναρπάζει. 

Το άγνωστο γοητεύει τους πάντες...

Στο πνεύμα του Halloween ξεκίνησα να δημοσιεύω μερικά "μεταφυσικά" quiz. Αναρτήσεις που χρωμάτισα με μυστήριο και τον πομπώδη λόγο αφηγήτριας σκοτεινού μεταφυσικού διηγήματος. 

Έτσι, για την ίντριγκα. 

Τα τεστ προσωπικότητας αποτελούν μεγάλο κομμάτι των αφιερωμάτων μας και το Wizardfest δεν αποτελεί εξαίρεση.

Σε τούτη την πιο ρομαντική του χροιά, η Amortentia ντύνει το αφιέρωμα με το μανδύα του έρωτα. Φοράει το πιο εκλεπτυσμένο ένδυμά του, το οποίο κοσμούν ροδοπέταλα, ιδέες και λέξεις. Ραφές από χρυσοκέντητη ποίηση. Καλαίσθητη στοργή και λόγου ηδονή.

Βαδίζοντας στα σύνορα του Βαλεντίνου και του Halloween, κρατώ αυτήν ακριβώς την ατμόσφαιρα και επιλέγω quiz που παντρεύουν τον έρωτα με το υπερφυσικό. Στο δεύτερο σκέλος της αναζήτησης ενός Χαριποτερικού Βαλεντίνου, το τεστ Pass This Harry Potter Test To Get Your Wizard Soulmate μας ζητά να απαντήσουμε σε ένα συνδυασμό ερωτήσεων που συνδυάζουν τα τεστ γνώσεων με τις ερωτήσεις τύπου would you rather, και το κλασικό multiple choice προσωπικής προτίμησης, ώστε να επιλέξει για εμάς τον Hogwarts Mr Perfect.

Ron Weasley 

  

Your wizard soulmate is Ron Weasley! He is funny, kindhearted and down to earth. Plus, he helped Harry save the wizarding world!

A Very Potter Valentine

"Amortentia", το νέο μας αφιέρωμα.

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το ρομαντισμό του Βαλεντίνου με τη μαγεία του Wizardfest. Κρατώντας πάντα το μυστικισμό του Halloween, θα ταξιδέψουμε με το κυκνοσυρόμενο άρμα της Αφροδίτης και θα ανακαλύψουμε το άρωμα του πιο ισχυρού ερωτικού φίλτρου.

Ντύνω το ιστολόγιο με κρυστάλλους, ροζ κεριά και ροδοπέταλα και δίνουμε ραντεβού κάτω από τον ξάστερο ουρανό της μεγάλης τραπεζαρίας του Hogwarts. Χρυσόσκονη λούζει την ακαδημία μαγισσών, καθώς την επισκέπτονται νεράιδες, γοργόνες, μονόκεροι και μαγεμένοι πήγασοι. Μικροί φτερωτοί θεοί στοχεύουν τα βέλη τους στους μαθητές, καθώς τα μαγεμένα δέντρα του Απαγορευμένου Δάσους σιγοτραγουδούν ρομαντικές μελωδίες. Ερωτικές περγαμηνές καταφθάνουν με την Ταχυδρομική Υπηρεσία Κουκουβάγιων, ψιθυρίζοντας ερωτικά ραβασάκια στους παραλήπτες. Κομφετί σε σχήμα καρδιάς πέφτει σαν βροχή στο πρωινό γεύμα. Χέρι χέρι τα ζευγαράκια του Hogwarts θα χαθούν σε περιπάτους στο χιονισμένο Hogsmeade και θα απολαύσουν τσάι με ιβίσκο και κόκκινα μούρα στο τεϊοποτείο της Μαντάμ Πάντιφουτ.

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Κρατάτε πάντοτε στο μυαλό σας την αφηγήτρια του αφιερώματος Halloween, με μία δόση ρομαντισμού στο φίλτρο των μαγικών της λέξεων. Το κεφάλι μου στεφανώνει ένα ροζ καπέλο με βέλο, κι ένας ροζ μανδύας θροΐζει καθώς περιπλανάται στις μυστικές αίθουσες και τις μετακινούμενες σκάλες του μαγεμένου μας κάστρου. Τα χείλη μου, πάντοτε βαμμένα σε άλικο κόκκινο, ψιθυρίζουν επωδές έρωτα. Ή μήπως είναι σκοτεινές κατάρες; Ο ντελικάτος καπνός ενός φίλτρου που σιγοβράζει μας τυλίγει, μαγεύοντας το μυαλό κι αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις. Το λεπτό άρωμα των ατμών του συνθέτει σονέτα με νότες βανίλιας, κανέλας και παλιάς περγαμηνής. Ερωτικό φίλτρο ή θανάσιμο δηλητήριο;

Οι αναρτήσεις μας θα είναι πολυπρισματικές και πολυποίκιλες, όπως η ίδια η φύση τούτου του μεικτού αφιερώματος. Το μειδίαμα της μυστηριώδους αφηγήτριας παραμένει πάντοτε γοητευτικά απειλητικό. Η γενναιότητα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, όπως το φως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από τη βασανιστική αγωνία των άγρυπνων νυχτών παρέα με τις σκέψεις σου...

Ας διεισδύσουμε στη νύχτα και ας κατακτήσουμε τη φευγαλέα γητεύτρα, την περιπέτεια. ღ

***

Όλα ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. Φαντάσματα ξετρύπωσαν από τις σκοτεινές γωνίες της μπλογκο-χώρας και απόκοσμο σκοτάδι κατέκλυσε τις σελίδες του ιστολογίου μου. Το αλφάβητο ξεκίνησε να χορεύει και να σχηματίζει λέξεις, και τούτες οι λέξεις δημιούργησαν κάθε λογής μάγισσα, στοιχειό και ξωτικό. Τον Οκτώβριο του 2015 έμελλε να γεννηθεί το μεγαλύτερο αφιέρωμα μιας Λίζας. Της Λίζας στη Χώρα των Θαυμάτων.

Halloween σημαίνει ιστορίες τρόμου, που σε κάνουν άθελά σου να αναριγείς. Ιστορίες για αόρατα τέρατα που καραδοκούν στο σκοτάδι. Θρύλοι για το ανεξήγητο και το μεταφυσικό. Δεν έχει καθόλου σημασία αν πιστεύεις σε αυτά. Είναι η μαγεία της μυστηριώδους ποεϊκής ατμόσφαιρας που σε συναρπάζει. 

Το άγνωστο γοητεύει τους πάντες...

Στο πνεύμα του Halloween ξεκίνησα να δημοσιεύω μερικά "μεταφυσικά" quiz. Αναρτήσεις που χρωμάτισα με μυστήριο και τον πομπώδη λόγο αφηγήτριας σκοτεινού μεταφυσικού διηγήματος. 

Έτσι, για την ίντριγκα. 

Τα τεστ προσωπικότητας αποτελούν μεγάλο κομμάτι των αφιερωμάτων μας και το Wizardfest δεν αποτελεί εξαίρεση.

Σε τούτη την πιο ρομαντική του χροιά, η Amortentia ντύνει το αφιέρωμα με το μανδύα του έρωτα. Φοράει το πιο εκλεπτυσμένο ένδυμά του, το οποίο κοσμούν ροδοπέταλα, ιδέες και λέξεις. Ραφές από χρυσοκέντητη ποίηση. Καλαίσθητη στοργή και λόγου ηδονή.

Βαδίζοντας στα σύνορα του Βαλεντίνου και του Halloween, κρατώ αυτήν ακριβώς την ατμόσφαιρα και επιλέγω quiz που παντρεύουν τον έρωτα με το υπερφυσικό. Σε τούτη την πρώτη ανάρτηση επιλέγω ένα ταξίδι στο Hogwarts, τι πιο ταιριαστό; Στο τεστ με τίτλο Ladies: Which Harry Potter Character Would Be Your True Valentine? καλείστε να απαντήσετε σε μία σειρά ερωτήσεων που θα σαν οδηγήσουν στο δικό σας μαγικό Βαλεντίνο.

Fred Weasley

 

Your true valentine would be Fred, the more outgoing and sarcastic Weasley twin! You have always been attracted to funny boys, and this ginger is the ultimate class clown. He is mischievous enough to always keep you entertained but also successful enough to keep you from worrying about too much trouble. He is loyal, brave, and a great friend, which would translate easily to being the perfect valentine.

Bat Cave

Witch troubles.

Valentine's Day in Hogwarts

"Amortentia", το νέο μας αφιέρωμα.

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το ρομαντισμό του Βαλεντίνου με τη μαγεία του Wizardfest. Κρατώντας πάντα το μυστικισμό του Halloween, θα ταξιδέψουμε με το κυκνοσυρόμενο άρμα της Αφροδίτης και θα ανακαλύψουμε το άρωμα του πιο ισχυρού ερωτικού φίλτρου.

Ντύνω το ιστολόγιο με κρυστάλλους, ροζ κεριά και ροδοπέταλα και δίνουμε ραντεβού κάτω από τον ξάστερο ουρανό της μεγάλης τραπεζαρίας του Hogwarts. Χρυσόσκονη λούζει την ακαδημία μαγισσών, καθώς την επισκέπτονται νεράιδες, γοργόνες, μονόκεροι και μαγεμένοι πήγασοι. Μικροί φτερωτοί θεοί στοχεύουν τα βέλη τους στους μαθητές, καθώς τα μαγεμένα δέντρα του Απαγορευμένου Δάσους σιγοτραγουδούν ρομαντικές μελωδίες. Ερωτικές περγαμηνές καταφθάνουν με την Ταχυδρομική Υπηρεσία Κουκουβάγιων, ψιθυρίζοντας ερωτικά ραβασάκια στους παραλήπτες. Κομφετί σε σχήμα καρδιάς πέφτει σαν βροχή στο πρωινό γεύμα. Χέρι χέρι τα ζευγαράκια του Hogwarts θα χαθούν σε περιπάτους στο χιονισμένο Hogsmeade και θα απολαύσουν τσάι με ιβίσκο και κόκκινα μούρα στο τεϊοποτείο της Μαντάμ Πάντιφουτ.

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Κρατάτε πάντοτε στο μυαλό σας την αφηγήτρια του αφιερώματος Halloween, με μία δόση ρομαντισμού στο φίλτρο των μαγικών της λέξεων. Το κεφάλι μου στεφανώνει ένα ροζ καπέλο με βέλο, κι ένας ροζ μανδύας θροΐζει καθώς περιπλανάται στις μυστικές αίθουσες και τις μετακινούμενες σκάλες του μαγεμένου μας κάστρου. Τα χείλη μου, πάντοτε βαμμένα σε άλικο κόκκινο, ψιθυρίζουν επωδές έρωτα. Ή μήπως είναι σκοτεινές κατάρες; Ο ντελικάτος καπνός ενός φίλτρου που σιγοβράζει μας τυλίγει, μαγεύοντας το μυαλό κι αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις. Το λεπτό άρωμα των ατμών του συνθέτει σονέτα με νότες βανίλιας, κανέλας και παλιάς περγαμηνής. Ερωτικό φίλτρο ή θανάσιμο δηλητήριο;

Οι αναρτήσεις μας θα είναι πολυπρισματικές και πολυποίκιλες, όπως η ίδια η φύση τούτου του μεικτού αφιερώματος. Το μειδίαμα της μυστηριώδους αφηγήτριας παραμένει πάντοτε γοητευτικά απειλητικό. Η γενναιότητα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, όπως το φως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από τη βασανιστική αγωνία των άγρυπνων νυχτών παρέα με τις σκέψεις σου...

Ας διεισδύσουμε στη νύχτα και ας κατακτήσουμε τη φευγαλέα γητεύτρα, την περιπέτεια. ღ

***

Κλείνουμε το τριπλό αφιέρωμα στη Ginny Weasley με το ποίημα που έγραφε για τον Harry Potter όταν ήταν 11 χρονών για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Ω ναι, όλοι αγαπάμε τη φρέσκια πίκλα βατράχου.

His eyes are as green as a fresh pickled toad,

His hair is as dark as a blackboard.

I wish he was mine, he's truly divine,

the hero who conquered the Dark Lord.

Kiss a Ginger

"Amortentia", το νέο μας αφιέρωμα.

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το ρομαντισμό του Βαλεντίνου με τη μαγεία του Wizardfest. Κρατώντας πάντα το μυστικισμό του Halloween, θα ταξιδέψουμε με το κυκνοσυρόμενο άρμα της Αφροδίτης και θα ανακαλύψουμε το άρωμα του πιο ισχυρού ερωτικού φίλτρου.

Ντύνω το ιστολόγιο με κρυστάλλους, ροζ κεριά και ροδοπέταλα και δίνουμε ραντεβού κάτω από τον ξάστερο ουρανό της μεγάλης τραπεζαρίας του Hogwarts. Χρυσόσκονη λούζει την ακαδημία μαγισσών, καθώς την επισκέπτονται νεράιδες, γοργόνες, μονόκεροι και μαγεμένοι πήγασοι. Μικροί φτερωτοί θεοί στοχεύουν τα βέλη τους στους μαθητές, καθώς τα μαγεμένα δέντρα του Απαγορευμένου Δάσους σιγοτραγουδούν ρομαντικές μελωδίες. Ερωτικές περγαμηνές καταφθάνουν με την Ταχυδρομική Υπηρεσία Κουκουβάγιων, ψιθυρίζοντας ερωτικά ραβασάκια στους παραλήπτες. Κομφετί σε σχήμα καρδιάς πέφτει σαν βροχή στο πρωινό γεύμα. Χέρι χέρι τα ζευγαράκια του Hogwarts θα χαθούν σε περιπάτους στο χιονισμένο Hogsmeade και θα απολαύσουν τσάι με ιβίσκο και κόκκινα μούρα στο τεϊοποτείο της Μαντάμ Πάντιφουτ.

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Κρατάτε πάντοτε στο μυαλό σας την αφηγήτρια του αφιερώματος Halloween, με μία δόση ρομαντισμού στο φίλτρο των μαγικών της λέξεων. Το κεφάλι μου στεφανώνει ένα ροζ καπέλο με βέλο, κι ένας ροζ μανδύας θροΐζει καθώς περιπλανάται στις μυστικές αίθουσες και τις μετακινούμενες σκάλες του μαγεμένου μας κάστρου. Τα χείλη μου, πάντοτε βαμμένα σε άλικο κόκκινο, ψιθυρίζουν επωδές έρωτα. Ή μήπως είναι σκοτεινές κατάρες; Ο ντελικάτος καπνός ενός φίλτρου που σιγοβράζει μας τυλίγει, μαγεύοντας το μυαλό κι αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις. Το λεπτό άρωμα των ατμών του συνθέτει σονέτα με νότες βανίλιας, κανέλας και παλιάς περγαμηνής. Ερωτικό φίλτρο ή θανάσιμο δηλητήριο;

Οι αναρτήσεις μας θα είναι πολυπρισματικές και πολυποίκιλες, όπως η ίδια η φύση τούτου του μεικτού αφιερώματος. Το μειδίαμα της μυστηριώδους αφηγήτριας παραμένει πάντοτε γοητευτικά απειλητικό. Η γενναιότητα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, όπως το φως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από τη βασανιστική αγωνία των άγρυπνων νυχτών παρέα με τις σκέψεις σου...

Ας διεισδύσουμε στη νύχτα και ας κατακτήσουμε τη φευγαλέα γητεύτρα, την περιπέτεια. ღ

Το θέμα του φετινού μας αφιερώματος ανοίγει ξανά την ακαδημία μαγισσών και μεταμφιέζει το ιστολόγιο -και μαζί τη συντάκτρια του- σε μικρά μαγισσάκια, σκοτεινά και μυστηριώδη, έτοιμα για ένα ακόμη φεστιβάλ τρόμου στον μπλογκο-εορτασμό του Halloween. Στα ράφια των αναρτήσεων στοιβάζω αποθέματα βοτάνων και κρυστάλλων και με οδηγό το στοιχειωμένο μας αφιέρωμα δημιουργώ ένα μπλογκο-γκριμουάρ στο οποίο καταγράφω το ταξίδι του μεγαλύτερου αφιερώματος του παρόντος ιστολογίου.

Ελάτε, λοιπόν, να φορέσουμε τα μυτερά μας καπέλα και με τα ραβδιά μας ανά χείρας να ξαμοληθούμε σε μαγικές περιπέτειες.

***

Η ακαδημία μαγισσών άνοιξε και αυτό το Halloween. Ελπίζω να μην παραμελήσατε τα διαβάσματα σας στις διακοπές. Παρακαλούνται οι μαθητές να παραδώσουν τις εργασίες τους στην έδρα. 

Τι εννοείς το θέστραλ σου έφαγε την έκθεση;

Το κουδούνι χτυπά στην ακαδημία μαγισσών. Οι μαθητές καλούνται να συγκεντρωθούν στη μεγάλη τραπεζαρία, όπου μας περιμένει μια εκλεκτή προσκεκλημένη. Με ταμπεραμέντο φλογερό, σαν τα κόκκινα μαλλιά της, η Ginny Weasley είναι μία από τις πιο δυναμικές γυναίκες του μαγικού κόσμου.

Μαζί με το νεότερο μέλος της πιο διάσημης οικογένειας κοκκινομάλληδων μάγων, θα συζητήσουμε για το χρώμα που είναι συνυφασμένο με τον έρωτα και το πάθος. Θα ταξιδέψουμε στην ιστορία και τους θρύλους πίσω από τα πορφυρά μαλλιά. Θα ανακαλύψουμε πώς τα κόκκινα μαλλιά αποτέλεσαν  κατά το Μεσαίωνα αλάνθαστο σημάδι μαγείας.

Σε αυτό το δεύτερο μέρος του σημερινού μας αφιερώματος, η Ginny Weasley θα μας μιλήσει για τα κόκκινα μαλλιά, και πώς αυτά μοιάζουν να κερδίζουν τις καρδιές των Potter.

Σε όλη την ιστορία οι κοκκινομάλληδες έχουν υπάρξει αντικείμενο φόβου και σεβασμού, αποστροφής και λατρείας, απαξίωσης και εξύμνησης. Κανένα άλλο ανθρώπινο χαρακτηριστικό δεν έχει προκαλέσει τέτοια πόλωση συναισθημάτων σε διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς.

Το λένε φωτιά, ρουμπινί, βύσσινο, κεραμιδί. Το λένε πάθος, οργή, έρωτα, καρδιά. Είναι κόκκινο σαν το αίμα, το χρώμα του πάθους. Σφυρηλατεί σαν τη φωτιά το σίδερο και το λιώνει. Το κόκκινο συμβολίζει το ερωτικό πάθος, το λάθος και τον κίνδυνο. 

Μοιάζει να είναι πάντα ρευστό, θερμό και να εξωτερικεύει τη δύναμη και την ορμή που συνοδεύεται με ένα σπινθηροβόλο θάρρος. Είναι στοιχείο της ύπαρξης ζωής και θεωρείται κύριο υλικό συστατικό της. Γίνεται μοιραίο και δυνητικό. Δίνει σήμα κινδύνου αλλά και μας προκαλεί.

Είναι οι νεανικές παρειές, που κοκκινίζουν καθώς τις αγγίζουν αυθάδεις ματιές. Είναι τα κόκκινα χείλη, που λεηλατούν και κλέβουν φιλιά. Είναι οι καρδιές που χτυπούν ρυθμικά, στο δικό τους τραγούδι, σε ένα κονσέρτο για δυο. Είναι τα χέρια που προσπαθούν να κλείσουν μέσα τους τη φευγαλέα στιγμή. Είναι τα δάχτυλα που συμπλέκονται. Ο βιολιστής που φλερτάρει με το βιολί του. Τα κορμιά που στροβιλίζονται, συνθέτοντας μια συμφωνία σε Λα μείζονα. Η ανάσα στο αυτί σου, κι οι ψίθυροι που μόλις ακούγονται....

Ανά τον κόσμο τα κόκκινα μαλλιά έχουν θεωρηθεί σημάδι ζωώδους ερωτικής επιθυμίας και σεξουαλικής ελευθερίας. Έχουν προκαλέσει, ιντριγκάρει, σαγηνεύσει, κι έχουν κερδίσει επάξια μια θέση στο Πάνθεον της Ιστορίας της Τέχνης.

Τα έργα του Τισιάνου και των προραφαελιτών ζωγράφων αποθέωσαν τα πλούσια κόκκινα μαλλιά, το λευκό δέρμα και τις καμπύλες.
Στο Παρίσι όλες οι γυναίκες στους πίνακες του Εντγκάρ Ντεγκά είναι κοκκινομάλλες χάρη στον έρωτα του για μια από αυτές ενώ και ο Τουλούζ Λοτρέκ ήταν και αυτός μεταξύ των ζωγράφων που λάτρεψαν τις γυναίκες με κόκκινα μαλλιά.

Ο Τσαρλς Βιντόρ δημιούργησε την σέξι κοκκινομάλλα Τζίλντα την οποία υποδύθηκε η πληθωρική Ρίτα Χέιγουορθ και ο Ρόμπερτ Ζεμέκις την Τζέσικα Ράμπιτ στο «Ποιος Παγίδευσε τον Ρότζερ Ράμπιτ».

Συνάδοντας με την αύρα μυστηρίου που συνοδεύει πάντα τους κοκκινομάλληδες, έτσι και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση του φανταστικού, οι ήρωες με κόκκινα μαλλιά δεν είναι από αυτούς που θα περάσουν απαρατήρητοι, ειδικά οι εντυπωσιακές κοκκινομάλλες. Από τις παντοδύναμες μάγισσες Willow (Buffy) και Endora (Bewitched) μέχρι τη γοργόνα Ariel (The Little Mermaid) και την πανέμορφη ξωτικίνα Tauriel (The Hobbit), οι κοκκινομάλλες πάντα ιντριγκάρουν, είτε θετικά είτε αρνητικά.

Κι ύστερα εγένετο κόκκινο

Αντίθετα με την αντίληψη που επικρατεί, οι άνθρωποι με κόκκινα μαλλιά δεν κατάγονται από την Σκανδιναβία, την Σκωτία ή την Ιρλανδία αλλά από την Κεντρική Ασία. Το χρώμα των μαλλιών τους προέρχεται από μια μετάλλαξη του γονιδίου MC1R που δεν μπορεί να παράξει μελανίνη –την ουσία που σκουραίνει αλλά και προστατεύει το δέρμα από την ηλιακή ακτινοβολία- με αποτέλεσμα οι άνθρωποι με αυτό το γονίδιο να έχουν λευκή επιδερμίδα, φακίδες και κόκκινα μαλλιά.

Καθώς οι μακρινοί μας πρόγονοι μετανάστευαν για να εγκατασταθούν στα ψυχρά, συννεφιασμένα κλίματα της Βόρειας Ευρώπηs, οι κοκκινομάλληδες είχαν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους πιο μελαχρινούς συνοδοιπόρους τους. Το ανοιχτόχρωμο δέρμα τους μπορούσε να παράγει περισσότερη βιταμίνη D ακόμη και με λιγοστό ήλιο πράγμα που έκανε τα κόκαλα τους πιο γερά και τις γυναίκες πιο ανθεκτικές τόσο στην εγκυμοσύνη όσο και στην γέννα. Το μεταλλαγμένο γονίδιο MC1R είναι σπάνιο και αναπτύσσεται κυρίως σε απομονωμένες περιοχές και κλειστές κοινωνίες γι’ αυτό και με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε στην Σκωτία, την Ιρλανδία και τις παραλιακές περιοχές της Σκανδιναβίας.

Παραδοσιακά, η προκατάληψη και η καχυποψία προς τους κοκκινομάλληδες συνδυαζόταν πάντα με την πεποίθηση ότι είναι παθιασμένοι και θερμοκέφαλοι. Αυτή η εικόνα -λανθασμένη ή όχι- μπορεί να πηγάζει από τους Σκωτσέζους, οι οποίοι ήταν απόγονοι των Κελτών, διαβόητα βίαιων πολεμιστών, ή να έχει ρίζες πολύ πιο παλιές. Όποια κι αν είναι η πηγή της, η εντύπωση αυτή είναι η αιτία πολλών παράξενων και ευφάνταστων πεποιθήσεων για τα κόκκινα μαλλιά που φαίνεται να έχουν διεισδύσει σε όλες τις κουλτούρες.

Η γένεση των θρύλων

Το κόκκινο χρώμα θεωρούνταν άτυχο και πολλές κοκκινομαλλούσες κοπέλες ρίχνονταν στη πυρά για να εξαλειφθεί το γονίδιο. Υπάρχουν ιστορίες που μιλούν για ανθρώπους με κόκκινα μαλλιά που θάφτηκαν ζωντανοί.

Στην Αρχαιότητα οι υπερ-προληπτικοί αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν πολλές δοξασίες όσον αφορά τα κόκκινα μαλλιά. Ο κακόβουλος θεός Σετ ήταν βίαιος και άγριος, είχε λευκό δέρμα και κοκκινωπά μαλλιά. Πολλοί φαραώ (που θεωρούνταν παιδιά των θεών) ήταν κοκκινομάλληδες (συμπεριλαμβανομένου και του διαβόητου Ραμσή Β). Οι Αιγύπτιοι απεχθάνονταν τόσο αυτό το χρώμα κώμης που το παρομοίαζαν με το τρίχωμα γαϊδάρου. 

Οι αρχαίοι Βαλκάνιοι πίστευαν πως οι κοκκινομάλληδες μεταμορφώνονται σε βρικόλακες μετά το θάνατο. Νεότερες εκδοχές θεωρούσαν ότι τα άτομα με κόκκινα μαλλιά και γκρι μάτια είναι βρικόλακες και μάλιστα κατάγονταν από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, ο οποίος λέγεται ότι έγινε βρικόλακας μετά την αυτοκτονία του. Η δεισιδαιμονία αυτή συνέχιζε, λέγοντας ότι τα τριάντα αργύρια ήταν το μόνο όπλο που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του, καίγοντας το δέρμα του αγγίζοντας τα, αποτελώντας τον πρόδρομο των Χολλιγουντιανών ταινιών που παρουσιάζουν τους βρικόλακες ευάλωτους στους σταυρούς και το ασήμι. Την άποψη αυτή φαίνεται να συμμερίζονται και οι μεσαιωνικές πηγές.

"Red was the colour of the hair of Judas Iscariot, and of Cain ...I have not met with the following tradition save orally, but it is believed in Serbia, Bulgaria, and Rumania, that there are certain red-polled vampires who are called "Children of Judas," and that these, the foulest of the foul, kill their victim with one bite or kiss which drains the blood as it were at a single draught. The poisoned flesh of the victim is wounded with the Devil's stigmata, three hideous scars shaped thus, XXX, signifying the thirty pieces of silver, the price of blood."

- Montague Summers 

The Vampire, His Kith and Kin(1928)

Ο Montague Summers, γνωστός για την πρώτη αγγλική μετάφραση του εγχειριδίου κυνηγιού μαγισσών του 15ου αιώνα, Malleus Maleficarum, γράφει "Those whose hair is red, of a certain peculiar shade, are unmistakably vampires" (= εκείνοι των οποίων τα μαλλιά είναι κόκκινα, μια συγκεκριμένη περίεργη απόχρωση, είναι αναμφίβολα βρικόλακες).

Οι Αρχαίοι Έλληνες φορούσαν κόκκινες περούκες στους ηθοποιούς που υποδύονται τους σκλάβους, ενώ οι αρχαίοι Ρωμαίοι πλήρωναν περισσότερα για τους κοκκινομάλληδες σκλάβους.

Μια παροιμία προειδοποιεί «δεν υπάρχει άγιος με κόκκινα μαλλιά». Όντως, οι κοκκινομάλληδες στον οχετό της Βίβλου είναι αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Το όνομα του Αδάμ σημαίνει κόκκινος ή κοκκινωπός στα Εβραϊκά. Ο Βασιλιάς Δαυίδ όπως και ο Βασιλιάς Σολομώντας επίσης, πιστεύεται ότι είχαν κόκκινα μαλλιά. Κάποιοι ακαδημαϊκοί πιστεύουν ότι το βιβλικό σημάδι του Κάιν δεν ήταν κάποιο κυριολεκτικό σημάδι, άλλα τα χαρακτηριστικά κόκκινα μαλλιά.

Η ιδέα της αναξιοπιστίας, προδοσίας, ρουφιανιάς, παραλληλίζεται με την ιδέα ότι ο Ιούδας- ο υποτιθέμενος προδότης του υποτιθέμενου Ιησού- είχε κόκκινα μαλλιά. Διόλου τυχαία, στη μεσαιωνική τέχνη, ο Ιούδας απεικονίζεται με κόκκινα μαλλιά ή γενειάδα. Ο χριστιανισμός έχει και αυτός την δική του κοκκινομάλλα πρωταγωνίστρια. Η Μαρία Μαγδαληνή συχνά απεικονίζεται με μακριά κόκκινα μαλλιά που προσφέρουν μια πολύ έντονη αντίθεση με την εικόνα της Παναγίας.

Από το Μεσαίωνα και δώθε

Στην χριστιανική μεσαιωνική Ευρώπη, το κόκκινο θεωρούνταν το χρώμα του Διαβόλου. Τα κόκκινα μαλλιά και οι φακίδες θεωρούνταν σημάδια του κακού και ενδείξεις σύνδεσης με σατανικές δυνάμεις.
Οι γυναίκες με κόκκινα μαλλιά θεωρούνταν μάγισσες και ήταν σημάδι ενοχής στα μάτια των κυνηγών μαγισσών, έτσι πολλές γυναίκες οδηγήθηκαν στην πυρά εξαιτίας των κόκκινων μαλλιών τους.

Τα παιδιά που γεννιόνταν με κόκκινα μαλλιά πιστεύονταν ότι προέρχονταν από ακάθαρτη σύλληψη, κατά τις ημέρες της έμμηνου ρύσης της γυναίκας.

Απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, φαίνεται ότι οι Γάλλοι έχουν τη χειρότερη γνώμη για τα κόκκινα μαλλιά. Από το 19ο αιώνα η φράση «poil de Judas» (μαλλιά του Ιούδα) χρησιμοποιούνταν υποτιμητικά για τα κόκκινα μαλλιά. Λέγεται ότι οι Γαλλίδες μάγισσες του 14ου αιώνα βλασφημούσαν αναφερόμενες στη Παναγία ως «la Rousse», η κοκκινομάλλα. Ταυτόχρονα, τα κόκκινα μαλλιά ενός άντρα, θεωρούνταν έγκυρος λόγος απόρριψης από την ιεροσύνη, λόγω του συσχετισμού των κόκκινων μαλλιών με τον Ιούδα.

Κατά τη Ιερά Εξέταση στην Ισπανία τα πυροκόκκινα μαλλιά ήταν απόδειξη ότι το άτομο είχε κλέψει φωτιά από την Κόλαση και γι' αυτό έπρεπε να καεί ως μάγος/μάγισσα.

Για κάποιο περίεργο λόγο, το μεσαιωνικό μυαλό, γαλουχημένο από τον χριστιανισμό, απέδιδε μαγικές ιδιότητες στα σωματικά υγρά των κοκκινομάλληδων. Πίστευαν πως το λίπος από ένα κοκκινομάλλη άντρα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να φτιαχτεί δηλητήριο. Αντίστοιχα, ο Λατίνος συγγραφεύς Theophilus Presbyter υποστήριξε πως το αίμα ενός κοκκινομάλλη άντρα ήταν κύριο συστατικό στη διαδικασία μετατροπής του χαλκού σε χρυσάφι (Αλχημεία).

The recipe asks for red copper, basilisk powder, human blood, and vinegar. "The blood, meanwhile, must come from a red-haired man, and must be dried and ground."

Κι επειδή το παράλογο του ανθρώπινου παρασιτικού μυαλού σπάνια σταματά τόσο εύκολα, για να χρωματίσουν τα βιτρό παράθυρα  κατά το μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν τα ούρα κοκκινομάλλικων αγοριών.

Οι κοκκινομάληδες δε γλίτωσαν ούτε από το στόχαστρο των...Ναζί, οι οποίοι τους είχαν σε δυσμένεια, εξετάζοντας την πιθανότητα να τους απαγορεύσουν το δικαίωμα να παντρεύονται για να μην έχουν ‘εκφυλισμένους απογόνους‘.

Δεισιδαιμονίες της καθημερινής ζωής

Μια παράδοση στην Πολωνία λέει πως αν δεις τρεις κοκκινομάλλες στην σειρά θα κερδίσεις το λαχείο.

Στην Κορσική αν αντικρίσεις κοκκινομάλλα πρέπει να φτύσεις και να αποστρέψεις το βλέμμα σου γιατί θεωρείται κακή τύχη, ενώ στην Βρετανία αν σου κάνει ποδαρικό καστανή θα έχεις καλή τύχη αν πάλι αυτή που θα μπει πρώτη στο σπίτι σου είναι κοκκινομάλλα θα σου φέρει σίγουρη κακοτυχία.

Τα κόκκινα μαλλιά όμως φαίνεται πως φέρνουν κακοτυχία και στους ίδιους τους κατόχους τους. Έρευνες έχουν μετρήσει πως τα άτομα με κόκκινα μαλλιά έχουν έξι φορές λιγότερες πιθανότητες να προσληφθούν σε μια θέση από τους καστανούς ή τους ξανθούς συνυποψηφίους τους.

Όσο για τις σχέσεις, τα πράγματα δεν είναι καλά για τους κοκκινομάλληδες αφού όλοι τείνουν να αναζητούν σύντροφο με παρόμοια με αυτούς χαρακτηριστικά, εκτός από τους ανθρώπους με κόκκινα μαλλιά και τους αλμπίνους.

Δεν είναι όλα άσχημα όμως για τους κοκκινομάλληδες στην ιστορία και τη μυθολογία.

Ο μυθικός βασιλιάς Αρθούρος αναφέρεται ότι είχε κόκκινα μαλλιά. Υπάρχει μια προφητεία που λέει ότι ένας ηγέτης με κόκκινα μαλλιά θα σώσει τη χώρα σε στιγμές κρίσεις. Η βασίλισσα Ελισάβετ Ά θεωρήθηκε η απάντηση σε αυτό το θρύλο. Επίσης τα μέλη της δυναστείας των Μεροβιγγείων στη Γαλατία θεωρείται ότι είχαν κόκκινα μαλλιά και ότι αυτά ήταν πηγή μαγικών δυνάμεων.

TRIVIA

Ξέρατε ότι οι άνθρωποι με κόκκινα μαλλιά:

• Χρειάζονται περίπου 20% μεγαλύτερη δόση αναισθητικού από τους υπόλοιπους για να υποβληθούν σε επέμβαση
• Μελανιάζουν ευκολότερα και έχουν πιο ευαίσθητα δόντια
• Νιώθουν εντονότερα το κρύο στις χαμηλές θερμοκρασίες
• Είναι δυσκολότερο να βάψουν τα μαλλιά τους σε οποιοδήποτε άλλο χρώμα
• Έχουν λιγότερες τρίχες στο κεφάλι τους και πιο συγκεκριμένα 90.000, έναντι 110.000 που έχουν οι ξανθές και 140.000 οι καστανές.
• Αργούν να ασπρίσουν πηγαίνοντας σταδιακά από το κόκκινο, στο ροζ ξανθό και τέλος στο ασημί λευκό.
• Έχουν πολλούς μιμητές. Από τις γυναίκες που βάφουν τα μαλλιά τους στο σπίτι το 30% επιλέγει αποχρώσεις του κόκκινου.

Πηγές:

terrapapers

korres

supernaturalgreece

thedailyowl
stoupaspaintingonline
themythsandhistoryofredhair
buzzfeed