Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Οι πέντε καλύτερες στιγμές του Alan Rickman ως Severus Snape

Five great Alan Rickman moments in the Harry Potter movies

Ο πολυτάλαντος αναγνωρισμένος Βρετανός ηθοποιός απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών. Τιτάνας τόσο στο σανίδι όσο και στη μεγάλη οθόνη, ο Alan Rickman κατέκτησε μια ολόκληρη γενιά θαυμαστών υποδυόμενος τον Severus Snape. Σε αυτό το άρθρο αποδίδουμε φόρο τιμής στις πιο εξαιρετικές στιγμές του ως ο βλοσυρός καθηγητή Φίλτρων του Hogwarts.


Ο Alan Rickman ήταν κάθε άλλο παρά μονοδιάστατος ηθοποιός: οι πολυποίκιλες εμφανίσεις του από το ‘Truly, Madly, Deeply’ ως το ‘Die Hard’ το αποδεικνύουν περίτρανα. Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια ήταν μία συγκεκριμένη ερμηνεία του, που του είχε κλέψει την παράσταση· εκείνη του καθηγητή Snape στη σειρά ταινιών ‘Harry Potter’.

Ο ρόλος που θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει μια μυστακοφόρος καρικατούρα κακούργου, στα χέρια του Rickman μεταμορφώθηκε στον πιο πολυπρισματικό, σύνθετο και, εν τέλει, τον πιο συμπαθητικό χαρακτήρα στο σύνολο των 8 ταινιών.

Το αφιέρωμα βρίθει από spoilers, καθώς κάνουμε μια ανασκόπηση των πιο αξιοσημείωτων στιγμών του Rickman ως ο σκωπτικός καθηγητής με τα λιγδωμένα μαύρα μαλλιά.


1. Καθεμιά από τις φορές που ο Snape είπε ‘Mr Potter…’ 

Όπως παρουσιάστηκε: Σε όλες σχεδόν τις ταινίες

Ήδη από την πρώτη ταινία, ο Snape αδυνατούσε να κρύψει τη απέχθειά απέναντι στο νεαρό Harry. Στην ερμηνεία του Rickman αυτή η αντιπάθεια αποτυπωνόταν στην κλιμακούμενη τάση του να αφήνει μια -όσο το δυνατόν πιο επιμήκη- παύση μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης συλλαβής της λέξης ‘Mr’ κάθε φορά που απηύθυνε το λόγο στον Εκλεκτό.



2. Όταν αποστόμωσε την επιμελή μαθήτρια Ερμιόνη

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Prisoner of Azkaban’ 

Ο τρόπος του Rickman να εκφέρει μια προσβολή έγινε παγκοσμίως διάσημος ήδη από την ταινία ‘Robin Hood: Prince of Thieves’, όμως υπάρχει κάτι ιδιαιτέρως απολαυστικό όταν αυτές οι τέλεια διατυπωμένες αιχμές κατευθύνονται σε ένα τσούρμο ανήλικων ενθουσιωδών φωστήρων. Η αποστόμωση της Ερμιόνης – αποκαλώντας της μια ‘ανυπόφορη ξερόλα’ – κερδίζει επάξια τον τίτλο της αγαπημένης μας προσβολής.



3. ' Life isn’t fair ' ( = η ζωή δεν είναι δίκαιη )

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Order of the Phoenix’ 

Μέχρι το πέμπτο βιβλίο, ο χαρακτήρας του Snape περιγραφόταν λίγο-πολύ ως ένας σκιώδης τύπος, ένα υποχθόνιο ερπετό – ωστόσο η ερμηνεία του Rickman πρόσθεσε φως και χρώμα σε κάθε σκηνή. Αυτή η εμβληματική φράση θα μπορούσε να διατυπωθεί ωμά ή ακόμη και βάναυσα – ωστόσο σε αυτή τη σκηνή διαφαίνεται, επίσης, και ένας υπαινιγμός οίκτου. Το γεγονός ότι αυτή η υποψία είναι απολύτως αληθινή (όπως επιβεβαίωσε η ίδια η J.K. Rowling λίγες ημέρες μετά το θάνατο του ταλαντούχου ηθοποιού) κάνει τη σκηνή ακόμη πιο συγκινητική.



4. Η δολοφονία του Dumbledore 

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Half-Blood Prince’ 

Εκείνη τη χρονική στιγμή, φάνταζε απλώς συγκλονιστικό. Μολαταύτα, έχοντας αντικρίσει -έστω αστραπιαία- την ευαίσθητη πλευρά του Severus, κάπου στο βάθος ξέραμε -ή έστω ελπίζαμε- ότι δρούσε παρά τη θέλησή του όταν εκτόξευσε τη φονική κατάρα ενάντια στον άνθρωπο που τον εμπιστευόταν βαθύτερα απ' όλους, το διευθυντή του Hogwarts. Όταν έφτασε η ώρα να δούμε τη σκηνή στη μεγάλη οθόνη, γνωρίζαμε πλέον την αλήθεια· η πράξη του μπορεί να ήταν ανηλεής, αλλά υπήρχε εκείνο το "κάτι" στις εκφράσεις του προσώπου του Rickman, που μαρτυρούσε ότι στο βάθος δρούσε στο πλευρό των «αγγέλων». Είναι εξαιρετικά σπάνιο να απεικονιστεί ένας φόνος ως κάτι οδυνηρό για κάθε αναμεμιγμένο – του δολοφόνου συμπεριλαμβανομένου.



5. Η σκηνή του θανάτου του  Severus

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Deathly Hallows Part Two’ 

Το εύρος του προσωπικού δράματος του Severus Snape αποκαλύπτεται ξεκάθαρα μόλις στην τελευταία ταινία, όταν ο θάνατός του από το χέρι του Λόρδου Voldemort οδηγεί στην οριστική, δακρύβρεχτη αποκάλυψη. Ο Rickman ερμηνεύει αυτή τη σκηνή θεσπέσια – θαρρείς και βρίσκεσαι κι εσύ ο ίδιος εκεί, καθώς ψελλίζει τις τελευταίες του λέξεις στον Harry – αλλά η σκηνή αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα με μια αναδρομή, αφότου έχουμε δει την απελπισία του Snape μετά το θάνατο της αγαπημένης του Lily Potter. Είναι η πιο δυνατή σκηνή ολόκληρης της σειράς ταινιών του Harry Potter, μια στιγμή σπαραξικάρδιου πάθους από έναν πραγματικά εξαίσιο ηθοποιό.
Αντίο Alan, θα μας λείψεις.



Πηγή: timeout.com

FacePaint - The Story of Makeup

Αυτή η make up artist δοκίμασε ΟΛΑ τα beauty trends 5.000 χρόνων
Και κατέγραψε το αποτέλεσμα σε ένα βίντεο 6 λεπτών. 


Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν πολλά φανταστικά βίντεο που δείχνουν μέσα σε λίγα λεπτά πως έχουν αλλάξει τα πράγματα στην ομορφιά και στη μόδα. 

Αυτή τη φορά όμως το βίντεο που ανακαλύψαμε είναι ακόμα πιο απολαυστικό καθώς η make up artist Lisa Eldridge που βρίσκεται πίσω από το Best and Worst Makeup Moments in History #FacePaintBook μας λέει παράλληλα fun facts σχετικά με κάθε make up trend.

Για να δεις και μόνη σου την επική ιστορική αναδρομή των make up trends (μιλάμε για ιστορία 5.000 ετών) πάτησε play στο βίντεο.

Crazy Men Stories vol.2

Το 40% των γυναικών που δολοφονούνται, πεθαίνουν από το χέρι του συζύγου τους

Η ανοχή στη βία και η μη στοχοποίηση του δράστη, οπλίζουν ήδη το χέρι του επόμενου επίδοξου φονιά, τονίζει η Γενική Γραμματεία Ισότητας.

Διεθνώς, στο 40% των δολοφονιών γυναικών, δράστης είναι ο σύζυγος/σύντροφος, ποσοστό που αναδεικνύει την έσχατη μορφή βίας κατά των γυναικών, τονίζεται σε ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, με αφορμή τις δύο πρόσφατες δολοφονίες γυναικών-θυμάτων συζυγικής βίας, στην Κοζάνη και τη Χαλκιδική. 

Η ΓΓΙ απευθύνει κάλεσμα στα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης να συστρατευτούν στον κοινό αγώνα για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, ώστε « να μην θρηνούμε νεκρές γυναίκες κι ορφανά παιδιά ».

Η ΓΓΙ αναγνωρίζοντας τη μεγάλη συνεισφορά των ΜΜΕ σε αυτή τη προσπάθεια, τα καλεί « να σταματήσουν να αναπαράγουν θύτες ». Η ανοχή στη βία και η μη στοχοποίηση του δράστη και της αποτρόπαιης πράξης του, μέσα από τους χαρακτηρισμούς « έγκλημα πάθους και οικογενειακή τραγωδία », οπλίζουν ήδη το χέρι του επόμενου επίδοξου φονιά.

Η Γραμματεία ζητά να ανατραπούν τα στερεότυπα και οι νοοτροπίες που τροφοδοτούν σεξισμό και βία, ενώ υπενθυμίζει ότι ως φορέας « χρόνια ολόκληρα, παλεύει να αναδείξει το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών και να δώσει προστασία στα θύματα μέσα από το υποστηρικτικό δίκτυο προστασίας των θυμάτων και το θεσμικό πλαίσιο αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας ».

Και προσθέτει: « Όταν οι μέθοδοι του εκφοβισμού, της υποτίμησης, της ψυχολογικής, οικονομικής, η/και σωματικής βίας δεν καταφέρνουν να ελέγξουν πλήρως το θύμα, το οποίο ζητά διαζύγιο για να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής του, τότε ο άντρας - αφέντης βρίσκει ως μονόδρομο τη δολοφονία.

Γιατί γι' αυτόν η γυναίκα δεν είναι σύντροφος, αλλά ιδιοκτησία. Γιατί αν δεν είναι μαζί του, δε θα είναι πουθενά! Γιατί αν αυτός δε θέλει ή δε μπορεί να χτίσει τη ζωή του από την αρχή, δεν θα την αφήσει να το κάνει ούτε αυτή!

Τι κι αν υπάρχουν και παιδιά που μένουνε πεντάρφανα;

Αδιαφορεί! Το πληγωμένο του εγώ ζητά ικανοποίηση και τίποτα άλλο δεν έχει σημασία! »

Πηγή: news.gr

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

Οι καλύτερες βιβλιο-αφιερώσεις

Αυτή  η  ανάρτηση  είναι  αφιερωμένη  σε  όλους  

εσάς                                                    
και                                        
  τα                           
                          λάθη             
                                                  σας

                                         γιατί ακόμη 
                                           κάνετε το 
                                                λάθος 
                                                   και 
                                         με διαβάζετε.

House Of Leaves - Mark Z. Danielewski

Ένας συγγραφέας για να γράψει χρειάζεται έμπνευση. Γεγονός αδιαμφισβήτητο και γνωστό τοις πάσι. Παρότι οι «μούσες» ποικίλουν, είναι κοινό μυστικό ότι η παρουσία (ή ακόμη και η απουσία) κάποιου ορισμένου ανθρώπου (ενός ή περισσοτέρων ενίοτε) δίνει στο συγγραφέα δύναμη και δημιουργική πνοή για να συνεχίσει να γράφει. Άλλες φορές πάλι, οι ζωές των ανθρώπων γύρω του τον αγγίζουν σε τέτοιο βαθμό ώστε άθελά τους να του χαρίζουν «χειροβομβίδες» ιδεών για να ξεφύγει από το τέλμα ή να κάνει την αφήγησή του ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και την πλοκή πιο πλούσια.

Τη συνδρομή τούτων των ανθρώπων και την αξία τους για εκείνον, ο συγγραφέας συνήθως την αναγνωρίζει με τον καλύτερο τρόπο που ξέρει: μέσα από λέξεις. Στις πρώτες λέξεις του πνευματικού του τέκνου, αφιερώνει το δημιούργημα του, τον πολύτιμο καρπό των κόπων του, σε κάποιον άνθρωπο εξίσου πολύτιμο για εκείνον.

Όταν, όμως, είσαι ένας άνθρωπος των λέξεων, θέλεις η αφιέρωσή σου να είναι κάτι παραπάνω από «λέξεις». Θέλεις να σε αντιπροσωπεύει και να «αγγίζει» τον αποδέκτη της, Θέλεις να είναι ένα «έντυπο» συναίσθημα. 

Στις παρακάτω φωτογραφίες παρουσιάζονται μερικές από τις καλύτερες αφιερώσεις βιβλίων, που έκαναν εντύπωση για το χιούμορ και την ευρηματικότητα τους -ή για τη γλυκόπικρη αίσθηση που αφήνουν στον αναγνώστη.

Chelsea Chelsea Bang Bang - Chelsea Handler

Psychos: A White Girl Problems Book - Babe Walker

Let’s Pretend This Never Happened - Jenny Lawson

Ruins - Dan Wells

The House of Hades - Rick Riordan

Makbara - Juan Goytisolo

An Introduction To Algebraic Topology - Joseph J. Rotman

Moorchild - Eloise McGraw

The Bookshop Book - Jen Campbell

The Land of Stories - Chris Colfer

Just A Girl Standing In Front Of A Boy - Lucy-Anne Holmes

You Might Be A Zombie and Other Bad News - Editors of Cracked

The Little Prince - Antoine de Saint-Exupéry

Harry Potter and the Deathly Hallows - J. K. Rowling

A Series of Unfortunate Events - Lemony Snicket

Anansi Boys - Neil Gaiman

Tiger Lily - Jodi Lynn Anderson

Nothing Can Possibly Go Wrong - Prudence Shen & Faith Erin Hicks

Post Office - Charles Bukowski

Austenland - Shannon Hale

No Thanks - E. E. Cummings

My Shit Life So Far - Frankie Boyle

The Selection - Kiera Cass

Πηγές: Book dedications. 

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Κυριακή γιορτή και σχόλη

EDITORIAL


Μια πολυάσχολη εβδομάδα φτάνει σήμερα στο τέλος της...

Οι ημέρες της μπλογκο-απουσίας μου αναλώθηκαν μεταξύ εορταστικών επισκέψεων, πρώτων γενεθλίων για ένα μικρό μπιζελάκι, ουρών δημόσιων υπηρεσιών, αναγνωστικών περιπετειών κατασκοπείας ενάντια σε μυστικές συνωμοτικές ομάδες και του...Παπακαλιάτη. Αλκοόλ και νικοτίνη, ένα συνονθύλευμα κακών συνηθειών έστεψαν την πρώτη εβδομάδα αποτοξίνωσης και υγείας με το διάδημα της πλήρους και ολοκληρωτικής αποτυχίας, για να ακολουθήσει μια δεύτερη, ηπιότερη, που αναλώθηκε σε μαραθώνιους λήθαργου ένεκα πυρετού και εποχιακής γρίπης.

Μέσα σε αυτόν τον «πανικό» άντε να βρει η Λίζα χρόνο να γράψει ολόκληρο άρθρο. 

Επίλογο στη εβδομάδα μου και την τελική ανάρρωσή μου έγραψε ένα «αλκοολικό» εικοσιτετράωρο, με τις μικρές του δόσεις «αλητείας» να χρωματίζουν ολόκληρο το σαββατοκύριακο μου. Έξω κάνει ξανά κρύο, καιρός για δύο. Κι όταν λέω «δύο» εννοώ εμένα και το ποτό μου. 

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του 2016 ήταν πράγματι «Ένας άλλος κόσμος» για μένα.


Ημέρα Κυρίου

Κυριακή, η (ουσ.) /ci.ɾʝa.ˈci/ < μεταγενέστερη ελληνική Κυριακή < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου κυριακός, ως ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο (δηλ. στον Θεό). [1]

Κυριακή σήμερα. Ημέρα ξεκούρασης. Ημέρα χαλάρωσης. Οι τεμπέλικες Κυριακές είναι φτιαγμένες για μπλογκο-αναρτήσεις.

Η Κυριακή ήταν κάποτε «παραδοσιακή» ημέρα hangover και εξάντλησης, αφιερωμένες σε αραλίκι «σπιτίσιο» ή καφεδάκι χαλαρό και αθλητικά θεάματα. Η «ημέρα του ήλιου» πολύ συχνά ξεκινούσε λίγο πριν ο ήλιος εξαφανιστεί από τα ουράνια.

Τώρα πια τα Σάββατα έχουν χάσει την πανηγυρική τους αίγλη -περισσότερο ταλαιπωρία παρά διασκέδαση φαντάζει μια σαββατιάτικη έξοδος- και το μόνο ξενύχτι που έχει προηγηθεί ήταν από εορτασμούς εσωτερικού χώρου. Η καλή παρέα, βέβαια, τόπο δεν κοιτάει και η διασκέδαση ακόμη και σε σπίτια τραβάει μέχρι τα ξημερώματα. 

Οι Κυριακές παρέμειναν τεμπέλικες, ακόμη κι αν ξεκινούν κάποιες φορές αχάραγα. 

Καθώς μεγαλώνεις, καταλαβαίνεις όλο και πιο έντονα την αξία των οικογενειακών και/ή φιλικών συγκεντρώσεων. Ίσως να είναι εντονότερη η συνειδητοποίηση ότι ο χρόνος πορεύεται γοργά και η επίγνωση οδυνηρή· οι στιγμές είναι ρευστές και άπιαστες. Οι απουσίες γίνονται αδικαιολόγητες και οι λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ σε καταδιώκουν σαν Ερινύες. Η δικαιολογία του σαββατιάτικου αλκοόλ και ξενυχτιού ξεφτίζει..

Μολαταύτα, τις περισσότερες φορές το χουζούρι κερδίζει. Δεν υπάρχει θελκτικότερη Σειρήνα από το ζεστό σου κρεβάτι.

Κάποιες Κυριακές είναι σόλο: αφιερωμένες σε σένα και τη χαλάρωσή σου. Χουζουρεύεις με την ησυχία σου, πριν σηκωθείς για να προμηθεύσεις το υπνοδωμάτιό σου με τα απαραίτητα: βιβλία, περιοδικά, συγγραφικά ημερολόγια, φορητός υπολογιστής και ασύρματο δίκτυο είναι τα τέλεια συνοδευτικά για ένα απολαυστικό πρωινό στο κρεβάτι(που θα διαρκέσει, ει δυνατόν, μέχρι το βράδυ). 

Το καταπονημένο από το αλκοόλ και το ξενύχτι κορμί σου αποζητά απεγνωσμένα λαχταριστές λιχουδιές που θα το γεμίσουν ενέργεια. Ένα «βρώσιμο χάδι», από «αμαρτωλούς» υδατάνθρακες. 

Ενίοτε, η νυχτερινή κραιπάλη συνεχίζεται και Άγιο (οινό)Πνευμα γεμίζει τα ποτήρια απ' το πρωί. Αν το καλοσκεφτείς, και η Θεία Κοινωνία μαυροδάφνη είναι. Τι, όχι;

Ειρωνεία πώς -στο χριστιανικό δυτικό κόσμο- επιλέγουμε την «ημέρα Κυρίου» για να σπάσουμε όλους τους διατροφικούς κανόνες.

Τούτες οι τεμπέλικες Κυριακές γέννησαν το κίνημα του «brunch», το αμάλγαμα πρωινού και μεσημεριανού που έγινε must στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού στις αρχές του 20ου αιώνα και που δειλά-δειλά τείνει να να ενσωματωθεί και στις ελληνικές κυριακάτικες έξεις. 

Τούτο το πρωινό επιβάλλεται να είναι αργοπορημένο και πλούσιο. Οι κυριακάτικες καλημέρες επιβάλλεται να ακούγονται μεσημέρι.

Όταν η ημέρα ανάπαυσης ξεκινά νωρίς, έχεις την ευκαιρία να κακομάθεις τον εαυτό σου με ένα πρωινό ιδιαιτέρως σπέσιαλ -ζεστό και μοσχοβολιστό από το φούρνο σου. «Πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια» και στην κυριολεξία.

Έχουμε δει μαζί πολλές και ποικίλες συνταγές «μεσημεριανο-πρωινού», με όλη τους την πρωτοτυπία και τις «αμαρτωλές» τους θερμίδες. Αυγά ποσέ, αλμυρά muffins με φέτα, cupcakes κολοκύθας, βάφλες με μπανάνα και ρούμι, ρολά με νουτέλα, μπεικονο-αυγο-cupcakes... Η λίστα ατελείωτη και η μια λιχουδιά πιο ιδιαίτερη από την άλλη. 

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να γυρίσουμε στο σημείο μηδέν και τις κλασικές αξίες του ελληνικού πρωινού. Μια λιχουδιά ιδιαιτέρως δημοφιλής στους βορειοελλαδίτικους φούρνους. Ένα αρτοσκεύασμα με σουσάμι, που θεωρείται το πιο υγιεινό σνακ του αρτοπωλείου. Ένα πρωινό ιδιαιτέρως γευστικό, παρά την απλότητά του. Μια πολυτροπική νοστιμιά, καθώς προσφέρει απόλαυση τόσο αυτούσιο όσο και ως βάση για σάντουιτς. Σκέτο ή γεμιστό. Αλμυρό ή γλυκό. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει και ως την ελληνική βερσιόν του νεοϋορκέζικου bagel. Ο λόγος, φυσικά, για το κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Back to basics, λοιπόν.

Κουλούρι Θεσσαλονίκης


Συστατικά 

150 γρ. αλεύρι σκληρό 
350 γρ. αλεύρι γ.ο.χ. 
7 ½ γρ. αλάτι 
35 γρ. ζάχαρη 
275-300 γρ. νερό σε θερμοκρασία δωματίου 
2 φακελάκια ξερή μαγιά 

Για την επικάλυψη 
σουσάμι 
2 κ.σ. ζάχαρη 
500 γρ. χλιαρό νερό 


Μέθοδος Εκτέλεσης 

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς. 

Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το νερό με τη μαγιά και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι μέχρι να διαλυθεί η μαγιά. Αφήνουμε για 5-6 λεπτά να φουσκώσει η μαγιά. Προσθέτουμε στον κάδο όλα τα υπόλοιπα υλικά για τη ζύμη (το αλεύρι σκληρό, το αλεύρι γ.ο.χ., τη ζάχαρη και το αλάτι) και τα χτυπάμε με τον γάντζο σε μέτρια προς δυνατή για 7-8 λεπτά ταχύτητα μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη, ελαστική και εύκολη στο δούλεμά της. Η ζύμη θα ξεκινάει να ξεκολλάει από τον πάτο. Λαδώνουμε τα τοιχώματα ενός μπολ και μεταφέρουμε την ζύμη να ξεκουραστεί εκεί μέσα σκεπάζοντάς το με μια μεμβράνη για 30’- 1 ½ ώρα μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος της. 

Γεμίζουμε ένα μπολ με το νερό (500γρ.) και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη, και ένα άλλο μπολ με το σουσάμι. Λαδώνουμε τον πάγκο εργασίας μας, βάζουμε την ζύμη και κόβουμε σε κομμάτια βάρους 80 γρ (10 τεμ). 

Σχηματίζουμε με τα κομμάτια ζύμης μπαλάκια. Το κάθε μπαλάκι το πλάθουμε με τα χέρια μας σαν λουκάνικο και ενώνουμε τις 2 άκρες για να σχηματίσουμε το κουλούρι μας. Προσέχουμε όλα τα κουλούρια να έχουνε την ίδια διάμετρο. Βουτάμε το κάθε κουλούρι μέσα στο νερό και αμέσως μετά στο μπολ με το σουσάμι. 

Τοποθετούμε σε ταψιά (35Χ40) που έχουμε στρώσει με λαδόκολλα και ψήνουμε για 15-20 λεπτά περίπου μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα. 
Tips 
✓ Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλεύρι ολικής άλεσης. 
✓ Μπορείτε να φτιάξετε κουλούρια γεμιστά, πχ με φέτα. 
✓ Εκτός από σουσάμι, για την επικάλυψη του κουλουριού μπορείτε να χρησιμοποιήσετε      νιφάδες βρώμης, παπαρουνόσπορο, ηλιόσπορο και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σας.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Ramsey scores again

Alan Rickman, το… 9ο θύμα της “κατάρας” του Ράμσεϊ 

Κατάρα ή σύμπτωση; 
Κάθε φορά που ο Άαρον Ράμσει βάζει γκολ… ένας διάσημος αποδημεί εις Κύριον.


Όποτε σκοράρει ο μεσοεπιθετικός της Άρσεναλ, Άαρον Ράμσεϊ, κάποιος διάσημος… αφήνει τα εγκόσμια για να ταξιδέψει εις τόπον χλοερόν, εις τόπον αναψύξεως.

Ο Alan Rickman, ήταν το 9ο θύμα της «κατάρας» του Ουαλού ποδοσφαιριστή της Άρσεναλ. Προηγήθηκαν, κατά σειρά, οι Οσάμα Μπιν Λάντεν, Γουίτνεϊ Χιούστον, Πολ Γουόκερ, Μουαμάρ Καντάφι, Στιβ Τζομπς, Ρόμπιν Γουίλιαμς, σερ Ρίτσαρντ Ατένμπορο και David Bowie.

Αναλυτικά τα «θύματα» του Ράμσεϊ:

2 Μαΐου 2011: Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν πέφτει νεκρός από πυρά Αμερικανών πεζοναυτών. Την Πρωτομαγιά, ο Ουαλός είχε πετύχει γκολ στο ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

2 Οκτωβρίου 2011: Ο Ράμσεϊ σκοράρει και μετά από δύο 24ωρα πεθαίνει ο ιδρυτής της Apple, Στιβ Τζομπς.

20 Οκτωβρίου 2011: Σκοτώνεται ο Καντάφι. Την προηγούμενη ημέρα ο Ράμσεϊ είχε βάλει γκολ κόντρα στη Μαρσέιγ.

11 Φεβρουαρίου 2012: Γκολ ο Ράμσει κόντρα στη Σάντερλαντ και η Γουίτνεϊ Χιούστον «φεύγει» από τη ζωή.

30 Νοεμβρίου 2013: Σκοράρει δις ο Ράμσεϊ , σκοτώνεται σε τροχαίο ο ηθοποιός Πολ Γουόκερ.

11 Αυγούστου 2014: Νεκρός μέσα στο σπίτι του ο Αμερικανός ηθοποιός Ρόμπιν Γουίλιαμς. Προηγήθηκε, με διαφορά ωρών, γκολ του Ράμσεϊ στην πρεμιέρα της Premier League κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι.

24 Αυγούστου 2014: Τίτλοι τέλους για τον Βρετανό ηθοποιός και σκηνοθέτης, σερ Ρίτσαρντ Ατένμπορο, σε ηλικία 90 ετών. Στις 19 Αυγούστου, ο Ράμσεϊ είχε βρει δίχτυα στο παιχνίδι της Άρσεναλ με την Μπεσίκτας για το Champions League.

11 Ιανουαρίου 2016: Ο David Bowie φεύγει από τη ζωή, έπειτα από 18μηνη μάχη με τον καρκίνο.

14 Ιανουαρίου ο Alan Rickman, πεθαίνει σε ηλικία 69 ετών, από καρκίνο.

O 25χρονος μέσος ήταν ένας από τους τρεις σκόρερ της Άρσεναλ στο παιχνίδι κόντρα στη Λίβερπουλ, στο Άνφιλντ την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου.

Σε ημερομηνίες κοντά σε αυτές που σκόραρε ο Ράμσεϊ έχουν «φύγει», επίσης, ο Αργεντινός δικτάτορας Χόρχε Βιδέλα (17 Μαΐου του 2013), αλλά και ο πρώην παίκτης της Λάρισας, Αντόνιο ντε Νίγκρις (16 Νοεμβρίου 2009).

Πηγή: ΑΝΤ1

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Raise your wand for Alan Rickman

Πέθανε ο ηθοποιός Alan Rickman 
Ο δημοφιλής Βρετανός ηθοποιός πέθανε σε ηλικία 69 ετών 
μετά από μάχη με τον καρκίνο


Λίγες ημέρες μετά την απώλεια του David Bowie
στις οθόνες μας ταξιδεύει η είδηση πως ένα ακόμη αστέρι «έσβησε» 
και το καλλιτεχνικό στερέωμα φαντάζει από σήμερα λίγο «σκοτεινό». 

Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 69 ετών, άφησε ο Βρετανός ηθοποιός Alan Rickman, όπως μετέδωσε το πρωί της 14ης Ιανουαρίου ο Guardian. Τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο του παγκρέατος. H οικογένειά του έκανε την επίσημη ανακοίνωση για το θάνατο του ηθοποιού στη βρετανική πρωτεύουσα. 

O Alan Sidney Patrick Rickman είχε γεννηθεί στις 21 Φεβρουαρίου του 1946 στο Χάμερσμιθ στο Λονδίνο. Πρόκειται για ένα από τους σπουδαιότερους βρετανούς ηθοποιούς, με σπουδαίους ρόλους στο ενεργητικό του, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο.

Δραστηριοποιήθηκε ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Η αρχή της καριέρας του έγινε από το θεατρικό σανίδι στο οποίο καθιερώθηκε και επέστρεφε συχνά στη 30χρονη πορεία του. Υπήρξε μέλος του Royal Shakespeare Company και έχει πρωταγωνιστήσει τόσο σε κλασικές όσο και μοντέρνες θεατρικές παραγωγές.

Ο Rickman, ηθοποιός με πλούσια καριέρα στο θέατρο και τον κινηματογράφο, έχει κερδίσει ένα βραβείο BAFTA, μια Χρυσή Σφαίρα και ένα Emmy. 

Raise your wand for Severus Snape


Ο Alan Rickman έχει υποδυθεί μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα γκάμα χαρακτήρων, ο πιο εμβληματικός, ωστόσο, ρόλος της καριέρας του είναι αναμφισβήτητα εκείνος του καθηγητή Severus Snape στη σειρά ταινιών Harry Potter

Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα πολυδιάστατο χαρακτήρα, που διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία του νεαρού μάγου. Ένας ήρωας που επαναπροσδιορίζει την έννοια του «δευτερεύοντα» ρόλου. 

Ένας άνθρωπος, που σε πρώτο επίπεδο παρουσιάζεται ως ένας βλοσυρός καθηγητής με μια ανεξήγητη εμμονή  ενάντια στο Γκρίφιντορ και τον ίδιο τον Χάρι Πότερ. Με την πάροδο του χρόνου και των...σελίδων, ξεδιπλώνονται τόσο οι κρυφές πτυχές του χαρακτήρα του, όσο και το τραυματικό παρελθόν του, κι αρχίζει να κερδίζει σταθερά έδαφος στο fandom του Harry Potter.


Μία ανάσα πριν από το τέλος μια απρόσμενη «προδοσία» εγείρει την οργή του κοινού, έως ότου -στιγμές πριν το οριστικό φινάλε- να αποκαλυφθεί το μεγάλο του μυστικό, σχετικά με τον ανέλπιστο ρόλο που διαδραμάτισε όλα αυτά τα χρόνια. Ένας ήρωας γεννιέται. 

Ένας ρόλος που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά· τη δική μου γενιά, τη γενιά του Harry Potter. Ένας χαρακτήρας τον οποίο οι φανς λάτρευαν να μισούν, πριν αρχίσουν απλά να λατρεύουν.

Μέχρι σήμερα, η ερμηνεία του Rickman αποτελεί σημείο αναφοράς, ως η καλύτερη, ίσως, ενσάρκωση λογοτεχνικού ήρωα. Ο ταλαντούχος ηθοποιός κατάφερε να ερμηνεύσει με αληθοφάνεια και βάθος τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του Severus και να αποτυπώσει με ακρίβεια την ιδιοσυγκρασία του, σε όλο της το φάσμα. Κάθε Potterhead (μέλος, δηλαδή, του fandom του Harry Potter), ανεξαιρέτως, θεωρεί την ερμηνεία του Rickman αναντικατάστατη.


Ο Βρετανός ηθοποιός γνώρισε μεγάλη δημοφιλία μέσα από το ρόλο του ως καθηγητής Σνέιπ στις ταινίες του Χάρι Πότερ, αν και οι παλιότεροι θα τον θυμούνται από το Die Hard και το Ρομπέν των Δασών: Ο πρίγκιπας των κλεφτών, ταινία του 1991 με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Κόστνερ. Άλλοι γνωστοί του ρόλοι στον κινηματογράφο ήταν στις ταινίες: "Λογική και ευαισθησία", "Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου" και "Love Actually". 

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά προσόντα του ηθοποιού που ξεχώριζε ήταν η βαθιά φωνή του και η εξαιρετική βρετανική προφορά του, δύο στοιχεία που τον έκαναν πολύ δημοφιλή σε ρόλους κακών αλλά κυρίως σε φιλμ όπου του ζητούνταν να δανείσει τη φωνή του.

H τελευταία του συμμετοχή στον κινηματογράφο είναι το φιλμ της Disney, Alice Through the Looking Glass, το οποίο θα προβληθεί εντός του 2016. 

J. K. Rowling says goodbye to Severus Snape


Η J.K. Rowling απέτισε το δικό της φόρο τιμής στον ηθοποιό Alan Rickman, τον άνθρωπο που έδωσε ζωή στον χαρακτήρα του καθηγητή Severus Snape για περισσότερο από μια δεκαετία, στις ταινίες Harry Potter. 


"Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσω το πόσο σοκαρισμένη και συντετριμμένη είμαι με την είδηση του θανάτου του Alan Rickman. Ήταν ένας μεγαλοπρεπής ηθοποιός και ένας υπέροχος άνθρωπος" έγραψε η Rowling στο λογαριασμό της στο Twitter 

Οι δυο τους είχαν μια εξαιρετική συνεργασία καθ' όλη τη διάρκεια παραγωγής των ταινιών Harry Potter. Η συγγραφέας δούλεψε πολύ στενά με τον Βρετανό ηθοποιό προκειμένου να του δώσει όλο το παρασκήνιο και τις μικρές λεπτομέρειες που διαμόρφωσαν τον μυστηριώδη χαρακτήρα του Snape και τον έκαναν αυτό που ήταν

"Μου έδωσε μια απειροελάχιστη πληροφορία που με βοήθησε όμως να καταλάβω πως ο Snape ήταν πολύ πιο περίπλοκος και πως η ιστορία δεν θα ήταν τόσο απλή όσο φαινόταν" είχε πει ο Rickman το 2011. "Αν θυμάστε, όταν έκανα την πρώτη ταινία, είχε γράψει τρία ή τέσσερα βιβλία, οπότε κανείς δεν ήξερε που πήγαινε το πράγμα εκτός από αυτή. Και ήταν σημαντικό για εκείνη να ξέρω κάτι, γι' αυτό μου έδωσε μόνο μια τόσο μικρούτσικη πληροφορία που με έκανε να σκεφτώ πως η συνέχεια θα ήταν διφορούμενη". 


Την αποκλειστική αυτή πληροφορία σχετικά με τον Severus Snape που μοιράστηκε με τον Alan Rickman, αποκάλυψε η Rowling στους φανς λίγες ημέρες μετά το θάνατο του ταλαντούχου ηθοποιού.

Ο Rickman είχε γράψει επίσης στην Rowling κι ένα γράμμα, μετά το τέλος της σειρά ταινιών Harry Potter για να την ευχαριστήσει για το έργο της. "Η ιστορία χρειάζεται έναν καλό αφηγητή. Ευχαριστώ για όλα, Jo" είχε πει ο ίδιος τότε. 

Η Rowling εξέφρασε επίσης και τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του Rickman, σχολιάζοντας πως "όλοι χάσαμε ένα μεγάλο ταλέντο, η οικογένειά του έχασε ένα κομμάτι της καρδιάς της". 

http://thewolvesareout.tumblr.com/post/137523127858/omg-fans-of-alan-rickman-left-a-single-lily


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

A constellation for Ziggy Stardust

Οι αστρονόμοι έδωσαν στον David Bowie δικό του αστερισμό 


Οι επιστήμονες κατοχύρωσαν έναν αστερισμό σε σχήμα κεραυνού 
προς τιμήν αυτού του τόσο ξεχωριστού καλλιτέχνη 

Ο David Bowie απέκτησε δικό του αστερισμό, ο οποίος αποτελείται από 7 αστέρια που σχηματίζουν έναν κεραυνό και βρίσκεται κοντά στον Άρη. Την ανακοίνωση της καταχώρησης του αστερισμού έκαναν Βέλγοι αστρονόμοι, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του διάσημου καλλιτέχνη. 

Η κίνηση είναι ένα είδος αφιερώματος στον Bowie, για τον οποίο το σύμπαν αποτέλεσε βασική πηγή έμπνευσης σε όλη την καριέρα του. Ο Bowie έκανε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία με το single "Space Oddity" κι αργότερα κατασκεύασε την περσόνα Ziggy Stardust- έναν εξωγήινο ρόκσταρ. Ανάμεσα στα hits του ήταν επίσης τα "Starman" και "Life on Mars". Το 1973, στο εξώφυλλο του δίσκου "Aladdin Sane" εμφανίστηκε με έναν μπλε-κόκκινο κεραυνό ζωγραφισμένο στη μία πλευρά του προσώπου του. 

Ο βελγικός ραδιοφωνικός σταθμός Studio Brussel και το MIRA Public Observatory συνεργάστηκαν προκειμένου να καταγράψουν τον αστερισμό, αλλά το να βρουν το σωστό μέρος στον ουρανό για τον θρυλικό ρόκσταρ ήταν αρκετά δύσκολη υπόθεση. 

« Δεν ήταν εύκολο να προσδιορίσεις τα κατάλληλα αστέρια. Το Studio Brussels μας ζήτησε να δώσουμε στον Bowie ένα μοναδικό μέρος μέσα στον γαλαξία. Με αναφορά στα διάφορα άλμπουμ τους, διαλέξαμε 7 αστέρια- Sigma Librae, Spica, Alpha Virginis, Zeta Centauri, SAA 204 132 και Beta Sigma Octantis Trianguli Australis- γύρω από τον Άρη. Ο αστερισμός είναι αντίγραφο του εμβληματικού κεραυνού του Bowie και καταγράφηκε ακριβώς τη στιγμή του θανάτου του. » λέει ο Philippe Mollet του MIRA Observatory. 


Η δημιουργία του αστερισμού είναι μέρος του αφιερώματος "Stardust for Bowie" που κάνει το Βέλγιο, στο πλαίσιο του οποίου οι φανς μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Google Sky για να προσθέσουν το αγαπημένο τους τραγούδι του Bowie μαζί με ένα σύντομο σημείωμα σε μια τρισδιάστατη εκδοχή του αστερισμού. 


Πηγή: www.lifo.gr

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Star Man has returned to the sky

Ένας ακόμη αστέρας της μουσικής επέστρεψε στον ουρανό 
και ο Παράδεισος έγινε λίγο πιο μελωδικός


Πέθανε στα 69 του χρόνια ο θρύλος του rock'n'roll και της μουσικής, David Bowie. Η είδηση του θανάτου του ανακοινώθηκε το πρωί της Δευτέρας μέσα από τον επίσημο λογαριασμό του μουσικού στο Facebook και αμέσως έκανε το γύρο του πλανήτη.

"Ο David Bowie πέθανε ειρηνικά σήμερα, με την οικογένειά του γύρω του, μετά από μια θαρραλέα μάχη 18 μηνών με τον καρκίνο. Πολλοί θρηνείτε μαζί μας την απώλεια, σας ζητούμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα των στιγμών κατά τη διάρκεια του πένθους".

Ο Ziggy Stardust επέστρεψε στα αστέρια. Ο κόσμος δεν το γνώριζε, όμως ο David Bowie έδινε 18μηνη μάχη με τον καρκίνο που οδήγησε στον θάνατο του, το πρωί της 11ης Ιανουαρίου, τρεις μέρες μετά τα 69α γενέθλια του, τρεις μέρες μετά την κυκλοφορία του νέου, "σκοτεινού" και πάλι πειραματικού, "Blackstar".

Ο Bowie είχε σταματήσει να εμφανίζεται ζωντανά και να περιοδεύει μετά τα προβλήματα υγείας με την καρδιά του, που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Το 2004, κατά τη διάρκεια του "Reality Tour", υπέστη ένα καρδιακό επεισόδιο στη σκηνή του Hurricane Festival και ακύρωσε το υπόλοιπο της περιοδείας. Από τότε έκανε μόνο επιλεγμένες guest εμφανίσεις.


Είχε να τραγουδήσει ζωντανά από το 2006, όταν βρέθηκε σε φιλανθρωπική εκδήλωση με την Alicia Keys, ενώ δεν είχε δώσει καμία συνέντευξη για πάνω από δέκα χρόνια. Παρόλα αυτά, μέσα στο 2015 ηχογράφησε τον νέο του δίσκο, έγραψε το Off-Broadway μιούζικαλ, Lazarus και είχε επιμεληθεί της έκθεσης "David Bowie Is Happening Now" που περιοδεύει στον κόσμο.


A Star Man is born

Στις 8 Ιανουαρίου 1947 στο Brixton του Λονδίνου γεννιέται ο David Robert Jones. Στον κόσμο έγινε γνωστός ως David Bowie, ως Ziggy Stardust, ως Star Man, ως Λευκός Δούκας, ως Ήρωας, ως θρύλος του Rock. Το αγόρι που είχε γενέθλια την ίδια μέρα με τον Elvis Presley, έμελλε να αλλάξει ολότελα το πρόσωπο της μουσικής και να λατρευτεί από εκατομμύρια φανς. 


Το μουσικό του ντεμπούτο έγινε το 1967 με το single "The Laughing Gnome" και έξι εβδομάδες αργότερα με το άλμπουμ "David Bowie", ένα «αμάλγαμα ποπ, ψυχεδέλειας και μουσικής music hall», ωστόσο κανένα από τα δύο δεν κατάφερε να σκαρφαλώσει στα βρετανικά charts. Για δύο χρόνια δεν κυκλοφόρησε κάτι καινούριο.

Το πρώτο του hit στη Μεγάλη Βρετανία ήταν το "Space Oddity" του 1969, το οποίο έφτασε στο Βρετανικό τοπ 5. Τόσο μεγάλος ήταν ο αντίκτυπος του τραγουδιού, που το BBC χρησιμοποίησε για να καλύψει το γεγονός της προσελήνωσης.

Ο Bowie, πάντα αντικομφορμιστής και ευρηματικός, μεταμορφώθηκε τόσο μουσικά όσο και στιλιστικά αμέτρητες φορές στην καριέρα του. Πειραματίστηκε με το ανδρόγυνο look από τη δεκαετία του '60, ενώ συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της μουσικής. Η σχέση του με άλλους μουσικούς, όπως με τον Iggy Pop έχουν περάσει στη rock μυθολογία. Ένα αποτύπωμα αυτής της σχέσης παρουσιάζεται στην ταινία "The Velvet Goldmine", στην οποία οι χαρακτήρες των δύο πρωταγωνιστών είναι σαφώς επηρεασμένοι από τους δύο καλλιτέχνες. 

This is our last dance
This is our last dance
This is ourselves

Τη δεκαετία του '70 επαναπροσδιορίζεται και επιστρέφει σαν μια αναγεννημένη περσόνα που έμελλε να γίνει ορόσημο μιας ολόκληρης μουσικής γενιάς. Εμφανίστηκε ξανά το 1972 με το τραγούδι Starman και το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust, με όχημα το οποίο αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς του Glam Rock. 


Γι' ακόμη μια φορά αλλάζει το μουσικό του στυλ και το 1975 το όνομα του πραγματοποιεί τη δική του "βρετανική εισβολή" στο Νέο Κόσμο. Η επιτυχία του Βρετανού Bowie στην Αμερική έγινε πραγματικότητα μέσα από το "Fame", του άλμπουμ "Young Americans", το οποίο κυκλοφόρησε το 1975. Ήταν το πρώτο τραγούδι του που έφτασε στο νούμερο 1 των charts στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.


I will be king and you will be queen.
Though nothing will drive them away,
we can beat them just for one day.
We can be heroes just for one day
.

Η καριέρα του συνέχισε χωρίς σημαντικές επιτυχίες για την υπόλοιπη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ωστόσο στις αρχές της επόμενης σημείωσε ξανά επιτυχία με το άλμπουμ Scary Monsters (And Super Creeps) από το οποίο ξεχώρισε το Ashes to Ashes και το αντίστοιχο βίντεο κλιπ. 

Το 1983 κυκλοφόρησε το πιο επιτυχημένο του άλμπουμ, Let's dance, το οποίο περιλαμβάνει πολλά επιτυχημένα τραγούδια σε πιο έντονο ποπ και φανκ ύφος. 

Συνέχισε να πειραματίζεται τις δεκαετίας του 1990 και του 2000.

Πέρασε από τον χώρο του κινηματογράφου, του θεάτρου αλλά και της μόδας. O Bοwie εμφανίστηκε σε 28 κινηματογραφικές παραγωγές, μεταξύ των οποίων στο "Prestige" υποδυόμενος τον Nicola Tesla, στον "Τελευταίο Πειρασμό" ως Πόντιος Πιλάτος και στο "Basquiat" όπου ερμήνευσε τον Andy Warhol. Παράλληλα, ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν ενεργά με το διαδίκτυο.

I've nothing much to offer
There's nothing much to take
I'm an absolute beginner

Ο Λευκός Δούκας της ροκ έχει πουλήσει συνολικά περισσότερους από 140 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και θεωρείται δικαίως, ένας από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς στην ιστορία. 

Από την πρώτη του επιτυχία, το ελεγειακό Space Oddity μέχρι το Blackstar του 2016, δεν σταματούσε να απασχολεί τους κριτικούς και το κοινό, εισάγοντας νέους πειραματισμούς χωρίς ταμπέλες και στεγανά.

Ο "λεπτός λευκός Δούκας" ήταν ο πρώτος που εμφανίστηκε με φουστάνι στη σκηνή, ήταν εκείνος που σχεδόν καθιέρωσε την σεξουαλική απελευθέρωση στην pop και τη rock μουσική των 60s και των 70s μέσα από συνεχείς μεταμφιέσεις και εναλλασσόμενες περσόνες. 

Με τον αντικομφορμισμό του έμπαινε στο μάτι της αστικής τάξης της Βρετανίας χτίζοντας τον δικό του αβανγκάρντ μύθο. Το 2003 άλλωστε, αρνήθηκε πεισματικά να χριστεί ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (τίτλος τιμής για πολλούς καλλιτέχνες). "Δεν είναι αυτός ο σκοπός για τον οποίο δουλεύω όλη μου τη ζωή", είχε δηλώσει τότε.


Σε ψηφοφορία του BBC το 2002 για τους πιο σημαντικούς Βρετανούς, βρέθηκε στο νούμερο 23 της κατάταξης. Το 2004 το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στη θέση 39 στους πιο σημαντικούς μουσικούς όλων των εποχών.

Το 1996 μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame και το 2006 πήρε το Γκράμυ συνολικής προσφοράς.

Η πιο πρόσφατη βράβευση του έγινε το 2014 στα Brit Awards, όταν τιμήθηκε μαζί με την Κέιτ Μος. "Η Κέιτ είναι από την Αφροδίτη, εγώ από τον Άρη", είπε αστειευόμενος.


Το κύκνειο άσμα του David Bowie

To τελευταίου του άλμπουμ, το ελεγειακό και αβανγκάρντ Blackstar, κυκλοφόρησε ανήμερα των γενεθλίων του Bowie και απέσπασε κατ' ευθείαν εξαιρετικές κριτικές. Ταυτόχρονα με την νέα κυκλοφορία μάλιστα, ανακοινώθηκε πως ο "Major Tom" θα βραβευόταν στις 31 Μαρτίου στο Carnegie Hall σε μια συναυλία -αφιέρωμα στη συνολική προσφορά του. Η συναυλία πλέον θα δοθεί στη μνήμη του με σπουδαίους καλλιτέχνες να τον τιμούν. Ανάμεσα τους, οι Roots και η Cyndi Lauper.

" He always did what he wanted to do. And he wanted to do it his way and he wanted to do it the best way. His death was no different from his life - a work of Art. He made Blackstar for us, his parting gift. I knew for a year this was the way it would be. I wasn't, however, prepared for it. He was an extraordinary man, full of love and life. He will always be with us. For now, it is appropriate to cry. "
- Tony Visconti
Στο 25ο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ του σπουδαίου Βρετανού καλλιτέχνη που άφησε για πάντα το στίγμα του στη σύγχρονη μουσική, υπάρχει και το "προφητικό" Lazarus. Προφητικό για εμάς που αναρωτιόμασταν σχετικά με το τί θέλει να πει ο Bowie, όταν το βίντεο που το συνοδεύει είδε το φως της δημοσιότητας στις 7 Ιανουαρίου.

Look up here, I’m in heaven 
I’ve got scars that can’t be seen 
I’ve got drama, can’t be stolen 
Everybody knows me now

Το βίντεο του υπέροχου Lazarus είναι σκηνοθετημένο από τον Johan Renck που έχει περάσει και από την "καρέκλα" του Breaking Bad. Στο τελευταίο βίντεο που είδε το φως της δημοσιότητας, ο Λευκός Δούκας απεικονίζεται σε κρεβάτι νοσοκομείου με δεμένα μάτια, παλεύοντας με τους προσωπικούς του δαίμονες, πριν χαθεί στο τέλος μέσα σε μια ντουλάπα. Ένα βίντεο, ίσως προαναγγελία, ίσως βγαλμένο μέσα από τις τελευταίες σκέψεις του Bowie, και σίγουρα, ένα τραγούδι που εν τέλει έμελλε να κλείσει τη ζωή του με έναν τρόπο απολύτως εναρμονισμένο με τις μέρες και τα έργα του σπουδαίου καλλιτέχνη.


Το σύμπαν συνωμότησε ώστε να πέσει στη Γη ο Ziggy Stardust και να την αλλάξει, σαν γνήσιος Χαμαιλέοντας. Στις 11 Ιανουαρίου του 2016, ο Ziggy γύρισε στα αστέρια.
Καλό ταξίδι Major Tom.

And the stars look very different today...