...άβαφη μέσα στις πιτζάμες σου

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι να σε κάνει να γελάς, άβαφη μέσα στις πιτζάμες σου.

- sofbansheequeen 

I was born a bitch

I don't give a shit what the world thinks. I was born a bitch, I was born a painter, I was born fucked.
But I was happy in my own way.

- Frida Kahlo

like anything valuable

like anything valuable, it was good and it was bad and it was a learning experience.

̶   Penn Badgley 

(about his relationship with Blake Lively)

Πέθανες και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες

" Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες.Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα.Πήρες παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα, χωρίς να το καταλάβεις.Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στη λεκάνη του καμπινέ.Κάνεις το δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί, είναι φρέσκο και δεν του 'γινε τίποτα.Πού 'ν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του; Πού 'ναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου; Μια ανάποδη να πάρουνε τα πράματα, στα λεφτά, στα πολιτικά, στην υγεία, στα όλα που την βασίζεις, πας, ξεγράφτηκες και μήτε που θέλουνε να σε θυμούνται οι άλλοι.Πέθανες και περάσανε πενήντα χρόνια και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες και αν έκανες και σε φοβηθήκανε και σε λογαριάσανε... "

- Νίκος Τσιφόρος

Πηγή: Η Ποίησις Εντός Μας

Και ζήσαν αυτοί καλά

 

https://evagrev.tumblr.com/post/180872943355/%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B3%CE%B1%CE%BC%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1

 

και εμείς γαμησε τα

Κάποτε μίλησε

"Μην την παρεξηγείς που δεν μιλάει πολύ. Κάποτε μίλησε και πληγώθηκε."

- (via justafakesmile22)

We have an obligation

We have an obligation to read aloud to our children.

Οι καλύτερες βιβλιο-αφιερώσεις

Αυτή  η  ανάρτηση  είναι  αφιερωμένη  σε  όλους  

εσάς                                                    

και                                        

  τα                           

                          λάθη             

                                                  σας, 

                                         γιατί ακόμη 

                                           κάνετε το 

                                                λάθος 

                                                   και 

                                         με διαβάζετε.

House Of Leaves - Mark Z. Danielewski

Ένας συγγραφέας για να γράψει χρειάζεται έμπνευση. Γεγονός αδιαμφισβήτητο και γνωστό τοις πάσι. Παρότι οι «μούσες» ποικίλουν, είναι κοινό μυστικό ότι η παρουσία (ή ακόμη και η απουσία) κάποιου ορισμένου ανθρώπου (ενός ή περισσοτέρων ενίοτε) δίνει στο συγγραφέα δύναμη και δημιουργική πνοή για να συνεχίσει να γράφει. Άλλες φορές πάλι, οι ζωές των ανθρώπων γύρω του τον αγγίζουν σε τέτοιο βαθμό ώστε άθελά τους να του χαρίζουν «χειροβομβίδες» ιδεών για να ξεφύγει από το τέλμα ή να κάνει την αφήγησή του ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και την πλοκή πιο πλούσια.

Τη συνδρομή τούτων των ανθρώπων και την αξία τους για εκείνον, ο συγγραφέας συνήθως την αναγνωρίζει με τον καλύτερο τρόπο που ξέρει: μέσα από λέξεις. Στις πρώτες λέξεις του πνευματικού του τέκνου, αφιερώνει το δημιούργημα του, τον πολύτιμο καρπό των κόπων του, σε κάποιον άνθρωπο εξίσου πολύτιμο για εκείνον.

Όταν, όμως, είσαι ένας άνθρωπος των λέξεων, θέλεις η αφιέρωσή σου να είναι κάτι παραπάνω από «λέξεις». Θέλεις να σε αντιπροσωπεύει και να «αγγίζει» τον αποδέκτη της, Θέλεις να είναι ένα «έντυπο» συναίσθημα. 

Στις παρακάτω φωτογραφίες παρουσιάζονται μερικές από τις καλύτερες αφιερώσεις βιβλίων, που έκαναν εντύπωση για το χιούμορ και την ευρηματικότητα τους -ή για τη γλυκόπικρη αίσθηση που αφήνουν στον αναγνώστη.

Chelsea Chelsea Bang Bang - Chelsea Handler

Psychos: A White Girl Problems Book - Babe Walker

Let’s Pretend This Never Happened - Jenny Lawson

Ruins - Dan Wells

The House of Hades - Rick Riordan

Makbara - Juan Goytisolo

An Introduction To Algebraic Topology - Joseph J. Rotman

Moorchild - Eloise McGraw

The Bookshop Book - Jen Campbell

The Land of Stories - Chris Colfer

Just A Girl Standing In Front Of A Boy - Lucy-Anne Holmes

You Might Be A Zombie and Other Bad News - Editors of Cracked

The Little Prince - Antoine de Saint-Exupéry

Harry Potter and the Deathly Hallows - J. K. Rowling

A Series of Unfortunate Events - Lemony Snicket

Anansi Boys - Neil Gaiman

Tiger Lily - Jodi Lynn Anderson

Nothing Can Possibly Go Wrong - Prudence Shen & Faith Erin Hicks

Post Office - Charles Bukowski

Austenland - Shannon Hale

No Thanks - E. E. Cummings

My Shit Life So Far - Frankie Boyle

The Selection - Kiera Cass

Πηγές: Book dedications. 

26 Of The Greatest Book Dedications You Will Ever Read

Τελευταίες λέξεις

The Last Words Of
25 +2 Famous Dead Writers

http://matt-the-blind-cinnamon-roll.tumblr.com/post/131734357132/the-last-words-of-25-famous-dead-writers

Wings

Her wings are cut and then she is blamed for not knowing how to fly.

- Simone de Beauvoir, The Second Sex

HEY WRITER FRIENDS

If anyone tries to invalidate you or your writing just remember that there were people who tried to invalidate the theory that the planets revolve around the sun.What they have in common with your critics is the rather undesirable quality of thinking they know everything while not knowing jack shit while also being completely uncomfortable with learning because knowledge is scary.

keep writing, you’re awesome

- garrisonbabe

I don't age, I level up

Η νέα μου απάντηση στην ερώτηση "τα πόσα κλείνεις;"

The Long Walk to Forever

“A walk?" said Catharine.
"One foot in front of the other," said Newt, "through leaves, over bridges---”

― Kurt Vonnegut, The Long Walk to Forever

basically me

my self esteem has two levels: im a worthless piece of shit who deserves no love and bow down before me bitches i am your queen

— Ellen DeGenres (@TheElIIenShow) Μάρτιος 4, 2014

I have a dream

FOOD FOR THOUGHT

« Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σ’ ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματος τους, αλλά από το χαρακτήρα τους. »

- Μάρτιν Λούθερ Κινγκ 

September 22

EDITORIAL

“ September 22. Nothing. "

- Franz Kafka, Diaries 1914-1923 

(via coffeetooth)

We are time itself

EDITORIAL

Relativistically, if time is interwoven with space, & humans are comprised of atoms comprised of 99.999% empty space, we are time itself.

— saturn (@BILLYNUMINOUS) Ιούλιος 10, 2015

"And in that moment, I swear we were infinite..."

Beauty

Beauty is letting yourself live.

Change is in the air

EDITORIAL

Το πρώτο βήμα για να αλλάξεις τη ζωή σου, είναι να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον εαυτο σου...

Με δυο λέξεις

EDITORIAL

« Κανείς δεν γεννήθηκε με έμφυτο το χαρακτηριστικό του μίσους για κάποιον άλλο εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του, της θρησκείας του ή του υπόβαθρού του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν και αν μάθουν, τότε θα μπορούν να διδαχθούν το πώς να αγαπούν. » 

- Νέλσον Μαντέλα