Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Η μελαγχολία των χριστουγέννων

Όσο υπέροχα ειναι τα χριστούγεννα, τόσο μελαγχολικά είναι...σκεφτεσαι τα χριστούγεννα που πέρασαν με αγαπημένα πρόσωπα που είναι πλέον μακριά σου...τα χριστούγεννα που θα μπορούσαν να ρθουν και να τους έχεις κοντά σου...σκέφτεσαι τα χριστούγεννα που θα ρθουν και θα ναι ακόμη μακριά σου...και κυρίως ότι δεν θα ρθουν ποτέ τα χριστούγεννα που θα ναι κοντά σου.......
Αφιερωμένο στον άγγελο που εδώ και έξι χρόνια είναι στον ουρανό και με προσέχει....
Σ' αγαπάω

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

τέλος........

Τέλειωσε το καλοκαίρι επίσημα πλέον και μπαίνει σιγά-σιγά το φθινόπωρο.....Αμέτρητες στιγμές αποτελούν πλέον γλυκιές αναμνήσεις σ'ένα συρτάρι του μυαλού μου.....Κι αν το φετινό καλοκαίρι δεν μας έφερε ό,τι ονειρευόμασταν, ας σκεφτούμε τα υπόλοιπα, τα ωραία, αυτά που θα θυμόμαστε πάντα.....Κι αυτά που θέλαμε για μας δεν συνέβησαν, ας σκεφτούμε αυτά που θέλαμε για τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έγιναν......Και ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους όσους βοήθησαν να περάσουμε άλλο ένα υπέροχο καλοκαίρι.........
Σε λίγο καιρό τα σύννεφα και η βροχή θα αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο....Μα αυτός ο ρομαντικός καιρός εκτός του ότι θα μας δώσει αφορμή να χουχουλιάσουμε μέσα στα ζεστά χειμωνιάτικά μας ρούχα, θα μας δώσει το έωαυσμα να κάνουμε πολλές σκεψεις......Να σκεφτούμε τι πήραμε, αλλά κυρίως τι δώσαμε αυτό το καλοκαίρι.....
Ας είναι το φθινόπωρο σαν το φετινό καλοκαίρι.....Να ζήσουμε ωραίες στιγμές και να μας αφήσει γλυκές αναμνήσεις.....Κι ό,τι δεν ζήσαμε, κι ό,τι παράπονο είχαμε, κι ό,τι απωθημένο, να το ζήσουμε τώρα και να τα ξεχάσουμε όλα όσα μας βαραίνουν...Και προπάντων να γελάμε....Να περάσουμε άλλη μια χρονιά με ΓΕΛΙΟ ΓΕΛΙΟ και ΓΕΛΙΟ....!!!!!!Γιατί το γελιο δίνει ζωεί.....Γιατί μας ανασταίνει.....Ξεχνάμε όλα τα άσχημα και εκτοξευόμαστε σε άλλη διάσταση....Βρισκόμαστε σε άλλο κόσμο......Αγγίζουμε, έστω και για λίγο, την ευτυχία......
Ας φορέσουμε, λοιπόν, τις ζεστες μας πιτζαμούλες, ας πάρουμε ενα ζεστο καφέ, τσάι, γάλα ή ό,τι άλλο θέλουμε, ας κάτσουμε δίπλα στο παράθυρο του σπιτιού μας με την πιό ωραία θέα και ας απολαύσουμε τους ήχους της βροχής, τη μυρωδιά του βρεγμένου χώματος και τα χρώματα του φθινοπώρου ζωγραφισμένα πάνω στα δέντρα.....Κι ίσως.....Ας βάλλουμε ένα σιγανό κομμάτι να παίζει(καλώς ή κακώς δεν κολλάνε ροκιές με τη γλυκιά μελαγχολία του φθθινοπώρου)......Κι ας βυθιστούμε στις σκέψεις μας......

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Οι δημιουργίες mou

Ψάχνω την αλήθεια

Δεν ξέρω ποια είμαι
Δεν ξέρω πού πάω
Δεν ξέρω τι κάνω
Απλά ψάχνω την αλήθεια....

Στα παιδικά χαμόγελα που φωτίζουν τον κόσμο
Στις παλιές φωτογραφίες που συγκινούν
Στις αναμνήσεις που δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή απλά ένα όνειρο
Στα ερωτικά παιχνίδια που αλλάζουν ολοκληρωτικά μια ζωή
Δεν ξέρω ποια είμαι, απλά ψάχνω την αλήθεια....

Αθώα μυστικά
βαθιά κρυμμένα στην καρδιά
Μα λίγο πιο βαθιά
μυστικά πιο σκοτεινά
Δεν ξέρω ποια είμαι, απλά ψάχνω την αλήθεια...

Στη νύχτα......
Σ' εκείνο το μαύρο πέπλο που καλύπτει τα πάντα
Καλά κρυμμένες ενοχές κι απωθημένα
Δεν ξέρω ποια είμαι ούτε τη νύχτα
και τότε ψάχνω πιο πολύ την αλήθεια...

Και κυρίως στον έρωτα
Στον σαρωτικό θεό που φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή....
Που σε όλους αφήνει το σημάδι του
Η παγίδα που κανένας δεν γλιτώνει
Κυρίως στον έρωτα χάνομαι......
Δεν ξέρω ποια είμαι, απλά ψάχνω την αλήθεια...

Δεν ξέρω ποια είμαι
Δεν ξέρω πού πάω
Δεν ξέρω τι κάνω
Απλά ψάχνω την αλήθεια....
Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση δικού μου ποιήματος...Δεν ξέρω αν με εκφράζει γενικά ή επηρεάστηκα εκείνη τη στιγμή από άλλες σκέψεις...Όταν το διαβάζω κάποιες φορές πιστεύω ότι μιλά για μένα και άλλες για μία άλλη....Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω...Ίσως να είμαι στο μεταίχμιο...Άλλωστε είμαι λίγο κυκλοθυμική....Ποιος άραγε να ξέρει...Ο χρόνος θα δείξει........

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

1η φορά blogger

Σε ανύποπτο χρόνο πήρα την απόφαση να δημιουργήσω ένα blog χωρίς ιδιαίτερο λόγο....Ίσως με γοητεύει η ιδέα του να μοιράζομαι τον εσωτερικό μου κόσμο με αγνώστους που δεν μπορουν να με κρίνουν...Φυσικά πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι το Λίζα ΔΕΝ είναι το πραγματικό μου όνομα, αλλά είναι εμπνευσμένο(όπως και ο τίτλος ιστολογίου) από μία ταινία....Ελπίζω να έχω την ευκαιρία να συζητήσω και να ανταλλάξω απόψεις με πολλά άτομα....Αυτά προς το παρόν..............