Άπιαστα όνειρα

Οι άνθρωποι που αγάπησα εγώ ζούσανε πάντα μακριά μου ή πολύ κοντά έτσι ώστε να τους κάνει κάτι να αντιληφθούν ότι είμαι μοναδική για'κείνους κι αναντικατάστατη, κάτι που έτσι κι αλλιώς έχω κατά κάποιον τρόπο και σχεδόν δεχτεί, βλέπεις και το να παίρνεις κάτι σαν δεδομένο σε αυτή την ζωή σε κρατάει πολλές φορές μακριά από την ουσία.

Ζούσανε μέσα από την φαντασία μου, ή και σκέτα μέσα σε αυτήν. Τελεία.

Τους έπλαθα έτσι όπως ήθελα, δεν τους έβλεπα αρκετά γιατί υπήρχε πάντα η δικαιολογία της απόστασης, αλλά αυτό έβγαζε και κάτι το θετικό μιάς και δεν υπήρχε έτσι κι η τριβή που θα είχε μιά κάποια άλλη σχέση, η οποία δεν θα εμπεριείχε απόσταση, δεν περνούσαμε μέσα από ανούσιους καθημερινούς καυγάδες, κρατούσαμε μόνο την ουσία και λίγες κουβέντες στο τηλέφωνο..

- Μ'αγαπάς ;

- Σ'αγαπώ..

Μια ανάσα κι ύστερα κλείσιμο της γραμμής. Γιατί οι σχέσεις εξ αποστάσεως δεν ζούνε όπως οι κανονικές σχέσεις, δεν αναπνέουν όπως οι κανονικές, γιατί θέλει τελικά πολύ τσαγανό, δυνατά συναισθήματα, επιμονή κι υπομονή για να αποφασίσεις να κάνεις σχέση εξ αποστάσεως και πόσο μάλλον να την διατηρήσεις, ή και κάποιες άλλες φορές, μπορεί να κρύβει μόνο μεγάλη ανασφάλεια και διακαή πόθο να έχεις αυτό που εκ των πραγμάτων δεν μπορείς, ή είναι δύσκολο ν'αποκτήσεις ..!

Για τους πολύ πονηρούς και ψαγμένους κάποιες φορές κρύβει και πόνο, βασικά όχι γι'αυτούς τους ίδιους, για τους άλλους που επιλέγουν εκείνοι, βολεύει βλέπεις πολύ κι αυτούς που επιθυμούν να διατηρούν πολλές και παράλληλες σχέσεις, αυτούς που δεν έμαθαν ακόμα να παίζουν με ανοιχτά τα χαρτιά τους, αυτούς που αν ήξεραν να παίζουν σωστά, θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει σε όλα τα παιχνίδια κάποιων άλλων, αλλά μπλόφαραν κι έχασαν.

Από την άλλη οι άνθρωποι της φαντασίας μου είναι οι πιο ωραίοι, εκείνους πάλι δεν τους έχω δει ποτέ από κοντά, ή αλλιώς δεν τους έχω ζήσει μέσα στην καθημερινότητα μου, οπότε και δεν μπορώ ολότελα να τους κρίνω, μπορώ όμως να τους φαντάζομαι μέσα από αυτά που λένε και μου τάζουν, φροντίζοντας πάντα να με διαβεβαιώνουν για το πόσο ισχύουν φορώντας κάθε φορά το πιο ωραίο τους χαμόγελο ή αυτό που φαντάζομαι και θέλω εγώ να έχουν.

Αυτούς τους δέχομαι στη ζωή μου δίχως πολλές σκέψεις, δεν πιάνουν χώρο, παρά μόνο στη σκέψη μου και πως θα ήταν δυνατόν να πιάνουν ; Αφού κάποιες φορές δεν υπάρχουν καν.. !

Αυτοί είναι που δεν με στεναχωρούν σχεδόν ποτέ, αυτούς κι όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο τους προτιμάω, δένομαι μαζί τους, με γεμίζουν με τόσο όμορφα όνειρα κι υποσχέσεις απ'αυτές που δύσκολα δίνει κανονικά ένας άνθρωπος, πόσο μάλλον κάποιος που δεν έχεις δει ποτέ σου..

Κι εμένα κακά τα ψέμματα, μου άρεσαν πάντοτε τα όνειρα, με πήγαιναν αλλού, με έβγαζαν σχεδόν ανέξοδα σε μέρη όπου ποτέ άλλοτε δεν είχα ξαναβρεθεί, αλλά μου άρεσαν, μου έδιναν δύναμη να προσπαθώ, μεταμορφωνόντουσαν σε άνεμο κι εγώ σε καράβι και μου ήταν τόσο απαραίτητα για να συνεχίσω να κινούμαι. Έδιναν κάθε τόσο φτερά στην φαντασία μου και κάποιες φορές αληθινό λόγο ύπαρξης στα συναισθηματά μου.

Αυτούς τους αγάπησα περισσότερο μέσα από την φαντασία μου ή όπως έγραψα και πριν, μόνο μέσα σε αυτήν, οπότε πλησιάζουν και πιο κοντά στο ιδανικό.

Δεν τους έζησα ποτέ μου, δεν με πλήγωσαν, οπότε υπήρχε πάντα λόγος να τους διατηρώ σαν μιά άσβεστη και τόσο ζεστή φλόγα μέσα στα ονειρά μου, ή τους έζησα τόσο λίγο και μέσα σ'ένα τόσο ιδανικό πλαίσιο σχεδόν μιάς 'κάποιας' ημιτελής σχέσης που όμως μέσα σε αυτό το λίγο τους, πρόλαβα και τους αγάπησα αρκετά για να θεωρώ ότι δεν μπορούν και να με βλάψουν. Αγάπησα όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές που μου χάρισαν, τους λάτρεψα γιατί είχα το προνόμιο να μη τους γνωρίζω αρκετά κι υπήρξαν και κάποιες φορές που αυτό το εκμεταλεύτηκα κι εγώ όσο κι εκείνοι, απλά ίσως εγώ για διαφορετικούς λόγους.

Οι άνθρωποι της φαντασίας μου είχαν πάντοντε ένα ιδανικό στοιχείο ,απο'κεινα τα τόσο δυνατά, που αν τα αφήσεις ν'αποκτήσουν λίγη μεγαλυτερη υπόσταση μέσα σου μπορούν να σε κάνουν να κυνηγάς ακόμα και μιά ζωή κάτι από το άπιαστο..!

Με στοιχειώνουν όμως κάθε λίγο, γιατί σκέφτομαι ότι αν όντως με ήθελαν έτσι δυνατά όπως υποστηρίζουν ότι με θέλουν, ή όπως εγώ, γιατί δεν έχουν έρθει μέχρι τώρα να με βρούν ;

Μα ύστερα πλάθω ένα παραμύθι απο'κεινα που με παρηγορούν και καθησυχάζουν πιο πολύ το όποιο κομμάτι λογικής μου'χει απομείνει, μάλλον το πιο ισχυρό και τυλίγομαι μαζί με αυτό και την κουβέρτα μου, ενώ κοιμάμαι πάλι μόνη.

Είναι οι άνθρωποι που αγάπησα στα αλήθεια τόσο μακριά ή απλά αυτό βόλευε πάντα πιο πολύ την αλήθεια που χρόνια τώρα προσπαθώ απλά ν'αποκοιμίσω ;

freedomeleftheria

Περι ανθρωπων

Μιλάμε για τον θάνατο σα να μην πρόκειται να πεθάνουμε

και για την αγάπη λες και την έχουμε ποτέ αντέξει.

freedomeleftheria 

Συζητήσεις με τον καθρέφτη

Βλέπω απέναντί μου μια μορφή. 

Είναι θολή και ακανόνιστη. Το μόνο που μπορώ να διακρίνω είναι μια θλίψη στα μάτια και μια ταραχή στις κινήσεις της. Φαίνεται οικεία και δεν την φοβάμαι. Πλησιάζω προς το μέρος της, πλησιάζει και αυτή. Με την ίδια ταχύτητα, βηματισμό και κινήσεις με μένα. Κοντοστέκομαι. Προς στιγμήν νομίζω πως απέναντί μου βρίσκεται ένας καθρέφτης. Θα ορκιζόμουν πως είναι το είδωλό μου, μα δε βλέπω εμένα, δε μπορώ να με διακρίνω. Φτάνω κοντά της, φτάνει κοντά μου. 

- «Φαίνεσαι χαμένη», μου λέει. «Ρώτησε με ό,τι θες.»

- «Μίλησε μου για την αγάπη», της λέω.

- «Δεν μπορώ να την ορίσω. Πάντα την πλησιάζω και πάντα μου φεύγει. Ξεγλιστρά σαν την άμμο, σαν το νερό από τα χέρια μου. Μα έχω ακούσει γι’ αυτήν στα τραγούδια, την έχω διαβάσει στα ποιήματα, την έχω δει στα βλέμματα των περαστικών, την έχω νιώσει στον τρόπο που άγγιξε την ψυχή μου. Κάποιος, κάτι, κάποτε.»

- «Μίλησε μου για τα όνειρα.»

- «Χωρίς αυτά δε θα ήμουν τίποτα. Τα όνειρα και η ελπίδα πως κάποτε θα φτάσω σ' αυτά με κρατάνε ακόμα εδώ.»

- «Μίλησε μου για τον πόνο.»

- «Δε χρειάζεται να σου πω τίποτε. Κοίταξε με. Είμαι απλά πόνος καλυμμένος με δέρμα. Μα κάθε πόνος κάνει το δέρμα μου πιο δυνατό και ανθεκτικό.»

- «Μίλησε μου για την ευτυχία. Πότε ένιωσες τελευταία φορά ευτυχισμένη;»

- «Ίσως το απόγευμα που ανέβηκα στην ταράτσα και ο ήλιος ζέστανε το κορμί μου. Ίσως το μεσημέρι που βρήκα στο ντουλάπι το αγαπημένο μου γλυκό χωρίς να το περιμένω. Ίσως η βόλτα που έκανα σε εκείνο το πάρκο πριν δυο μέρες. Ίσως εκείνη τη μέρα -δε θυμάμαι πότε- που γελούσα συνέχεια και δυνατά και αληθινά, τόσο που η ευφορία έφτασε σε κάθε κύτταρο του σώματος μου. Για μένα η ευτυχία κρατάει δευτερόλεπτα, ίσως κλάσματα δευτερολέπτου… δεν μπορώ να αντιληφθώ το χρόνο τη στιγμή της ευτυχίας μου. »

- «Μίλησέ μου για τη θλίψη.»

- «Χωρίς αυτήν δε θα εκτιμούσα, δε θα αντιλαμβανόμουν τις στιγμές της ευτυχίας μου. Γι' αυτό και την αγαπώ πλέον. » 

Βλέπω απέναντί μου μια μορφή.

Πόσο άλλαξες εαυτέ μου …

to-feggari-murizei-giasemi

Χόρχε Λουίς Μπόρχες: «Ποίημα στους φίλους»

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις

για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,

ούτε έχω απαντήσεις

για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙

όμως μπορώ να σ’ ακούσω

και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω

το παρελθόν ή το μέλλον σου.

Όμως όταν με χρειάζεσαι

θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.

Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου

να κρατηθείς και να μη πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου

δεν είναι δικές μου.

Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια

αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,

όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο

που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου

όταν κάποιες θλίψεις

σου σκίζουν την καρδιά,

όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου

και να μαζέψω τα κομμάτια της

για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι

ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.

Μόνο μπορώ

να σ' αγαπώ όπως είσαι

και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν

τους φίλους μου και τις φίλες μου,

δεν ήσουν πάνω

ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος

ούτε τελευταίος στη λίστα.

Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.

Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.

Να εκπέμπεις αγάπη.

Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.

Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.

Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.

Να ακούμε την καρδιά μας.

Να εκτιμούμε τη ζωή.

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι

ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος

στη λίστα σου.

Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.

Ευχαριστώ που είμαι.

- Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα

μετάφρ. Δ. Καλομοίρης , Ελληνικά Γράμματα, 1995

Πηγή: dioti.gr

να χαθείς ολότελα

Καμιά φορά σκέφτομαι:

Τι θα έκανα, αν ξανάρχιζα τη ζωή μου;

Πάλι εδώ θα έφτανα στην άκρη του κόσμου.

Και ίσως θα πρέπει να χαθείς ολότελα

για να μάθεις κάποτε ποιος είσαι...

Τάσος Λειβαδίτης

Καραντίνα

Καραντίνα

APRIL 9, 2020

Παράξενες μέρες μας κυκλώνουν. Μοιάζουν να μας απειλούν. (‘Ισως και να μας αγκαλιάζουν.) Είναι παραλυτικό, αλήθεια, να ξυπνάς ένα πρωί και να βλέπεις τους πύργους σου να γκρεμίζονται. Τα δεδομένα σου να λείπουν. Ακόμα πιο παραλυτικό; Να συνειδητοποιείς πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θυμάμαι τον έντρομο τότε εικοσιτριάχρονο εαυτό μου να ανακαλύπτει πως ο ήλιος δεν είναι δεδομένος. Έκλαιγα, επίσης θυμάμαι, κάτι μέρες με ήλιο επειδή δεν με ήθελε εκείνο και το άλλο το αγόρι, αντί να γιορτάζω αυτόν που έλαμπε. Ποιος θυμάται πια εκείνα τα αγόρια; Μόνο τις ηλιόλουστες μέρες που πέρασαν χωρίς την προσοχή που τους άξιζε. 

Τον εγκλεισμό μου έτυχε να τον περνάω στην ελληνική επαρχία. Με ξυπνά ένα ταψί λουλούδια δίπλα στο κρεβάτι, με υπογραφή “λουλούδια για το λουλούδι μου”. Έχω μια ολόκληρη ταράτσα για πάρτυ μου. Τα απογεύματα χορεύω με τη σκιά μου. Kάνω παιχνίδια με τον τοίχο απέναντι. Κοιτάω αχόρταγα ανάμεσα στις κεραίες. Περιμένω να αντικρύσω τις αναρίθμητες πορτοκαλί στρώσεις άχνης να κάθονται η μία πάνω στην άλλη, την μωβ πιτσιλιά να διαλύεται στη μπανιέρα, το ροζ χνούδι να επιπλέει στην στρατόσφαιρα. Έχω, ξέρεις, δυο μάτια. Δυο μάτια που ανοιγοκλείνουν περίπου 17.000 φορές την ημέρα. Αποτελούνται από τον πρόσθιο θάλαμο, το υδατοειδές υγρό, το ακτινωτό σώμα, τον επιπεφυκότα, τον κερατοειδή, τον υαλοειδή σωλήνα, την ίριδα, την κόρη, τον κρυσταλλοειδή φακό, την ωχρά κηλίδα, τον οπτικό δίσκο, το οπτικό νεύρο, τον αμφιβληστροειδή, τον σκληρό χιτώνα, το υαλώδες σώμα. Όλα αυτά λειτουργούν. Λειτουργούν για να μπορώ εγώ να βλέπω το ηλιοβασίλεμα. 

Έχεις μάτια; Δες την αναθεματισμένη ομορφιά. Έχεις κωδικό 6; Κάνε βόλτα. Ώρες με έναν άνθρωπό που επέλεξες να ονομάσεις άνθρωπό σου; Αγαπηθείτε – κατά προτίμησην γυμνοί. Σας παρακαλώ αγαπηθείτε γυμνοί. Ώρες με τον εαυτό σου; Γνώρισέ τον. Ώρες με βιβλία στο ράφι; Διάβασέ τα. Πορτοκάλια στο ψυγείο; Κάνε χυμό. Έχουν υπέροχη μυρωδιά τα στημένα πορτοκάλια. Παρατήρησέ τα. Δες τις γραμμώσεις τους. Τις οβάλ φουσκάλες τους. Τις μεμβράνες τους. Φέρνουν αδιαμφισβήτα σε μεταμοντέρνα τέχνη. Κοίτα έξω από το παράθυρο. Το ξέρεις ότι υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που κοιτούν έξω από το παράθυρο και δεν βλέπουν μπλε; Μόνο γκρι. Ατελειώτο γκρι. Το γκρι κάνει τα μάτια να πονάνε ξέρεις. Εσύ βλέπεις μπλε. Δεν είναι αυτό ένα μικρό θαύμα; Πιάστηκαμε απροετοίμαστοι μου λες. Δεν είμαστε μήπως πάντα; Απροετοίμαστοι να δεχθούμε το παρόν. Να είμαστε εντάξει με ό,τι έχουμε. Εντάξει με ό,τι είμαστε. Απροετοίμαστοι να δεχθούμε πως δεν ορίζουμε τίποτε. Δεν ελέγχουμε τίποτα. Λίγο τις σκέψεις μας. Περισσότερο τις πράξεις μας. 

Λοιπόν, δεν ξέρω αν όλα αυτά βγάζουν νόημα. Ή αν είναι στη σωστή σειρά. Ούτε ξέρω τι έχει νόημα πια. Ούτε αν υπάρχει σωστή σειρά. Ξέρω μονάχα πως αν γύριζε πίσω ο χρόνος, εγώ θα τον γύριζα. Να τα κάνω όλα αλλιώς. Μα αφού δε γυρνά, αν μπορέσω να σώσω έστω και έναν από αυτό το κολλημένο-στο-λαιμό-κυδώνι, θα είναι για μένα ένας μικρός θρίαμβος. Κανένα παραλυτικό πρωινό ξανά. Υποσχέσου. Τώρα.

Πηγή: Υποσημειώσεις

καθένας αυτοκτονεί με τον τρόπο του

Κάποιοι πίνουν.

Κάποιοι καπνίζουν.

Κάποιοι ερωτεύονται.

Ο καθένας αυτοκτονεί με τον τρόπο του.

ąɬɧıŋą

Παρουσία

Παντού την είδα. Να κρατάει ένα ποτήρι και να κοιτάζει στο κενό. Ν' ακούει δίσκους ξαπλωμένη χάμου. Να περπατάει στο δρόμο με φαρδιά παντελόνια και μια παλιά γκαμπαρντίνα. Μπρος από τις βιτρίνες των παιδιών. Πιο θλιμμένη τότε. Και στις δισκοθήκες, πιο νευρική, να τρώει τα νύχια της. Καπνίζει αμέτρητα τσιγάρα. Είναι χλωμή κι ωραία. Μ' αν της μιλάς ούτε που ακούει καθόλου. Σα να γίνεται κάτι άλλου - που μόνο αυτή τ' ακούει και τρομάζει. Κρατάει το χέρι σου σφιχτά, δακρύζει, αλλά δεν είναι εκεί. Δεν την έπιασα ποτέ και δεν της πήρα τίποτα.

- Οδυσσέας Ελύτης

ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ (1978)

Πηγή: grigogrigogr.tripod.com

Ο νόμος της παγκόσμιας έλξης

" Κάθε σώμα στο σύμπαν έλκει κάθε άλλο σώμα με δύναμη ανάλογη του γινομένου των μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της απόστασης του κέντρου μάζας τους " έλεγε ο Νεύτωνας. 

Και ο νόμος αυτός εκφράζεται ως:

Όπου

F: το μέτρο της βαρυτικής δύναμης

G: η παγκόσμια βαρυτική σταθερά 

m1, m2: οι μάζες των σωμάτων

r: η απόσταση μεταξύ του κέντρου μάζας των σωμάτων

Ηθικό δίδαγμα: Όσο αυξάνεται η απόσταση τόσο μειώνεται η έλξη - η παγκόσμια.

Πηγή: salamadrail.blogspot.com

Ερωτική Επιστολή ΙΙ

Θα μάθεις κάποτε, αγάπη μου,

πως οι άνθρωποι που αγαπάνε, ελευθερώνουν.

Στον Έρωτα δεν υπάρχουν είλωτες,

γιατί δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.

Μόνο ζωντανοί ή νεκροί.

Ζωντανοί , οι έχοντες ψυχή.

Νεκροί, οι έχοντες το θάρρος να πετάξουν.

-mips-

τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε

Δεν ήσαν περαστικοί κομήτες
ούτε καν στιγμιαίοι διάττοντες
τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε –
το πολύ καύτρες μέσα στη νύχτα
απ’ τα τσιγάρα που τινάζαμε
κι η πύρινη τροχιά τους
μόλις που πρόφταινε να λάμψει.
Αυτό το λίγο ήταν που γέμιζε τη ζωή μας
κι αν κάποτε μιλούσαμε για θάνατο
με σιγουριά τον βάζαμε γι’ αργότερα.– Τίτος Πατρίκιος

Από τη συλλογή «Νέα χάραξη», 2008

Πηγή: Τετράγωνο

Φίλα με ακόμα

Τα απίστευτα οφέλη του φιλιού στην υγεία μας

Γνωρίζατε ότι το φιλί ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα; Ή ότι το φιλί βοηθά στην απώλεια βάρους καθώς επιταχύνει τον μεταβολισμό ή ότι βοηθά στην καταπολέμηση των οδοντικών προβλημάτων και των αλλεργικών συμπτωμάτων; Σε αυτό το άρθρο εξηγούμε τα απίστευτα οφέλη του φιλιού στην υγεία μας.

Ανακαλύψτε παρακάτω ακόμη περισσότερα εκπληκτικά οφέλη του φιλιού στην υγεία μας και σίγουρα θα θέλετε να χαρίζετε τα φιλιά σας ακόμη πιο συχνά, ειδικά όταν καταλάβετε ότι, στην πραγματικότητα, η πράξη αυτή επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής.

Αυξάνει την άμυνα του οργανισμού

Γνωρίζατε ότι το φιλί πολύ συχνά προλαμβάνει ασθένειες; Πως είναι αυτό δυνατό; Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη πράξη (το φιλί) κινητοποιεί ορμονικές εκκρίσεις που συμβάλλουν φυσικά στην αύξηση της άμυνας του οργανισμού. Παράλληλα η ανάμιξη του σάλιου σας με του άλλου ατόμου, δρα ως φυσικό εμβόλιο καθώς βοηθά με εύκολο τρόπο να εμβολιάσετε τον εαυτό σας κατά άλλων μικροβίων.

Ελαττώνει τους πόνους

Οι ενδορφίνες που παράγονται κατά την διάρκεια του φιλιού έχουν κατασταλτικές ιδιότητες που ελαττώνουν την αίσθηση του πόνου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και γι” αυτό τον λόγο συνιστάται ιδιαίτερα για άτομα που υποφέρουν συχνά από πόνους που προκαλούνται από φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως είναι η αρθρίτιδα, ινομυαλγία, χρόνια κόπωση, μυϊκά προβλήματα, κτλ. Είναι επίσης εξαιρετικό για ημικρανίες!

Είναι αντικαταθλιπτικό

Με το φιλί, το σώμα απελευθερώνει οξυτοκίνη, την πασίγνωστη ορμόνη που φτιάχνει την διάθεση των ανθρώπων και γι” αυτό τον λόγο λειτουργεί ως φυσικό αντικαταθλιπτικό. Από αυτή την άποψη, το φιλί είναι μια καταπληκτική εναλλακτική λύση για την καταπολέμηση των στιγμών που είστε στρεσαρισμένοι, θλιμμένοι, αγχωμένοι, με αισθήματα κατάθλιψης, αγωνίας, κτλ.. Και το πιο βασικό από όλα; Χωρίς την χρήση φαρμακευτικών προϊόντων.

Το φιλί βοηθά επίσης στην δημιουργία μιας ευχάριστης ατμόσφαιρας στα σπίτια όπου τα ζευγάρια φιλιούνται πολύ συχνά.

Προλαμβάνει καρδιαγγειακά προβλήματα

Το στρες, στο οποίο αναφερθήκαμε στην προηγούμενη παράγραφο, αποτελεί έναν από τις βασικότερες αιτίες διαφόρων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της κακής χοληστερόλης και της στεφανιαίας νόσου. Γι αυτό τον λόγο, εκτός από την υγιή διατροφή, δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάτε την ευχάριστη θεραπεία που προσφέρει το φιλί. Επιπλέον, αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς, γεγονός που με την σειρά του βοηθά στην ρύθμιση της πίεσης του αίματος.

Βοηθά στην άσκηση των μυών

Το φιλί εξασκεί πάνω από 30 μύες του προσώπου και ενεργοποιεί την ροή του αίματος. Τι σημαίνει αυτό; Διατηρεί την επιδερμίδα του προσώπου σας σφριγηλή, απαλή και νεανική. Θεωρείται ότι προσφέρει ακριβώς τα ίδια οφέλη με ένα μασάζ προσώπου, για τις αντιρυτιδικές του ιδιότητες. Σας προτείνουμε λοιπόν να φιλιέστε τακτικά, καθώς αυτό αποτελεί την καλύτερη αντιγηραντική θεραπεία που λειτουργεί καλύτερα από οποιαδήποτε ενυδατική κρέμα.

Προλαμβάνει οδοντικά προβλήματα

Μπορεί να σας εκπλήξει το γεγονός ότι, σύμφωνα με μια μελέτη, το φιλί μεταδίδει περίπου 40.000 αβλαβή βακτήρια στο άλλο άτομο, τα οποία λαμβάνονται μέσω του φυσικού αμυντικού μηχανισμού του σάλιου.

Το φιλί προωθεί σιελογόνες εκκρίσεις, που προκαλούν την αναπαραγωγή του σάλιου και βοηθά στην εξάλειψη των σωματιδίων του στόματος και των παθογόνων, χάρη στις απολυμαντικές του ουσίες. Ως εκ τούτου, μειώνει οξέα, που με την πάροδο του χρόνου, προκαλούν πλάκα, κοιλότητες καθώς και όλα τα είδη οδοντικών προβλημάτων.

Επιταχύνει τον μεταβολισμό και την απώλεια βάρους

Το φιλί βοηθά στην καύση θερμίδων, όχι μόνο μέσω της κίνησης αυτής αλλά επίσης και μέσω των συναισθημάτων που απελευθερώνονται κατά την διάρκεια του φιλιού. Το φιλί μπορεί να αυξήσει τον παλμό σας από 70 μέχρι και 140 παλμούς ανά λεπτό. Με αυτό τον τρόπο αυξάνεται ο μεταβολισμός και συνεπώς καίγονται περισσότερες θερμίδες.

Βελτιώνει την αυτοπεποίθηση

Σε συναισθηματικό επίπεδο, το φιλί μας κάνει να αισθανόμαστε αγαπητοί και ότι αποτελούμε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του ατόμου που φιλάμε. Το φιλί, είναι μια πράξη που ανάλογα με την προσωπική σας κατάσταση, μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα ικανοποίησης που προέρχονται από αγάπη, από το να μοιράζεστε, από το να δίνετε και να παίρνετε.

Μερικοί μάλιστα σύμβουλοι, προτείνουν να φιλάτε τον/την σύντροφό σας πριν πάτε για δουλειά, για να αυξήσετε την αυτοπεποίθησή σας, που μεταφράζεται σε καλύτερη εργασιακή απόδοση.

Καταστέλλει τα αλλεργικά συμπτώματα

Το φιλί προωθεί την παραγωγή ισταμίνης, που καταστέλλει και προλαμβάνει τα συμπτώματα που προκαλούνται από αλλεργίες, όπως είναι το φτέρνισμα, η οφθαλμική ή η ρινική συμφόρηση.

Το φιλί επιμηκύνει την διάρκεια ζωής

Μετά από όλους αυτούς τους λόγους, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το φιλί επιμηκύνει την διάρκεια ζωής. Το μόνο που απαιτείται είναι τα φιλιά σας να είναι ειλικρινή και πολύ τακτικά.

Πηγή: healingeffect.gr

into art

Turn your pain into art.

— ( via apprecier )

Φτηνά Τσιγάρα

“Θα ‘θελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω.

Η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη, σαν μια μπόρα.

Ούτε που πρόλαβα να αρχίσω.

Ούτε που πρόλαβα να σου πω την μοναδική μου ιδιότητα. Είμαι συλλέκτης.

Μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου. Στιγμές.

Όταν έχω αυτόν τον ξαφνικό πόθο να πετάξω,

και δεν έχω πού να πετάξω, κρύβομαι στη συλλογή μου.

Γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές, τυχαία αγγίγματα, βρισιές, τρυφερούς παρανόμους, στοές, συναντήσεις, κραυγές, σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια, λόγια…

Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουνε αυτά.

Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. Είμαι από αυτούς που πάντα κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα.” 

Φτηνά Τσιγάρα: 20 Καλοκαίρια Μετά (Ρένος Χαραλαμπίδης) 

Πηγή: Tumblr

Και ζήσαν αυτοί καλά

 

https://evagrev.tumblr.com/post/180872943355/%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B3%CE%B1%CE%BC%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1

 

και εμείς γαμησε τα

και ας μην τον θυμόταν

πάλι εκείνον ...

 

https://cillius.tumblr.com/post/179288499749/%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5-%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1

 

... και ας μην τον θυμόταν.

Jeannette Rankin

Η γυναίκα που ψήφισε δύο φορές όχι 

στη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Α΄ & στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

«Είναι η οριστική απόδειξη της ανικανότητας των γυναικών να σκεφτούν λογικά» έγραφαν οι N.Y. Times.

Wikimedia Commons

Του Ρικ Μπέγιερ 

Η Τζανέτ Ράνκιν ήταν η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ήταν ρεπουμπλικάνα από τη Μοντάνα και δεσμεύτηκε να αντιπροσωπεύει τις γυναίκες και τα παιδιά όλης της χώρας. 

Στην προεκλογική εκστρατεία του 1917, η Ράνκιν λάνσαρε για πρώτη φορά τα «τηλεφωνικά στρατηγεία» για τον υπολογισμό των ψήφων. Σύμφωνα με μια αναφορά των New York Times, την επόμενη των εκλογών «οι φίλοι της τηλεφώνησαν σχεδόν σε όσους είχαν τηλέφωνο στην πολιτεία και χαιρετούσαν με κέφι εκείνους που απαντούσαν, ρωτώντας «Καλημέρα, ψηφίσατε τη Τζανέτ Ράνκιν;»». 

Την εποχή εκείνη, οι γυναίκες στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. Η Μοντάνα θέσπισε το δικαίωμα ψήφου των γυναικών το 1914, αλλά οι γυναίκες στις περισσότερες πολιτείες δεν μπορούσαν να ψηφίσουν μέχρι την επικύρωση της 19ης Τροπολογίας το 1920. 

Η Ράνκιν τελικά ορκίστηκε στις 2 Απριλίου του 1917. Μόλις τέσσερις μέρες αργότερα, έγινε μια ιστορική ψηφοφορία στη Βουλή για την κήρυξη του πολέμου με τη Γερμανία. 

Η Ράνκιν ψήφισε όχι. 

Η Τζανέτ Ράνκιν γεννήθηκε το 1880 στη Μοντάνα. Wikimedia Commons 

«Θέλω να υποστηρίξω τη χώρα μου», είπε, «αλλά δεν μπορώ να ψηφίσω υπέρ του πολέμου». 

Η απόφασή της προκάλεσε καταιγισμό κριτικής. Οι New York Times είπαν ότι αυτή ήταν «η οριστική απόδειξη της ανικανότητας των γυναικών να σκεφτούν λογικά». 

Η Ράνκιν ηττήθηκε στις επόμενες εκλογές. 

Αφού εργάστηκε πάνω από είκοσι χρόνια ως λομπίστρια για την ειρήνη, η Ράνκιν εκλέχθηκε για δεύτερη φορά το 1940. Μετά το βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ από την Ιαπωνία, η Ράνκιν βρέθηκε αντιμέτωπη με μια ακόμη ψηφοφορία για την κήρυξη πολέμου. Και πάλι ψήφισε όχι. 

Έτσι, έγινε το μοναδικό μέλος της Γερουσίας που ψήφισε κατά του πολέμου με την Ιαπωνία, καθώς και το μοναδικό μέλος που ψήφισε κατά της εισόδου των Ηνωμένων Πολιτειών στον Α’ και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

« Ως γυναίκα δεν μπορώ να κηρύξω πόλεμο και αρνούμαι να στείλω σε πόλεμο οποιονδήποτε άλλον », είπε. 

Η Ράνκιν ήταν το μοναδικό μέλος της Γερουσίας
που ψήφισε κατά του πολέμου με την Ιαπωνία.
Wikimedia Commons 

Στον προθάλαμο της Γερουσίας η Ράνκιν βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν όχλο από δημοσιογράφους, πολιτικούς και θυμωμένους διαδηλωτές. Ταμπουρώθηκε μέσα σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και κάλεσε τους φύλακες ασφαλείας της Γερουσίας, οι οποίοι άνοιξαν δρόμο μέσα από το πλήθος και την οδήγησαν με ασφάλεια στο γραφείο της. 

Το επόμενο διάστημα, δέχθηκε καταιγισμό προσβολών από όλες τις πλευρές. Την αποκάλεσαν «αχρεία», «προδότρια» και «ναζίστρια». Ξανά, η ψήφος της την οδήγησε σε ήττα στις εκλογές. 

Κανείς δεν αποκάλεσε ποτέ την Τζανέτ Ράνκιν αναποφάσιστη. 

Το 1968, στην ηλικία των 87, ήταν επικεφαλής μιας διαδήλωσης στην Ουάσιγκτον κατά της «αδίστακτης σφαγής», όπως την αποκαλούσε, στο Βιετνάμ. 

Στο τέλος της ζωής της την ρώτησαν αν θα έκανε τίποτα διαφορετικά. 

«Ναι», είπε, «θα ήμουν πιο αντιπαθητική». 

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ», Ρικ Μπέγιερ, εκδόσεις Κλειδάριθμος 

 

Πηγή: mixanitouxronou.gr

more than ever

Raise good men. Raise strong women.

The world needs them, now more than ever.

Κίρκη

Η Madeline Miller δεν θα έβαζε ποτέ την Κίρκη να γονατίσει στα πόδια του Οδυσσέα

γράφει η Λία Παπαϊωάννου

Το βιβλίο Κίρκη (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα) είναι ένα ανάγνωσμα που σε ρουφάει μέσα στις σελίδες του, όπως η Χάρυβδη ρουφούσε τα πλοία στην Οδύσσεια. Η Madeline Miller πέρασε 7 χρόνια γράφοντάς το, θέλοντας να δώσει στην Κίρκη της μια αυθεντική, δική της, πιστευτή και ειλικρινή φωνή. 

Έχοντας τελειώσει το πεντακοσίων κάτι σελίδων βιβλίο της μέσα σε δύο ημέρες, μπορώ να πω ότι μάλλον τα κατάφερε. Η συγγραφέας του bestseller που διεκδικεί το Women’s Prize for Fiction 2019, είναι χαρούμενη με την Ελλάδα και τον καιρό της. Τη συνάντησα στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Διόπτρα στο κέντρο της Αθήνας ένα πρωινό πριν από λίγες ημέρες. Αφορμή για την επίσκεψή της στη χώρα μας ήταν το γεγονός πως την 1η Οκτωβρίου παρουσίασε τα βιβλία της -«Κίρκη» και «Το τραγούδι του Αχιλλέα»- στο Public Συντάγματος.

Ζεστασιά κι ενθουσιασμός στη φωνή και την παρουσία της. Μετά τις συστάσεις τη ρώτησα γιατί πιστεύει ότι λέμε ακόμα πως «όλοι οι άντρες είναι γουρούνια». Τι σχέση έχει με την Κίρκη όλο αυτό; Γέλασε και απάντησε χωρίς να το σκεφτεί. Όλες οι απαντήσεις ήταν μέσα της, όπως και όλη η γνώση για τη μυθολογία..

«Για εμένα το γεγονός ότι μεταμορφώνει τους άνδρες σε γουρούνια είναι κάπως πιο περίπλοκο από το απλοϊκό: Τα γουρούνια είναι κακά, οι άνδρες είναι κακοί, οι άνδρες είναι γουρούνια. Τα γουρούνια είχαν μια διαφορετική σημασία τότε. Η ιδέα ότι τα γουρούνια είναι κακά επιβλήθηκε περισσότερο με τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό, τότε τα χρησιμοποιούσαν για θυσίες, συνδέονταν με θεές. Είναι πιο μυστηριώδης αυτή η μεταμόρφωση», είπε και βουτήξαμε παρέα στο μυστήριο της Κίρκης.

Πότε είχες την πρώτη σου επαφή με την ελληνική μυθολογία;

Ήμουν 5 ή 6 χρόνων όταν η μαμά μου ξεκίνησε να μου διαβάζει αποσπάσματα από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Ερωτεύτηκα τους Θεούς, ερωτεύτηκα τους ήρωες, τα τέρατα και ξεκίνησα να διαβάζω όσους ελληνικούς μύθους μπορούσα. Και μετά πήγα σχολείο και τα σχολεία μας στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν προσφέρουν τη δυνατότητα να μάθεις αρχαία ελληνικά, αλλά πήρα το μάθημα των Λατινικών και ο δάσκαλος μου προσφέρθηκε να με μάθει αρχαία ελληνικά κι ενθουσιάστηκα. Επιπλέον είχα δει ως τότε πολλή από την αρχαία ελληνική τέχνη. Μέναμε κοντά στη Νέα Υόρκη και συγγνώμη ξέρω ότι τα έχουν κλέψει από εσάς και ότι ανήκουν εδώ, αλλά αγαπούσα να τα βλέπω. Όταν ήμουν 10 η μητέρα μου με έφερε στην Ελλάδα και ήμουν στον Παράδεισο.

Ένιωσες σύνδεση προφανώς με τους μύθους και την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς ένα τόσο μικρό παιδί να θέλει να μάθει αρχαία Ελληνικά. Εμείς τα διδασκόμαστε στο σχολείο και οι περισσότεροι αντιδρούμε.

Οι ιστορίες είχαν τεράστια δύναμη πάνω μου. Ο πρώτος στίχος της Ιλιάδας λέει: “Διηγήσου Θεά για την καταστροφική οργή του Αχιλλέα”. Αυτό είναι τελείως διαφορετικό απ’ όσα συνήθως διαβάζουν τα παιδιά και με έκανε αμέσως να θέλω να μάθω περισσότερα. Από την άλλη μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι πολλοί από τους ήρωες και τους θεούς ακόμα σε αυτές τις ιστορίες είχαν τόσα ελαττώματα και, αυτό με έκανε να νιώθω ότι είναι ανθρώπινοι. Ένιωθα ότι είναι πραγματικές ιστορίες για αληθινούς ανθρώπους.

Ήθελες από μικρή να ξαναπείς αυτές τις ιστορίες;

Ήθελα καιρό να ξαναειπωθούν αυτές οι ιστορίες αλλά για μεγάλο διάστημα δεν σκεφτόμουν ότι εγώ θα μπορούσα να τις ξαναπώ. Σπούδασα τους Κλασικούς πήρα το Master μου στην Κλασική Λογοτεχνία και τη Λατινική και Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και από την άλλη ήθελα να γίνω συγγραφέας, αλλά αυτά τα δύο ήταν εντελώς διαφορετικά πεδία. Για τους κλασικούς έγραφα μόνο ακαδημαϊκά. Και μετά στα 21 μου, αφού είχα γράψει πολλά σύγχρονα κείμενα, σκηνοθέτησα μία παράσταση το “Τρωίλος και Χρυσηίδα” του Σαίξπηρ, που είναι η δική του εκδοχή της Ιλιάδας. Και τότε έγινε το κλικ μέσα μου, πως κι εγώ θα μπορούσα να γράψω κάτι τέτοιο. Αλλά μετά είχα μεγάλο άγχος γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ τα έπη, και τα σέβομαι πολύ και φοβόμουν ότι ίσως πρόσβαλα κάποιον, δεν ήθελα να τα αλλάξω, ήθελα να γράψω πολύ κοντά σε αυτά που είχε γράψει ο Όμηρος, σαν να διαλεγόταν κάπως το έργο μου με το δικό του, ήθελα να είμαι σίγουρη ότι δικαιώνω και σέβομαι τα έργα του.

Γιατί διάλεξες την Κίρκη; Γιατί όχι τη Ναυσικά ή την Καλυψώ;

Όλες οι γυναίκες στα έπη και οι άνδρες επίσης θα μπορούσαν να έχουν τις δικές τους ιστορίες, αλλά αγαπώ το γεγονός ότι η Κίρκη είναι μια αυτοδημιούργητη γυναίκα. Γεννιέται θεά αλλά εφευρίσκει τη μαγεία και η μαγεία την οποία εξασκεί δεν είναι μια υπερδύναμη που έρχεται έτσι απλά, είναι μια δύναμη η οποία προκύπτει από τη γνώση και την αφοσίωση, τις ικανότητες και τη δουλειά. Εγώ τη βλέπω σαν καλλιτέχνη, όχι μόνο σαν μάγισσα, αν και η μαγεία είναι η τέχνη της. Γνέφει, τραγουδά και μου άρεσε πολύ η ιδέα μιας γυναίκας καλλιτέχνιδας. Επίσης είναι πολύ ασυνήθιστο που της επιτρέπεται να έχει αυτές τις δυνάμεις και τελικά να μην τιμωρείται γι’ αυτές στο τέλος της ιστορίας. Με ενδιέφερε αυτό και ήθελα να μάθω περισσότερα πράγματα γι’ αυτήν γιατί κάνει ένα πολύ μικρό cameo στην ιστορία της Οδύσσειας. Ήθελα να το αντιστρέψω αυτό, να κάνω εκείνη τον βασικό χαρακτήρα και τον Οδυσσέα guest star.

Ήθελες να της δώσεις και παραπάνω δύναμη με τον τρόπο που την παρουσίασες ως αυτοδημιούργητη, χειραφετημένη γυναίκα; Κάπως σαν απάντηση στον σεξισμό που συχνά υπάρχει στην ελληνική μυθολογία;

Είναι σεξιστικός ο κόσμος στη μυθολογία. Και μάλιστα στην Οδύσσεια υπάρχει η σκηνή όπου η Κίρκη γονατίζει μπροστά στον Οδυσσέα, ενώ εκείνος προτάσσει το ξίφος του. Ήξερα ότι δεν θα την έβαζα να γονατίσει μπροστά του στη δική μου εκδοχή. Το απόσπασμα για την Κίρκη στην Οδύσσεια το διηγείται ο ίδιος ο Οδυσσέας, ο οποίος είναι ο μεγάλος ψεύτης της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας. Οπότε γιατί να πιστέψουμε εκείνον; (Γέλια) Το είδα σαν ευκαιρία αφού το περιγράφει ο ίδιος, να φανταστούμε πώς θα ήταν η ιστορία αν κάποια από όσα έλεγε απλά τα σκαρφιζόταν ή αν ήθελε να δείξει τον εαυτό του καλύτερο από ό,τι ήταν. Οπότε δίνουμε σε εκείνη τη δύναμη, της δίνουμε τον έλεγχο του εαυτού της.

Πώς νιώθεις που το βιβλίο σου θα γίνει τηλεοπτική σειρά;

Ενθουσιασμένη. Δεν θα λάβω μέρος σε όλο αυτό κι αυτό με κάνει να αγχώνομαι κάπως, αλλά νιώθω πολύ καλά για τους ανθρώπους στους οποίους έδωσα το βιβλίο και περιμένω με ενθουσιασμό να δω πώς θα το μεταμορφώσουν. Νομίζω ότι θα βγει την άνοιξη του 2021 ή κάποια στιγμή μέσα σε εκείνη τη χρονιά.

Τις σειρές «Ηρακλή» και «Ζήνα» τις είχες δει ποτέ; Σκέφτηκες κάποια στιγμή “Θα κάνουν το βιβλίο μου μια τέτοια περιπέτεια δράσης;”

Μεγάλωσα με τη Ζήνα, δεν την έβλεπα φανατικά αλλά έπαιζε πολύ την εποχή που μεγάλωνα. Νομίζω ότι αυτές οι σειρές εξαρχής είχαν φτιαχτεί για να είναι campy, υπερβολικές και αστείες με έναν τρόπο. Πιστεύω ότι αυτός ήταν ο στόχος τους και τον πέτυχαν. Αλλά αυτός δεν είναι ο δικός μου στόχος. Εγώ αυτά που γράφω τα αποκαλώ “μυθολογικό ρεαλισμό”. Οπότε θέλω να νιώθω ότι είναι αληθινοί άνθρωποι, θέλω να τους πάρω στα σοβαρά και θέλω να φανταστώ ότι μπαίνω στον ψυχισμό τους και να καταλάβω ας πούμε γιατί η Κίρκη μεταμορφώνει τους άνδρες σε γουρούνια, γιατί αυτό είναι το μεγάλο μυστήριο για τον χαρακτήρα της από τον Όμηρο. Δεν λέει γιατί το κάνει, ο Οδυσσέας δεν τη ρωτάει και ποτέ δεν μαθαίνουμε το γιατί, παρότι είναι κάτι ακραίο αυτό που συμβαίνει. Εμένα, λοιπόν, μου αρέσει να φαντάζομαι την ψυχολογία ενός χαρακτήρα, η Ζήνα νομίζω δεν είναι καθόλου επικεντρωμένη στην ψυχολογία. (Γέλια).

Είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο σου παίρνει τόσο καιρό να ολοκληρώσεις ένα βιβλίο. Είναι γνωστό ότι το πρώτο σου, “Το τραγούδι του Αχιλλέα” πήρε 10 χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Ναι. Και η Κίρκη πήρε 7. Είναι όντως μια μακρά διαδικασία και ναι συμβαίνει ακριβώς γι’ αυτό. Πιο συγκεκριμένα για την Κίρκη, επειδή η ίδια λέει την ιστορία της ήθελα η φωνή της να ακούγεται αληθινή. Ήθελα εγώ να τη νιώθω αληθινή, για να νιώθω ότι ζω μέσα της. Έπρεπε να ωριμάσει και η ίδια και οι άλλοι χαρακτήρες, ήθελα να έχουν την αίσθηση αληθινών ανθρώπων που ζουν στον κόσμο τους ακόμα κι αν δεν ακούμε τις δικές τους φωνές.

Στο βιβλίο αφιερώνεις δύο μεγάλα κομμάτια στον τοκετό, διαδικασία που δεν βλέπουμε συχνά να περιγράφεται με τόση ωμότητα στη λογοτεχνία. Σαν να αφιερώθηκες στο να τον δείξεις με τον σωστό τρόπο.

Ναι, έχεις δίκιο. Πιστεύω ότι τόσα κομμάτια των γυναικείων ιστοριών μένουν εκτός της λογοτεχνίας ειδικά σε ό,τι αφορά τις επικές ιστορίες λόγω της ιδέας ότι δεν είναι αρκετά ενδιαφέροντα κομμάτια. Αλλά είναι δύσκολο να φανταστώ κάτι πιο επικό από τον τοκετό. Είναι ζωή και θάνατος, είναι υψηλό ρίσκο, είναι πολύ συναισθηματική διαδικασία και ταυτόχρονα είναι πολύ έντονη διαδικασία και σωματικά. Οπότε ήθελα να τιμήσω τον τοκετό και μέσω της σκηνής όπου η Κίρκη λειτουργεί σαν μαία αλλά και με την ίδια να γεννά. Ήθελα να είναι μεγάλα, σημαντικά κομμάτια γιατί είναι σημαντικά στη ζωή των γυναικών.

Και μένουν και εντελώς εκτός, κυρίως επειδή οι άνδρες γράφουν τις ιστορίες τους.

Ναι, ακριβώς αυτό. Γι’ αυτό ήθελα να έχουν την πλήρη ένταση που έχουν και στην πραγματικότητα.

Έγραψες ένα βιβλίο βασισμένο στην Ιλιάδα κι ένα στην Οδύσσεια. Πάνε τα έπη. Τώρα τι θα κάνεις;

(Γελάει) Μου αρέσει η Αινειάδα επίσης, και λυπάμαι που το λέω, γιατί ήταν λατινικό έπος, αλλά κι εκείνος αγαπούσε τον Όμηρο. Και νιώθω ότι και οι δύο μας αγαπάμε τον Όμηρο. Έχουμε αυτό το κοινό. Οπότε με ενδιαφέρει πολύ αυτό και παράλληλα γράφω μια σύντομη ιστορία για την Πανδώρα. Παράλληλα σκηνοθετώ έργα του Σαίξπηρ, και σκέφτομαι και την “Τρικυμία” που έχει επίσης να κάνει με μάγισσες και μαγικά και ένα νησί, σαν να προέρχεται από την παράδοση της Κίρκης, αλλά προέχει η Πανδώρα. Μετά όλα τα υπόλοιπα.

Θα δικαιώσεις και την Πανδώρα; Είναι παράξενο πως από τα αρχαία χρόνια οι γυναίκες συνδέονταν με το κακό.

Την Πανδώρα την κατηγορούν για τα πάντα. Επειδή είναι πολύ περίεργη, πράγμα που για εμένα είναι ένα υπέροχο χαρακτηριστικό στους ανθρώπους. Είναι μια φιγούρα όπως η Εύα στην βίβλο. Τη δημιούργησαν οι θεοί, παίρνει το φταίξιμο για όλα.

Έχεις δύο κόρες. Τους διαβάζεις μύθους;

Ναι, αλλά είμαι πολύ προσεκτική γιατί είναι πολύ μικρές ακόμα, η μεγαλύτερη είναι μόλις 5 ετών και ταράζεται πολύ. Ας πούμε όταν πεθαίνει ο Ίκαρος ήταν μια δύσκολη στιγμή για εκείνη. Οπότε περιμένω να μεγαλώσει λίγο ακόμα για να την αναστατώνουν λιγότερο οι μύθοι. Αλλά αγαπούν και οι δύο τις ιστορίες της Αθηνάς, της Άρτεμης, των Αμαζόνων. Οι τελευταίες είναι οι αγαπημένες τους.

Δυνατές γυναίκες. Παραλείπεις τα σεξιστικά κομμάτια των ιστοριών;

Ναι, δυνατές γυναίκες όντως. Σίγουρα προσαρμόζω τους μύθους καθώς τους διηγούμαι. Όταν είναι μεγαλύτερες και νιώσω ότι μπορώ να τους πω αυτό είναι σεξιστικό και να το εξηγήσω, θα το κάνω. Αλλά τώρα, ναι, απλά τα αφήνω εκτός.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πολύ συχνά, οι γυναίκες στην αρχαία ελληνική μυθολογία κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες. είναι είτε δολοφονικές μέγαιρες με φριχτή κατάληξη είτε ενάρετα και τραγικά πιόνια με αμελητέα επίδραση.

Η Κίρκη είναι διαφορετική. Είναι μία από τις ελάχιστες γυναίκες της αρχαιότητας που επιτρέπεται να έχει δύναμη και δεν τιμωρείται γι’ αυτό στο τέλος της ιστορίας. Δεν είναι ούτε μοχθηρή ούτε αθώα, αλλά πολυσύνθετη.

Η Κίρκη αντιπροσωπεύει τη γυναικεία δύναμη και αυτό προκαλεί και τρομάζει. Είναι η γυναίκα που έχει περισσότερη δύναμη απ’ όση η κοινωνία λέει ότι πρέπει να έχει.

Η Miller, με ιδιαίτερο λυρισμό και μαεστρία, υφαίνει τον χαρακτήρα της Κίρκης μεταφέροντας τα μυθικά τέρατα και τις περιπέτειές της στο σήμερα και αποδεικνύοντας πόσο επίκαιρη παραμένει η ιστορία της.

Χαρακτηρίστηκε ως το βιβλίο της χρονιάς από τα έντυπα THE GUARDIAN, TELEGRAPH, SUNDAY TELEGRAPH, I PAPER, SUNDAY EXPRESS, IRISH TIMES, TIMES LITERARY SUPPLEMENT, AMAZON, AUDIBLE, BUZZFEED, REFINERY 29, WASHINGTON POST, BOSTON GLOBE, SEATTLE TIMES, TIME MAGAZINE, NEWSWEEK, PEOPLE, ENTERTAINMENT WEEKLY, KIRKUS, PUBLISHERS WEEKLY

Πηγή: ladylike.gr

Παγκόσμια μέρα της κακοποίησης

«Η παγκόσμια μέρα της καριόλας που τα ‘θελε ο κώλος της»

Το άρθρο γράφτηκε το 2013 και (δυστυχώς) θα παραμένει για πολλά χρόνια επίκαιρο

Θα σας πω μερικές από τις συνηθισμένες φράσεις και κουβέντες μεταξύ ανδροπαρεών κάθε φορά που περνάει από μπροστά τους μια ευπαρουσίαστη γυναίκα: 

Καριόλα, πόρνη, πουτάνα, μουνάρα, να σου σκίσω την πατάρα, πωπω τι κωλάρα είσαι εσύ.

Αυτές είναι οι μόνιμες επωδοί «θαυμασμού» προς το ωραίο φύλο από παντελώς άγνωστα της σερνικά. Αυτά λούζεται κάθε γυναίκα που η εμφάνιση της φτουράει. 

Στο δρόμο, μέρα, νύχτα, ένας ανελέητα ισοπεδωτικός σεξιστικός πόλεμος.

Και ενώ οι gay κάναν περήφανες παρελάσεις, η ξανθιά δασκάλα πρέπει να ντρέπεται που είναι γυναίκα. Και οι κακοποιημένες πρέπει να τη ρουφάν όλη την κακοποίηση στο σπίτι τους και να ντρέπονται που είναι θύματα.

Ενώ πύρινοι λόγοι εκτοξεύονται κατά του ρατσισμού, ο σεξισμός, η πιο οικουμενική μορφή ρατσισμού παραμένει στο απυρόβλητο από μεγάλα τμήματα της ένοχης κοινωνίας.

Πως θα ήταν δυνατόν να συμβαίνει το αντίθετο; Οι Έλληνες είναι σεξισταριά του κερατά.

Προέρχονται από κοινωνίες της προίκας, του εθίμου του ματωμένου σεντονιού της πρώτης νύχτας του γάμου, των αυστηρών ποινών κατά της γυναικείας μοιχείας, του συνοικεσίου που καταργούσε την ελεύθερη βούληση των γυναικών και μιας θρησκείας που θεωρούσε την Εύα πηγή της αμαρτίας και επέβαλε σεξουαλικό έλεγχο μέσω της προγαμιαίας αγαμίας.

Και αυτό δεν έχει αλλάξει δραματικά. Ο γάμος παραμένει σε πολλές περιπτώσεις μορφή θεσμοθετημένης δουλείας. Η γυναίκα παραμένει σε πολλές περιπτώσεις οικιακή δούλα και παιδομηχανή, αντικείμενο εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Οι ροές πληθυσμών από μισογυνικές κουλτούρες δεν βοήθησαν και ούτε ποτέ θα βοηθήσουν στην αντίληψη της ισότητας των φύλων.

Ο σεξισμός και η κάθε μορφής βία απέναντι στις γυναίκες είναι διάχυτος στην ελληνική κοινωνία: στη δουλειά, στο σπίτι, στο δρόμο, παντού οι γυναίκες είναι θύματα ενός στην καλύτερη περίπτωση ψυχολογικού πολέμου ο οποίος συγκαλύπτει από μια σαδιστική και διεστραμμένη ομερτά.

Η χυδαιοποίση της θηλυκότητας βρίσκεται παντού και σχεδόν πουθενά η υπεράσπιση του αυτόβουλου της γυναικείας σεξουαλικότητας και προσωπικότητας, αν εξαιρέσουμε κάτι ΜΚΟ και κάτι κρατικές υπηρεσίας που υπάρχουν για το φαίνεσθε.

Ακόμη θυμάμαι με αηδία τον «κορυφαίο» μυρ-εικαστικό Τσόκλη να λέει στον τηλεοπτικό αέρα που ο βιασμός γίνεται λόγω της πρόκλησης του θύματος.

Όλοι τα ξέρουμε, πολλοί τα κάνουμε, λίγοι μιλούνε. Και η εγκληματική οργάνωση των σεξιστών παραμένει όχι μόνο ελεύθερη αλλά και προκλητική όπως πάντα. Περισσότερο από πάντα.

Η κρίση, μάλιστα, πάλι αυτή η αναθεματισμένη κρίση ανέβασε την κακοποίηση στα ύψη: 47% πάνω η κακοποίηση των γυναικών σε αυτή τη χώρα της ανάπτυξης.

Ο άντρας βλέπετε, ο άντρας ο σωστός, δεν έχει πλέον τα φράγκα για να ξενοπηδάει αντί λούσων, ούτε καν για να πηγαίνει στα κωλάδικα ή και στα μπουρδέλα. Και ξεσπάει στη σύντροφο να της δείξει πόσο άντρας είναι λες και το υψωμένο χέρι είναι προέκταση του μαραζωμένου ανδρισμού του.

Παγκόσμια μέρα κατά της κακοποίησης σήμερα. Ένας λόγος παραπάνω για να φάνε περισσότερο ξύλο και βιασμό οι γυναίκες, μην τους μπουν και ιδέες.

Δεν είστε οι μόνες και είστε μόνες. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να γίνεται νέες Λυσιστράτες. Αφήστε τα αρχίδια άκληρα. Στείρα όσο στείρα είναι η ψυχή τους.

Μην ξεγελάτε τον εαυτό σας: Δεν είναι αγάπη που δεν έχει τρόπο να εκφραστεί αυτό που σας κάνουν. Είναι μίσος. Πηχτό και μαύρο η κακοποίηση τους.

Μην τους δικαιώνετε με την καρτερικότητα σας. Δε θα αλλάξουν ποτέ.

Αντίθετα, θα κάνουν τα παιδιά σας σαν τα μούτρα τους.

Αποκλείστε τους. Απορρίψτε τους. Εγκαταλείψτε τους.

Και θα είστε μόνες. Απέναντι στις οικογένειες τους, στις γνωστές σας που θα έχουν κάτι πρόστυχο να πουν για τον αγώνα σας για την αξιοπρέπεια σας, στα αρχίδια της γειτονιάς που θα σας πουν πουτάνα. Έτσι κι αλλιώς, πουτάνα σας έλεγαν και πριν.

Όσο και να παλεύουν κάποιοι άντρες για να αλλάξει, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει αν οι γυναίκες, η πηγή της ζωής, δεν πάρουν τη ζωή τους στα χέρια της.

Τέτοια μέρα που είναι, εύχομαι μονάχα καλή δύναμη και καλή τύχη σε όσες τουλάχιστον το επιδίωξαν.

Στους αρκετούς σεξιστές συμπολίτες μου, να σταθώ με «ευαισθησία» στο πρόβλημά τους που εξάγουν στα πιο αδύναμα μυϊκά θηλυκά και να τους πω πως όσο και αν δείρουν, ανίκανοι θα παραμείνουν. Αν όχι σωματικά, τότε σίγουρα πνευματικά.

Του Πέτρου Αργυρίου 25/11/2013

Πηγή: alfavita.gr