Good Morning To You!!!

Λένε για τους ξενύχτηδες κακώς πως δεν κοιμούνται, 

μ' αυτοί βλέπουν το χάραμα που οι άλλοι το στερούνται.

Μπορεί να είμαι νυχτοπούλι, μπορεί να αγαπώ το φεγγάρι και τον έναστρο ουρανό, αλλά το ξημέρωμα θα έχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Ειδικά εκείνη τη στιγμή που το πρώτο φως του ήλιου, ροζ ακόμη και απαλό, αγγίζει -δειλά- τις πολυκατοικίες απέναντι μου. Εκείνη ακριβώς η στιγμή είναι το πιο ειδυλλιακό στιγμιότυπο της ημέρας. Σαν να αντικρίζεις μια αιώνια άνοιξη, λες και βρίσκεσαι σε ένα μέρος εξωτικό. Δεν ξέρω για σας, εμένα όμως με χαλαρώνει απίστευτα, αδειάζει το μυαλό μου, το απολαμβάνω στο έπακρο. Μ' ένα φλιτζάνι καφέ -σερβιρισμένο πάντα σε μία απ' τις αγαπημένες και πολύ χαριτωμένες κούπες μου- κοιτάω το φως της ημέρας και σκέφτομαι. Ιδίως το καλοκαίρι που ο καιρός επιτρέπει να απολαύσω το πρωινό μου καφεδάκι στο μπαλκόνι. Γι' αυτό το μπαλκόνι μου επιβάλλεται να έχει ένα τραπέζι -γιατί όταν καιρός είναι καλός περνάω εκεί πολλές ώρες της ημέρας. Μου αρέσει οι στιγμές αυτές να είναι ήσυχες, σιωπηλές. Να ανήκουν αποκλειστικά σε μένα και το πρωινό. Να χαθώ στις σκέψεις μου γαλήνια, να ταξιδέψω με το νου μου. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά τα ταξίδια της φαντασίας μου για τα οποία γράφω κατά καιρούς τα κάνω το πρωί. Φαντάζομαι που θα βρισκόμουν εκείνη τη στιγμή -σε ποιο μέρος του κόσμου- και τι θα έκανα. Τι θα φορούσα, τι θα έτρωγα, τι καφέ θα έπινα. Και διασκεδάζω -αχ πόσο το διασκεδάζω! Κι όσο περιμένω αυτά τα ταξίδια να γίνουν πραγματικότητα, απολαμβάνω τουλάχιστον αυτά: τα πρωινά ταξίδια του μυαλού.

Πέρα, όμως, από αυτό μου αρέσει και να γράφω αναρτήσεις για καλημέρα. Μπορεί λίγο-πολύ να γράφεις τα ίδια πράγματα κάθε φορά κι όμως η ανάρτηση να φαντάζει ξεχωριστή, γιατί σήμερα όντως είναι μια καινούργια μέρα, όπως μας έμαθε η Σκάρλετ Ο'Χάρα. Ορίστε μια ευχάριστη σκέψη για το πρωί. Αντί να μεμψιμοιρούμε ας σκεφτούμε αυτό. Μια πρωινή δόση ελπίδας και αυτοπεποίθησης. Σου φτιάχνει τη διάθεση αμέσως. Άλλωστε, η καλή μέρα απ το πρωί φαίνεται. Σωστά; Κάτι άλλο που μου αρέσει σε αυτές τις αναρτήσεις είναι πως έχω το ελεύθερο να εντάξω -χωρίς υπερβολή- τα πάντα και να μοιάζουν όλα σχετικά με το θέμα της ημέρας: από γαστρονομία μέχρι καλλιτεχνικά. Αυτό που επιλέγω συνήθως είναι η μαγειρική. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι το πρωινό αποτελεί το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας. Και για να είμαι ειλικρινής είναι εκείνο που απολαμβάνω περισσότερο -όχι από άποψη γεύσης, αλλά από άποψη αισθητικής. Πέραν όλων των άλλων, είναι για μένα αγαπημένη ανάμνηση. Πώς γίνεται ένα καθημερινό γεύμα να είναι ανάμνηση και μάλιστα αγαπημένη; Η απάντηση είναι απλούστατη. Το 'χω συνδέσει έντονα με τα φοιτητικά μου χρόνια.

Πρωινό και καφές στο χέρι καθισμένη στα τραπεζάκια στο φουαγιέ της σχολής. Είναι μία από τις τέσσερις πιο συχνές μας δραστηριότητες με τις φίλες και συμφοιτήτριες μου(οι άλλες τρεις: καφές, φαγητό, μάθημα στη σχολή). Η μικρή καθημερινή μας "ρουτίνα". Μπορεί να φαίνεται αστείο ότι ένα από τα πράγματα που θυμάμαι εντονότερα από τη φοιτητική μου ζωή είναι το πρωινό στη σχολή, μα έτσι είναι. Κυρίως πέρσι, στο προτελευταίο εξάμηνο, κάθε πρωί μετά την πρακτική μου παίρναμε το αγαπημένο και πεντανόστιμο πρωινό μας απ' το "Μελίρρυτο" -ιδιαιτέρως παχυντικό μήπως και μας ξυπνήσουν οι υδατάνθρακες- και το καταβροχθίζαμε είτε στη σχολή(πριν το μάθημα) είτε στο στέκι μας(το πολυαγαπημένο μου Piccolo) πίνοντας το καφεδάκι μας. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν το είχα το πρωινό τόσο σε εκτίμηση πριν πάω στην Κομοτηνή. Γιατί εδώ στην εξορία του Αδάμ που μένω(μακριά από το κέντρο) το να βρεις φούρνο δίπλα στο σπίτι σου δεν παίζει, οπότε ή φτιάχνεις εσύ κάτι ιδιαίτερο για πρωινό -κάτι το οποίο δεν σε ελκύει και πολύ αν δεν είσαι έτσι μαθημένος- ή αγοράζεις κάτι από το μίνι μάρκετ(κρουασάν ή κάτι παρόμοιο). Δύσκολα, λοιπόν, να κατοχυρωθεί ως αγαπημένη συνήθεια. Εκτός αυτού, μέχρι τα 18 μου επειδή είχα σχολείο έτρωγα πρωινό εκεί, στο διάλειμμα. Αλλά ως φοιτήτρια μπήκε στην καθημερινότητα μου(ειδικά στην Κομοτηνή όπου βρεθείς κι όπου σταθείς -και ιδίως κοντά στη σχολή- βρίσκεις φούρνους που οι περισσότεροι μάλιστα φτιάχνουν και καφέ για να τον πάρεις στο χέρι, κάτι που στην Καβάλα άρχισε να γίνεται συνήθεια τώρα τελευταία και ιδίως μετά που άνοιξε το Mikel) και πλέον θέλω να απολαμβάνω το πρωινό μου -αν όχι κάθε μέρα, όποτε μου δοθεί η ευκαιρία. Τέλος, αυτό που αγαπώ στις πρωινές αναρτήσεις είναι ο πρωινός καφές που τις συνοδεύει(σας έχω πει ότι είμαι εθισμένη στον καφέ;). Είναι η αγαπημένη μου συνήθεια -ομολογώ όλες τις ώρες- μα το πρωί είναι αλλιώς. Όχι γιατί με ξυπνάει, το αντίθετο μάλιστα. Η καφεΐνη με κοιμίζει. Αλλά γιατί καθαρίζει το μυαλό μου όταν πίνω καφέ. Και γιατί απολαμβάνω περισσότερο τις σκέψεις μου κοιτώντας το φως του ήλιου.

Και απροπό μια ιδιαίτερη συνταγή για πρωινό. Ίσως για εκείνες τις μέρες που δεν έχεις υποχρεώσεις και αποφασίσεις να περάσεις ένα χαλαρωτικό πρωινό μόνος ή με αγαπημένα πρόσωπα.

Βάφλες με ρούμι & μπανάνα 

Δύσκολη αλλά γευστικότατη "παρεΐστικη" συνταγή για πρωινό και όχι μόνο. 

Τι θα χρειαστείτε: 

225 γρ (2 φλιτζάνια) αλεύρι για όλες τις χρήσεις 

10 ml (2 κουταλάκια) μπέικιν πάουντερ 

5 ml (1 κουταλάκι) διττανθρακική σόδα 

15 ml (1 κουταλιά) ψιλή ζάχαρη 

2 αβγά 

50 γρ (1/4 φλιτζανιού) βούτυρο, που το έχετε λιώσει 

175 ml (3/4 φλιτζανιού) γάλα και επιπλέον γάλα, αν χρειαστεί 

300 ml (1 1/4 φλιτζανιού) ανθόγαλα 

5 ml (1 κουταλάκι) εσάνς βανίλιας 

κρέμα γάλακτος, για το σερβίρισμα 

Για τις μπανάνες: 

6 μπανάνες, κομμένες σε χοντρές φέτες 

115 γρ (1 φλιτζάνι) πέκαν, κομμένα σε κομματάκια 

50 γρ (1/3 φλιτζανιού) ζάχαρη demerata 

75 ml (5 κουταλιές) maple syrup 

45 ml (3 κουταλιές) μαύρο ρούμι 

Εκτέλεση: 

Κοσκινίζετε σε μεγάλο μπολ το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, τη σόδα και τη ζάχαρη. Κάνετε μια λακκούβα στη μέση και ρίχνετε τα αβγά, το λιωμένο βούτυρο και το γάλα και χτυπάτε τα υλικά ώσπου να γίνει ένα ομοιόμορφο μείγμα. Προσθέτετε το ανθόγαλα και τη βανίλια στο χυλό και χτυπάτε καλά. Σκεπάζετε το μπολ και το αφήνετε 30 λεπτά, να σταθεί. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 150 βαθμούς. Ζεσταίνετε το ειδικό σκεύος για βάφλες. Ανακατεύετε το χυλό προσθέτοντας και άλλο γάλα αν χρειάζεται - ο χυλός πρέπει να είναι αρκετά πηχτός. Ανοίγετε το σκεύος και ρίχνετε το χυλό ώστε να καλύψει τα 2/3 της επιφάνειας του. Το κλείνετε και καθαρίζετε τον επιπλέον χυλό. Ψήνετε για 3-4 λεπτά, γυρίζοντας προσεκτικά το σκεύος μια φορά κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Αν χρησιμοποιείτε ηλεκτρικό σκεύος για βάφλες, ακολουθείτε τις οδηγίες του κατασκευαστή. Όταν η βάφλα είναι έτοιμη, ανοίγετε σκεύος και τη βγάζετε με ένα πιρούνι. Τη μεταφέρετε σε πυρίμαχη πιατέλα και τη διατηρείτε στο φούρνο ζεστή. Επαναλαμβάνεται την ίδια διαδικασία ώσπου να φτιάξετε 8 ακόμα βάφλες. Προθερμαίνετε το γκριλ. Απλώνετε τις μπανάνες σε μια μεγάλη, ρηχή λαμαρίνα και πασπαλίζετε με τους ξηρούς καρπούς και τη ζάχαρη demerata. Αναμειγνύετε το maple syrup και το ρούμι και περιχύνετε μ' αυτό το μείγμα. Βάζετε τις μπανάνες στο γκριλ για 3-4 λεπτά. Τις σερβίρετε πάνω στις βάφλες και περιχύνετε με κρέμα γάλακτος.

*Tip: αν δεν έχετε συσκευή για βάφλες μπορείτε να βάλετε το μείγμα σε αντικολλητικό τηγάνι και να το κάνετε τηγανίτες(pancakes)

ΠΗΓΗ: "Γευστικές" ιδέες για super πρωινά Σελίδα 3 / 3