Γράμματα μελαγχολικά σ' ένα αόρατο "εσύ". Ένας παραλήπτης που δε θα τα λάβει ποτέ. Κι ούτε πρέπει. Γιατί παρόλο που απευθύνονται σε σένα, μ' ένα ψυχρό "κατηγορώ" και μία πικρία, δεν ξέρω αν είσαι εσύ το θέμα. Νομίζω ότι απλά είμαι εγώ και τα κολλήματα που τρώω ώρες-ώρες. Όλα τελείωσαν πριν προλάβουμε να γίνουμε "εγώ κι εσύ". Κι αν συμβιβάστηκα μ΄ αυτό κι αν κάπου, κάπως, σε ξεπέρασα, είναι στιγμές που αυτό το απωθημένο με στοιχειώνει. Και τότε νιώθω για σένα έναν απροσδιόριστο θυμό -για λίγο μόνο- και μετά όλα είναι ξανά όπως πριν. Σαν μια κραυγή που δεν ακούστηκε ποτέ και εκδηλώνεται λίγο-λίγο. Ίσως να μη μου φταις εσύ. Ίσως ακόμη και να μην έχει σχέση με σένα. Μάλλον εγώ είμαι που μου φταίω. Ο εαυτός μου -μόνο αυτός. Και κάπου εκεί -ανάμεσα σε θυμό και αυτολύπηση έτσι ξαφνικά -όπως ήρθαν- οι σκέψεις αυτές εξαφανίζονται κι όλα είναι όπως πριν. Απλοποιημένα. Σχεδόν βαρετά. Ναι, μάλλον εγώ φταίω.
Τελικά δεν είμαι η μόνη που γράφω γράμματα που δεν θα "βρουν" ποτέ τον παραλήπτη τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως έτσι είναι ο μόνος τρόπος να εκφραστούμε και να εκφράσουμε έστω τα συναισθηματά μας και να ξεσπάσουμε για λίγο...
Όλοι έχουμε γράμματα χωρίς παραλήπτη..η δική μας διαφορά είναι ότι όχι μόνο τα γράφουμε, αλλά τ' ανεβάζουμε κιόλας...!
ΔιαγραφήΈχω αρχίσει, όμως, να σκέφτομαι ότι ο δικός μου παραλήπτης μάλλον είναι ο εαυτός μου..
Κάποια στιγμή πιστεύω θα ανεβάσω όλα όσα έχω γράψει...
ΔιαγραφήΕίναι μια διαφυγή και αυτή, να γράφουμε γράμματα και ας ξέρουμε ότι δεν θα δωθούν ποτέ..
Κι εγώ πόσα πράγματα έχω γράψει και δεν τα ανέβασα ακόμη...!
ΔιαγραφήΓράμματα χωρίς παραλήπτη; Ουυυ ειδικότητά μου!! Και τα δώρα χωρίς παραλήπτη... Αχ, όταν τελειώσω τις πανελλήνιες, θα μπω εδώ μέσα να κατασκηνώσω! Πόσες αναρτήσεις έχω χάσει και τις ανακαλύπτω μία μία! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι είσαι πάντα ευπρόσδεκτη σε αυτό το ιστολόγιο γλυκιά μου και φυσικά ανυπομονώ να διαβάσω τα όμορφα σου σχόλια(και τις καινούριες σου αναρτήσεις) όταν τελειώσεις και ησυχάσεις κι εσύ! Τα φιλιά μου <3
Διαγραφή