50.000 viewsღ

EDITORIAL

Τον τελευταίο καιρό αυτό το ιστολόγιο μου χαρίζει τη μία ευχάριστη έκπληξη μετά την άλλη.. Αυτή τη φορά αρκούσε ένας πενταψήφιος αριθμός για να με κάνει να τσιρίξω απ' τη χαρά μου. Ένας αριθμός που δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να αντικρίσω πριν τρία χρόνια και κάτι όταν ξεκίνησα το μπλογκ. Θυμάμαι τη μέρα που έβαλα την προβολή της επισκεψιμότητας στο ιστολόγιο, αμφέβαλα πάρα πολύ γι' αυτό που θα αντίκριζα. Και να, ήρθε η στιγμή που το νούμερο που βρέθηκε μπροστά μου, στο δικό μου μπλογκ, έφτασε και ξεπέρασε τα 50.000 views. Ποιος να μου το 'λεγε.. Ίσως να φανεί κλισέ -ίσως ακόμη να φανώ σαν μια attention whore- που γράφω και ξαναγράφω αναρτήσεις κι ευχαριστώ τους αναγνώστες μου, αλλά το εννοώ. Γιατί τίποτα απ' όλα αυτά δε θα είχε συμβεί χωρίς εσάς.. Πριν 3μιση χρόνια ήμουν απλά μια κοπέλα που στα 18 και κάτι χρόνια της ξεκίνησε να φτιάχνει τι δικό της ιστολόγιο -για πλάκα ίσως- και δειλά δειλά να γράφει για τα πράγματα που την απασχολούσαν. Στην αρχή δεν ήταν εύκολο.. Δεν ήταν κάτι που είχα συνηθίσει, παρόλο που έγραφα όλη μου τη ζωή. Ίσως δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω, τι να πρωτογράψω και πώς. Ίσως απλά μου φαινόταν περίεργο να απευθύνομαι σ' ένα αόρατο κοινό(κυρίως αφού πίστευα ότι κανένας δε θα μπει στον κόπο να διαβάσει αυτά που γράφω). Φαίνεται κι από τις πρώτες μου αναρτήσεις. Κι όμως σύντομα έγινε κομμάτι της καθημερινότητας μου. Κομμάτι δικό μου. Κι αν δε με λένε Λίζα, έμαθα να ζω και με αυτό το όνομα -το alter ego μου. Δεν άργησε και η μέρα που δημιούργησα το 2ο μου ιστολόγιο. Και διαχώρισα τις σκέψεις από τα καθαρά δικά μου δημιουργήματα. Και κάπως έτσι αυξήθηκαν οι αναρτήσεις. Και πλέον μιλούσα για τα πάντα. Θα μπορούσα, ίσως, να πω ότι κι εγώ μεγάλωσα μαζί με το ιστολόγιο μου. Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά, αλλά ας κλείσω την ανάρτηση εδώ. Μ' ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που διαβάζετε αυτό το ιστολόγιο, που κουβαλάτε μέσα σας ένα κομμάτι μου.