Καληνύχτα

Σου ‘πα πως πάω για ύπνο.
Σου ‘πα “καληνύχτα”.
Έπρεπε να σου πω την αλήθεια,
πως απλά δεν αντέχω τους ανθρώπους σήμερα,
πως ούτε σε εσένα δεν αντέχω να μιλήσω σήμερα.
Ψυχολογικά πτώμα.
Πνευματικά πτώμα.
Σωματικά πτώμα.
Πτώμα.
Ποτέ δεν πάω για ύπνο,
μα ακόμα να με μάθεις,
ακόμα πιστεύεις ό,τι σου λέω.
Γιατί άλλωστε να κάνεις το αντίθετο;
Ποτέ δεν κοιμάμαι.
Πάντα βρίσκομαι σε μία ενδιάμεση κατάσταση.
Χρειάζομαι απλά ένα τηλεφώνημα για να σταματήσω τα όνειρα στη μέση και να γυρίσω στο παρόν.
Και χάρηκα που πληκτρολόγησες μέσα απ’ τον ύπνο σου στις 4 και κάτι την ξεχασμένη καληνύχτα σου.
Και χάρηκα που με αγαπάς.
Μου είναι δύσκολο να εμπιστευτώ ανθρώπους,
μου είναι δύσκολο να αφεθώ.

Γιατί τα άτομα που ένιωσα, που έβλεπα, που ήξερα (που όλοι ήξεραν) που με αγάπησαν πιο πολύ από όλους και μου το έδειχναν καθημερινά με κάθε μέσο..ήταν αυτοί που έφυγαν, με την πρώτη ευκαιρία, τρέχοντας, κοιτώντας συχνά πίσω, θλιμμένοι, που δε με άντεξαν.

— Μιμιλού (via tu-me-manques06)