Houses

'Halloween', το αποψινό μας αφιέρωμα. 

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο διασκεδάζει το μυστικισμό της γιορτής, με μικρές ιστορίες "τρόμου". 

Ντύνω το ιστολόγιο και τη φωνή μου μ' ένα σκοτεινό πέπλο ποεϊκού μυστηρίου και προχωρώ το αφιέρωμα ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύω ανάμεσα στα τερατο-quiz και μερικές "τρομακτικές ιστορίες" που θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν τις τρίχες του αυχένα σας να σηκωθούν. Σαν το κοράκι του ποιήματος του Πόε, χτυπούν κι αυτές επίμονα τις οθόνες σας...

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Μαζί θα ταξιδέψουμε στον κόσμο των σκιών. Φανταστείτε μια -βγαλμένη από film noir- μαυροντυμένη γυναικεία φιγούρα, μ' ένα μαύρο πλατύγυρο καπέλο. Μια femme fatale. Θα είμαι καλύτερη στη δουλειά μου αν με βλέπετε έτσι. Κάτω απ' τη σκιά του καπέλου μου, σας κοιτώ με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Η φωνή μου, σαν σειρήνα, σας δένει με τα μάγια της και σας παρασύρει στο ερεβώδες σκοτάδι. Σας περικυκλώνει ο καπνός του τσιγάρου μου. Μη νιώθετε άβολα, είναι όλα μέρος του show. Στα κόκκινα σαν αίμα χείλη μου, ένα αδιόρατο μειδίαμα. Αυτό ίσως θα έπρεπε να σας τρομάζει. Θα προσπαθήσω να σταθώ καλός αφηγητής. Θα σας κάνω και να γελάτε πού και πού. Ή να ακούτε μακάβρια γέλια από το πουθενά.

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.

Upstairs

" Houses... are alive. This is something we know. News from our nerve endings. If we're quiet, if we listen, we can hear houses breath. Sometimes, in the depth of the night, you can even hear them groan. It's as if they were having bad dreams. A good house cradles and comforts, a basd one fills us with instinctive unease. Bad houses hate our warmth and our human-ness. That blind hate of our humanity is what we mean when we use the word 'haunted'. " - Rose Red, Stephen King

Όπως και οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτά,

τα σπίτια αναπνέουν, σκέφτονται και αισθάνονται.

Βλέπουν κι ακούνε τα πάντα.

Στους τοίχους τους κρατούν καλά κρυμμένα μυστικά.

Κινούνται και αναπτύσσονται, όπως και οι ένοικοι τους.

Κοιμούνται και ονειρεύονται,

όπως κι εμείς.

Μιλούν με τη δική τους φωνή

-και την ακούμε καθημερινά

στα μικρά τριξίματα ή τον ανεπαίσθητο βόμβο.

Και μερικά απ' αυτά είναι φύσει κακά.

Όπως ακριβώς και οι άνθρωποι.

Το ερώτημα είναι

πώς αναγνωρίζουμε ένα κακό σπίτι;

Πώς προφυλασσόμαστε από έναν κακό 

που μας παρακολουθεί αδιάκοπα

και γνωρίζει όλα μας τα μυστικά;

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.