Το ρολόι χτυπάει μεσάνυχτα

'Halloween', το αποψινό μας αφιέρωμα. 

Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο διασκεδάζει το μυστικισμό της γιορτής, με μικρές ιστορίες "τρόμου". 

Ντύνω το ιστολόγιο και τη φωνή μου μ' ένα σκοτεινό πέπλο ποεϊκού μυστηρίου και προχωρώ το αφιέρωμα ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύω ανάμεσα στα τερατο-quiz και μερικές "τρομακτικές ιστορίες" που θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν τις τρίχες του αυχένα σας να σηκωθούν. Σαν το κοράκι του ποιήματος του Πόε, χτυπούν κι αυτές επίμονα τις οθόνες σας...

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Μαζί θα ταξιδέψουμε στον κόσμο των σκιών. Φανταστείτε μια -βγαλμένη από film noir- μαυροντυμένη γυναικεία φιγούρα, μ' ένα μαύρο πλατύγυρο καπέλο. Μια femme fatale. Θα είμαι καλύτερη στη δουλειά μου αν με βλέπετε έτσι. Κάτω απ' τη σκιά του καπέλου μου, σας κοιτώ με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Η φωνή μου, σαν σειρήνα, σας δένει με τα μάγια της και σας παρασύρει στο ερεβώδες σκοτάδι. Σας περικυκλώνει ο καπνός του τσιγάρου μου. Μη νιώθετε άβολα, είναι όλα μέρος του show. Στα κόκκινα σαν αίμα χείλη μου, ένα αδιόρατο μειδίαμα. Αυτό ίσως θα έπρεπε να σας τρομάζει. Θα προσπαθήσω να σταθώ καλός αφηγητής. Θα σας κάνω και να γελάτε πού και πού. Ή να ακούτε μακάβρια γέλια από το πουθενά.

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.

Μερικές ιστορίες ξεκινούν απ' το τέλος...

Το ρολόι χτυπάει μεσάνυχτα. Μια πύλη στο άγνωστο, το υπερφυσικό, ανοίγει. Το πέπλο σηκώνεται και τα πνεύματα εισέρχονται στον κόσμο μας. Οι δαίμονές σου είναι πιο δυνατοί από ποτέ. Έμμονες ιδέες κατακλύζουν το μυαλό σου. Λαβύρινθοι και γρίφοι φαντάζουν να έχουν μία μονάχα λύση: το απονενοημένο. Στάσου· μην κάνεις τίποτα που θα μετανιώσεις. Δεν είναι δικές σου ιδέες αυτές, όχι σήμερα τουλάχιστον. Αύριο θα τα έχεις ξεχάσει όλα. Κι αν η απελπισία είναι τόση που σου προκαλεί άλγος, θα σε ταξιδέψω σε μία νέα ιστορία, ένα ακόμη χθόνιο τελετουργικό. Αγκάλιασε τη γλυκιά ανατριχίλα της βραδιάς. Η απειλή του θανάτου είναι πάντα πιο ελκυστική από την εφαρμογή του.
Ας ταξιδέψουμε στην ιστορία της Άλλης Γης.

The Other Earth

Θυμήσου αυτό –
Αν κάποτε η απόγνωση της ζωής σε φτάσει στο ακρότατο σημείο ώστε να επιζητείς το θάνατο, αν στα χέρια σου κρατάς το θανατηφόρο όργανο και λαχταράς να θέσεις τέρμα στη ζωή σου, αν έχεις ήδη γράψει το σημείωμα της αυτοκτονίας σου, τα αποχαιρετιστήρια λόγια σε εκείνους που θα αφήσεις πίσω σου, κι αν είσαι έτοιμος να πεθάνεις.... αυτή τη στιγμή, στάσου.
Πάρε ένα ψαλίδι. Κόψε το σημείωμα καθ' αυτόν τον τρόπο ώστε να καταλήξεις μ' ένα κομμάτι χαρτί στα χέρια σου σε σχήμα κλειδιού. Πήγαινε σε μία πόρτα. Σε οποιαδήποτε λειτουργεί. Σπρώξε το χάρτινο κλειδί μέσα στην κλειδαρότρυπα και γύρισε το χέρι σου σαν να ξεκλειδώνεις μια φανταστική κλειδαριά.
Η κλειδαριά είναι αληθινή, Άνοιξε την πόρτα. Εκεί θα βρεις αυτό που ζητάς. Την Άλλη Γη. Εκείνη που αναμένει να αντικαταστήσει τον εδώ κόσμο όταν εκείνος σβήσει. Ο θάνατος αυτού του κόσμου είναι αναπόφευκτος, αλλά στο μεταξύ η άλλη γη θα ανήκει σε σένα

Σε προειδοποιώ: η Άλλη Γη είναι πολύ διαφορετική από αυτήν εδώ. 

Ίσως να βρίσκεσαι ήδη εκεί. Ίσως να διαβάζεις αυτές τις γραμμές νομίζοντας ότι είσαι ζωντανός, μα να μην είσαι. Ίσως να εκμεταλλεύεσαι το άνοιγμα του πέπλο για να επικοινωνήσεις με τον εδώ κόσμο. Ίσως να πραγματοποίησες αυτό το τελετουργικό και εγκλωβίστηκες για πάντα σ' έναν κόσμο νεκρών. Ίσως να είμαστε όλοι εκεί. Στην Άλλη Γη. Στο βασίλειο των σκιών. Ίσως να είμαστε όλοι νεκροί. Ποιος, άραγε, γνωρίζει την αλήθεια;

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.