Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Η φανταστική φίλη

'Halloween', το αποψινό μας αφιέρωμα. 
Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο διασκεδάζει το μυστικισμό της γιορτής, με μικρές ιστορίες "τρόμου". 

Ντύνω το ιστολόγιο και τη φωνή μου μ' ένα σκοτεινό πέπλο ποεϊκού μυστηρίου και προχωρώ το αφιέρωμα ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύω ανάμεσα στα τερατο-quiz και μερικές "τρομακτικές ιστορίες" που θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν τις τρίχες του αυχένα σας να σηκωθούν. Σαν το κοράκι του ποιήματος του Πόε, χτυπούν κι αυτές επίμονα τις οθόνες σας...

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Μαζί θα ταξιδέψουμε στον κόσμο των σκιών. Φανταστείτε μια -βγαλμένη από film noir- μαυροντυμένη γυναικεία φιγούρα, μ' ένα μαύρο πλατύγυρο καπέλο. Μια femme fatale. Θα είμαι καλύτερη στη δουλειά μου αν με βλέπετε έτσι. Κάτω απ' τη σκιά του καπέλου μου, σας κοιτώ με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Η φωνή μου, σαν σειρήνα, σας δένει με τα μάγια της και σας παρασύρει στο ερεβώδες σκοτάδι. Σας περικυκλώνει ο καπνός του τσιγάρου μου. Μη νιώθετε άβολα, είναι όλα μέρος του show. Στα κόκκινα σαν αίμα χείλη μου, ένα αδιόρατο μειδίαμα. Αυτό ίσως θα έπρεπε να σας τρομάζει. Θα προσπαθήσω να σταθώ καλός αφηγητής. Θα σας κάνω και να γελάτε πού και πού. Ή να ακούτε μακάβρια γέλια από το πουθενά.

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.

Emily


Σίγουρα όλοι θυμόμαστε τους φανταστικούς μας φίλους.
Ποιος μπορεί να τους ξεχάσει;
Ήταν πάντα εκεί.

Εμφανίζονταν όταν ήμασταν μόνοι.
Εξαφανίζονταν αστραπιαία.
Χάνονταν ξανά στη σφαίρα της φαντασίας.
Σαν νεφέλες διελύοντο εις τα εξ ων συνετέθησαν.

Πόσο φανταστικοί να ήταν άραγε;
Ίσως να ήταν περισσότερο πραγματικοί απ' όσο νομίζαμε...

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Το πιο τρομακτικό τέρας θα είναι πάντα εκείνο πάνω στο κρεβάτι.
Συγκεκριμένα, το δικό μου κρεβάτι.

Αγνοήστε το γέλιο μου.

1 σχόλιο:

  1. " Το πιο τρομακτικό τέρας θα είναι πάντα εκείνο πάνω στο κρεβάτι.
    Συγκεκριμένα, το δικό μου κρεβάτι. "

    Wowww!!! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή