« Θα μπορούσε βέβαια εκείνη τη στιγμή να διαλέξει το δεύτερο δρόμο που ανοιγόταν σαν πιθανότητα μπρος του: να σωπάσει και να διασχίσει την απόσταση που χωρίζει τη γέννηση από το θάνατο χωρίς να κάνει τον κύκλο της ζωής – έτσι θα γλίτωνε και τον εαυτό του και τον κόσμο από ένα σωρό συμφορές. Για να φερθεί όμως κανείς με τόση ευγένεια και διακριτικότητα, χρειάζεται μια ελάχιστη έστω δόση φιλίας και συμπάθειας κι ο Γκρενούιγ δε διέθετε ίχνος απ’ αυτά τα συναισθήματα. Ήταν από γεννησιμιού του κάθαρμα. Αποφάσισε να κρατηθεί στη ζωή από καθαρό πείσμα κι από καθαρή κακία. »– Πάτρικ Ζίσκιντ, Το άρωμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου