Οι πραγματικές ιστορίες πίσω από τις ιστορίες του Κινγκ
Πολλοί αναρωτιούνται πώς μπορεί ο Βασιλιάς να σκέφτηκε αυτήν ή την άλλη ιστορία, να ήταν υπό την επήρεια ουσιών; να την ονειρεύτηκε; να είναι στην πραγματικότητα ψυχοπαθής; να του την διηγήθηκε ο ίδιος ο διάβολος; όχι! Ο Βασιλιάς μας εμπνεύστηκε αρκετές από τις ιστορίες του όπως όλοι οι φυσιολογικοί συγγραφείς. Από καθημερινά γεγονότα, εικόνες της συνηθισμένης μας ζωής και μικρές λεπτομέρειες που μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλες ιστορίες. Βρείτε σε αυτό το άρθρο όλες εκείνες τις πραγματικές ιστορίες που κρύβονται πίσω από μερικές από τις πιο γνωστές ιστορίες του Βασιλιά.
Ο Κινγκ εμπνεύστηκε τον Κούτζο,
μετά από επίθεση από σκύλο του Αγίου Βερνάρδου
Η ιστορία του Κούτζο διηγείται πώς ένας φιλικός σκύλος του Αγίου Βερνάρδου με το όνομα του τίτλου, εξαφανίστηκε σε μια τρύπα και βγήκε από αυτήν... λάθος. Ο Κούτζο κολλάει λύσσα και βρίσκεται έξω από ένα χαλασμένο αυτοκίνητο αποφασισμένος να επιτεθεί στους απροστάτευτους επιβάτες του.
Πώς εμπνεύστηκε την ιστορία του Κούτζο; Ουσιαστικά, ο ίδιος ο Βασιλιάς βρέθηκε σε μια (καθόλου) παρόμοια περίπτωση στα 1977 όταν πήγε τη μηχανή του για επιδιόρθωση στο Μέιν. Καθώς πλησίαζε το συνεργείο, ένας σκύλος Αγίου Βερνάρδου όρμησε προς το μέρος του, ακολουθούμενος από τον ιδιοκτήτη του που παρόλο που ενημέρωσε τον Κινγκ πως δεν θα τον δάγκωνε και του είπε πως μπορούσε να τον χαϊδέψει, ο σκύλος συνέχισε να γρυλίζει στον αγχωμένο συγγραφέα. "Ποτέ δεν το 'χει ξανακάνει αυτό, ο Γκόντζο", είπε ο μηχανικός μπερδεμένος, "Μάλλον δε θα του αρέσει η φάτσα σου".
Κι από το σενάριο αυτό, γεννήθηκε ο Κούτζο.
Το Νεκροταφείο Ζώων προέκυψε από ένα πραγματικό νεκροταφείο ζώων
κοντά στο σπίτι του Κινγκ
Το Νεκροταφείο Ζώων διηγείται την μακάβρια ιστορία ενός άντρα που λέγεται Λούις Κριντ, ο οποίος χρησιμοποιεί τις δυνάμεις ενός αρχαίου τόπου ταφής προκειμένου να επαναφέρει στη ζωή τον γιο του, Κέιτζ, που σκοτώθηκε όταν τον πάτησε ένα φορτηγό. Ο Κέιτζ επιστρέφει στη ζωή, αλλά κάτι έχει αλλάξει πάνω του... προς το χειρότερο. Στο βιβλίο, φυσικά, ο χώρος ταφής χρησιμοποιείται ως νεκροταφείο ζώων, ένα μέρος όπου τα παιδιά έθαβαν τα ζωάκια τους όταν πέθαιναν.
Η έμπνευση για το βιβλίο αυτό προέκυψε από διάφορες μικρότερες και μεγαλύτερες λεπτομέρειες. Όταν ο Κινγκ βρισκόταν στο Όρινγκτον του Μέιν και εργαζόταν σαν καθηγητής πανεπιστημίου, ζούσε δίπλα σε έναν μεγάλο κι επικίνδυνο δρόμο που συχνά έπαιρνε τις ζωές των κατοικιδίων της γειτονιάς. Συνεπώς (και ακριβώς όπως και στο βιβλίο) τα παιδιά της περιοχής έφτιαξαν ένα δικό τους νεκροταφείο ζώων σε ένα χωράφι κοντά στο σπίτι του Κινγκ. Επιπλέον, η κόρη του Κινγκ είχε μια γάτα, τον Σμάκι, που σκοτώθηκε στο δρόμο και θάφτηκε στο νεκροταφείο ζώων στη συνέχεια. Με τον ίδιο τρόπο σκοτώνεται και η γάτα του Κέιτζ στο βιβλίο και θάβεται με τη σειρά της στο νεκροταφείο. Τέλος έρχεται και το μεγάλο γεγονός που ενέπνευσε τον Κινγκ, ο γιος του, Όουεν, παραλίγο να σκοτωθεί τρέχοντας προς τον επικίνδυνο δρόμο. Ουσιαστικά το Νεκροταφείο Ζώων ήταν μια συλλογή από πραγματικά γεγονότα της ζωής του Κινγκ, όπως θα ήταν αν ζούσε σε ένα μυθιστόρημα τρόμου.
Το Μίζερι ήταν ένα όνειρο του Κινγκ,
αφού είχε διαβάσει μια ιστοριούλα του Ίβλιν Γουό για τον Ντίκενς
Ο συγγραφέας Πωλ Σέλντον σώζεται από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και απαγάγεται από τη φοβερή Άννι Γουίλκς, τη "Νούμερο Ένα Θαυμάστριά" του. Όταν ο Πωλ ανακοινώνει στην Άννι πως αποφάσισε να τελειώσει την αναγνωρισμένη σειρά του με τις ιστορίες της Μίζερι Τσάστεϊν, εκείνη τον κρατάει όμηρο και τον αναγκάζει με τη βία να γράψει κι άλλο ένα μυθιστόρημα με τη Μίζερι.
Δεν πρόκειται για προσωπική εμπειρία του Κινγκ με τρελούς θαυμαστές του, αν αυτό σας είχε περάσει από το μυαλό. Εμπνεύστηκε το Μίζερι αφού είχε διαβάσει την ιστορία "Ο άντρας που αγαπούσε τον Ντίκενς" του Ίβλιν Γουό, σε μια υπερατλαντική πτήση του στο Λονδίνο, όταν συγκεκριμένα τον πήρε ο ύπνος και είδε ένα όνειρο. "Η ιστορία του Γουό αφορούσε έναν άντρα στη Νότιο Αμερική που κρατήθηκε φυλακισμένος από έναν ινδιάνο που ερωτεύτηκε τις ιστορίες του Ντίκενςκαι ανάγκαζε τον άντρα να τους τις διαβάζει", είπε. "Αναρωτήθηκα πώς θα ήταν αν ο ίδιος ο Ντίκενς κρατούνταν αιχμάλωτος". Κι από αυτή τη σκέψη, προέκυψε το Μίζερι!
Ένα χαλασμένο αυτοκίνητο και μια παλιά ξύλινη γέφυρα αποτέλεσαν την έμπνευση για το Αυτό
Πολλοί λένε πως πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Βασιλιά - ένα τεραστίων διαστάσεων επικό μυθιστόρημα που προέκυψε από ένα χαλασμένο αυτοκίνητο και μια βόλτα στο λυκόφως σε μια ξεχαρβαλωμένη γέφυρα. Αν το έχετε διαβάσει ξέρετε πως διηγείται την ιστορία επτά φίλων των οποίων οι ζωές επηρεάστηκαν από ένα περίεργο πλάσμα που άλλαζε μορφές και τους κατέτρεχε από την παιδική τους ηλικία. Μια φοβερή παρουσία του κακού που καραδοκούσε στους υπονόμους κάτω από την μικρή τους πόλη με την ικανότητα να μεταμορφώνεται στον χειρότερό τους φόβο (αν και συνήθως έπαιρνε τη μορφή ενός κλόουν με το όνομα Πένιγουαϊζ)
Η ιστορία αυτή ήρθε στο μυαλό του Κινγκ με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Αφού είχε χαλάσει το αυτοκίνητό του ένα καλοκαιρινό βράδυ του 1978, τρεις μέρες μετά ο συγγραφέας αποφάσισε να πάει με τα πόδια στον μηχανικό και να πάρει το αυτοκίνητο του, αποφασίζοντας την τελευταία στιγμή να μην πάρει ταξί. Η διαδρομή ήταν τρία μίλια και το συνεργείο βρισκόταν έξω από την πόλη όπου κατοικούσε τότε ο Κινγκ, το Μπούλντερ του Κολοράντο. Κι ενώ περπατούσε μέσα από τα άδεια χωράφια, έπεσε το λυκόφως και ο συγγραφέας ξαφνικά αντιλήφθηκε πόσο μόνος του ήταν. Έπειτα, καθώς διέσχιζε μια παλιά ξύλινη γέφυρα, θυμήθηκε ένα παλιό παραμύθι και αναλογίστηκε τι θα έκανε αν ένα τρολ ξεπετιόταν κάτω από τα πόδια του ρωτώντας "Ποιος τολμάει να περάσει από τη γέφυρά μου;"
Δυο χρόνια αργότερα, ο Κινγκ ξαναθυμήθηκε το περιστατικό και άρχισε να το σχεδιάζει στο μυαλό του. Ήθελε να γράψει για το Μπανγκόρ, το Μέιν και τα κανάλια του και αποφάσισε πως η γέφυρα θα μπορούσε να είναι μια ολόκληρη πόλη και οι υπόνομοί της θα μπορούσαν να είναι το σπίτι του τρολ. Όσο το σκεφτόταν ακόμη περισσότερο και σε συνδυασμό με την δική του παιδική ηλικία στο Κονέκτικατ, γεννήθηκε το Αυτό. Πάλι καλά που χάλασε το αυτοκίνητό του και αποφάσισε να κάνει μια βόλτα μόνος του εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα, σωστά;
Το Ντεσπερέισον ήταν αποτέλεσμα ενός περάσματος από μια απομονωμένη πόλη της Νεβάδας
Πολλές φορές στην ερώτηση για το πώς εμπνέεται τα βιβλία του, ο Κινγκ απαντάει "Οι ιστορίες έρχονται σε διάφορες στιγμές και μέρη για μένα. Στο αυτοκίνητο, στο μπάνιο, όταν περπατάω, όταν περιφέρομαι στα πάρτυ". Και όντως, η συγκεκριμένη ιστορία ήταν έμπνευση του αυτοκινήτου.
Το Ντεσπερέισον λέει την παράξενη και διαταραγμένη ιστορία μιας πόλης της Νεβάδα που λέγεται Ντερσπερέισον και βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Μετά από ένα παράξενο συμβάν, ένα τρομακτικό πλάσμα, που λέγεται "Τακ", παίρνει τις μορφές των κατοίκων και χρησιμοποιεί την κοινότητά τους σαν μια πύλη ανάμεσα στις διαστάσεις.
Η ιδέα για το βιβλίο αυτό ήρθε όταν ο Βασιλιάς οδηγούσε το αυτοκίνητο της κόρης του μέσα από τη Νεβάδα και πέρασε από μια πόλη που λεγόταν Ρουθ, που έμοιαζε στον Κινγκ σαν απομονωμένη. Αμέσως τα γρανάζια της φαντασίας του άρχισαν να δουλεύουν. "Είναι όλοι τους νεκροί", σκέφτηκε κι αμέσως μετά "Ποιος τους σκότωσε;" Χωρίς συγκεκριμένο λόγο, μια φωνή στο μυαλό του Βασιλιά απάντησε "Ο σερίφης τους σκότωσε όλους". Κι έτσι ξαφνικά και απότομα, προέκυψε όλη η ιστορία του συγκεκριμένου βιβλίου.
Η Λάμψη ήταν αποτέλεσμα μιας διαμονής του Κινγκ
σε ένα παλιό τρομακτικό ξενοδοχείο
(κι έναν εφιάλτη που είχε για το γιο του)
Η Λάμψη είναι πιθανόν το πιο διάσημο βιβλίο του Κινγκ, όχι μόνο γιατί συνδέεται τόσο άμεσα με το όνομά του, αλλά και εξαιτίας της κινηματογραφικής μεταφοράς του Κιούμπρικ που ο Κινγκ, όμως, δηλώνει πως μισεί.
Η Λάμψη διηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα με το όνομα Τζακ Τόρανς, που αναλαμβάνει τη δουλειά του επιστάτη σε ένα απόμακρο ξενοδοχείο στο βουνό για τον χειμώνα, έτσι ώστε να μπορέσει να συγκεντρωθεί και στο επόμενο βιβλίο του. Φέρνει μαζί τη γυναίκα του, Γουέντι, και τον γιο του, Ντάνυ, αλλά σύντομα περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν. Το ξενοδοχείο, στοιχειωμένο από διαβολικά πνεύματα, τρελαίνει τον Τζακ, με αποτέλεσμα να προσπαθεί να δολοφονήσει την ίδια του την οικογένεια.
Πώς σκέφτηκε, λοιπόν, ο Κινγκ την πλοκή για τη Λάμψη; Το 1974 ο Κινγκ και η σύζυγός του, Τάμπυ, πέρασαν μια νύχτα σε ένα μεγάλο και παλιό ξενοδοχείο στο Έστες Παρκ που λεγόταν "The Stanley" και λόγω του χειμώνα που ερχόταν ήταν οι μοναδικοί ένοικοι. Η παράξενη ερημιά του μέρους και οι άδειοι διάδρομοι, οδήγησαν το μυαλό του Κινγκ στην τέλεια τοποθεσία για μια ιστορία τρόμου. Εκείνη τη νύχτα, είχε έναν εφιάλτη πως ο γιος του έπεσε θύμα επίθεσης από μια πυροσβεστική μάνικα, και ξύπνησε μουσκεμένος από τον ιδρώτα, μέχρι που κόντεψε να πέσει και από το κρεβάτι. Όπως δήλωσε και ο ίδιος "Άναψα ένα τσιγάρο, κάθισα σε μια καρέκλα που έβλεπε έξω από το παράθυρο και μέχρι να τελειώσει το τσιγάρο, είχα τα βασικά κομμάτια του βιβλίου έτοιμα στο μυαλό μου".
Ο Στίβεν Κινγκ έγραψε την Ιστορία της Λίσι, αφού φαντάστηκε πώς θα ήταν αν πέθαινε
Η Ιστορία της Λίσι είναι ένα από τα πιο προσωπικά μυθιστορήματα του Κινγκ, και σύμφωνα με τα λεγόμενά του είναι το πιο αγαπημένο του από όλα τα βιβλία του (!).
Η ιστορία αφορά την Λίσι Λάντον, που δύο χρόνια μετά το θάνατο του διάσημου συγγραφέα και συζύγου της Σκοτ Λάντον, αποφασίζει να ξεκαθαρίσει το γραφείο του. Σύντομα η Λίσι βρίσκεται θύμα μιας επικίνδυνης κατάστασης, κατά την οποία ένας μυστηριώδης ξένος απαιτεί να του δώσει όλα τα χαρτιά και τα αρχεία του Σκοτ, αλλιώς θα το μετανιώσει πικρά.
Όλα προέκυψαν όταν ο Κινγκ, επιστρέφοντας από την παραμονή του στο νοσοκομείο εξαιτίας μιας πνευμονίας, βρήκε το γραφείο του άδειο, προκειμένου να ανακαινιστεί κατά τη διάρκεια της απουσίας του. Όταν γύρισε σπίτι και είδε τα προσωπικά του αντικείμενα πακεταρισμένα σε κουτιά, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του "Έτσι θα έμοιαζε αυτό το δωμάτιο αν είχα πεθάνει". Κάπως έτσι προέκυψε και η ιστορία με τη σύζυγο ενός συγγραφέα διάσημου όσο και ο Βασιλιάς, που μετά το θάνατο του άντρα της προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με το χαρτομάνι που αφήνει πίσω του.
Μια τρομερή θύελλα και μια επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ έφεραν την Ομίχλη
Η Ομίχλη μπορεί να έγινε κυρίως γνωστή από την ταινία του Frank Darabont, με το φοβερό τέλος. Το ίδιο το βιβλίο είναι ένα εκπληκτικό έργο, όμως, και το σκέφτηκε ο Κινγκ μετά από κάποιες σχετικές εμπειρίες στην πραγματική του ζωή.
Η ιστορία ξεκινάει με μια τρομερή θύελλα που εξαπολύει μια μυστηριώδη πυκνή ομίχλη πάνω από μια μικρή πόλη στο Μπράιτον του Μέιν. Λόγω παντελούς έλλειψης ορατότητας, μια ομάδα ατόμων, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο πατέρας και γιος Ντέιβιντ και Μπίλι Ντρέιτον, βρίσκονται αποκλεισμένοι σε ένα σούπερ μάρκετ, όπου σύντομα ανακαλύπτουν πως μέσα στην ομίχλη κρύβονται κάτι φοβερά τέρατα που προσπαθούν να τους σκοτώσουν.
Τι συνέβη, λοιπόν, στον Κινγκ που να ενέπνευσε μια τέτοια πλοκή; Λίγο πολύ τα πάντα, πέρα από τα τέρατα της ομίχλης. Ένα βράδυ, ο Κινγκ βρέθηκε σε μια ιδιαίτερα επιθετική θύελλα που έδινε την αίσθηση της αποκάλυψης της ίδιας! Την επόμενη μέρα, ο Κινγκ επισκέφτηκε το σουπερμάκετ με τον γιο του και φαντάστηκε κάτι σαν ένα προϊστορικό ιπτάμενο ερπετό να πετάει στον ουρανό, κι έπειτα φαντάστηκε τα τέρατα πίσω από την Ομίχλη.
Ένα τηλεοπτικό απόσπασμα με πειραματόζωα ποντίκια που σφάδαζαν και πέθαιναν, ενέπνευσε τον Βασιλιά να γράψει το Κοράκι
Ένα από τα πιο μεγαλειώδη βιβλία που έχει γράψει ο Βασιλιάς κι ένα από τα πιο αγαπημένα των περισσότερων φαν, είναι το Κοράκι.
Η πλοκή εκτυλίσσεται σε μια ρημαγμένη Αμερική, όπου το 99% του πληθυσμού έχει αποδεκατιστεί από έναν θανατηφόρο ιό. Οι επιζώντες, όσοι έχουν ανοσία στον ιό, έρχονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση που δεν μπορούν να ελέγξουν, έρημα τοπία κι έναν φοβερό αντίπαλο που είναι η ίδια η ενσάρκωση του κακού.
Όλα ξεκίνησαν από έναν ιό που ξεφεύγει από ένα μυστικό εργαστήριο και προκαλείται η επιδημία. Ακόμη πιο πριν, και στην πραγματικότητα, όλα ξεκίνησαν από ένα επεισόδιο μιας τηλεοπτικής εκπομπής στο κανάλι CBS. Έτσι ακριβώς! Ο Κινγκ καθόταν ένα βράδυ κι έβλεπε τηλεόραση, και μια εκπομπή που είχε αφιέρωμα στον χημικό πόλεμο ξύπνησε τη φαντασία του. "Ποτέ δεν ξέχασα το τρομερό απόσπασμα των πειραματόζωων που αναριγούσαν, σφάδαζαν και πέθαιναν, όλα μέσα σε λιγότερο από 20 δευτερόλεπτα", είπε. "Αυτό μου θύμισε μια διαρροή χημικών στη Γιούτα, που σκότωσε κάμποσα πρόβατα. Αιτία ήταν τενεκεδάκια που στο δρόμο τους για το χώρο ταφής τους, έπεσαν από το φορτηγό και άνοιξαν".
Το Κοράκι επίσης γράφτηκε με αφορμή την επική τριλογία του Τόλκιν "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών", αν και στη θέση της Μόρντορ εδώ έχουμε το σύγχρονο Λας Βέγκας.
Μπορούμε να κάνουμε του κόσμου τις εικασίες για τα υπόλοιπα βιβλία του αγαπημένου μας Βασιλιά, και ποιος ξέρει τι θα είναι εκείνο που θα ενεργοποιήσει την φαντασία του για το επόμενο μεγάλο βιβλίο που θα γράψει!
Βασισμένο στο άρθρο 10 Fascinating Backstories Behind Stephen King's Most Famous Books
καλημερα και καλη εβδομαδα Λιζακι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου καλή μου
ΔιαγραφήWow! Τολμώ να πω πως ανατρίχιασα με τη φωτογραφία του κλόουν... :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού να έβλεπες και την ταινία δηλαδή χαχαχαχαχαχαχαχαχα
Διαγραφή(ούτε εγώ την έχω δει ακόμη, αλλά ακούω πως είναι πολύ τρομακτική)
Kαλά αμα δω την ταινία νομίζω θα πεθάνω από εγκεφαλικό και καρδιακή προσβολή ταυτόχρονα!
ΔιαγραφήΠάντως το πώς προέρχονται οι ιστορίες του είναι πολύ πολύ ενδιαφέρον!
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα έχω δει τόσα θρίλερ με τη -φοβιτσιάρα- κολλητή μου, που μπορώ να φανταστώ κάθε σου αντίδραση :Ρ
ΔιαγραφήΧαχαχαχαχα γενικά με τα θρίλερ είμαι ατάραχη...δύσκολα να ταραχτώ. Αλλά με του συγκεκριμένου είδους δεν αντέχω θα πεθάνω :P
ΔιαγραφήΡε εγώ είμαι τελείως αναίσθητη..σε φάση να γελάω ενώ βλέπω θρίλερ. Αλλά η κολλητή μου είναι πολύ φοβιτσιάρα, οπότε από τις δικές της αντιδράσεις μπορώ να φανταστώ εσένα με τους κλόουν χαχαχαχαχαχαχαχα
ΔιαγραφήΧαχχααχαχαχχααχαχααχα στα συγκεκριμένα μπορείς να σκεφτείς όλες τις διαφορετικές εκδοχές αντιδράσεων :P
ΔιαγραφήΤουλάχιστον φοβάσαι κάτι ιδιαιτέρως κρίπι οπότε θα γλίτωνες απ' την καζούρα μου...η κολλητή μου από την άλλη..έχει πάθει πολλά χουνέρια εξαιτίας μου (μία φορά μαγειρεύαμε με κλειστά παντζούρια -οπότε το σπίτι ήταν αρκετά σκοτεινό- κι εγώ είχα γυρισμένη την πλάτη ενώ έριχνα τη σάλτσα στην κατσαρόλα, έτσι δε με είδε που έβαλα πελτέ γύρω από το στόμα μου και όταν με πλησίασε γύρισα και της έκανα χχχχχ σαν γάτα -φοβάται τους βρυκόλακες- κι έφυγε τρέχοντας στον επάνω όροφο του σπιτιού της -είμαι σατανική, το ξέρω- χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα)
ΔιαγραφήΧαχαχαχαχαχα ρεεε μιλάς σοβαράαα;;;;;; χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα την κακομοίρααα!!!! :P
ΔιαγραφήΣοβαρότατα!
ΔιαγραφήΝταξει ήμουν 16 χρονών, δικαιολογούμαι χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Χαχαχαχααχααχαχαχααααα θεούλααα!
ΔιαγραφήΧαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα έχω έπικ ιστορίες απ' τα νιάτα μου :Ρ
Διαγραφή