Love
me if you dare
(Αγάπα με αν τολμάς)
Μια ολόκληρη ζωή για να πεις ‘Σ’ αγαπώ’, 80 χρόνια για να αρχίσει μια ιστορία αγάπης. Και όλα αυτά εξαιτίας ενός παιχνιδιού. Η Σοφί (Μαριόν Κοτιγιάρ) και ο Ζυλιέν (Γκιγιόμ Κανέ), έφτιαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού, θα είναι οι διαιτητές για το υπόλοιπο της ζωής τους.. και συχνά τα θύματά του. Είναι ικανοί για όλα: τα καλύτερα και τα χειρότερα. Παραβαίνουν όλους τους κανόνες, τολμούν οτιδήποτε απαγορευμένο, γελούν, πληγώνουν ο ένας τον άλλον... Κάνουν τα πάντα εκτός από το να παραδεχτούν ότι αγαπιούνται...
O Ζυλιέν και η Σοφί πρωτογνωρίζονται στην ηλικίων των οχτώ ετών όταν και οι δυο τους περνάνε δύσκολες καταστάσεις. Ο Ζυλιέν βλέπει τη μητέρα του να αργοπεθαίνει από καρκίνο και η Σοφί έχει γίνει το επίκεντρο των συμμαθητών της στο σχολείο, οι οποίοι την πειράζουν συνέχεια. Για να την κάνει να νιώσει καλύτερα, ο Ζυλιέν της δίνει ένα μικρό τενεκεδένιο κουτί, δώρο που του έδωσε η μητέρα του. Επειδή είναι σημαντικό γι' αυτόν, της ζητάει να του το δανείζει. Η Σοφί όμως του ζητάει να της αποδείξει πόσο σημαντικό είναι αυτό το δώρο γι' αυτόν. Ο Ζυλιέν τότε τραβάει το χειρόφρενο του σχολικού λεωφορείου και το λεωφορείο γεμάτο με παιδιά κατρακυλάει σε μια κατηφόρα. Το παιχνίδι τους μόλις άρχισε: το κουτί θα αλλάζει ιδιοκτήτη κάθε φορά που μία πρόκληση ολοκληρώνεται.
Ολόκληρο το soundtrack της ταινίας αποτελείται από παραλλαγές του τραγουδιού La Vie En Rose.
Quand il me prend dans ses bras
Il me parle tout bas,
Je vois la vie en rose.
Χαζό παιχνίδι; Ίσως.. Αλλά ήταν το παιχνίδι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου