Η μάνα εν κρύο νερόν....

Για εμάς τους πόντιους δεν υπάρχει ομορφότερο τραγούδι για τη μάνα και τη σχέση των παιδιών της μ' εκείνη. Κυρίως την απώλεια της μάνας, η οποία ρημάζει το σπίτι. Για μένα, ειδικά, θυμίζει ιδιαίτερα τη συχωρεμένη τη γιαγιά μου(η μανούλα μου είναι ακόμη νέα γι' αυτό το τραγούδι).

Όταν γερά η μάνα και άλλο κε πορεί

Ατότε θέλ' βοήθειαν, ατότε θέλ' ζωήν

Ατότε θέλ' ζωήν

Κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει

Αμαν κ' ευτας το χρέος σοις θα καίεται η ψύ σ'

Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ' κε μπαίν'

Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν

Η μάνα να μη εν

Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν

Σον δύσκολον την ώρα σ', μανίτσα θα τσαείς

Μανίτσα θα τσαείς

Η μάνα εν το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδί

τ' ατηνές η εγάπη κε βρίεται ση γην

Η μάνα εν κρύο νερόν...

Θα δεβαίνε τα χρόνεα, θα γέρουμε και μεις

Ατά είναι με τη σειρά κι θα γλυτών' κανείς

κι θα γλυτών' κανείς

και ολ' πρέπ' να εξέρουμε σ' αούτο την ζωήν

χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κε λέπ' χαΐρ'

Η μάνα εν κρύο νερόν...

Η μάνα εν κρύο νερόν...

Κι επειδή θέλω όλοι να καταλάβετε το περιεχόμενο των στίχων, σας το γράφω και στη νέα ελληνική:

Όταν γερνάει η μάνα και άλλο δεν μπορεί

Τότε θέλει βοήθεια, τότε θέλει ζωή

Τότε θέλει ζωή

Και όταν θα έρθει η ώρα και άλλο δεν θα ζει

Αν δεν έχεις κάνει το χρέος σου θα καίγεται η ψυχή σου

Η μάνα είναι κρύο νερό και στο ποτήρι δεν μπαίνει

Σαν τη μάνα δεν γίνεται, σαν τη μάνα δεν υπάρχει

Σαν τη μάνα δεν υπάρχει

Η μάνα είναι βράχος, η μάνα είναι βουνό

Στη δύσκολή σου ώρα, μανούλα θα φωνάζεις

Μανούλα θα φωνάζεις

Η μάνα είναι το στήριγμα, της χαράς το κλαδί

Η δικιά της αγάπη δεν βρίσκεται στη γη

Η μάνα είναι κρύο νερό...

Θα περάσουνε τα χρόνια, θα γεράσουμε κι εμείς

Αυτά είναι με τη σειρά δεν θα γλυτώσει κανείς

δεν θα γλυτώσει κανείς

Και πρέπει να ξέρουμε ότι σε αυτή τη ζωή

χωρίς την ευχή της μάνας κανείς δεν βλέπει χαΐρι

Η μάνα είναι κρύο νερό...

Η μάνα είναι κρύο νερό...