Σαν γλύπτη αρχαίου καλλιτέχνημα
Διαγράφεται η πλάτη σου
Καθώς ξαπλώνεις δίπλα μου γυμνός
Η σκέψη σου ανέφελη
Και τα πολύχρωμα σου όνειρα
Ζωγραφίζουν στο πρόσωπό σου
Χαμόγελο μικρού παιδιού
Το αγόρι που έκανε σκανταλιά
Ξυπνάει
Όταν εσύ βυθίζεσαι
Σε ύπνο γαλήνιο
-Πόσο όμορφος γίνεται όταν παύεις να αντιστέκεσαι στον εαυτό σου!-
Για να φωτίσει η παρουσία σου τα σκοτάδια μου
Και η σιγανή ανάσα σου να γίνει σονέτο της νυκτός
Σε ξενύχτι επουράνιο
Λύτρωση να χαρίσει
Στην ψυχή
Του καταραμένου ποιητή.
Στίχων Οφειλές, 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου