Οι πέντε καλύτερες στιγμές του Alan Rickman ως Severus Snape

Five great Alan Rickman moments in the Harry Potter movies

Ο πολυτάλαντος αναγνωρισμένος Βρετανός ηθοποιός απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών. Τιτάνας τόσο στο σανίδι όσο και στη μεγάλη οθόνη, ο Alan Rickman κατέκτησε μια ολόκληρη γενιά θαυμαστών υποδυόμενος τον Severus Snape. Σε αυτό το άρθρο αποδίδουμε φόρο τιμής στις πιο εξαιρετικές στιγμές του ως ο βλοσυρός καθηγητή Φίλτρων του Hogwarts.

Ο Alan Rickman ήταν κάθε άλλο παρά μονοδιάστατος ηθοποιός: οι πολυποίκιλες εμφανίσεις του από το ‘Truly, Madly, Deeply’ ως το ‘Die Hard’ το αποδεικνύουν περίτρανα. Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια ήταν μία συγκεκριμένη ερμηνεία του, που του είχε κλέψει την παράσταση· εκείνη του καθηγητή Snape στη σειρά ταινιών ‘Harry Potter’.

Ο ρόλος που θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει μια μυστακοφόρος καρικατούρα κακούργου, στα χέρια του Rickman μεταμορφώθηκε στον πιο πολυπρισματικό, σύνθετο και, εν τέλει, τον πιο συμπαθητικό χαρακτήρα στο σύνολο των 8 ταινιών.

Το αφιέρωμα βρίθει από spoilers, καθώς κάνουμε μια ανασκόπηση των πιο αξιοσημείωτων στιγμών του Rickman ως ο σκωπτικός καθηγητής με τα λιγδωμένα μαύρα μαλλιά.

1. Καθεμιά από τις φορές που ο Snape είπε ‘Mr Potter…’ 

Όπως παρουσιάστηκε: Σε όλες σχεδόν τις ταινίες

Ήδη από την πρώτη ταινία, ο Snape αδυνατούσε να κρύψει τη απέχθειά απέναντι στο νεαρό Harry. Στην ερμηνεία του Rickman αυτή η αντιπάθεια αποτυπωνόταν στην κλιμακούμενη τάση του να αφήνει μια -όσο το δυνατόν πιο επιμήκη- παύση μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης συλλαβής της λέξης ‘Mr’ κάθε φορά που απηύθυνε το λόγο στον Εκλεκτό.

2. Όταν αποστόμωσε την επιμελή μαθήτρια Ερμιόνη

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Prisoner of Azkaban’ 

Ο τρόπος του Rickman να εκφέρει μια προσβολή έγινε παγκοσμίως διάσημος ήδη από την ταινία ‘Robin Hood: Prince of Thieves’, όμως υπάρχει κάτι ιδιαιτέρως απολαυστικό όταν αυτές οι τέλεια διατυπωμένες αιχμές κατευθύνονται σε ένα τσούρμο ανήλικων ενθουσιωδών φωστήρων. Η αποστόμωση της Ερμιόνης – αποκαλώντας της μια ‘ανυπόφορη ξερόλα’ – κερδίζει επάξια τον τίτλο της αγαπημένης μας προσβολής.

3. ' Life isn’t fair ' ( = η ζωή δεν είναι δίκαιη )

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Order of the Phoenix’ 

Μέχρι το πέμπτο βιβλίο, ο χαρακτήρας του Snape περιγραφόταν λίγο-πολύ ως ένας σκιώδης τύπος, ένα υποχθόνιο ερπετό – ωστόσο η ερμηνεία του Rickman πρόσθεσε φως και χρώμα σε κάθε σκηνή. Αυτή η εμβληματική φράση θα μπορούσε να διατυπωθεί ωμά ή ακόμη και βάναυσα – ωστόσο σε αυτή τη σκηνή διαφαίνεται, επίσης, και ένας υπαινιγμός οίκτου. Το γεγονός ότι αυτή η υποψία είναι απολύτως αληθινή (όπως επιβεβαίωσε η ίδια η J.K. Rowling λίγες ημέρες μετά το θάνατο του ταλαντούχου ηθοποιού) κάνει τη σκηνή ακόμη πιο συγκινητική.

4. Η δολοφονία του Dumbledore 

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Half-Blood Prince’ 

Εκείνη τη χρονική στιγμή, φάνταζε απλώς συγκλονιστικό. Μολαταύτα, έχοντας αντικρίσει -έστω αστραπιαία- την ευαίσθητη πλευρά του Severus, κάπου στο βάθος ξέραμε -ή έστω ελπίζαμε- ότι δρούσε παρά τη θέλησή του όταν εκτόξευσε τη φονική κατάρα ενάντια στον άνθρωπο που τον εμπιστευόταν βαθύτερα απ' όλους, το διευθυντή του Hogwarts. Όταν έφτασε η ώρα να δούμε τη σκηνή στη μεγάλη οθόνη, γνωρίζαμε πλέον την αλήθεια· η πράξη του μπορεί να ήταν ανηλεής, αλλά υπήρχε εκείνο το "κάτι" στις εκφράσεις του προσώπου του Rickman, που μαρτυρούσε ότι στο βάθος δρούσε στο πλευρό των «αγγέλων». Είναι εξαιρετικά σπάνιο να απεικονιστεί ένας φόνος ως κάτι οδυνηρό για κάθε αναμεμιγμένο – του δολοφόνου συμπεριλαμβανομένου.

5. Η σκηνή του θανάτου του  Severus

Όπως παρουσιάστηκε: ‘Harry Potter and the Deathly Hallows Part Two’ 

Το εύρος του προσωπικού δράματος του Severus Snape αποκαλύπτεται ξεκάθαρα μόλις στην τελευταία ταινία, όταν ο θάνατός του από το χέρι του Λόρδου Voldemort οδηγεί στην οριστική, δακρύβρεχτη αποκάλυψη. Ο Rickman ερμηνεύει αυτή τη σκηνή θεσπέσια – θαρρείς και βρίσκεσαι κι εσύ ο ίδιος εκεί, καθώς ψελλίζει τις τελευταίες του λέξεις στον Harry – αλλά η σκηνή αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα με μια αναδρομή, αφότου έχουμε δει την απελπισία του Snape μετά το θάνατο της αγαπημένης του Lily Potter. Είναι η πιο δυνατή σκηνή ολόκληρης της σειράς ταινιών του Harry Potter, μια στιγμή σπαραξικάρδιου πάθους από έναν πραγματικά εξαίσιο ηθοποιό.
Αντίο Alan, θα μας λείψεις.

Πηγή: timeout.com