Κυριακή γιορτή και σχόλη

EDITORIAL

Μια πολυάσχολη εβδομάδα φτάνει σήμερα στο τέλος της...

Οι ημέρες της μπλογκο-απουσίας μου αναλώθηκαν μεταξύ εορταστικών επισκέψεων, πρώτων γενεθλίων για ένα μικρό μπιζελάκι, ουρών δημόσιων υπηρεσιών, αναγνωστικών περιπετειών κατασκοπείας ενάντια σε μυστικές συνωμοτικές ομάδες και του...Παπακαλιάτη. Αλκοόλ και νικοτίνη, ένα συνονθύλευμα κακών συνηθειών έστεψαν την πρώτη εβδομάδα αποτοξίνωσης και υγείας με το διάδημα της πλήρους και ολοκληρωτικής αποτυχίας, για να ακολουθήσει μια δεύτερη, ηπιότερη, που αναλώθηκε σε μαραθώνιους λήθαργου ένεκα πυρετού και εποχιακής γρίπης.

Μέσα σε αυτόν τον «πανικό» άντε να βρει η Λίζα χρόνο να γράψει ολόκληρο άρθρο. 

Επίλογο στη εβδομάδα μου και την τελική ανάρρωσή μου έγραψε ένα «αλκοολικό» εικοσιτετράωρο, με τις μικρές του δόσεις «αλητείας» να χρωματίζουν ολόκληρο το σαββατοκύριακο μου. Έξω κάνει ξανά κρύο, καιρός για δύο. Κι όταν λέω «δύο» εννοώ εμένα και το ποτό μου. 

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του 2016 ήταν πράγματι «Ένας άλλος κόσμος» για μένα.

Ημέρα Κυρίου

Κυριακή, η (ουσ.) /ci.ɾʝa.ˈci/ < μεταγενέστερη ελληνική Κυριακή < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου κυριακός, ως ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο (δηλ. στον Θεό). [1]

Κυριακή σήμερα. Ημέρα ξεκούρασης. Ημέρα χαλάρωσης. Οι τεμπέλικες Κυριακές είναι φτιαγμένες για μπλογκο-αναρτήσεις.

Η Κυριακή ήταν κάποτε «παραδοσιακή» ημέρα hangover και εξάντλησης, αφιερωμένες σε αραλίκι «σπιτίσιο» ή καφεδάκι χαλαρό και αθλητικά θεάματα. Η «ημέρα του ήλιου» πολύ συχνά ξεκινούσε λίγο πριν ο ήλιος εξαφανιστεί από τα ουράνια.

Τώρα πια τα Σάββατα έχουν χάσει την πανηγυρική τους αίγλη -περισσότερο ταλαιπωρία παρά διασκέδαση φαντάζει μια σαββατιάτικη έξοδος- και το μόνο ξενύχτι που έχει προηγηθεί ήταν από εορτασμούς εσωτερικού χώρου. Η καλή παρέα, βέβαια, τόπο δεν κοιτάει και η διασκέδαση ακόμη και σε σπίτια τραβάει μέχρι τα ξημερώματα. 

Οι Κυριακές παρέμειναν τεμπέλικες, ακόμη κι αν ξεκινούν κάποιες φορές αχάραγα. 

Καθώς μεγαλώνεις, καταλαβαίνεις όλο και πιο έντονα την αξία των οικογενειακών και/ή φιλικών συγκεντρώσεων. Ίσως να είναι εντονότερη η συνειδητοποίηση ότι ο χρόνος πορεύεται γοργά και η επίγνωση οδυνηρή· οι στιγμές είναι ρευστές και άπιαστες. Οι απουσίες γίνονται αδικαιολόγητες και οι λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ σε καταδιώκουν σαν Ερινύες. Η δικαιολογία του σαββατιάτικου αλκοόλ και ξενυχτιού ξεφτίζει..

Μολαταύτα, τις περισσότερες φορές το χουζούρι κερδίζει. Δεν υπάρχει θελκτικότερη Σειρήνα από το ζεστό σου κρεβάτι.

Κάποιες Κυριακές είναι σόλο: αφιερωμένες σε σένα και τη χαλάρωσή σου. Χουζουρεύεις με την ησυχία σου, πριν σηκωθείς για να προμηθεύσεις το υπνοδωμάτιό σου με τα απαραίτητα: βιβλία, περιοδικά, συγγραφικά ημερολόγια, φορητός υπολογιστής και ασύρματο δίκτυο είναι τα τέλεια συνοδευτικά για ένα απολαυστικό πρωινό στο κρεβάτι(που θα διαρκέσει, ει δυνατόν, μέχρι το βράδυ). 

Το καταπονημένο από το αλκοόλ και το ξενύχτι κορμί σου αποζητά απεγνωσμένα λαχταριστές λιχουδιές που θα το γεμίσουν ενέργεια. Ένα «βρώσιμο χάδι», από «αμαρτωλούς» υδατάνθρακες. 

Ενίοτε, η νυχτερινή κραιπάλη συνεχίζεται και Άγιο (οινό)Πνευμα γεμίζει τα ποτήρια απ' το πρωί. Αν το καλοσκεφτείς, και η Θεία Κοινωνία μαυροδάφνη είναι. Τι, όχι;

Ειρωνεία πώς -στο χριστιανικό δυτικό κόσμο- επιλέγουμε την «ημέρα Κυρίου» για να σπάσουμε όλους τους διατροφικούς κανόνες.

Τούτες οι τεμπέλικες Κυριακές γέννησαν το κίνημα του «brunch», το αμάλγαμα πρωινού και μεσημεριανού που έγινε must στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού στις αρχές του 20ου αιώνα και που δειλά-δειλά τείνει να να ενσωματωθεί και στις ελληνικές κυριακάτικες έξεις. 

Τούτο το πρωινό επιβάλλεται να είναι αργοπορημένο και πλούσιο. Οι κυριακάτικες καλημέρες επιβάλλεται να ακούγονται μεσημέρι.

Όταν η ημέρα ανάπαυσης ξεκινά νωρίς, έχεις την ευκαιρία να κακομάθεις τον εαυτό σου με ένα πρωινό ιδιαιτέρως σπέσιαλ -ζεστό και μοσχοβολιστό από το φούρνο σου. «Πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια» και στην κυριολεξία.

Έχουμε δει μαζί πολλές και ποικίλες συνταγές «μεσημεριανο-πρωινού», με όλη τους την πρωτοτυπία και τις «αμαρτωλές» τους θερμίδες. Αυγά ποσέ, αλμυρά muffins με φέτα, cupcakes κολοκύθας, βάφλες με μπανάνα και ρούμι, ρολά με νουτέλα, μπεικονο-αυγο-cupcakes... Η λίστα ατελείωτη και η μια λιχουδιά πιο ιδιαίτερη από την άλλη. 

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να γυρίσουμε στο σημείο μηδέν και τις κλασικές αξίες του ελληνικού πρωινού. Μια λιχουδιά ιδιαιτέρως δημοφιλής στους βορειοελλαδίτικους φούρνους. Ένα αρτοσκεύασμα με σουσάμι, που θεωρείται το πιο υγιεινό σνακ του αρτοπωλείου. Ένα πρωινό ιδιαιτέρως γευστικό, παρά την απλότητά του. Μια πολυτροπική νοστιμιά, καθώς προσφέρει απόλαυση τόσο αυτούσιο όσο και ως βάση για σάντουιτς. Σκέτο ή γεμιστό. Αλμυρό ή γλυκό. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει και ως την ελληνική βερσιόν του νεοϋορκέζικου bagel. Ο λόγος, φυσικά, για το κουλούρι Θεσσαλονίκης.

Back to basics, λοιπόν.

Κουλούρι Θεσσαλονίκης

Πηγή: akispetretzikis.com

Συστατικά 

150 γρ. αλεύρι σκληρό 

350 γρ. αλεύρι γ.ο.χ. 

7 ½ γρ. αλάτι 

35 γρ. ζάχαρη 

275-300 γρ. νερό σε θερμοκρασία δωματίου 

2 φακελάκια ξερή μαγιά 

Για την επικάλυψη 

σουσάμι 

2 κ.σ. ζάχαρη 

500 γρ. χλιαρό νερό 

Μέθοδος Εκτέλεσης 

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς. 

Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το νερό με τη μαγιά και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι μέχρι να διαλυθεί η μαγιά. Αφήνουμε για 5-6 λεπτά να φουσκώσει η μαγιά. Προσθέτουμε στον κάδο όλα τα υπόλοιπα υλικά για τη ζύμη (το αλεύρι σκληρό, το αλεύρι γ.ο.χ., τη ζάχαρη και το αλάτι) και τα χτυπάμε με τον γάντζο σε μέτρια προς δυνατή για 7-8 λεπτά ταχύτητα μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη, ελαστική και εύκολη στο δούλεμά της. Η ζύμη θα ξεκινάει να ξεκολλάει από τον πάτο. Λαδώνουμε τα τοιχώματα ενός μπολ και μεταφέρουμε την ζύμη να ξεκουραστεί εκεί μέσα σκεπάζοντάς το με μια μεμβράνη για 30’- 1 ½ ώρα μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος της. 

Γεμίζουμε ένα μπολ με το νερό (500γρ.) και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη, και ένα άλλο μπολ με το σουσάμι. Λαδώνουμε τον πάγκο εργασίας μας, βάζουμε την ζύμη και κόβουμε σε κομμάτια βάρους 80 γρ (10 τεμ). 

Σχηματίζουμε με τα κομμάτια ζύμης μπαλάκια. Το κάθε μπαλάκι το πλάθουμε με τα χέρια μας σαν λουκάνικο και ενώνουμε τις 2 άκρες για να σχηματίσουμε το κουλούρι μας. Προσέχουμε όλα τα κουλούρια να έχουνε την ίδια διάμετρο. Βουτάμε το κάθε κουλούρι μέσα στο νερό και αμέσως μετά στο μπολ με το σουσάμι. 

Τοποθετούμε σε ταψιά (35Χ40) που έχουμε στρώσει με λαδόκολλα και ψήνουμε για 15-20 λεπτά περίπου μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα. 

Tips 

✓ Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλεύρι ολικής άλεσης. 

✓ Μπορείτε να φτιάξετε κουλούρια γεμιστά, πχ με φέτα. 

✓ Εκτός από σουσάμι, για την επικάλυψη του κουλουριού μπορείτε να χρησιμοποιήσετε      νιφάδες βρώμης, παπαρουνόσπορο, ηλιόσπορο και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σας.