Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Η Χρονιά Που -Ακόμη Δεν- Πέρασε

→ τα highlights  της φετινής χρονιάς←
Το καλοκαίρι τέλειωσε και μαζί με το Σεπτέμβρη ήρθε ο καιρός για την ανάρτηση που τείνει να γίνει παράδοση στο ιστολόγιο μου: το φθινοπωρινό μου απολογισμό. Αρχικά είχα αποφασίσει ο απολογισμός αυτός -όπως και πέρσι- να περιλαμβάνει μονάχα το φετινό καλοκαίρι.. Καθώς, ωστόσο, η φετινή χρονιά είχε πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές -μεταξύ των οποίων και κάποιες πρωτιές που θα είναι για πάντα μοναδικές- αποφάσισα να διευρύνω το χρονικό πλαίσιο του φθινοπωρινού μου απολογισμού. Να γίνει αυτή η ανάρτηση ο πρόωρος επίλογος επίλογος της φετινής χρονιάς και να κάνω μια νέα αρχή το Σεπτέμβριο, συντονισμένη ακόμη με το ακαδημαϊκό έτος και έτοιμη για αλλαγές στη ζωή μου.

Είδα: Ασπρόμαυρες -και όχι μόνο- ταινίες με την Audrey Hepburn.

Άκουσα: Το μωρό της κολλητής μου να λέει "μπαμπά" (περιμένουμε εναγωνίως να πει και "μαμά").

Τραγούδησα: Καθόλη τη διάρκεια της ταινίας "Funny Girl".



Χόρεψα: Μέχρι το ξημέρωμα στο γάμο της κολλητής μου.

Ζωγράφισα: Χαμογελαστές φατσούλες σε κίτρινα post-it.

Διάβασα: 30 βιβλία και συνεχίζωωωω (συμπεριλαμβανομένου και του πολυαγαπημένου μου The Great Gatsby -αυτή τη φορά στα αγγλικά).


 
Έγραψα: Λιγότερο από άλλες χρονιές. Αλλά έγραψα.

Είπα: "Τα ποτήρια για τη δεξίωση τα πήραμε;" Δεν τα είχαμε πάρει.  
(Fun fact: Λόγω των ποτηριών παραλίγο να φτάσουμε στην εκκλησία μετά από τη νύφη)

Γέλασα: Με ευτράπελες στιγμές την ημέρα του γάμου της κολλητής μου. Και με κάποιες -πολύ- συγκεκριμένες φωτογραφίες σε κορνίζες καρδιές.

Εκνευρίστηκα: Με τους κομπλεξικούς κατοίκους της πόλης μου (5 ημέρες Cosmopolis, 360 Σκατόπολη).

Έκλαψα: Από χαρά στο γάμο της κολλητής μου.

Συγκινήθηκα: Όταν πήρα πρώτη φορά αγκαλιά το μωρό της κολλητής μου.

Ταυτίστηκα: Σε πολλά πράγματα με τη Robin Scherbatsky (κυρίως στη σκηνή από την οποία προέρχεται το παραπάνω gif).

Έγινα: Θεία χωρίς δεσμούς αίματος.


Συζήτησα: Για εκλογές. Συνέχεια (ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και...Error 404 File Not Found).

Θυμήθηκα: Νεανικές τρέλες που έχουμε κάνει με την κολλητή μου.

Διηγήθηκα: Μια πολύ συγκεκριμένη νεανική μας τρέλα, που περιελάμβανε βότκα, τσάι ροδάκινο και γλυκό του κουταλιού σύκου (no comment).

Ερωτεύτηκα: Ένα μπλουζάκι που έκανε -άκουσον, άκουσον!- 69€ (ακόμη το κλαίω).

Ονειρεύτηκα: Τη στιγμή που θα φύγω από αυτόν τον τόπο (κοντοζυγώνει, θέλω να πιστεύω).

Φαντάστηκα: Νέες λεπτομέρειες για τους μαγικούς κόσμους της ιστορίας που όλο γράφω και ποτέ δεν τελειώνει.

Σχεδίασα: Βήματα για μια νέα αρχή στη ζωή μου.

Αποφάσισα: Να κάνω διατροφή. Και την τήρησα. Και το αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Ταξίδεψα: Σε όλους τους γιατρούς Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Σχεδόν.

Συνάντησα: Το "ποντίκι" μου, μετά από δύο ολόκληρα χρόνια.

Γνώρισα: Καλεσμένους στο γάμο από χώρες του εξωτερικού (Γερμανούς και Ελβετούς, για την ακρίβεια).

Κόλλησα: Με την ξένη σειρά How I Met Your Mother.

Μαγείρεψα: Σπιτικές λαγάνες την Καθαρά Δευτέρα (χρόνια ολόκληρα να περάσουν, εγώ ακόμη θα καμαρώνω τις λαγάνες του Άκη).

Έφαγα: Μπάμιες. Η πείνα κάνει θαύματα.

Ήπια: Το πολυαγαπημένο cocktail "Zombie's eyes".

Έπαιξα: Με το μπιζελάκι μας.

Έψαξα: Εναγωνίως για τυχόν σωσμένα αρχεία μου (από εκείνα που χάθηκαν άδοξα όταν κράσαρε ο σκληρός μου δίσκος).

Αγόρασα: Ένα βουνό πράγματα για το γάμο της κολλητής μου (ρούχα, κοσμήματα, δώρα...).

Πειραματίστηκα: Με light εκδοχές των αγαπημένων μου φαγητών.

Έμαθα: Να αλλάζω χαρτί στην ταμειακή μηχανή.

Είδα με άλλο μάτι: Τα ψυχοφάρμακα. #JustKidding

Κάτι που δεν περίμενα να κάνω: Το πήρα -επιτέλους!- απόφαση να κουρέψω τα μαλλιά μου καρέ.



Και κάπως έτσι αποχαιρετώ το καλοκαίρι, έτοιμη για μια νέα αρχή...

 
Καλό φθινόπωρο!

3 σχόλια:

  1. Έλα ρε συυ! Πανέμορφες αναμνήσεις!!! <3

    (Καλά τις φωτογραφίες-καρδούλες χαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχα )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχχχχ αυτές οι καρδιές, έγιναν ανέκδοτο πανελληνίως χαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

      Διαγραφή
    2. Χαχαχχαχαχααχαχαχαχααχαχαχαχαχααχαχαχα <3

      Διαγραφή