Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

These wounds won't seem to heal...

9 Μαρτίου 2005 

10


Κοιμήθηκες, κι έσβησαν τ' αστέρια πάνω σου...

Μ' άγγιξες από μακριά κι ύστερα έφυγες.
Στο μακρύ σου ταξίδι δεν είχε χώρο για δυο
κι έμεινα μόνη μου εδώ.

Άραγε εκεί που είσαι, να 'σαι καλά;
Να 'σαι κοντά ή μίλια μακριά;

Είναι στιγμές που ακόμη νιώθω εκείνο το απόμακρο χάδι
-σαν από άλλο κόσμο, ονειρικό-
το γεμάτο φροντίδα βλέμμα σου με συντροφεύει ακόμη.

Μπορεί και να 'ναι ψέμα, μια φενάκη που δημιούργησα για μένα,
μέσα σ' αυτή να κρυφτώ, με φρούδες ελπίδες να παρηγορηθώ.

Κι ύστερα είναι κάτι όνειρα, που σ' έχω ακόμη, που είσαι πάλι εδώ.
Μα αυτή η σύντομη στιγμή ευτυχίας πονά περισσότερο
γιατί γρήγορα καταλαβαίνω πως όταν ανοίξω τα μάτια θα είμαι μόνη ξανά.
Τότε ξυπνώ με μάτια δακρυσμένα.

Είμαι αρκετά μεγάλη πλέον για να καταλαβαίνω κάποια πράγματα
και να νιώθω ευγνωμοσύνη που έφυγες ανώδυνα.
Έτσι απλά και γρήγορα, σαν κάποιος να έκλεισε απαλά το διακόπτη της καρδιάς σου.

Παρόλο που ήσουν σε τροχαίο, έφυγες τόσο φυσικά,
δίχως να πάρεις μαζί τη βία του δυστυχήματος.

Μοναδικό του απομεινάρι πάνω σου, μια τρομαγμένη έκφραση στο πρόσωπο,
που πρώτη πρόσεξα εγώ την τραγική εκείνη μέρα.
Δεν το θυμάμαι πλέον, χάθηκε κι αυτό στη δίνη εκείνης της θολούρας...

Ειλικρινά, είμαι ευγνώμων που δεν πόνεσες, κι ας έγινε τόσο νωρίς.
Καλύτερα έτσι, αβασάνιστα, παρά να σε βλέπω να λιώνεις σαν το κερί.

Μα είμαι το εγγόνι σου, και του λείπει η γιαγιά του,
το στήριγμα του στον άκαρδο τούτο κόσμο.

Γιατί με ανάγκασες να πετάξω τις βοηθητικές ρόδες τόσο νωρίς;
Έπεσα.
Κι ήταν δύσκολο να σηκωθώ ξανά.
Κι όσο ήμουν πεσμένη, με πόνεσαν πολλοί γιαγιά.
Κι εσύ δεν ήσουν εδώ, να κοροϊδέψεις τα δάκρυα μου για να με κάνεις να γελάσω.
Πάντα χαμογελούσα μ' εκείνο το τραγούδι...

"Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις.
Το δάκρυ σαν διαμάντι αργοκυλάει.
Αγάπη μου, τι όμορφα που κλαις.
Ακόμα λίγο κλάψε και σου πάει."

Τα συνήθισα τα τραύματα. Δεν με αγγίζουν πια.
Ασ' τους να χτυπάνε.
Sticks and stones...
Άλλα είναι εκείνα που πονάνε... 
Τη βλέπεις αυτή την ουλή;
Είναι η απουσία σου.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η πληγή αυτή δε θα κλείσει.

Το χειρότερο είναι ότι αρχίζω και ξεχνάω.
Πώς περπατούσες, πώς μου μιλούσες, πώς κοιτούσες τον κόσμο γύρω σου.
Τα μικρά, τα καθημερινά, εκείνα που μ' έκαναν να σ' αγαπώ.
Γλιστράνε οι μνήμες μέσα από τα χέρια μου.
Θολώνει η μορφή σου.
Σύντομα θα είσαι στο μυαλό μου μόνο η εικόνα της φωτογραφίας.
Πρέπει να σκεφτώ. Πρέπει να θυμηθώ. Πρέπει...
Δεν μπορώ να σε χάσω ολοκληρωτικά.

Δέκα χρόνια είναι πολύς καιρός...
Σχεδόν μισή ζωή.

Έφυγες πριν ζήσουμε τα σπουδαιότερα.
Στερηθήκαμε σημαντικές στιγμές.
Ήταν νωρίς ακόμη.

Μα δεν σταματά ο χρόνος, ούτε η ζωή.
Δε θα σταματήσει ποτέ να αυξάνεται εκείνος ο καταραμένος αριθμός.
Πέντε, δέκα, δεκαπέντε... 
Ώσπου κάποια στιγμή, 
σύντομα, 
...είκοσι, εικοσιπέντε, τριάντα...
θα μετράω περισσότερα χρόνια μακριά σου
απ' όσα έζησα μαζί σου.
...τριανταπέντε, σαράντα, σαρανταπέντε...

Φτου και βγαίνω.

Μα η αγάπη μου δεν έσβησε ποτέ.
Ίσα-ίσα, φούντωσε ακόμη περισσότερο.
Ο άνεμος  της νοσταλγίας την αναζωπυρώνει συνεχώς.

Θα σ' αγαπώ παντοτινά.


Hush now don't cry
Wipe away the teardrop from your eye
You're lying safe in bed
It was all a bad dream
Spinning in your head
Your mind tricked you to feel the pain
Of someone close to you leaving the game of life
So here it is, another chance
Wide awake you face the day

Your dream is over, or has it just begun?

9 σχόλια:

  1. Γλυκό μου Λιζάκι πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ!
    Εύχομαι οι αναμνήσεις της γιαγιάς σου να μη σβήσουν ποτέ από τη μνήμη σου!
    Να τη θυμάσαι πάντα και να είσαι ευτυχισμένη Λίζα μου <3

    Πραγματικά με συγκίνησες με αυτή την ανάρτηση! Εύχομαι κουράγιο και δύναμη! Ξέρω πως τα χρειάζεσαι ιδιαίτερα αυτές τις μέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά γλυκιά μου <3

      Διαγραφή
    2. <3 <3 <3 Μη το βάλεις ποτέ κάτω!

      Διαγραφή
    3. Τουλάχιστον, έχω ανθρώπους -λίγους και εκλεκτούς- που με λίγες μόνο λέξεις μου δίνουν δύναμη..πλέον, μετά απ' όσες εξομολογήσεις έχουμε μοιραστεί, θεωρώ κι εσένα έναν απ' αυτούς τους ανθρώπους <3

      Διαγραφή
    4. Ααχ βρε Λιζάκι! <3
      Δεν σταματάς ποτέ να με συγκινείς!!!!
      Ξέρεις πως και εγώ για εσένα το ίδιο αισθάνομαι! Μέσα από το blog έχεις γνωρίσει τόσες σκοτεινές γωνιές του μυαλού μου που σε αισθάνομαι δικό μου άνθρωπο και τόσο κοντινό!

      <3

      Διαγραφή
    5. <3 <3 <3

      *ώρες-ώρες σκέφτομαι πόσο "αστείο" είναι ότι γνωριστήκαμε διαδικτυακά χάρη στο ΣΠΝ και ότι πλέον έχουμε έρθει τόσο κοντά λες και κάνουμε παρέα χρόνια*

      Διαγραφή
    6. You could say it's.........Supernatural! χαχαχαχα <3

      Διαγραφή