Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Ιστορίες τρόμου

'Mini Halloween', το αποψινό μας αφιέρωμα. 
Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο διασκεδάζει αυτή την Παρασκευή, 13η του μηνός, με μικρές ιστορίες "τρόμου".

Ντύνω το ιστολόγιο και τη φωνή μου μ' ένα σκοτεινό πέπλο ποεϊκού μυστηρίου και προχωρώ το αφιέρωμα ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύω ανάμεσα στα τερατο-quiz και μερικές "τρομακτικές ιστορίες" που θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν τις τρίχες του αυχένα σας να σηκωθούν. Σαν το κοράκι του ποιήματος του Πόε, χτυπούν κι αυτές επίμονα τις οθόνες σας...
Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Φανταστείτε μια -βγαλμένη από film noir- μαυροντυμένη γυναικεία φιγούρα, μ' ένα μαύρο καπέλο. Μια femme fatale. Θα είμαι καλύτερη στη δουλειά μου αν με βλέπετε έτσι. Κάτω απ' τη σκιά του καπέλου μου, σας κοιτώ με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Σας περικυκλώνει ο καπνός του τσιγάρου μου. Μη νιώθετε άβολα, είναι όλα μέρος του show. Στα κόκκινα χείλη μου, ένα αδιόρατο μειδίαμα. Αυτό ίσως θα έπρεπε να σας τρομάζει. Θα προσπαθήσω να σταθώ καλός αφηγητής. Θα σας κάνω και να γελάτε πού και πού. Ή να ακούτε μακάβρια γέλια από το πουθενά.

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.


Το φόρεμα της Πελαγίας
Σε ένα χωριό έξω από το Ηράκλειο, υπήρχε ένας βοσκός, ο οποίος είχε την στάνη του σε ένα ύψωμα, περίπου μισή ώρα από το χωριό, όπου και κατέβαινε 1 με 2 φορές την εβδομάδα, για να δει την οικογένειά του και να πάρει φαγητό. Σε μία από αυτές τις βόλτες στο χωρίο, που έτυχε να είναι και μια γιορτή Αγίου, βλέπει μια νεαρή κοπέλα να κάθεται έξω από το σπίτι της και να ράβει.- Πελαγία, τι ράβεις εκεί?
- Ράβω ένα φουστάνι για να το φορέσω την επόμενη εβδομάδα, που είναι η γιορτή του Αγίου…….., και όπως ξέρετε έχουμε πανηγύρι στο χωριό.
– Ναι, αλλά σήμερα είναι πάλι γιορτή και δεν κάνει να ράβεις!!
– Τι να κάνω, δεν προλαβαίνω να το τελειώσω!Τελειώνει λοιπόν αυτός ο διάλογος, και αργότερα το απόγευμα ο βοσκός αναχώρησε για την στάνη του. Το βράδυ της παραμονή της γιορτής, που θα γίνονταν και το πανηγύρι, όπως καθόταν βλέπει να πλησιάζουν διαβόλοι χορεύοντας και τραγουδώντας. Ο βοσκός τους είχε ξαναδεί και δεν φοβόταν αλλά παραξενεύτηκε γιατί με τους διαβόλους είχε έρθει και ένας μεγαλύτερος, ο Αρχιδιάβολος όπως τον φώναζαν οι υπόλοιποι, και τον φώναξε να χορέψουν μαζί. Ο βοσκός, που ήταν μερακλής πήγε και άρχισε να λέει μαντινάδες και να χορεύει μαζί τους, ώσπου κάποια στιγμή βλέπει μια «διαβόλισσα» και φορούσε το φόρεμα της Πελαγίας. Πηγαίνει τότε σιγά-σιγά και κόβει με το σουγιαδάκι του ένα μικρό κομμάτι από το στρίφωμα του φορέματος.Την επόμενη μέρα, κατέβηκε στο χωριό, και πήγε με την οικογένεια του στο πανηγύρι, όπου βλέπει την Πελαγία με το φόρεμα να χορεύει και να τραγουδάει. Αφού πέρασε η βραδιά, και τελείωσε ο χορός, πίανει ο βοσκός την Πελαγία και τις λέει:- Πελαγία, το φόρεμα σου το φορούσε μια δαιμόνισσα εχθές το βράδυ στο χορό που κάμανε οι δαιμόνοι επάνω στο ύψωμα!!!- Αποκλείεται μπάρμπαΖαχάρη. Το φόρεμα το είχα φυλαμένο μέσα στην κασέλα μου, στο δωμάτιο μου.- Το φορούσε σου λέω! Και έχω και απόδειξη, γιατί όπως χόρευε πήγα σιγά-σιγά από πίσω της και έκοψα ένα κομματάκι από το στρίφωμα!!!
Τότε, η Πέλαγία κοίταξε στο πίσω μέρος του και είδε να λείπει το κομμάτι από το φουστάνι…και ο βοσκός το έβγαλε από την τσέπη του και της το έδειξε!
Πηγή: legendsofthenight.wordpress.com 

2 σχόλια:

  1. Χαχαχαχα....Αυτές οι ιστορίες μου θυμίζουν σκοτεινά δωμάτια που μαζευόμασταν, κλείναμε τα φώτα και φωτίζαμε το κεφάλι μας με έναν φακό χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή