Σίγουρα φέτος το καλοκαίρι η δουλειά και η κούραση δεν ήταν καθόλου ευνοϊκές για τις "ιστολογικές" μου αναζητήσεις στη μπλογκο-σφαιρα.. Είμαι, ωστόσο, πάντα εδώ -έστω και ασυνεπής. Το γράψιμο στο μπλογκ μου φαντάζει σαν ένα τεράστιο κομμάτι που λείπει από την καθημερινότητα μου. Είχα συνηθίσει να αφιερώνω κάθε μέρα χρόνο σε αυτό το τόσο αγαπημένο μου εγχείρημα...
Όλη η κούραση, όμως, και το καλοκαίρι που δεν έζησα -μαζί με το αυριανό μεσημέρι του Δεκαπενταύγουστου που θα δουλεύω- άξιζαν για μέντα τα πάντα. Σε λίγες εβδομάδες αυτή η εμπειρία τελειώνει -μαζί με την καλοκαιρινή σεζόν- αφήνοντας μου ήδη μια γλυκόπικρη αίσθηση. Τολμώ να πω ότι το απόλαυσα. Ότι θα μου λείψει αυτή η καθημερινότητα. Ότι θα μου λείψουν ακόμη και οι στιγμές εκνευρισμού(δεν ήταν και λίγες!).
Αυτά προς το παρόν. Θα γράψω απόψε ό,τι προλάβω και όσο πιο σύντομα μπορώ θα επιστρέψω πάλι.
Hasta la vista, babies!
Χαίρομαι που αν και με δουλειά έχεις ευχάριστες αναμνήσεις από το καλοκαίρι, όσο και αν δεν είχες δικό σου χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά, ανυπομονώ για τις αναρτήσεις σου <3
Δεν έχω παράπονο, ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία -κι ας έφτασα πολλές φορές στα πρόθυρα φόνου! χαχαχαχα
Διαγραφή