LIEBSTER BLOG AWARD

Πριν από λίγο καιρό, μια συγκινητική τελετή απονομής βραβείων έλαβε χώρα στη μπλογκόσφαιρα. Σεμνά και ταπεινά, φόρεσα τις καλές μου πιτζάμες(εκείνες με τα κουνελάκια, ξέρετε) και ανέβηκα στη σκηνή να παραλάβω το δικό μου «precious»(ρίχνοντας και μία θεαματική τούμπα στο φινάλε, στυλ Τζένιφερ Λώρενς της Κολοπετεινίτσας). Αφού ευχαρίστησα μάνα, μάνατζερ και το μπατζανάκη της τριτοξαδέρφης της συνυφάδας της γιαγιάς μου, συνειδητοποίησα ότι η βράβευση δεν είχε έρθει χωρίς τις υποχρεώσεις της. Η μεγάλη δύναμη απαιτεί και μεγάλη υπευθυνότητα, όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο θείος του Spiderman. Αλλά η Λίζα είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο.

Κάπως έτσι, πέρασε ένας μήνας χαζεύοντας τον μπλογκο-τοίχο μου, τον οποίο πλέον κοσμούσε ένα νέο βραβειάκι, χρώματος βεραμάν παρακαλώ. Ως γνωστόν, το procrastinating είναι μία έννοια διόλου άγνωστη στο παρόν ιστολόγιο(ο νοών...νοείτω). Με λίγα λόγια, η συνοδευτική ανάρτηση έμεινε στο πρόχειρο του μπλόγκερ για πολύ περισσότερο καιρό απ' ότι θα έπρεπε.

Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, λοιπόν, αγαπημένοι μπλογκόφιλοι(και μπλογκοεχθροί), παραλαμβάνω με μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση το βραβείο Liebster Award, που είχε την ευγενή καλοσύνη να μου απονείμει η αγαπημένη πεταλούδα της μπλογκόσφαιρας, BUTTERFLY.

Η διαδικασία απλή, 10 ερωτησούλες να απαντηθούν και 10 μπλογκ να προταθούν για να παραλάβουν με τη σειρά τους το βραβείο, με μοναδικό όρο να έχουν κάτω από 200 οπαδούς.

Ας ξεκινήσουμε με τις ερωτήσεις:

1. Εχετε σκεφτει ποτε να αλλαξετε το ονομα του μπλογκ σας;

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά πάντοτε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αυτό το όνομα είναι απόλυτα συνυφασμένο πλέον με το μπλογκ μου και δε μπορώ εγώ, μετά από 6 χρόνια, να του «κλέψω» την ταυτότητά του. Ξεσπάω αντ' αυτού, τις δημιουργικές μου «κρίσεις» στο φόντο και το header του μπλογκ μου, για να μη βαριέμαι.

2.Ποσο εχει αλλαξει η καθε σας μερα απο την πρωτη φορα που πατησατε το πληκτρο Δημοσιευση;
Η καθημερινότητα μου έχει αλλάξει ριζικά από τη μέρα που πάτησα «Δημοσίευση» για πρώτη φορά. Ακόμη κι όταν λείπω από τη μπλογκόσφαιρα, στην πραγματικότητα δεν είμαι ποτέ «απών». Κάθε μέρα βρίσκω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι το τάδε πρέπει να δημοσιευτεί στο μπλογκ μου ή το δείνα πρέπει να γίνει άρθρο και να ταξιδέψει στη μπλογκόσφαιρα. Το μυαλό μου σκέφτεται συνεχώς τι αφιερώματα θα ακολουθήσουν και με ποιο τρόπο θα ανακοινώσω κάτι στη μπλογκόσφαιρα. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα teaser με απασχόλησαν περισσότερο και από το ίδιο το άρθρο που δημοσιεύτηκε εν τέλει.
Το μπλογκ μου είναι η ψυχοθεραπεία μου και ο μικρός μου Παράδεισος. Ξέρω πάντοτε ότι αρκεί να μπω στο ιστολόγιο μου και να γράψω ή να χαζέψω παλιές αναρτήσεις και αυτό μου αρκεί για να φτιάξει τη μέρα μου. Παράλληλα, μέσα σε αυτό το μικρό κομμάτι μπλογκόσφαιρας που έτυχε να μοιραστώ με άλλους μπλογκερς, γνώρισα μερικά άτομα, τα οποία τα θεωρώ πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μου κι ένα τους σχόλιο μπορεί να με κάνει να χαμογελάσω ακόμη και τις πιο σκοτεινές μου μέρες. Ένα από τα άτομα που πάντοτε μου αφήνουν όμορφα σχόλια είναι, βέβαια, και η αγαπημένη BUTTERFLY, που μου απένειμε αυτό το βραβειάκι.

3. Οταν δεν εχετε εμπνευση, που καταφευγετε για να τη βρειτε και να αλλαξει η διαθεση σας;
Δε συνηθίζω να εκβιάζω την έμπνευσή μου. Αν είναι να 'ρθει θε να 'ρθει. Αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει. Αν μετέτρεπα το μπλογκ μου σε υποχρέωση, θα έχανε όλως διόλου το στοιχείο της ευχαρίστησης. Άλλωστε, έχω πάντοτε ένα απόθεμα αδημοσίευτων άρθρων και άρθρων ή εικόνων που θέλω να μοιραστώ με τη μπλογκόσφαιρα, ώστε ακόμη κι αν δεν έχω κάτι να γράψω, έχω πάντοτε κάτι να πω.

4. Εχετε σκεφτει να ασχοληθειτε επαγγελματικα με το μπλογκινγκ;
Όπως έγραψα και στην προηγούμενη ερώτηση, αν μετέτρεπα το μπλογκ μου σε υποχρέωση, θα έχανα και την ευχαρίστηση της όλης εμπειρίας. Το να γράφω λέξεις απλώς για να γράφω, δεν με τραβάει. Τα άρθρα μου είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Για ποιο λόγο να αμαυρώσω το μικρό μου Παράδεισο με ανούσιες αναρτήσεις; 
Επιπλέον, το promotion που απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα είναι πιο κουραστικό και από τη συγγραφή δίχως έμπνευση. Τα σχόλια που αφήνω στα ιστολόγια που παρακολουθώ(αλλά και εκείνα που σκέφτομαι, αλλά δεν προλαβαίνω να γράψω) τα γράφω όλα με πολλή αγάπη και η προοπτική να βομβαρδίζω τους άλλους με σχόλια διαφημιστικού περιεχομένου μου είναι τουλάχιστον απεχθής.

5. Ποια ειναι η γνωμη σας για τους Ελληνες μπλογκερς σε σχεση με τους ξενους;
Δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη, καθώς το περιεχόμενο των αναρτήσεων που διαβάζω διαφέρει ανάλογα με την εθνικότητα και το μέσο δημοσίευσης. Συνεπώς δε μπορώ να συγκρίνω ανόμοια πράγματα.
Θα έλεγα ότι μάλλον συντονίζω τα αναγνώσματα μου, ανάλογα με το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνονται και οι δικές μου αναρτήσεις. Στον blogger του Google παρακολουθώ ελληνικά ιστολόγια, τα οποία μοιάζουν με μια μικρή γειτονιά καλλιτεχνών, από την άλλη στο Tumblr παρακολουθώ ως επί το πλείστον ξένα μπλογκς και συναναστρέφομαι με ανθρώπους που μοιράζονται τις «nerdy εμμονές» μου. 

6. Ποσο γεματη ειναι η μερα σας; Τι κανετε στον ελευθερο χρονο σας;

Αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα, και κυρίως από την ψυχολογική μου κατάσταση. Μπορεί να περάσω μία μέρα ασφυκτικά γεμάτη με υποχρεώσεις και/ή δημιουργικές ασχολίες και ξαφνικά να φτάσω στο άλλο άκρο, της απόλυτης απραξίας. Γενικότερα, όσο χειρότερη είναι η διάθεσή μου, τόσο λιγοστεύει και η όρεξη μου για οποιαδήποτε ασχολία.

7.Σε ενα ονειρο που θα ταξιδευατε; Σε ποια χωρα θα ησασταν και τι θα θελατε να κανετε;

Θα απαντήσω με το απόλυτο κλισέ: θα ταξίδευα παντού. Όνειρό μου είναι να γυρίσω ολόκληρο τον κόσμο, απ' άκρη σ' άκρη, και να γνωρίσω την κουλτούρα των ανθρώπων που θα συναντήσω στα ταξίδια μου. Να επισκεφτώ κάθε αξιοθέατο, κάθε μνημείο, κάθε θαύμα της φύσης. Το έχω δηλώσει, άλλωστε, πολλές φορές ότι αν τα ταξίδια ήταν δωρεάν, δε θα με έβλεπαν ποτέ στην ιδιαίτερη πατρίδα μου.

8. Το ποτηρι το βλεπετε μισοαδειο η μισογεματο;

Να πω τη μαύρη μου αλήθεια, αυτό το φιλοσοφικό ερώτημα το έβρισκα πάντοτε ανούσιο.

9. Διαλεξτε: Ελληνικη, Μεξικανικη η Ασιατικη κουζινα;

Σαφώς, η ελληνική είναι η κουζίνα της καθημερινότητάς μου, αλλά δε μπορώ να επιλέξω μία αγαπημένη. Γενικότερα, μου αρέσει να έχω ποικιλία στο φαγητό μου. Αγαπώ τις διεθνείς κουζίνες, δίχως αμφιβολία, και μαγειρεύω (επιτυχώς, θέλω να πιστεύω) μια ευρεία γκάμα ξένων πιάτων. 

10. Αγαπημενο στυλ διακοσμησης;

Αγαπώ ιδιαίτερα τη διακόσμηση, αλλά δε μπορώ να επιλέξω ένα μόνο είδος. Ίσως να μου ήταν ευκολότερο να επιλέξω αγαπημένο είδος διακόσμησης ανά δωμάτιο και «είδος σπιτιού»(πχ φοιτητικό, εξοχικό κ.ο.κ.). Αντιπροσωπευτικό δείγμα των προτιμήσεών μου ήταν, θα έλεγα, το φοιτητικό μου σπίτι, με τη ρομαντική κρεβατοκάμαρα με λιλά τοίχους και λευκό κρεβάτι με ουρανό, από τη μία, και το μοντέρνο σαλόνι με τη γιγαντοαφίσα της Νέας Υόρκης αντί για ταπετσαρία και τραπέζι-μπαρ με ψηλά σκαμπό αντί για τραπεζαρία, από την άλλη.

Έφτασε η ώρα για το δεύτερο κομμάτι και το δυσκολότερο, να προτείνω 10 μπλογκ με λιγότερους από 200 αναγνώστες! Καλώς ή κακώς(καλώς, θα έλεγα, γιατί χαίρομαι πολύ για αυτούς), τα μπλογκ που παρακολουθώ ή ξεπερνούν το όριο αναγνωστών(είναι δημοφιλή τα παιδιά, τι να κάνουμε;) ή έχουν εγκαταλειφθεί από τους συντάκτες τους εδώ και καιρό. Γι' αυτό το λόγο επέλεξα να απονείμω το Liebster Blog Award σε ένα ξεχωριστό και πολύ αγαπημένο μου μπλογκ, στις αναρτήσεις του οποίου έχω αφιερώσει ώρες ολόκληρες:

Fallen Angels

Και σας ζητώ συγγνώμη αν έκανα λάθος και λανθασμένα μέτρησα κάποιο μπλογκ στους άνω των 200 αναγνωστών.

Γλυκιά μου πεταλούδα, 

σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το ανοιξιάτικο δώρο σου!