Μίλα μου για brunch

Μίνι muffins με φέτα και πιπεριά και κρέμα γάλακτος
(argiro.gr)

Υλικά 

250 γραμμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ

1 ψητή κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης πολύ ψιλοκομμένη

1 κ.γλ. αλάτι (κοφτή)

2 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό

160 ml κρέμα γάλακτος light

125 γραμμ. βούτυρο (1 μπαστούνι) λιωμένο και χλιαρό

1 αυγό

100 γραμμ. φέτα σε τρίμματα

Φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση

1. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 C. Θα χρησιμοποιήσουμε 30 μίνι θήκες για muffins. Στεγνώνουμε με απορροφητικό χαρτί την πιπεριά και την ψιλοκόβουμε. Κοσκινίζουμε σε μπολ το αλεύρι και μπέικιν πάουντερ. Προσθέτουμε την πιπεριά, το αλάτι και το μαϊντανό. Σε άλλο μπολ βάζουμε την κρέμα γάλακτος light, το βούτυρο και το αυγό και τα χτυπάμε με σύρμα ή πιρούνι, να ενωθούν.

2. Κάνουμε μια λακκούβα στο μπολ με τα στερεά υλικά (αλεύρι κ.λπ.), προωθούμε τα υγρά υλικά και προσθέτουμε τα στερεά. Απαλά με κουτάλι διπλώνουμε το μείγμα. Δεν δουλεύουμε, ανακατεύουμε πολύ το μείγμα, ίσα να ενωθούν τα υλικά.

3. Γεμίζουμε τις θήκες μέχρι τη μέση, προσθέτουμε φέτα και καλύπτουμε με το υπόλοιπο μείγμα. Ψήνουμε για 12΄-15΄, μέχρι να βγαίνει στεγνή η λάμα του μαχαιριού.

Χρόνος Προετοιμασίας: 20 λεπτά

Χρόνος Ψησίματος: 15 λεπτά

Καλη...νύχτωσε

Ξεκίνησα να δημοσιεύσω χθες μια νυχτερινή ανάρτηση για καλημέρα -πείτε το πρωτοτυπία, πείτε το "είναι τα ζώα μου αργά", πείτε το νοσταλγία, πείτε το ποζεριά, πείτε το βίτσιο, πείτε το αρχή γεροντικής άνοιας, πείτε το τέλος πάντων όπως προτιμάτε εσείς- μα πάνω που έγραψα τον τίτλο-για-όσκαρ-και-νόμπελ-μαζί-πρωτοτυπίας προέκυψε μια εκκρεμότητα -την οποία επιτέλεσα με εκείνο το είδος ταχύτητας γνωστής και ως "χασομέρης"- απ' όπου ξεμπέρδεψα -(κ)όλως τυχαίως- λίγο πριν πέσω για ύπνο -ας όψεται το πρωινό ξύπνημα.
Για να μην σας τα πολυλογώ, εν τέλει η ανάρτηση παρεπέμφθη στις ελληνικές καλένδες -τις γνωστές.

Καθώς προέβλεπε το καταστατικό της υπεύθυνης blogger, προηγήθηκαν μερικά "γκοντεμιτ" και μια δόση "ωνασουγαμήσω" μέχρι να αποφασίσω -μετά από ώριμη σκέψη και έκτακτα διοικητικά συμβούλια με το χέρι, το μυαλό και την τεμπελιά μου- να αναβάλλω την ανάρτηση για το σημερινό απόγευμα -πρωί δεν "έπαιζε" γιατί είχα να ξυπνήσω αχάραγα, λες και θα πήγαινα να αρμέξω τα γελάδια(οι αγροτικές μου, ωστόσο, περιπέτειες στο χωριό δεν είναι της παρούσης, γι' αυτό κλείνω την παρένθεση εδώ).
Κάθισα, λοιπόν, το απόγευμα μπροστά στην οθόνη του λάπτοπ μου, αγκαλιά με τον εσπρέσσο μου και άφησα τα δάχτυλα των χεριών μου να μεγαλουργήσουν. Υπολόγισα, βέβαια, χωρίς τον ξενοδόχο και κατέληξα να ασχολούμαι με άλλα άρθρα -και κάποιες ντιπ καταντίπ άσχετες με το ιστολόγιο online δραστηριότητες.
Και πάνω που λέω "τώρα θα γράψω" ξεκίνησε ο Υπέροχος Γκάτσμπυ στην τηλεόραση. Άσχετο που το έχω ξαναδεί(και το έχω ξαναδιαβάσει). Δε μπόρεσα να του γυρίσω την πλάτη, ήταν λες και ο Λεονάρντο -ο Ντι Κάπριο ντε- μου φώναζε "δες με, ενσαρκώνω έναν απ' τους αγαπημένους σου λογοτεχνικούς ήρωες". Τι να κάνω; Λύγισα.
Κάποια στιγμή λίγο πριν το ρολόι χτυπήσει 12 -στη φαντασία μου εν πάση περιπτώσει, γιατί δεν υπάρχει τέτοιο ρολόι σε ακτίνα χιλιομέτρων από το σπίτι μου- συνειδητοποίησα ότι είχα αφήσει κάτι στη μέση -μέσα μου ήλπιζα ότι ήταν φαΐ, ήταν απλά το παρόν άρθρο. Και ότι αυτή η μέση έπρεπε να φτάσει επιτέλους στην άκρη. Ως γνωστόν, το procrastinating πολλοί αγάπησαν, τον procrastinator κανείς.
Αφού κατέβασα μερικά καντήλια για την καριόλα την Ντέιζι -τι καντήλια, μανουάλια ολόκληρα ήταν- που ο Γκάτσμπυ την αγαπούσε κι εκείνη τον αγαπούτσες μπλε, πήρα δύναμη να αντικρύσω το λευκό βουνό, την κενή σελίδα του ιστολογίου που περίμενε καρτερικά εδώ και δυο μέρες να γεμίσει με γράμματα, λέξεις και εικόνες. Απελπιστικά διαθέσιμο να με κοιτάει και να με ικετεύει να βεβηλώσω τη λευκότητα του.
Καθώς λέει το ρητό "μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του (μου) μοίρα", γι' αυτό κι εγώ αποφάσισα να μην το ρισκάρω με μία ακόμη αναβολή -δεν είναι καιρός να πέσει πάνω μας η κατάρα των Φαραώ ξερωγώ- και να γράψω την ανάρτηση "ατάκα κι επί τόπου", με επιφύλαξη για την πνευματική μου κατάσταση -τα είπαμε, ξύπνησα πουρνό πουρνό με τη δροσούλα- και τη δική σας σωματική ακεραιότητα. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη για τα αυξημένα επίπεδα καφρίλας που ανιχνεύονται σε αυτήν την ανάρτηση(ελάτε, παραδεχτείτε το, σας είχαν λείψει οι χιουμοριστικές μου αναρτήσεις).

Έτσι σας καλημερίζω τώρα, περασμένα μεσάνυκτα της 11ης Μαΐου, αργοπορημένα για σήμερα ή προκαταβολικά για αύριο -δεν έχω κατασταλάξει ακόμη.

Έτσι κι αλλιώς, σε κάποιο μέρος του πλανήτη είναι πρωί αυτή τη στιγμή.

Είναι, ωστόσο, τόσο ασυνήθιστη η "νυχτερινή καλημέρα";

Ο όρος Brunch έχει τρυπώσει πλέον  -μουλωχτά σχεδόν- στις ζωές μας, καθώς όλο και περισσότεροι στη χώρα μας μπαίνουν στον πειρασμό να αφιερώσουν μια "χουζούρικη" Κυριακή για να απολαύσουν ένα καθυστερημένο πρωινό, ούτως ειπείν ένα "πρωινομεσημεριανό", δίνοντας έμφαση όχι μόνο στο χουζούρι αλλά και στο "ιδιαίτερο" μενού αυτού του new age γεύματος(μείνετε συντονισμένοι, στην αμέσως επόμενη ανάρτηση ακολουθεί μια συνταγή ό,τι πρέπει για ένα brunch*).

Πόσοι, όμως έχετε ακουστά το Brinner;

Η λέξη Brinner είναι ένας γλωσσικός νεωτερισμός που σημαίνει την πρόσμιξη πρωινού και δείπνου, συνήθεια που εμφανίζεται κυρίως υπό τη μορφή κάποιου που επιλέγει για το δείπνο του (το οποίο στο εξωτερικό θεωρείται το κυρίως γεύμα της ημέρας, σε αντίθεση με την ελληνική μεσημεριανή παράδοση) ένα γεύμα που "παραδοσιακά" τρώγεται πρωί π.χ. pancakes με bacon. 

Βέβαια, στη χώρα μας θεωρούμε το συγκεκριμένο είδος πρωινού ένα γεύμα που καταναλώνεται άνετα πρωί-μεσημέρι-βράδυ (βλέπε ομελέτα). Άρα, για εμάς τους Έλληνες δε θεωρείται ιδιαίτερη πρωτοπορία. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που κάνει το σημερινό μου brinner τόσο πρωτότυπο;

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κάνω μια εισαγωγική παρατήρηση για όσους δεν διαβάζουν τις αναρτήσεις για καλημέρα που ανεβάζω (ντροπή σας που χάνετε επεισόδια!).

Με λένε Λίζα και είμαι coffeeholic.

Μην ανησυχείτε, δεν είναι κολλητικό. Με απλά λόγια, είμαι απολύτως και αμετάκλητα εθισμένη στον καφέ -τόσο που απολαμβάνω το αγαπημένο μου ρόφημα ολημερίς κι οληνυκτίς σαν κάθε άλλο αφέψημα. Και αυτό που καθιστά το δείπνο μου "brinner" είναι αυτή ακριβώς η λεπτομέρεια. Ότι μου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό να πιω έναν εσπρέσσο και να πέσω μετά από λίγο για ύπνο.
Ω ναι! Ανήκω κι εγώ σ' εκείνη τη μερίδα ανθρώπων -την αποκρυφιστική σέκτα των coffeeholics- που δεν τους "πιάνει" η καφεΐνη και αφήνονται στην απόλαυση του αγαπημένου τους ροφήματος χωρίς "παρενέργειες".

Ο καφές είναι ολόκληρη ιεροτελεστία και μόνο ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η απόλαυση ξεκινά από τον ήχο των σταγόνων -στην κανάτα ή το φλιτζάνι- και το μεθυστικό του άρωμα, που σε τυλίγει σαν μια ζεστή αγκαλιά. Αν θες να απολαύσεις τον καφέ σου όπως του πρέπει, ένα είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας (Η καλή ποιότητα είναι αυτονόητη ως προϋπόθεση!) : να είναι ζεστός - να είναι σκέτος - να τον σερβίρεις σε πορσελάνινο φλιτζάνι. Αν ακολουθήσεις τη συμβουλή μου, ο καφές αυτός θα διεγείρει και τις πέντε σου αισθήσεις στον υπέρτατο βαθμό.

Άκου τον ήχο των σταγόνων, καθώς αυτές χτυπούν πάνω στην πορσελάνη. Θαύμασε την παχιά κρέμα του καφέ και το όμορφο φλιτζάνι που κλείνει μέσα του αυτή τη γευστική μαγεία. Πλησίασε το φλιτζάνι στα χείλη σου και πάρε μια βαθιά ανάσα. Άφησε το άρωμα του καφέ να πλημμυρίσει κάθε κύτταρο του κορμιού σου. Νιώσε τη θέρμη του, να χαϊδεύει το πρόσωπό σου. Πιες μια συγκρατημένη γουλιά, σαν να δοκιμάζεις ένα καλό γαλλικό κρασί. Νιώσε το χάδι της κρέμας του στον ουρανίσκο σου κι απόλαυσε την αίσθηση της πλούσιας γεύσης του, που μοιάζει σαν να εξερράγη στο στόμα σου.

Αν είσαι καπνιστής, μην ανάψεις τσιγάρο πριν απολαύσεις τις πρώτες "ατόφιες" γουλιές -ή το πρώτο φλιτζάνι, αν είσαι από εκείνους που πίνουν τιτάνιες ποσότητες καφέ. Αφιέρωσε για λίγο τον ουρανίσκο σου στο μαγικό ρόφημα που έχεις στο φλιτζάνι σου.

Ύστερα άναψε το πρώτο τσιγάρο της ημέρας και βρες καταφύγιο στις σκέψεις σου. Για λίγα λεπτά θα νιώσεις λες και κάνεις ένα υπερβατικό ταξίδι. Σαν να υψώθηκαν γύρω σου τείχη, που κρατούν μακριά την πεζή πραγματικότητα. Απέραντη ησυχία θα μοιάζει να έχει απλωθεί κι εσύ θα είσαι πιο μόνος από ποτέ -το είδος μοναξιάς που αγαπούν οι στοχαστές.

Εκτός...

Μία μόνο εξαίρεση υπάρχει σε αυτή τη μοναχική μυσταγωγία. Λέγεται καλή παρέα -συζητήσεις εκ βαθέων και καρδιές που ανοίγουν πάνω από κούπες που αχνίζουν. Χρόνια που πέρασαν και χάθηκαν. Στιγμές που θα έρθουν στο μέλλον. Ένα φλιτζάνι αναμνήσεις. Τσιγάρα που ανάβουν, τσιγάρα που σβήνουν, τσιγάρα που καίγονται... Πακέτα που αδειάζουν κι ένας αναπτήρας που κάνει βόλτες από χέρι σε χέρι. Ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα. Όλα καπνός.

Είτε μοιραστείτε τον καφέ σας με γέλια είτε με κλάματα, η γεύση που θα σας αφήσει είναι μία: τα όμορφα συναισθήματα που σας ενώνουν με το συνομιλητή σας.

Αυτή είναι η πραγματική μαγεία του καφέ. Προσαρμόζεται σε όλες τις ώρες, σε όλες τις καταστάσεις και φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους -ή θωρακίζει τη δημιουργική μοναξιά τους. 

Είμαστε, άλλωστε, πράγματι η γενιά του καφέ και των τσιγάρων, αν το καλοσκεφτείς...

Δεν ειναι οτι μ'αρεσει ο καφές. Απλως τον συνοδεύω με το οξυγόνο μου.

— Χρήστος (@xanthopseiras) October 25, 2014

15 Bestsellers που αρχικά απορρίφθηκαν από τους εκδότες

Δυστυχώς για εκείνους, δεν είναι όλοι οι εκδότες το ίδιο διορατικοί. Πολλές φορές απορρίπτουν ένα βιβλίο, που εκδίδεται από άλλο εκδοτικό οίκο και τον πνίγει στα χρήματα. 

Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

“Little Women” της Louisa May Alcott

Τη συμβούλεψαν “Stick to teaching.”. Όταν εκδόθηκε όμως είχε άμεση επιτυχία και κατέληξε να γίνει κλασικό έργο και να μεταφερθεί στον κινηματογράφο.

“The Diary of a Young Girl” της Anne Frank

Δεκαέξι φορές απορρίφθηκε, μία φορά μάλιστα με τη δικαιολογία: “The girl doesn’t, it seems to me, have a special perception or feeling which would lift that book above the ‘curiosity’ level.” Τελικά ο κόσμος το λάτρεψε και το λατρεύει ακόμα. Έχει δημιουργηθεί μουσείο αφιερωμένο στην Άννα Φρανκ, ταινίες και ντοκιμαντέρ και το όνομά της είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο.

“Harry Potter and the Philosopher’s Stone” της J.K. Rowling

Ένα από τα πιο γνωστά βιβλία σε παιδιά και ενηλίκους των τελευταίων ετών, που έκανε πλούσια τη δημιουργό του, απορρίφθηκε 8 φορές, πριν η κόρη ενός εκδότη, διαβάσει το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου και παρακαλέσει το μπαμπά της να της φέρει τη συνέχεια της ιστορίας.

“Lolita” του Vladimir Nabokov

Ένα από τα γράμματα απόρριψης που πήρε για τη Λολίτα ο Nabokov, έλεγε¨: “It is overwhelmingly nauseating, even to an enlightened Freudian. To the public, it will be revolting. It will not sell, and will do immeasurable harm to a growing reputation… I recommend that it be buried under a stone for a thousand years.” Τελικά η Λολίτα πούλησε πάνω από 50 εκατομμύρια αντίτυπα.

“Animal Farm” του George Orwell

Τέσσερις φορές απορρίφθηκε το μυθιστόρημα του επικριτή του Στάλιν, Τζωρτζ Όργουελ, και μάλιστα ήταν ο T.S. Eliot που έγραψε σε μια από τις απορριπτικές επιστολές “We have no conviction that this is the right point of view from which to criticize the political situation at the current time.”

“Carrie” του Stephen King

Σε κατάσταση ένδειας ήταν η οικογένεια King, μετά από τις 30 επιστολές απόρριψης που είχε λάβει ο Stephen King για να εκδώσει το πρώτο του μυθιστόρημα. Απογοητεύτηκε και το πέταξε στα σκουπίδια, αλλά η γυναίκα του το έσωσε και τον πίεσε να ξαναπροσπαθήσει. Τελικά την επιτυχία του πρώτου του βιβλίου, ακολούθησαν πολλά πολλά άλλα.

“Moby Dick” του Herman Melville

Του είχαν πει: “It is very long, and rather old-fashioned“. Όταν τελικά εκδόθηκε, πούλησε μόνο 50 αντίτυπα, πριν ο συγγραφέας του πεθάνει το 1891. Σήμερα είναι μια από τις πιο γνωστές νουβέλες περιπέτειας.

“The Chronicles of Narnia” του C.S. Lewis

Τα πασίγνωστα πια βιβλία του C.S.Lewis, απορρίπτονταν για χρόνια από τους εκδοτικούς οίκους. Όταν τελικά εκδόθηκαν, μεταφράστηκαν σε 47 γλώσσες.

“The Wonderful Wizard Of Oz” του L. Frank Baum

Σήμερα είναι ένας πασίγνωστος τίτλος. Πριν το 1900 όμως, ο συγγραφέας του είχε λάβει την απορριπτική επιστολή που τον πληροφορούσε πως ήταν: “Too radical of a departure from traditional juvenile literature.”

“The Lord Of The Flies” του William Golding

Η αλληγορική αυτή νουβέλα του 1954 απορρίφθηκε με τη δικαιολογία πως ήταν: “An absurd and uninteresting fantasy which was rubbish and dull.” Από τότε ή ιστορία έχει μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, αλλά έχει δραματοποιηθεί και σε συνέχειες στο ραδιόφωνο.

“Life of Pi” του Yann Martel

Το βιβλίο περιπέτειας που πρόσφατα έγινε και επιτυχημένη ταινία, είχε απορριφθεί πέντε φορές πριν τελικά βρει το δρόμο προς την έκδοσή του.

“The Notebook” του Nicholas Sparks

Απορρίφθηκε 24 φορές προτού βρει εκδότη. Μόλις μία εβδομάδα μετά την έκδοσή του, πουλήθηκε στην Time Warner για 1 εκατομμύρια δολάρια.

“The Great Gatsby” του F.Scott Fitzgerald

“An absurd story as romance, melodrama or record of New York high life” είχαν πει, απορρίπτοντάς το. Όταν όμως βρήκε εκδότη, δέχτηκε αρκετές καλές κριτικές, χωρίς όμως να ενθουσιάσουν τον συγγραφέα. Σήμερα θεωρείται ένα από τα κλασικά βιβλία και έχει μεταφερθεί 5 φορές στον κινηματογράφο.

“Jonathan Livingston Seagull” του Richard Bach

Οκτώ ολόκληρες φορές απορρίφθηκε “Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον”, με τη δικαιολογία πως μια ιστορία ειπωμένη από την πλευρά ενός γλάρου ήταν γελοία, πριν τελικά εκδοθεί. Πούλησε 40 εκατομμύρια αντίτυπα.

“Gone With the Wind” της Margaret Mitchell

Τριάντα οκτώ φορές απορρίφθηκε, πριν τελικά εκδοθεί αυτό το βιβλίο, που τελικά κέρδισε το βραβείο Pulitzer το 1937. Μόλις 2 χρόνια αργότερα η ιστορία μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη και έγινε μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία.

spirou

Πηγή: spoileralert.gr

Οστενική Άνοιξη

Τώρα που η άνοιξη μπήκε για τα καλά, για κάποιο λόγο η όρεξή μου για Τζέιν Όστεν αυξάνεται. Ίσως να είναι το ότι την έχω συνδυάσει με όμορφα τοπία, λουλούδια και φορέματα σε απαλά χρώματα. Ίσως το ότι είναι η εποχή που η πλάση ερωτεύεται, ρομαντικά και γλυκά, σαν τις όμορφες ιστορίες αγάπης της. Δεν ξέρω στ' αλήθεια τι φταίει, όμως για μένα Τζέιν Όστεν σημαίνει: άνοιξη, λουλούδια, ήλιος, πράσινο, καπέλα και ζακετάκια γιατί δεν έχει και τόση ζέστη, αλλά ούτε και πολύ κρύο. Α! Και μια χαριτωμένη ομπρελίτσα για να μην πάθει τίποτα το πορσελάνινο πρόσωπό μας.

Σε αυτό το θέμα, σας προτείνουμε κάποιες δραστηριότητες βγαλμένες κατευθείαν από τις ιστορίες της αγαπημένης μας Όστεν, για να απολαύσετε την πιο όμορφη εποχή του χρόνου ακόμη περισσότερο.

Το τσάι στον κήπο

Ο καιρός ακόμα δεν έχει ζεστάνει πολύ και είναι κατάλληλος για να απολαύσουμε τον ήλιο χωρίς να ζεσταινόμαστε υπερβολικά. Μπορούμε επιτέλους να αφήσουμε τις ζεστές χειμωνιάτικες κουβέρτες στη ντουλάπα, να πάρουμε μια ζακέτα και να βγούμε από τα σπίτια μας. Για τις προνομιούχες που έχουν κήπο, θα πρότεινα να βγάλουν ένα τραπεζάκι με δυο-τρεις καρέκλες σε ένα σημείο που να το βλέπει ο ήλιος, να ετοιμάσουν ζεστό τσάι και να απολαύσουν τσάι και κουβεντούλα μέχρι τελικής πτώσεως. Για τις λιγότερο προνομιούχες, που μένουν σε διαμέρισμα, μπορούμε να γεμίσουμε το μπαλκόνι μας με λουλούδια, που πιστέψτε με, είναι ότι καλύτερο για αυτή την εποχή να τα βλέπετε να φουντώνουν, να ανθίζουν και να μοσχομυρίζουν τον τόπο. Έτσι θα νιώσουμε πως είμαστε στην εξοχή και θα πάρουμε το τσάι μας σαν σύγχρονες ηρωίδες μιας άλλης εποχής.

Η εκδρομή

Η Ελίζαμπεθ ταξίδεψε στο Πέμπερλυ με τους θείους της, απόλαυσε τα καταπράσινα τοπία, τα δέντρα, τη λίμνη. Αν έχετε αυτή τη δυνατότητα είναι ο κατάλληλος καιρός να κάνετε κι εσείς ένα ταξίδι, γιατί όχι και στο ίδιο το Πέμπερλυ. Ίσως να γνωρίζετε ήδη, πως το πανέμορφο κτίσμα που είδαμε στη σειρά του BBC υπάρχει στην πραγματικότητα και δεν είναι σκηνικό. Το Lyme Park βρίσκεται στα νότια του Ντίσλεϊ στο Τσέσαϊρ της Μεγάλης Βρετανίας. Το ίδιο το κτίριο είναι ανοιχτό για το κοινό, όπως και οι κήποι γύρω του και όλα αυτά τα όμορφα τοπία. Εναλλακτικά, μπορείτε να επισκεφτείτε τον Πύργο του Downton. To Highclere Castle, όπως λέγεται, βρίσκεται στο Χάμπσαϊρ της Μεγάλης Βρετανίας.

Το πικ-νικ

Μια άλλη πρόταση που έχουμε δει πολλές φορές στα αγαπημένα μας βιβλία, είναι το πικ-νικ. Οι ηρωίδες της Τζέιν Όστεν μαζεύονταν πάνω σε μια κουβέρτα κάπου στην εξοχή και απολάμβαναν τις πρώτες ζεστές μέρες, τσιμπολογώντας βουτήματα και φυσικά πίνοντας τσάι. Το πικ-νικ πολλοί το έχουμε ξεχάσει, είναι όμως μια από τις πιο όμορφες και πάνω απ' όλα ανέξοδες δραστηριότητες που μπορούμε να απολαύσουμε σήμερα. Ιδανικά πάρτε το έτερον ήμισυ, διαλέξτε κάποιον ήσυχο προορισμό στη φύση και να είστε σίγουρες πως θα δημιουργήσετε μια από τις πιο όμορφες αναμνήσεις της σχέσης σας!

Η ζωγραφική

Αν πιάνει το χέρι σας και αν γενικά σας αρέσει η ζωγραφική αλλά την έχετε αμελήσει, ήρθε η ώρα να ξαναπάρετε τα πινέλα στα χέρια σας και να αφοσιωθείτε στην αποτύπωση μιας όμορφης ανοιξιάτικης εικόνας. Διαλέξτε ένα τοπίο ή απλά ένα λουλούδι, ένα ποτιστήρι, ένα μικρό συντριβάνι, μια χρωματιστή πεταλούδα. Κι αν δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο, φανταστείτε το και δημιουργήστε. Ιδανικά ζωγραφίστε έξω από το σπίτι, με το φως του ήλιου που είναι ο καλύτερος φωτισμός για οτιδήποτε. Και πού ξέρετε, μπορεί σαν άλλη Έμμα, να έρθει κάποιος φίλος σας και να σας ψιθυρίσει στο αυτί πόσο ωραία βρίσκει τη ζωγραφιά σας.

Ο περίπατος

Αν δεν έχετε τη δυνατότητα ή την όρεξη να πιείτε τσάι, αν βρίσκετε το ταξίδι στο Πέμπερλυ πολυέξοδο, αν το πικ-νικ δεν σας ενθουσιάζει, και η ζωγραφική δεν είναι το φόρτε σας, τότε μπορείτε να κάνετε πολύ απλά έναν περίπατο. Διαλέξτε μια όμορφη και ασφαλή περιοχή κατά προτίμηση κοντά στη φύση και περπατήσετε, αργά, απολαμβάνοντας την άνοιξη γύρω σας. Το περπάτημα όχι μόνο κάνει καλό στην υγεία και στη φυσική κατάσταση, αλλά και θα σας ανανεώσει, θα σας ηρεμήσει και θα σας φτιάξει τη διάθεση. Κάτι ήξερε η Ελίζαμπεθ όταν έκανε βόλτες στα παρκάκια και στις εξοχές.

Φυσικά, μιας και πολλές από εμάς είμαστε και βιβλιοφάγοι, επιβάλλεται να πάρουμε μαζί μας ένα βιβλίο. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο συνδυασμό από ένα ζεστό τσάι τριαντάφυλλο, τον ήλιο, ησυχία και τη "Λογική & Ευαισθησία", όλα μέσα σε ένα όμορφο ανοιξιάτικο τοπίο!

Πηγή: Jane Austen's greek fan club

Χρόνια πολλά μαμά ♥

EDITORIAL

Χρόνια πολλά μαμά ♥

Το 1914 καθιερώθηκε να γιορτάζεται ετησίως, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, η Γιορτή της Μητέρας(την ιστορία πίσω από τη γιορτή μπορείτε να τη διαβάσετε σε παλαιότερο άρθρο του ιστολογίου). 

Κάθε χρόνο παγκοσμίως, παιδιά όλων των ηλικιών(από 3 έως 103!) αφιερώνουν λίγες στιγμές για να εξομολογηθούν την αγάπη τους στη μαμά τους. Ένα φιλί, μια αγκαλιά, μια ζωγραφιά, ένα λουλούδι, δυο τρυφερά λόγια σε μια φωτογραφία για τους άτυχους, ένα ευχαριστώ... Όλα για τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή τους. Για τον άνθρωπο που τους έδωσε τα πάντα χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα. 

Κι επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη και κανείς δεν ξέρει πότε θα του δοθεί ξανά η ευκαιρία να δείξει στη μαμά του πόσα σημαίνει για εκείνον, αφήστε την μεμψιμοιρία για το πόσο τετριμμένη σας φαίνεται αυτή η γιορτή, αφιερώστε λίγα λεπτά και φέτος -πείτε τους έστω ένα "σ' αγαπώ". Σαν να είναι φέτος η πρώτη και η τελευταία φορά. 

Γιατί -δυστυχώς- θα έρθει η μέρα που θα είναι πλέον αργά. Μια μέρα όλοι θα τιμήσουμε τη Γιορτή της Μητέρας χωρίς τις μανούλες μας. Και τότε θα θέλουμε όλοι να θυμόμαστε ότι κάθε χρόνο τους ευχόμασταν ανελλιπώς.

Να τις αγαπάτε τις μάνες σας ρε.

Μαμά, πεινάω

μαμά, φοβάμαι

μαμά, γερνάω, μαμά.

Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:

ωραία, νέα κι ατυχής.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου!

Μια καλή νοικοκυρά

EDITORIAL

Το διήμερο που πέρασε κάναμε γενική καθαριότητα στο πατρικό μου σπίτι, με ό,τι περαιτέρω ξεκαθαρίσματα αυτή συνεπάγεται(πολλά -διαλυμένα- απομεινάρια της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας αναπαύονται πλέον εν ειρήνη στο σκουπιδοτενεκέ της γειτονιάς μου). Έτσι, σαν άλλη Μαίρη Παναγιωταρά έπλυνα, άπλωσα, δίπλωσα, σκούπισα, ξεσκόνισα, σφουγγάρισα και γενικότερα ιδροκόπησα ανελέητα μέχρι να αποκαταστήσω την τάξη στο σπίτι και δη στο παιδικό-εφηβικό μου δωμάτιο, μέσα στο οποίο είχαν συσσωρευτεί κατάλοιπα μιας ολόκληρης 15ετίας(στα θετικά του ξεκαθαρίσματος συγκαταλέγονται τα vintage ρούχα της δεκαετίας του '90 που βρήκα και τα οποία είναι ξανά στη μόδα!).

Το δικό μου "διήμερο της Μαίρης" επιτέλους τελείωσε και μπορώ πλέον να επιστρέψω ανενόχλητη στη μπλογκόσφαιρα. Ακολουθεί νυχτερινή ανάρτηση καλημέρας.

10 ξενοδοχεία για βιβλιόφιλους

Απαγορεύεται η είσοδος σε μη βιβλιοφάγους

Πόσο ονειρεμένο θα ήταν ένα ξενοδοχείο εμπνευσμένο από ένα βιβλίο ή μια βιβλιοθήκη; Κάνοντας μια εμπεριστατωμένη έρευνα ανακαλύπτουμε ότι το όνειρο αυτό όχι μόνο έχει γίνει πραγματικότητα, αλλά και ότι τελικά υπάρχουν αρκετά βιβλιο-ξενοδοχεία ανά τον κόσμο.

Ας διαβάσουμε μια παρουσίαση των 10 πιο ενδιαφερόντων λογοτεχνικών ξενοδοχείων, στα οποία μπορείτε να περάσετε μια-δυο βραδιές.

Eloise στο ξενοδοχείο The Plaza

Fifth Avenue at Central Park South, New York, NY 10019

Αυτό το εμπνευσμένο από τη σειρά παιδικών βιβλίων Eloise ξενοδοχείο αποτελεί δημιούργημα του Anthony Melchiorri. Ήταν ένας νεαρός manager στο ξενοδοχείο Plaza, όταν ένα μικρό κορίτσι ήρθε και τον ρώτησε πού βρισκόταν η Eloise(σύμφωνα με τα βιβλία η Eloise μένει στον τελευταίο όροφο τουThe Plaza Hotel). Εκείνος αναρωτήθηκε γιατί το ξενοδοχείο δεν είχε εκμεταλλευτεί αυτήν την ευκαιρία, έτσι έβαλε μπρος τη δημιουργία της ξενάγησης Eloise.

Όσοι επιλέγουν την ξενάγηση Eloise στο The Plaza μπορούν να απολαύσουν τη διήγηση της ιστορίας, να παρακολουθήσουν clips από την τηλεοπτική μεταφορά της Eloise, μπορούν να παίξουν παιχνίδια μεταμφιέσεων(dress up), να απολαύσουν το τσάι τους και άλλα πολλά.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου.

 

Το δωμάτιο Batman στο The Eden Motel

No. 1685, Yucheng Road, Gushan District, Kaohsiung City, Taiwan 804

Έχετε ονειρευτεί να περάσετε τη νύχτα στη σπηλιά του Batman ή έστω ένα δωμάτιο ξενοδοχείου εμπνευσμένο από τον υπερήρωα; Αν βρεθείτε ποτέ στην Taiwan, τότε μπορείτε να ζήσετε το όνειρό σας. Σε αυτό το δωμάτιο έχετε την ευκαιρία όχι μόνο να κοιμηθείτε σ' ένα θεματικό κρεβάτι, μα και να μουλιάσετε σε μια εμπνευσμένη από τον Batman μπανιέρα, να χαζέψετε τους τοίχος της "νυχτεριδοσπηλιάς" ή να παρακολουθήσετε τηλεόραση στις θεματικές Batman τηλεοπτικές οθόνες. 

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου.

 

Crime and Punishment Radisson Sonya Hotel

Liteyny Prospekt, 5/19, St. Petersburg, Russia, 191187

Υπάρχει ένα "boutique hotel" στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, το οποίο είναι εξ ολοκλήρου διακοσμημένο με βάση το κλασικό μυθιστόρημα του Fyodor Dostoyevsky, Έγκλημα και Τιμωρία. Το ξενοδοχείο καυχιέται ότι "κάνει μια αναφορά στην εποχή κατά την οποία λαμβάνει χώρα η ιστορία, δημιουργώντας μια αίσθηση διαχρονικότητας". Οι σουίτες του ξενοδοχείου παρουσιάζουν ναπολεόντεια διακόσμηση, η οποία συνδέεται με το θαυμασμό του Ρασκόλνικωφ για το Ναπολέοντα, ενώ τα στάνταρ δωμάτια είναι γεμάτα με "πλούσιες πινελιές και περίτεχνα Ρωσικά μοτίβα", ταιριαστά με το βιβλίο.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου, αλλά και το Tari Travel.

 

 

The Wizard Chambers στο The Georgian House

35 – 39 St George’s Drive, London SW1V 4DG

Ποιος δεν θα ήθελε να μείνει σ' ένα εμπνευσμένο από τον Harry Potter ξενοδοχείο στο Λονδίνο; Οι Κάμαρες των Μάγων(The Wizard Chambers) έχουν gothic διακόσμηση, με μπουκαλάκια φίλτρων και τσουκάλια. Το ξενοδοχείο βρίσκεται δύο βήματα από την επίσημη περιήγηση Harry Potter.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου.

 

The Commons Hotel

615 Washington Ave SE, Minneapolis, MN 55414

Κοιτώντας το από έξω (ή από το website του), το The Commons Hotel, το οποίο βρίσκεται στο campus του Πανεπιστημίου της Minnesota, μοιάζει σαν ένα συνηθισμένο ξενοδοχείο. Αυτό, όμως, που κάνει αυτό το ξενοδοχείο αξιοσημείωτο είναι ότι υπάρχει μια πανέμορφη βιβλιοθήκη στο εσωτερικό του, η οποία προσκαλεί τους φιλοξενούμενους να διαβάσουν και να δανειστούν βιβλία από τα ράφια της.

Το αποκορύφωμα — όχι μόνο υπάρχει μια ενημερωμένη βιβλιοθήκη κλασικά έργα και bestsellers, αλλά υπάρχει και Butler Βιβλίων σε υπηρεσία, ο οποίος παραδίδει βιβλία στο δωμάτιό σας αν θέλετε να διαβάσετε κάτι. Φαντάζεστε να σερβίρονται πρωινό και βιβλία στο δωμάτιό σας κατά την παραμονή σας; Μοιάζει η τέλεια δικαιολογία να μη σηκωθείτε καν απ' το κρεβάτι.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website Expedia.

 

Apostrophe Hotel

3, rue de Chevreuse – 75006 Paris

Έχετε ακούσει ποτέ για ξενοδοχείο ποίημα; Το ξενοδοχείο Apostrophe ( αποστροφή ή απόστροφος??? ) στο Παρίσι αυτοχαρακτηρίζεται ως ένα γιγάντιο ξενοδοχείο, το οποίο είναι το ίδιο ένα ποίημα. Η διακόσμηση περιλαμβάνει λέξεις και κείμενα, από κοινού με φωτεινές οπτικές εικόνες, ώστε να δημιουργήσει ένα ποιητικό εφέ. Με καμία έννοια δεν πρόκειται για ένα μινιμαλιστικό ξενοδοχείο. Είναι μαγικό και πράγματι ποιητικό.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου.

 

The Hobbit Motel

Woodlyn Park,1177 Waitomo Valley Road, RD7, Otorohanga, New Zealand 

Αν το να ζήσεις τη ζωή ενός Hobbit είναι καταχωρημένο στην bucket list σου, τότε υπάρχει ένα μέρος για εσένα στη Νέα Ζηλανδία. Όπως πληροφορούμαστε από τις κριτικές γι' αυτό το motel, όχι μόνο γνωρίζεις τον ενθουσιασμό να ζεις το όνειρό σου στη Μέση Γη, αλλά μπορεί και να βρεθείς προ εκπλήξεως ανακαλύπτοντας γαϊδουράκια ή αγριογούρουνα στην οροφή του δωματίου σου το πρωί.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του motel.

 

Sylvia Beach Hotel

267 N.W. Cliff, Newport, Oregon 97365

Το ξενοδοχείο στο σύνολό του είναι εμπνευσμένο από βιβλία και λογοτεχνικά ρεύματα. Υπάρχουν τρεις "τύποι" δωματίων, τα οποία μπορείτε να κλείσετε στο Sylvia Beach House: 

“Κλασικά” όπως Mark Twain και Agatha Christie.

“Κορυφαίες Πωλήσεις” όπως Alice Walker, Jane Austen, και Shakespeare.

“Μυθιστορήματα” όπως Jules Verne (Ιούλιος Βερν) και Oscar Wilde. 

Αυτό το παραθαλάσσιο ξενοδοχείο καυχιέται ότι είναι ένα ονειρεμένο μέρος για βιβλιόφιλους, καθώς είναι εξοπλισμένο με μια πλούσια βιβλιοθήκη, ενώ δεν έχει καθόλου τηλεοράσεις, τηλέφωνα, ξυπνητήρια ή ασύρματο ίντερνετ. Σε αυτό το ξενοδοχείο μπορείς σχεδόν κυριολεκτικά να χαθείς μέσα στα βιβλία που διαβάζεις.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου.

  

 

Wonderland House

Bedford Street, Brighton, East Sussex BN2 1AN (United Kingdom)

Και βέβαια υπάρχει ένα ξενοδοχείο εμπνευσμένο από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Of course there’s an Alice in Wonderland-themed hotel. Το πολυτελές, αυτό ξενοδοχείο εδράζεται παραλιακά και το κέφι του κόσμου του Lewis Carroll είναι διάσπαρτο σε ολόκληρο το κτίριο. 

Το Σπίτι των Θαυμάτων (Wonderland House) δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website του ξενοδοχείου.

  

 

Typewriter Room στο Wanderlust Hotel 

2 Dickson Road, Singapore 209494

Αν η ιδέα να περάσετε μια νύχτα στο εσωτερικό μιας τεράστιας γραφομηχανής είναι κάτι που βρίσκετε συναρπαστικό, μην ψάχνετε άλλο. Μεταξύ των ευφάνταστων θεματικών δωματίων του The Wanderlust Hotel βρίσκεται ένα δωμάτιο που θα σου φανεί του γούστου σου.

Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται απ'το website Hotel Chatter.

  

Αυτό δεν είναι παρά ένα δείγμα από θεματικά βιβλιο-ξενοδοχεία ανά τον κόσμο. Αξιοσημείωτα είναι, επιπροσθέτως, το πασίγνωστο ιστορικό ξενοδοχείο Library Hotel (για το ξενοδοχείο-βιβλιοθήκη μπορείτε να διαβάσετε σε προηγούμενη ανάρτηση αυτού του ιστολογίου) στη Νέα Υόρκη, καθώς και το The Library (Η βιβλιοθήκη) στην Ταϊλάνδη.

Πηγή: A Storied Stay for Literary Lovers: 10 Great Bookish Hotels

(το παρόν άρθρο έχει υποστεί μετάφραση και -μια σχετική- διασκευή)