Ενημέρωση:

EDITORIAL

Δεν σας ξεχνάω, θα απαντήσω στα σχόλιά σας σύντομα.

Καλές γιορτές! ☃

Have Yourself A Merry Little Christmas... ☃

°.˛*.˛.°★。˛°.★*** It's Christmas****** *★* *˛.
˛ °_██_*。*./ ♥ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。*
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ˛_Π_____. * ♥ ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*./______/~＼*. ˛*.。˛* ˛. *。
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.｜田田 ｜門｜╬╬╬╬

Merry Christmas! С Рождеством! Frohe Weihnachten! Joyeux Noël! Buon Natale! Feliz Navidad! 

Καλά Χριστούγεννα!

Τα φετινά Χριστούγεννα με κράτησαν μακριά σας και συγκεκριμένα 20 χιλιόμετρα μακριά απ' το wifi μου. Γι' αυτό αναρτώ την -κλασική, πλέον, χριστουγεννιάτικη ανάρτησή μου με τρεις ημέρες καθυστέρηση.

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι και μια ακόμη χρονιά πλησιάζει στο τέλος της.. Ελπίζω να περάσατε όμορφα με τα αγαπημένα σας άτομα, κι όλες οι οικογένειες να ήρθαν κοντά σ' αυτή την υπέροχη γιορτή. Μέρα φαγητού, μέρα γλυκού, μέρα πιοτού, μέρα χουχουλιάσματος δίπλα στη φωτιά μα πάνω απ' όλα μέρα αντάμωσης. Μια ευκαιρία για να συναντήσουμε όλους αυτούς που έχουμε καιρό να δούμε(αλλά κι αυτούς που βλέπουμε συνέχεια). Τέτοιες μέρες θέλουμε απλά να είμαστε με αυτούς που αγαπάμε. Κι ενώ τρώμε χωρίς φειδώ -εξαίρεση στη δίαιτα- και μπαίνουμε στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα και οινόπνευμα, μιλάμε με τους αγαπημένους μας για ευτράπελες καταστάσεις, γελάμε, παίζουμε επιτραπέζια, βλέπουμε χριστουγεννιάτικες ταινίες, περνάμε όμορφα. Κι απολαμβάνουμε το φως του χριστουγεννιάτικου δέντρου, με τα αστραφτερά στολίδια και τα λαμπερά φωτάκια.

Τα φετινά Χριστούγεννα ήταν για μένα οικογενειακά, σχεδόν αποκλειστικά. Οικογενειακά, αλλά και σόλο -με ποτάκι, σνακ και ξένες σειρές στον υπολογιστή. Λόγω κατατακτηρίων, δεν κατάφερα να συμμετάσχω όσο ήθελα στις χριστουγεννιάτικες εθελοντικές δράσεις, στις οποίες αφιερώθηκα πέρσι με τεράστιο ζήλο. Πέραν τούτου, η κούρασή μου από τις εξετάσεις είναι ακόμη μεγάλη. Ταυτόχρονα, όπως σας έγραψα σε παλαιότερη ανάρτηση, η κολλητή μου είναι έγκυος και σε λίγες μέρες την περιμένουμε να γεννήσει. Γι' αυτό το λόγο φέτος για πρώτη φορά δεν μπορέσαμε να κάνουμε Χριστούγεννα όλοι μαζί. Είμαστε, βέβαια, όλοι τόσο χαρούμενοι για το "μπιζελάκι" -όπως το αποκαλώ εγώ- που θα 'ρθει(και μάλιστα σε άκρως γιορτινή ημερομηνία), που αρκεί για να κάνει τα φετινά Χριστούγεννα μαγικά!  

Και όπως κάθε χρόνο ακολουθούν οι Χριστουγεννιάτικες προτάσεις μου, εμπλουτισμένες και πάντα απολαυστικές:

Προτάσεις:

☃ Ταινίες: Καρυοθραύστης, The Nightmare Before Christmas, A Christmas Carol, How the Grinch Stole Christmas!, Home Alone, Mickey's Christmas Carol, Shrek the Halls, The Holiday, Love Actually, Bridget Jones's Diary, Harry Potter and the philosopher's stone, New Year's Eve, It’s a Wonderful Life, Lady and the Tramp, When Harry met Sally, Mean girls, Little Fockers, Eve's Christmas, Jack Frost, Beethoven's Christmas Adventure, Call me Claus, Batman Returns, Gremlins, A Christmas Wedding Tail, The Dog Who Saved Christmas, 12 Wishes of Christmas, Meet me in St Louis, Christmas Cupid, Mrs. Miracle, A Nanny for Christmas, Beauty and the Beast, Frozen, The Santa Clause, Το τανγκό των Χριστουγέννων, Noel, One Magic Christmas…
Δραματικές ταινίες με υπέροχες χριστουγεννιάτικες σκηνές: The Perks of Being a Wallflower, Rent, Stepmom

☃ Σειρές: Supernatural(S03E08 A Very Supernatural Christmas)
The O.C.(S01E13The Best Chrismukkah Ever, S02E06The Chrismukkah That Almost Wasn't, S03E10The Chrismukkah Bar-Mitzvahkkah, S04E07The Chrismukk-huh?)   
Grey's Anatomy(S02E12Grandma Got Run Over By A Reindeer, S06E10Holidaze, S09E09Run, Baby, Run)       
Sherlock(S02E01A Scandal In Belgravia, S03E00Many Happy Returns, S03E03His Last Vow) 
Friends(S02E09The One with Phoebe's Dad, S03E10The One Where Rachel Quits, S04E10The One With The Girl From Poughkeepsie, S05E10The One With The Inappropiate Sister, S06E10The One With The Routine, S07E10The One With The Holiday Armadillo, S08E11The One With The Creepy Holiday card (or Ross' Step Forward), S09E11The One With The Christmas in Tulsa)
The Big Bang Theory(S02E11The Bath Item Gift Hypothesis, S03E11The Maternal Congruence, S06E11The Santa Simulation, S07E11The Cooper Extraxtion) S08E11The Clean Room Infiltration)
Gossip Girl(S01E11Roman Holiday, S04E11The Townie)    
House(S01E05Damned if you do, S02E09Deception, S03E10Merry little Christmas, S04E10It's a Wonderful Lie,S05E11Joy to the world)
Two and a half men(S03E11Santa's Village of the Damned, S04E11Walnuts and Demerol, S07E11Warning, It's Dirty, S09E12One False Move, Zimbabwe!, S10E11Give Santa A Tail-Hole, S11E10On Vodka, On Soda, On Blender, on Mixer!, S12E08Clockwise In Back Hole Until Tight)     
Glee(S02E10A very Glee Christmas, S09E09Extraordinary Merry Christmas, S04E10Glee, Actually, S05E8Previously Unaired Christmas)  
New Girl( S01E09The 23^rd, S02E11Santa, S04E11LAXmas)        
Pretty Little Liars( S05E13How the “A” Stole Christmas)     
Sex and the city( S06E03The Perfect Present)

☃ Μουσική: We Wish You a Merry Christmas, Feliz Navidad, O Come All Ye Faithful - Anne Murray, Fairytale of New York - The Pogues, Jingle Bell Rock - Brenda Lee, Bing Crosby - Frosty the Snowman, Where are you Christmas - Faith Hill, Saulo Couto - Deck the Halls, Mariah Carey - All I Want For Christmas is You, Rudolph the Red Nosed Reindeer, The Christmas Song - Nat King Cole, The Grinch Song, Coca-Cola® Christmas Song by Melanie Thornton - Wonderful Dream (Holidays Are Coming), Shake Up Christmas – Train, What’s This? – A Nightmare Before Christmas, Brenda Lee - Rockin Around the Christmas Tree, Frank Sinatra - White Christmas, Walking in a Winter Wonderland, The First Noël - Celtic Women, JINGLE BELLS - SEX PISTOLS (merry crisis), Wonderful Christmas Time – Paul McCartney, Andrea Bocelli e Natalie Cole - Christmas song live 2009, Christmas Song - Tchaikovsky – Nutcracker, Beyonce - Silent Night, Eartha Kitt - Santa Baby, Cissi Wallin - Maybe This Christmas, H. David & J. Cacavas - I Love This Time Of The Year (Listy do M.), Once Upon A Christmas Song – Geraldine McQueen, Stairway to Christmas, Sled Zepplin CHRISTMAS LED ZEPPELIN, The Drifters - Santa Claus Got The Blues, AC/DC - Mistress for Christmas, Lynyrd Skynyrd - Christmas Time Again, Deck the Halls - Twisted Sister, Celine Dion - So This Is Christmas, Barbra Streisand - Grown Up Christmas List, Abba - Happy New Year, Maria Mena - Home For Christmas, Cliff Richard - Mistletoe And Wine, White Christmas - Nana Mouskouri, Chris Rea - Driving home for christmas, Christina Aguilera - Christmas Time, I Saw Mommy Kissing Santa Claus, Don’t Save It All For Christmas Day – Celine Dion, Baby It’s Cold Outside, The Polar Express – Believe, My Only Wish (This Year) – Britney Spears, Grown Up Christmas List – Barbra Streisand, I’ll Be Home For Christmas – Barbra Streisand & Michael Bublè, Bing Crosby and David Bowie - Little Drummer Boy - Peace On Earth, Sarah Connor - Christmas In My Heart, Someday At Christmas - Stevie Wonder, Jingle Bells - Yo Yo Yo Kids, Have Yourself A Merry Little Christmas – Jensen Ackles...

☃ Επιτραπέζια: Trivial Pursuit, Cluedo, Monopoly, Μυστήρια στο Πεκίνο, Taboo, Scrabble, Uno, Χάρι Πότερ μυστήριο στο Χόγκουαρτς, Κληρονόμων 13, Η μάχη των φύλων και το κλασικό Σκορ 4.

Συντονιστείτε του χρόνου για ακόμη περισσότερες προτάσεις! ☃

Eggnog ή πώς να φτιάξετε "αυγοποτό"

Η πηγή από την οποία προέρχεται η συνταγή, περιέχει τρεις εκδοχές, εγώ όμως -χάριν συντομίας- θα σας μεταφράσω μόνο τη μία και συγκεκριμένα την πιο εύκολη(τις υπόλοιπες μπορείτε να τις διαβάσετε από το πρωτότυπο). 

Easy Eggnog

1 Υλικά:

• 4 egg yolks (4 κρόκοι αυγών)
• 1 cup milk (1 φλιτζάνι γάλα)
• 1 cup cream (1 φλιτζάνι κρέμα)
• ½ cups white sugar (1/2 φλιτζάνι λευκή κρυσταλλική ζάχαρη)
• ½ teaspoon vanilla extract (1/2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας)
• ¼ teaspoon nutmeg (1/4 κ.γ. μοσχοκάρυδο)
• ¼ teaspoon cinnamon (1/4 κ.γ. κανέλα)
• ¾ cup rum or brandy (3/4 του φλιτζανιού ρούμι ή μπράντι -εναλλακτικά μπέρμπον ή κονιάκ)

2 Create the milk mixture. In a large saucepan, combine the milk, nutmeg, cinnamon, and vanilla. Cook on medium low heat until the mixture comes to a low boil, stirring occasionally.

(Ετοιμάστε το μείγμα του γάλακτος. Σ' ένα κατσαρολάκι αναμίξτε το γάλα, το μοσχοκάρυδο, την κανέλα και τη βανίλια). Μαγειρέψτε σε σιγανή φωτιά μέχρι το μείγμα να φτάσει κοντά σε θερμοκρασία βρασμού, ανακατεύοντας κατά διαστήματα.)

3 Make the egg mixture. In a large bowl, combine the egg yolks and the sugar, and beat or whisk until fluffy.

(Ετοιμάστε το μείγμα των αυγών. Σ' ένα μεγάλο μπολ ενώστε τους κρόκους με τη ζάχαρη και χτυπήστε τα καλά με το σύρμα, μέχρι να αφρατέψουν.)

4 Add the milk mixture slowly to the egg mixture and cook. Whisk it in until the ingredients are well incorporated. Pour the combined mixture back into the saucepan. Cook it over medium heat until it becomes thick, which takes about three to five minutes. Stir frequently; do not let the mixture boil this time.

Προσθέστε σιγά-σιγά το μείγμα του γάλακτος στο μείγμα αυγού, ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να ενσωματωθούν όλα τα υλικά. Ρίξτε ξανά το μείγμα στο κατσαρολάκι. Μαγειρέψτε το λίγο ακόμη σε μέτρια φωτιά, μέχρι να γίνει παχύρρευστο, το οποίο θα πάρει γύρω στα 3 με 5 λεπτά. Ανακατεύετε συνεχώς: μην αφήσετε το μείγμα να βράσει αυτή τη φορά.)

5 Remove the eggnog from the burner. Let it cool for about an hour or two.

(Αποσύρετε το eggnog απ' τη φωτιά. Αφήστε το να κρυώσει 1-2 ώρες.)

6 Add the remaining the ingredients. Stir in the cream and rum or brandy. Mix the eggnog well.

(Προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά. Ανακατέψτε το eggnog καλά με την κρέμα και το αλκοόλ της επιλογής σας.)

7 Cover the eggnog tightly with plastic wrap. Refrigerate it overnight to let the flavors combine, and serve with a dash of nutmeg and a cinnamon stick garnish.

(Καλύψτε το eggnog καλά με ζελατίνα. Αφήστε το ψυγείο ένα βράδυ, ώστε να αναμιχθούν όλες οι γεύσεις. Σερβίρετε με τριμμένο μοσχοκάρυδο και ένα ξυλάκι κανέλας. )

Πηγή: How To Make Eggnog

Ho Ho Ho ☃

EDITORIAL

Christmas's not near, it's here!!!

Ξημερώνει παραμονή Χριστουγέννων κι έχω επισήμως καθυστερήσει να μπω στο πνεύμα των ημερών..

Λόγω εξετάσεων, μέχρι και την εβδομάδα που μας πέρασε ήμουν η θηλυκή έκδοση του Grinch, του μοχθηρού πλάσματος, με την αξιοπερίεργη εμφάνιση, που προσπάθησε να κλέψει τα Χριστούγεννα των Whos, κατοίκων της πόλης Who-ville στο παραμύθι του Dr Seuss "How the Grinch Stole Christmas!". Βλέπετε, για έναν ανεξήγητο λόγο ("Να είναι άραγε στραβά βιδωμένο το κεφάλι στο σώμα του; Μήπως τον έσφιγγαν τα παπούτσια; Ίσως να φταίει που η καρδιά του ήταν δυο νούμερα μικρότερη απ' το κανονικό") το Grinch μισούσε τα Χριστούγεννα και τον ενοχλούσαν οι χαρούμενες φωνές που τραγουδούσαν και γιόρταζαν, έτσι αποφάσισε πως πρέπει να σταματήσει τα Χριστούγεννα εκείνη τη χρονιά. "Τότε του ήρθε μια ιδέα! Μια απαίσια ιδέα! Το Grinch σκέφτηκε μια υπέροχη απαίσια ιδέα!" Αποφάσισε να καταστρέψει τα Χριστούγεννα για όλους τους κατοίκους της πόλης "κλέβοντάς" τα....

Το παραμύθι είναι έμμετρο και ξεκινά ως εξής:

Every Who
Down in Who-ville
Liked Christmas a lot... 

But the Grinch
Who lived just north of Who-ville,
Did NOT!

Κάπως έτσι, συνειδητοποίησα κι εγώ ότι είναι καιρός να γιορτάσω τα Χριστούγεννα -ή για την ακρίβεια ότι άργησα πολύ να τα γιορτάσω φέτος! Ήρθε ο καιρός να ντύσω το ιστολόγιο μου γιορτινά και να φτιάξω λίγο το κλίμα με πιο χαρούμενες αναρτήσεις -σας έχω πει ότι τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή; Ήρθε η ώρα να γεμίσει το ιστολόγιο χιόνι, γιρλάντες, και ενοχλητικά χαρούμενους ανθρώπους!

Δύο τρόποι υπάρχουν να μπεις στο πνεύμα των εορτών: ο πρώτος είναι να καταναλώσεις τιτάνιες ποσότητες χριστουγεννιάτικων γλυκών, κάτι που έχω ήδη αρχίσει από την Παρασκευή το βράδυ που αξιωθήκαμε να φτιάξουμε με τη μαμά μου τα πρώτα σπιτικά μελομακάρονα που παρήγαγε αυτό το σπίτι(αναβλητικότητα, όχι ανικανότητα! χαχαχα). Τα μελομακάρονα υπέροχα, πλην μιας μικρής λεπτομέρειας -που δεν είχε τόση σημασία. Η συνταγή, μάλιστα, που ακολουθήσαμε ήταν αρκετά "ευωδιαστή", με γενναίες ποσότητες μπαχαρικών, όπως το γαρύφαλλο και η κανέλα, με αποτέλεσμα η γεύση τους να θυμίζει κάτι από τα πολυαγαπημένα μου Lepkuchen, τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα από τη Γερμανία (ή Gigerbread, όπως ονομάζεται η αγγλική εκδοχή).

Όπως, όμως, ήδη είπα, υπάρχουν δύο τρόποι και ο πρώτος είναι μισός, αν δεν ακολουθήσει ο δεύτερος.. Ποιος είναι αυτός; Ο πιο καθιερωμένος τρόπος να μπεις στο (οινο)πνευμα των γιορτών είναι φυσικά το αλκοόλ. Σε ζεσταίνει, σου φτιάχνει το κέφι, σε κάνει πιο δεκτικό στις χριστουγεννιάτικες "τζιριτζάντζουλες" -τόσο που θες κι εσύ να γεμίσεις το σπίτι σου λαμπιόνια που θα φωτίζουν το χώρο και τις καρδιές με τα ζωηρά τους χρώματα, να αλλάξεις ήχο κλήσης στο κινητό και να βάλεις κάτι χριστουγεννιάτικο. Είναι η μόνη περίοδος που απενοχοποιούνται και τα μικρά "παραστρατήματα" και κανείς δεν σε παρεξηγεί αν πιεις ένα ποτηράκι παραπάνω..

Έτσι κι εγώ αποφάσισα να πιω γουλιά-γουλιά το (οινο)πνευμα των Χριστουγέννων απόψε, επιλέγοντας ένα ποτό που πάντα ήθελα να δοκιμάσω, μα δεν μου είχε δοθεί ποτέ η ευκαιρία. Όσοι παρακολουθείτε ξένες σειρές, θα έχετε συναντήσει στα χριστουγεννιάτικα επεισόδια τους πρωταγωνιστές να πίνουν ένα κρεμώδες ποτό που μοιάζει με γάλα. Το Εggnog είναι ένα ρόφημα που φτιάχνουν στις ΗΠΑ και τον Καναδά την περίοδο των Χριστουγεννών(από τις Ευχαριστίες και μετά). Το ρόφημα αυτό συναντάται σε δύο μορφές: παρθένο -μη αλκοολούχο- και "πειραγμένο" -με προσθήκη αλκοολούχων ποτών στο ρόφημα.

Συναντώντας το, λοιπόν, εδώ και τόσο καιρό σε αμερικάνικες σειρές, ήμουν αποφασισμένη να το δοκιμάσω, αλλά ποτέ δε μου δόθηκε η ευκαιρία να κάτσω να το φτιάξω. Φέτος τελικά το πήρα απόφαση κι έφτιαξα μια μικρή παρτίδα, ίσα-ίσα για δοκιμή. Μάλιστα, αυτό ακριβώς το χριστουγεννιάτικο ποτό πίνω ενώ γράφω αυτές τις λέξεις(συνταγή θα ακολουθήσει σε επόμενη ανάρτηση).

Η γεύση του ιδιαίτερη... Αν σου αρέσει το γάλα -όπως εγώ που συναγωνίζομαι τα μοσχαράκια σε κατανάλωση γάλακτος- θα το λατρέψεις! Είναι σαν να πίνεις πουτίγκα με αλκοόλ! Προσοχή, όμως, γιατί το συγκεκριμένο ποτό είναι "γλυκαντζούρα" και ως γνωστόν τέτοια ποτά "βαράνε" άσχημα -ιδίως αν η δόση αλκοόλ στο ποτήρι σας είναι "γενναία". 

Γι' αυτό με μέτρο, γιατί μπορεί να καταλήξετε κάπως έτσι:

For the love of a daughter

EDITORIAL

"Ο μόνος άντρας που δεν θα με πληγώσει ποτέ είναι ο μπαμπάς μου"
Λάθος πρώτο.
Στη δική μου ζωή αυτό ήταν η αρχή του τέλους.

Κατά καιρούς έχω γράψει σε αναρτήσεις μικρές αναφορές για ένα από τα άσχημα γεγονότα που με σχημάτισε ως προσωπικότητα και -σε μεγάλο βαθμό- κατέστρεψε λίγο παραπάνω την ήδη σακατεμένη μου ύπαρξη. Λένε πως η σημαντικότερη σχέση στη ζωή μιας γυναίκας είναι εκείνη που έχει με τον πατέρα της. Εκείνος είναι ο άντρας της ζωής της, ο προστάτης της σ' αυτόν τον κακό και άδικο κόσμο. 

Τι γίνεται όμως όταν ο άνθρωπος που θα έπρεπε να σκουπίζει τα δάκρυα από τα μάτια σου είναι ο ίδιος που τα προκαλεί;

Οι περισσότερες ιστορίες απόντων πατεράδων και έκπτωτων ειδώλων ξεκινούν από την παιδική ηλικία. Η δική μου ιστορία, ωστόσο, ακόμη και σ' αυτό πρωτοτύπησε. 

Για 18 χρόνια είχα έναν "μπαμπά" και εν μία νυκτί έγινε απλά "πατέρας". 

Δεν ήταν τέλειος, το αντίθετο μάλιστα είχε κάνει λάθη ένα σωρό κι πολλούς λόγους να τον αντιπαθώ, αλλά ήταν ο μπαμπάς μου. 

Θέλω να γράψω ότι για 18 χρόνια ζούσα ένα ψέμα, μα η τραγική αλήθεια είναι πως εθελοτυφλούσα. Ήξερα. Κατά βάθος, ήξερα.. Έπρεπε, όμως, να του δώσω μια αφορμή να μου δείξει τον πραγματικό του εαυτό ή πιο σωστά να μου τον δείξει σε τέτοιο βαθμό ώστε να το συνειδητοποιήσω.

Ηλίθια. Ναι, αυτό ήμουν. Όλη μου τη ζωή περηφανευόμουν για το πόσο καλά "διάβαζα" τους ανθρώπους. Αλλά τα όσα "διάβασα" για εκείνον ήταν για μένα περιττά. Δεν ήθελα να τα πιστέψω και πολύ πιθανόν, αν δε μου δινόταν η αφορμή, αν δε στρεφόταν ο σαθρός του χαρακτήρας εναντίον μου, ακόμη να μην τα πίστευα.

Δόξα τω Θεώ, αυτή δεν είναι άλλη μια ιστορία ενδοοικογενειακής βίας και άλλων αποτρόπαιων πράξεων. Είναι μια αληθινή οικογενειακή ιστορία, που έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές σε πολλούς άλλους ανθρώπους ανά τον κόσμο. 

Είναι η θλιβερή συνειδητοποίηση της πραγματικότητας ότι σ' αυτόν τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που είναι αίμα σου, αλλά δεν θα γίνουν ποτέ η οικογένειά σου.

Σημαντικό ρόλο στη στάση μου έπαιξε, πιστεύω, το διαζύγιο των γονιών μου, όταν ήμουν 13ων ετών. Ένα παιδί χωρισμένων γονιών -και δη ένα κορίτσι- τείνει να εξιδανικεύσει τον γονέα που λείπει από το σπίτι, ο οποίος είναι κατά 90% ο πατέρας. Ίσως φταίει η απόσταση, ίσως η έλλειψη καθημερινών τριβών, αλλά ο απών από το σπίτι γονέας ξαφνικά αποκτά μια νέα αίγλη.

Ακόμη κι αν είναι εκείνος που φταίει για τη νέα κατάσταση, δεν θα τον κατηγορήσεις ποτέ. Δεν θα δεχτείς να μιλήσει κανένας για εκείνος αρνητικά ή υποτιμητικά, ακόμη κι αν είναι όλα αληθινά. Το κυριότερο δεν θα πιστέψει τίποτα που δεν θέλεις να πιστέψεις για εκείνον, ακόμη κι αν ήδη τα γνωρίζεις με σιγουριά.

Ξαφνικά η κρίση σου θολώνει και ο γονέας αυτό αποκτά το αλάθητο του πάπα. Ό,τι κι έκανε έχει δίκιο, κι αν είχε άδικο δικαίως το είχε. Κι αν η πράξη του είναι αδικαιολόγητη; Απλούστατο. Είναι κακόηθες ψέμα που σκοπό έχει μόνο να ρίξει τον "μπαμπά" σου στα μάτια σου.

Έτσι κυλούσε και η δική μου ζωή, μέχρι τα 18 μου χρόνια. Ως παιδί του χειμώνα ενηλικιώθηκα αφότου έφυγα στην Κομοτηνή για σπουδές. 

Η ιστορία που ακολουθεί με πολύ μικρά γράμματα οφείλεται στο γεγονός ότι δεν νιώθω άνετα να εξιστορώ αυτά τα συμβάντα, ωστόσο ένιωθα την ανάγκη να τα γράψω με κάποιο τρόπο.

Τα πρώτα σημάδια της μετέπειτα κρίσης στη σχέση μας διαφάνηκαν από τον Σεπτέμβρη ακόμη, στη μετακόμισή μου, όταν -πριν την οικονομική κρίση- προσπαθούσε να κάνει περικοπές στο όνειρό μου για το φοιτητικό μου σπίτι. Κι ήταν τόσο το πείσμα μου εν τέλει, που σταμάτησα να το διαπραγματεύομαι μαζί του κι έστησα όλο μου το σπιτικό από το μηδέν με την οικονομική αρωγή της μητέρας μου και μόνο. Κι ήταν τόση η ξεδιαντροπιά του, που δεν ντράπηκε καν ώστε να προσφέρει έστω ένα ευρώ για να βοηθήσει. 

Κι όμως, δεν έδωσα σημασία. Το θεώρησα μια στενοκεφαλιά και το προσπέρασα έτσι. Και για να είμαι ειλικρινής, ακόμη και τώρα, τόσο καιρό που έχουν χαλάσει οι σχέσεις μας, ακόμη δεν με νοιάζει.

Το μετέπειτα ήταν που με διέλυσε.

Δεκέμβριος 2009. Ετών 18. Επιτέλους.

Πού να 'ξερα ότι με το που θα γινόμουν πολίτης του κόσμου θα έσπαγε το αυγό του φιδιού και από εκεί θα ξεχύνονταν όλα τα οικογενειακά δεινά που με περίμεναν στη γωνία;

Ως ενήλικη φοιτήτρια και παιδί χωρισμένων γονιών, έπρεπε εγώ πλέον να κινήσω τις διαδικασίες και να κάνω αγωγή στον πατέρα μου για διατροφή. Μην φανταστείτε κάτι εχθρικό. Μια τυπική διαδικασία, που θα ανανέωνε την υποχρέωση που είχε ήδη απέναντι μου εδώ και αρκετά χρόνια.

Θυμηθείτε αυτή τη στιγμή. Εκείνη ήταν η μέρα που έχασα τον πατέρα μου για πάντα.

Η αντίδρασή του ξεκίνησε ως ψυχολογικός εκβιασμός απέναντί μου από το τηλέφωνο. Πίστευε ότι μπορούσε να με μεταπείσει, ότι θα τον λυπόμουν, όπως έκανα όταν ήμουν μικρή και θα το σταματούσα εκεί. Μολαταύτα, ο ψυχολογικός αυτό πόλεμος είχε αντίθετο αποτέλεσμα. Για πρώτη φορά θύμωσα πραγματικά μαζί του για τον τρόπο που μου φέρθηκε κι έθεσα τελεσίγραφο: ή θα λύναμε το θέμα "φιλικά" με μια τυπική διαδικασία ή θα προχωρούσα δικαστικά. Πίστεψα ότι θα συμμορφωνόταν και θα λύναμε το ζήτημα αυτό -ένα τυπικό ξαναλέω ζήτημα- σαν πολιτισμένοι άνθρωποι.

Δεύτερο λάθος.

Και τότε έπραξε το ανήκουστο. Όταν του τηλεφώνησε ο δικηγόρος μου, του μίλησε για μένα με τα χειρότερα λόγια. Με αποκάλεσε αχάριστη, εγωίστρια, ότι τον βλέπω μόνο σαν πορτοφόλι κ.ο.κ. Αυτό ήταν. Εκείνη την ημέρα σταμάτησαν και οι διεκδικήσεις μου για τη διατροφή που κανονικά δικαιούμουν. Από εκείνη τη μέρα ποτέ ξανά δεν δέχτηκα χρήματα από αυτόν τον άνθρωπο. Από εκεινη τη μέρα ποτέ ξανά δεν καταδέχτηκα να πάω να τον συναντήσω. Πού ακούστηκε πατέρας να μιλάει για το -μονάκριβο- παιδί του με τέτοια αισχρά λόγια σ' έναν ουσιαστικά ξένο άνθρωπο;

Θα έλεγε κανείς ότι αυτό ήταν το τέλος των διπλωματικών μας σχέσεων, αλλά όχι. 

Γιατί ήμουν τόσο θύμα, που παρά την προσβολή στο πρόσωπό μου -για την οποία παρεμπιπτόντως ποτέ δεν μου ζήτησε συγγνώμη- και παρά το -γνωστό σε μένα- ποιόν του, έκανα το λάθος να του δώσω ακόμα μία ευκαιρία, γιατί είναι ο πατέρας κου.

Τρίτο λάθος.

Λίγο καιρό μετά, κι ενώ έχω αφήσει το δυσάρεστο συμβάν πίσω μου, μαλώνουμε -όπως όλοι οι άνθρωποι. Όχι κάτι σπουδαίο, μια απλή διαφωνία. Για έναν ηλίθιο λόγο. Και χωρίς να ντρέπεται μου στέλνει μήνυμα στο κινητό μου αποκαλώντας με αχάριστη κι ότι μόνο να τον εκμεταλλεύομαι ξέρω.

Εκείνη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ξαφνικά, σαν να βρήκα την όρασή μου ξανά, μετά από 18 χρόνια, όλα τα λάθη του παρελθόντος διαγράφηκαν ξεκάθαρα στα μάτια μου. Όλα του τα ψέμματα κι όλες του οι άσχημες πράξεις παρέλαυναν μπροστά μου, φωνάζοντάς μου για την ηλιθιότητα μου τόσα χρόνια, που δεν ήθελα να πιστέψω κάτι τόσο εξόφθαλμο. Που δεν ήθελα να κατηγορήσω τον "μπαμπά" μου, ενώ εκείνος στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ ο μπαμπάς μου. Ήταν μόνο κάποιος που έτυχε απλά να μοιραζόμαστε το ίδιο αίμα.
Δεν μου άνηκε ποτέ, ήταν ένα φθαρμένο ρούχο, δανεικό..

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Κι εγώ έκανα το λάθος να πιστεύω ότι με το να του δίνω ευκαιρίες θα άλλαζε και θα σταματούσε να με πληγώνει. 

Παρόλο που την πρώτη φορά που με πλήγωσε ήμουν αγέννητη κι εκείνος οδηγούσε επικίνδυνα για να κάνει τη μητέρα μου να αποβάλλει. Άκυρο. Δεν είμαι ακόμη έτοιμη να μιλήσω γι' αυτό. Μάλλον δεν θα'μαι ποτέ...

Το χειρότερο όλων ήταν ότι παρ' όλα όσα μεσολάβησαν και το κακό που μου έκανε, συνέχισε να διατείνεται στον κύκλο του πως κάνει για μένα ό,τι μπορεί κι ότι είναι δίπλα μου και πως νοιάζεται μονάχα για το καλό μου -λες και δεν είχε συμβεί τίποτα!

Χωρίς ντροπή, χωρίς συνείδηση, συνέχισε να διεκδικεί το βραβείο του πατέρα της χρονιάς κι εγώ ήμουν τέτοιο θύμα που τον άφηνα..

Θύμα... Αυτό ήμουν απέναντι του όλη μου τη ζωή. Μη στεναχωρηθεί, μην παρεξηγηθεί, προς Θεού μην του μιλήσω απότομα! 

Το χειρότερο είναι πως είμαι ακόμη θύμα. 

Παρά τα όσα μου έκανε, παρά τον πόνο που έχω βιώσει εξαιτίας του είμαι τέτοιο θύμα που συμπεριφέρομαι στον εαυτό μου λες και το αξίζω. Είμαι τέτοιο θύμα που έχω κάνει τον εαυτό μου να πιστεύει ότι δεν μου αξίζει να αγαπηθώ, ότι -να! δες!- δεν μου άξιζε καν η αγάπη του πατέρα μου. Ότι εγώ φταίω που στερήθηκα κάτι το αυτονόητο για άλλα κορίτσια. Τόσο θύμα που δεν θα το ξεπεράσω αυτό το πλήγμα ποτέ -ό,τι κι αν λέω, ό,τι κι αν κάνω, όσο κι αν κοροϊδεύω τους πάντες ότι δεν με επηρεάζει, ακόμη με επηρεάζει. Ακόμη με πονάει. 

Γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου;

Είναι τόσο δύσκολο να με αγαπήσω ή μου το έκανε αυτός; 

Το χειρότερο είναι ότι δεν αφήνω και κανέναν άλλον να με αγαπήσει. 

Δυο λέξεις στοιχειώνουν το μυαλό μου τον τελευταίο καιρό: daddy issues. Κάποτε γελούσα με αυτόν τον όρο. Πίστευα ότι είναι ένα ανούσιο γλωσσικό δάνειο από την αγγλική, κλεμμένο από στήλες γυναικείων περιοδικών και ρομαντικές κομεντί. Άργησα να καταλάβω ότι είναι πραγματικότητα, ότι το ίδιο συμβαίνει και σε μένα. Κι είμαι καταδικασμένη να ζήσω υπό το βάρος του.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα daddy issues είναι η τάση των γυναικών να ερωτεύονται άντρες που τους θυμίζουν τον πατέρα τους, αυτό που η ψυχολογία -με πρωτοπόρο τον Φρόιντ- ονομάζει "σύμπλεγμα της Ηλέκτρας". Ως επί το πλείστον έτσι είναι, οι περισσότερες καταστάσεις είναι τόσο ανώδυνες που συνίστανται απλά στο να έλκεσαι από συγκεκριμένο τύπο άντρα. Το πρόβλημα αρχίζει να παρουσιάζεται όταν η σχέση πατέρα και κόρης είναι προβληματική και συνεπώς το μοντέλο αυτό του συμπλέγματος της Ηλέκτρας παίρνει νέα τροπή.

Τι γίνεται, λοιπόν, όταν ο "άντρας της ζωής σου" σε πληγώνει ανεπανόρθωτα; Όπως είναι αναμενόμενο, μια εμπειρία σαν αυτή σε κάνει κομμάτια.. Σε διαλύει σε κάθε επίπεδο, σε κάθε τομέα της ζωή σου, κυρίως δε στον ερωτικό. Όταν δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον πατέρα σου πώς θα εμπιστευτείς τον κάθε ξένο που μπαίνει στη ζωή σου; Πώς θα ανοιχτείς; Πώς θα δώσεις μια ευκαιρία; Πώς θα πιστέψεις ότι αξίζεις να αγαπηθείς; Πώς θα διεκδικήσεις μια θέση στη δική του ζωή;

Και τότε γίνεσαι αυτοκαταστροφική...

Ποιος ο λόγος να προσπαθήσω να τον κερδίσω; Αφού στο τέλος θα φύγει κι αυτός.

Ποιος ο λόγος να τον εμπιστευτώ; Αφού στο τέλος θα με προδώσει κι αυτός.

Ποιος ο λόγος να ανοίξω την καρδιά μου; Αφού στο τέλος θα με πληγώσει κι αυτός.

Ποιος ο λόγος να του δείξω τα συναισθήματά μου; Αφού θα τα εκμεταλλευτεί κι αυτός.

Ποιος ο λόγος να αγαπήσω; Αφού δεν θα αγαπηθώ ποτέ.

Κι είσαι τόσο θύμα που θα συνεχίσεις να πιστεύεις ότι σου αξίζει αυτή η ζωή...

Είμαι τόσο θύμα που παρόλο που τον αποφεύγω, ακόμη λυγίζω και εν τέλει σηκώνω το τηλέφωνο κάποιες φορές. Ακόμη τον αφήνω να μου εύχεται σε γενέθλια, γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα. Ακόμη τον αφήνω να μου λέει με θέρμη πόσο στεναχωριέται όταν με παίρνει τηλέφωνο και δεν με βρίσκει επειδή δεν το σηκώνω. Ακόμη τον αφήνω να μου λέει ότι με αγαπάει και του λείπω, ενώ ταυτόχρονα νιώθω πως θέλω να ξεριζώσω τα μαλλιά μου και να ξεσκίσω τη σάρκα από το στήθος μου. Απ' τη μία μου χαλάει τη μέρα να ακούω τη φωνή του, κι απ' την άλλη δεν μου πάει η καρδιά να μην το σηκώσω τέτοια μέρα. Να μην του ανταπαντήσω στην ευχή που μου είπε. 

Ένα "Χρόνια Πολλά" το λες και στον εχθρό σου, σωστά; Λάθος. Ο εχθρός μου δεν με πλήγωσε ποτέ όσο αυτός.

Ώρες-ώρες σκέφτομαι την κατάσταση και απορώ με τον εαυτό μου. Είμαι τόσο μαλάκας που στ' αλήθεια δεν θέλω να τον κακοκαρδίσω ή είμαι τόσο θύμα που φοβάμαι μήπως παρεξηγηθεί πάλι και σύρει για μένα ξανά πίσω από την πλάτη μου τα εξ αμάξης; Κι αν είναι αυτό, γιατί με νοιάζει τόσο; Φοβάμαι ότι θα τον πιστέψουν; Όχι, δεν είναι αυτό. Μέχρι κι οι συγγενείς του τον πήρανε χαμπάρι(όχι ότι εκείνοι είναι καλύτεροι, μα τέλος πάντων). 

Είναι δυνατόν μετά από τόσα που μου έκανε να με νοιάζει τι θα πει και τι σκεφτεί για μένα; Είναι δυνατόν να τρέφω ακόμη αισθήματα για αυτόν τον άνθρωπο, που μου συμπεριφέρθηκε λες κι ήμουν ένα σκουπίδι, ένα απόβρασμα της κοινωνίας; Είναι δυνατόν να είμαι τόσο μαλάκας; 

Κι όμως είναι. Ακόμη τον αγαπώ κατά βάθος ή, έστω, αγαπώ την ανάμνηση του από τις όμορφες μέρες. Ταυτόχρονα, όμως, τον μισώ. Όχι επειδή μου συμπεριφέρθηκε άσχημα. Υπό άλλες συνθήκες, αν ήταν ένας ξένος, θα μπορούσα να ξεχάσω όσα έκανε και όσα είπε. Γιατί καμία λέξη και καμία πράξη δεν μπορεί να αγγίξει το κακό που μου έκανε στην πραγματικότητα. Αυτόν τον άνθρωπο τον μισώ γιατί μου έκλεψε τον μπαμπά μου. Τον πήρε άκαρδα από τη ζωή μου. Δεν μου λείπει η παρουσία του, μου λείπει η ανάμνηση, η ζεστασιά και η ασφάλεια που ένιωθα κοντά του. Ό,τι κι αν ήταν, όσο κι αν δεν το άξιζε, ήταν ο μπαμπάς μου. Και τον αγαπούσα. Διόρθωση. Ακόμη τον αγαπάω. Και μου λείπει. Και τον μισώ. Γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ο μπαμπάς μου. Είναι ένας άντρας που έτυχε να είναι ο πατέρας μου.

Από δικαιολογίες χόρτασα,

κι από εκείνα που χρειάζομαι με έχεις αφήσει κενή...

Ο άντρας που πλήγωσα

Άλλο ένα όμορφο κείμενο που διάβασα και λάτρεψα στο αγαπημένο ιστολόγιο της Fαllen Angεl και σας το αναδημοσιεύω:

Βαρέθηκα να το βλέπω αυτό το παλιοσώβρακο.

Πρέπει να βρω μια σταθερή κρυψώνα και να το θάψω εκεί για πάντα. Και γιατί δεν το πετάω, θα αναρωτιέστε. Είναι το τελευταίο που είχε μείνει ξεχασμένο στο καλάθι με τα άπλυτα όταν ο Γιάννης έφυγε απ’το σπίτι.

Ένας χρόνος χώρια, πέντε μαζί. Όχι, δεν πήγαινε άλλο. Που να πάει και πώς; Δύο θέλει μια σχέση. Όχι έναν που να βγάζει τη «δουλειά» των δύο.

Και αυτά δυστυχώς εμπειρικά τα καταλαβαίνεις.

Ο Γιάννης ήταν αυτό που όλες οι γυναίκες θέλουν. Έτσι μου έλεγαν δηλαδή. Και μάλλον έτσι ήταν. Το έβλεπα, το καταλάβαινα, δεν το ένιωθα. Ο έρωτας τυφλώνει. Σου καίει τα μάτια για να μη βλέπεις τίποτα.

Έτσι έγινε και με το Γιάννη. Τυφλώθηκε. Όχι, δεν υπήρξα ποτέ ερωτευμένη μαζί του. Τον αγαπούσα, ακόμα τον αγαπώ, αλλά όχι, ερωτευμένη δεν υπήρξα ποτέ.

Και κάπου εκεί αρχίζει το λάθος μου.

Αυτό που δε μ’αφήνει να κοιμηθώ ένα χρόνο τώρα. Αυτό που πλήγωσε το Γιάννη. Και τον άλλαξε. Ήταν η πρώτη φορά που μπήκα στη θέση του θύτη. Και πιστέψτε με, είναι πολύ χειρότερη απ’αυτή του θύματος.

Ο θύτης παλεύει με τις πράξεις και τις τύψεις του αλλά και όλους τους γύρω του. Σε κάθε στιγμή που θα αδειάσει το μυαλό του παραμονεύει ένα «αν» κι ένα «ίσως». Και είναι φρικτό.

Ο Γιάννης είναι ένα διαμάντι. Η ψυχή της παρέας. Πάντα εκεί για τους φίλους του, πάντα δίπλα στον έρωτά του. Ο πιο δοτικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Ο πιο όμορφος. Μέσα έξω.

Θύμαμαι κάθε λεπτομέρεια εκείνης της απαίσιας μέρας. Κυριακή απόγευμα, είχαμε γυρίσει απ’το σπίτι των γονιών μου. Το σκεφτόμουν πολύ εκείνες τις μέρες, το πώς θα λήξω αυτό το θέατρο του παραλόγου. Χωρίς να τον πληγώσω φυσικά.

Γίνεται; Όχι, δε γίνεται.

Οι άντρες όταν είναι ερωτευμένοι είναι τα πιο εύθραυστα πλάσματα στη γη. Κρύσταλλα που μια γρατζουνιά θα τα ραγίσει.

Πάει να με αγκαλιάσει, «πρέπει να σου μιλήσω», του λέω.
«Σε ακούω».
«Γιάννη συγχώρεσε με. Δεν αντέχω άλλο. Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί σου, δεν ήμουν ποτέ. Ήρθες στη ζωή μου σα δώρο. Στη χειρότερη φάση μου. Και γι’αυτό θα σου είμαι πάντα ευγνώμων. Μα δεν αντέχω άλλο. Σου ζητώ να με συγχωρέσεις που δεν είχα τα κότσια να στο πω τόσα χρόνια. Που σε άφηνα να πιστεύεις πως κι εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί σου κάθε φορά που τελειώναμε μαζί. Κι αυτό ψέμα ήταν».

Με αγκάλιασε τόσο σφιχτά που νόμιζα πως θα έσπαγα κι εγώ μαζί του. Κλάψαμε μαζί. Ένα ποτάμι δάκρυα και αναμνήσεις.

«Σε παρακαλώ πες κάτι. Φώναξε. Βρίσε. Με κάνεις και αισθάνομαι ακόμα χειρότερα».

Δεν έβγαλε κουβέντα. Έμεινα στο σαλόνι κι έτρωγα τα νύχια μου όσο εκείνος έφτιαχνε τα πράγματά του. Έτσι απλά έφυγε. Αθόρυβα και ευγενικά όπως πάντα.

Έχω να τον δω ένα χρόνο κάι κάτι ψιλά. Είναι και μεγάλη η πόλη μας. Αν θες να αποφύγεις κάποιον, μπορείς.

Τον έχω δει μόνο σε κάτι φωτογραφίες απ’αυτές που κυκλοφορούν στο facebook από βραδυνές εξόδους. Άλλαξε και στέκια και παρέες.

Όπως και να’χει εγώ αρνούμαι πεισματικά και μαζοχιστικά να πετάξω αυτό το κώλοσώβρακό του. Και θα σταματήσω να το κρύβω πια. Θέλω πάντα να θυμάμαι το λάθος μου.

Όχι κουκλίτσα μου, με ερωτευμένους άντρες δεν παίζεις ούτε για πλάκα, ούτε από ανάγκη, ούτε για κανένα λόγο. Γκέγκε; Κατακόκκινο stop, απαγορευτικό. Πώς αλλιώς να στο πω;
Πηγή: pillowfights.gr

"Οι σπουδαίοι έρωτες δεν έγιναν ποτέ αντιληπτοί από τους εμπλεκόμενους..."

Ένα πανέμορφο κείμενο που αναδημοσίευσε η αγαπημένη Fαllen Angεl και σας κοινοποιώ κι εγώ με τη σειρά μου:

H Έφη και ο Μιχάλης γνωρίζονται χρόνια. Φίλοι φίλων από φίλο και το κουβάρι μεγάλο. Είναι από εκείνες τις φιλίες τις τόσο παλιές που πιστεύεις ότι ήταν από πάντα εκεί σαν ένα χέρι, ένα πόδι, σαν τη σκόνη πάνω στο ψηλό ράφι με τα βιβλία.

Πιο παλιά βλεπόντουσαν κάθε Δευτέρα ή Τετάρτη. Ίσως και πιο αραιά για να «τινάξουν» από πάνω τους τη σκόνη της εβδομάδας. Πάντα το βράδυ. Ποτέ στο φως. Βρίσκονταν στις ώρες που είχαν για να ζήσουν και όχι σε εκείνες που έψαχναν να σκοτώσουν. Τα κατάφερναν καλά στα λόγια αλλά θριάμβευαν στις σιωπές. Κυρίως αυτές είναι που κάνουν τις πραγματικές συζητήσεις.

Οι συναντήσεις τους είχαν πάντα το ίδιο τελετουργικό: το πρώτο ποτό στα γρήγορα, που χωρίς να το καταλάβουν γινόταν 2,3,4 ίσως και 5.

Μισομεθυσμένες εξομολογήσεις που διαδέχονταν άσχετες κουβέντες. Η Έφη όλο έμπλεκε κατά πολύ περίεργο τρόπο με «ιδιαίτερους τύπους» και o Μιχάλης πάντα άκουγε υπομονετικά ό,τι κοσμογονικό συνέβαινε στη ζωή της. Εκείνη βλέπετε βρισκόταν πάντοτε σε μια μόνιμη διαδικασία αλλαγής. Την τυραννούσε μια ανεξήγητη απληστία . Όχι για χρήματα, αυτό θα ήταν πιο εύκολο. Για ταξίδια, φιλίες, γνώσεις, εμπειρίες. Εκείνος πάντα πιο συγκρατημένος στις κουβέντες. Ύφος βαρύ και ενίοτε βαριεστημένο. Αντίθετοι φαινομενικά, ολόιδιοι στην ουσία τους.

Κάθε φορά που κάποιος αφηνόταν λίγο περισσότερο ο άλλος μάζευε σχολαστικά τα κομμάτια του άλλου για τους τύπους.

Ο χρόνος σταματούσε σαν κινηματογραφικός φακός που εστιάζει στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών και γύρω τους σε πιο αργή κίνηση, εκτυλισσόταν η υπόλοιπη δράση, κάτι σαν δεύτερη πραγματικότητα στο βασικό πλάνο.

Παρασύρονταν για στιγμές, λεπτά, για μήνες, για ολόκληρα χρόνια και ύστερα επέστρεφαν διακριτικά στις κανονικές τους σχέσεις.

Φορούσαν βιαστικά τα ρούχα τους και εξαφανίζονταν με τυπικές κουβέντες και χαμόγελα καληνύχτας μέχρι την επόμενη Δευτέρα ή και Τετάρτη.

Δεν αναρωτήθηκαν ποτέ για πράγματα που βασανίζουν τα ανθρώπινα ζευγάρια και θέτουν υπό αίρεση τον έρωτα, τον καταμετρούν, τον σφυγμομετρούν, τον εξετάζουν, και κινδυνεύουν να τον καταστρέψουν πριν καν γεννηθεί.

Ήταν και αυτά τα άτιμα τραγούδια καταδότες. Πρόδιδαν όσα οι λέξεις δεν τολμούσαν να αποδώσουν. Τίποτα δεν ξεμπροστιάζει την ψυχή περισσότερο από τον ανακριτικό φακό της μουσικής. Σιγά το πράγμα, θα μου πεις. Πόση αξία έχουν οι νότες για την επιβίωση. Για την Έφη και τον Μιχάλη η μουσική ήταν από εκείνα τα πράγματα που κάνουν την επιβίωση να αξίζει.

Αν πιστέψουμε τους συνδαιτυμόνες του πλατωνικού Συμποσίου, οι άνθρωποι πολύ παλιά είχαν τέσσερα πόδια, τέσσερα χέρια και ένα κεφάλι με δύο πρόσωπα. Μέχρι που ο Δίας φοβήθηκε ότι αυτοί οι άνθρωποι θα απειλούσαν τον θεϊκό του θρόνο κι έτσι τους χώρισε στα δύο, καταδικάζοντάς τους να αναζητούν εναγωνίως το άλλο τους κομμάτι για μια ολόκληρη ζωή.

Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει η άποψη ότι υπάρχουν αδερφές ψυχές και ζουν κάπου σε αυτόν ή σε κάποιον άλλον πλανήτη, και πόσο πιθανό είναι να συμπέσουν οι πιθανότητες, ώστε να συναντηθούν σε αυτή τη ζωή, είτε απλά μια τέτοια φήμη δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει την αρρωστημένη τάση του ανθρώπου να προσκολλάται και να ζητιανεύει τα πολλά άλλα μισά που θα ολοκληρώσουν τη δική του μισοτελειωμένη ύπαρξη.

Σημασία έχει ότι στην περίπτωση αυτών των δύο αλλά και πολλών άλλων σαν και αυτών που δεν μοιράζονται συμβατικές σχέσεις βρίσκουν εφαρμογή όλα όσα μάθαμε στο Λύκειο για τους ομοιοπολικούς δεσμούς μορίων και τις ισχυρές ελκτικές τους δυνάμεις που ξεπερνούν τους κοσμικούς περιορισμούς.

"Οι σπουδαίοι έρωτες δεν έγιναν ποτέ αντιληπτοί από τους εμπλεκόμενους και παρέμειναν μεγάλοι, γιατί τελικά δεν συμβιβάστηκαν ποτέ. Υπάρχει πολύ περισσότερος έρωτας στη φιλία παρά φιλία στον έρωτα. Μόνο ο γνήσιος έρωτας είναι - θες δεν θες - πιστός."
Paul Geraldy

Πηγή: www.lifo.gr

Random Things

Σε μια τυχαία αναζήτηση απόψε στον -πολυαγαπημένο- ιστότοπο WeHeartIt ψάχνοντας αν υπάρχουν τυχόν εικόνες με την ετικέτα της 4ης Δεκεμβρίου, της ημέρας των γενεθλίων μου, έπεσα πάνω σε αυτή την εικόνα. Δεν ξέρω από πού προέρχεται, εικάζω, ωστόσο, ότι πρόκειται για σελίδα από ημερολόγια θετικής σκέψης(εκείνα τα ημερολόγια που κάθε μέρα έχουν κι ένα διαφορετικό απόφθεγμα σχετικά με τη ζωή και τους λόγους για τους οποίους πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με θετική σκοπιά και θέτει έναν ακόμη στόχο που πρέπει να επιδιώξεις την κάθε μέρα). 

Δεν έχει σημασία, βέβαια, εμένα μου αρκεί που αναγράφει τη συγκεκριμένη ημερομηνία και ακολουθεί από κάτω ένα όμορφο κείμενο. Ομολογώ ότι θα την ήθελα αυτή τη σελίδα μέσα στο δικό μου ημερολόγιο τέτοια μέρα...

Tyra untouched in black and white

Και μιας και μπήκα στο ιστολόγιο για εορταστικούς σκοπούς δεν μπορούσα να αναρτήσω μόνο μία δημοσίευση...

Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα μια φωτογράφηση της Tyra Banks, γνωστό top model της δεκαετίας του 90, ενώ εδώ και 11 χρόνια είναι η κεντρική παρουσιάστρια και κριτής της εκπομπής American Next Top Model(για όσους δεν το γνωρίζουν. ριάλιτι στο οποίο συμμετέχουν επίδοξα μοντέλα και το οποίο έχει διαδοθεί σε σχεδόν 200 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας), στην οποία με τη βοήθεια του μακιγιάζ, της κόμμωσης και -φυσικά- της πόζας "μεταμορφωνόταν" σε γνωστά top models. Η εν λόγω φωτογράφηση μου άρεσε τόσο πολύ που αποθήκευσα μάλιστα το άρθρο(παραθέτω το μικρό εισαγωγικό κειμενάκι στο άρθρο αυτούσιο, χωρίς μετάφραση, καθώς συμπεριέλαβα στη δική μου εισαγωγή όσες πληροφορίες ήταν απαραίτητες πλην των ονομάτων των συντελεστών) στα αγαπημένα μου, ώστε να το αναδημοσιεύσω κάποια στιγμή. 

Θα μου πείτε γιατί αυτή η στιγμή ήρθε την ημέρα των γενεθλίων μου 5 η ώρα τα ξημερώματα. 

Ο λόγος είναι απλούστατος...γιατί η Tyra Banks, εκτός από top model, είναι και συνεορτάζουσα(γεννημένη στις 4 Δεκεμβρίου του 1973), κάτι που ανακάλυψα προς μεγάλη μου έκπληξη πριν 1-2 χρόνια, σε μια τυχαία διαδικτυακή αναζήτηση για διάσημους συνεορτάζοντες.

Εμείς με τη σειρά μας της ευχόμαστε χρόνια πολλά και δημιουργικά -μακάρι να μας χαρίζει πάντα τόσο όμορφες φωτογραφήσεις.

TYRA BANKS CHANNELS TWIGGY, KATE MOSS IN “15” A TRIBUTE TO THE SUPERMODEL

Tyra Pays Tribute to Her Favorite Models – Tyra Banks worked with photographer Udo Spreitzenbarth and creative director Ty-Ron Mayes on a new exhibition of images starring the model as fifteen of her inspirations including fellow models. The black and white photographs are unretouched and Tyra’s transformations are thanks to hair stylist Sher Rae Tucker–a protégé of the legendary Oribe, and Emmy award-winning make-up artist Valente Frazier. Tyra channeled fifteen models including Kate Moss, Karlie Kloss, Iman and Karlie Kloss. 

See a selection from the exhibit below.

Twiggy

Carmen Dell' Orefice

Grace Jones

Iman

Linda Evangelista

Kate Moss

Lauren Hutton

Cara Delevingne

Claudia Schiffer

Cindy Crawford

Πηγή: fashiongonerogue.com

Η πρώτη ευχή

Απόλυτα συνεπής στο ραντεβού μας και φέτος, ήταν ξανά η πρώτη και με διαφορά που μου ευχήθηκε για τα 23α γενέθλιά μου.

Ο λόγος φυσικά για τη Google, 

που έχει καταλήξει πιο συνεπής δεσμός κι από την Cosmote 

(εντάξει, δεν μπορώ να την ξεγράψω τόσο εύκολα, 

ο έρωτας μας με τον What's Upη μετράει χρόνια)

Χα χα χα χα χα

#Γενεθλιάζω

EDITORIAL

4 Δεκεμβρίου 2014

4:12 π.μ.

Είναι επίσημο! Εδώ και τέσσερις περίπου ώρες, έχω διαβεί το κατώφλι του 23ου Δεκέμβρη της ζωής μου(μεταξύ μας, εγώ λέω να γιορτάσω για τρίτη φορά τα 21). Συναισθήματα ανάμικτα και, για να είμαι ειλικρινής, τα φετινά μου γενέθλια λόγω εξετάσεων δεν είναι και πολύ "γιορτινά" είναι όμως γενέθλια, άρα άξιζαν ένα φόρο τιμής(ή καλύτερα ένα φόρο αλκοόλ).

Κάπως έτσι αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα του διαβάσματος: να φάω τις λιχουδιές(έπονται λεπτομέρειες) που ετοίμασα και να πιω και το επιβαλλόμενο ποτό(ή μήπως να πνίξω τον πόνο μου στο αλκοόλ που μεγαλώνω τόσο γρήγορα πριν προλάβω να κάνω τα μισά απ' όσα ονειρεύομαι;) βλέποντας το νέο επεισόδιο της αγαπημένης μου σειράς(Supernatural). Βεβαίως, μετά το τέλος του επεισοδίου δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να μπω να γράψω δυο λόγια και στον "μικρό μου παράδεισο" που τον έχω παραμελήσει τώρα τελευταία..

Χρόνια μου πολλά, λοιπόν, να με χαιρόσαστε (χιχι) και πάνω απ' όλα καλή μου επιτυχία στον αγώνα που κάνω αυτή τη στιγμή(μην κουράζεστε, τα εύχομαι μόνη μου στον εαυτό μου).

Μίνι εορταστικό μενού ή αν θέλετε μαγειρικές μεταμεσονύκτιες εμπνεύσεις απόψε με τη συνοδεία του κατεξοχήν αλκοολούχου ποτού του χειμώνα(και βέβαια μιλάω για το ουίσκι). Η μικρή ποικιλία που ετοίμασα περιλαμβάνει λουκάνικα τυλιγμένα σε αφράτη σπιτική ζύμη(γνωστά και ως pigs in a blanket ή όπως προτιμώ εγώ να τα αποκαλώ για Supernatural λόγους pigs in a poke) δυο μικρά πιτσάκια(με ζύμη που περίσσεψε), πατάτες γεμιστές(ογκρατέν) και τηγανιτό κουνουπίδι. Όπως καταλαβαίνετε το φαγητό απόψε ήταν στη φιλοσοφία του junk food(ε όσο να 'ναι SPN με prosciutto δεν πάει) και όχι δεν ντρέπομαι καθόλου! Χα χα χα χα χα

Το "εορταστικό" μενού:

Pigs in a blanket και ατομικά pizzaκια

Πατάτες au gratin

Τηγανιτό κουνουπίδι

Happy Birthday to me!

Βγες με ένα αγόρι που διαβάζει

Μετά το άρθρο"Βγες ραντεβού μ' ένα κορίτσι που διαβάζει" δεν μπορούσε παρά να βγει και η αντρική βερσιόν του θέματος, υπερασπιζόμενη κι αυτή όλους εμάς τους βιβλιοφάγους -θηλυκούς και αρσενικούς- που μας έχουν φορτώσει τη φήμη των ξενέρωτων "geeks". Geeks ναι, ξενέρωτοι όχι δα!

Μετά τη συμβουλή του Book Room του Lifo: Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που διαβάζει, ήρθε η ώρα να δούμε τα πράγματα κι από την απέναντι πλευρά και να μιλήσουμε και λίγο για τα αγόρια.

Βγες, λοιπόν, ραντεβού με ένα αγόρι που διαβάζει

Βγες με ένα αγόρι που διαβάζει. Έχεις δει ποτέ κάποιον που ξοδεύει χιλιάδες σε ένα βιβλιοπωλείο; Πρόσεξέ τον. Είναι πιθανώς ο άντρας που θα ήθελες να παντρευτείς.

Βρες ένα αγόρι που αγαπάει το διάβασμα και θα έχεις βρει έναν φιλόσοφο, έναν ρομαντικό κι έναν γενναίο ήρωα. Θα τον καταλάβεις από την πρώτη στιγμή που θα τον δεις, από την αφηρημένη έκφραση στο βλέμμα του, που μοιάζει να μην επικοινωνεί εντελώς με τον κόσμο που βρίσκεται έξω από το βιβλίο του. Αν αστράψουν τα μάτια του στη θέα ενός Ορχάν Παμούκ ή ενός Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τότε αυτός είναι!

Σσσσσ!! Μόλις άκουσες ένα σφύριγμα; Είναι μάλλον επειδή το αγόρι βρήκε ένα σπάνιο βιβλίο που έψαχνε εδώ και μέρες. Βλέπεις τις σελίδες του βιβλίου που κουβαλάει; Είναι ακόμα κοφτερές και φρέσκες, γιατί δεν υποφέρει την ιδέα να τις δει φθαρμένες. Τους φέρεται τόσο προσεκτικά, λες και θα πονέσουν. Πονάει ο ίδιος στη θέα ενός βιβλίου χωρίς εξώφυλλο ή με διπλωμένες σελίδες και σπεύδει γρήγορα να τις διορθώσει.

Είναι εκείνο το αγόρι που συζητάει σιγανά χαμογελώντας με την βιβλιοθηκάριο. Και, δες κάτι πράγματα, η βιβλιοθηκάριος μιλάει μαζί του και τώρα του χαμογελάει! Σε κάνει να αναρωτιέσαι τι είδους γοητεία να εκπέμπει άραγε... Ρώτησέ τον αν θα ήθελε να επισκεφτεί μαζί σου ένα παλαιοβιβλιοπωλείο μετά την βιβλιοθήκη και τον έχεις κερδίσει.

Είναι εκείνο το αγόρι που όταν κάθεται στο λεωφορείο, δεν δίνει σημασία στα σκαμπανεβάσματα του δρόμου και συνεχίζει να διαβάζει το βιβλίο του, δίχως να προσέχει ούτε όλα εκείνα τα όμορφα κορίτσια γύρω του. Θα ενοχληθεί αν τον πατήσεις, αλλά όχι τόσο αν δεν αναγκαστεί να σηκώσει τα μάτια του από το βιβλίο. Προσοχή!!! Μην προσπαθήσεις να του μιλήσεις τώρα. Το πιο πιθανό είναι να σε αγριοκοιτάξει ή απλά να σε αγνοήσει.

Μην υποκρίνεσαι μπροστά του. Μπορεί να καταλάβει πότε του λες διάφορα πράγματα για να φανείς έξυπνη. Κέρασέ τον ένα καφέ και ρώτησέ τον για τα αγαπημένα του βιβλία. Θα σου μιλάει με αυτή την ευφράδεια που τον χαρακτηρίζει για ώρες. Μην τρομάξεις αν χαθείς στη Μέση Γη, θα σε καθοδηγήσει εκείνος. Μήπως σε μπερδεύει ο Φάουστ; Θα σου τον εξηγήσει αυτός. Είναι εκείνος που δεν θα καταλάβει ότι το τσάι του κρύωσε και θέλει ανακάτωμα από τη στιγμή που έχει απορροφηθεί σε ένα βιβλίο. Κάνε του δώρο ένα βιβλίο και θα σε ακολουθήσει ως το τέλος του κόσμου.

Αγόρασέ του βιβλία για τα γενέθλιά του, την Πρωτοχρονιά και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Δεν θα παραπονεθεί. Και, φυσικά, μην ξεχάσεις να αγοράσεις από τα βιβλία που έχει στη λίστα του για τα Χριστούγεννα. Το αγόρι ζει στον δικό του κόσμο. Δεν φταίει αυτό που θέλει η ζωή του να μοιάζει με το αγαπημένο του βιβλίο. Μπορεί να είναι το μόνο που καταλαβαίνει.

Απογοήτευσέ τον. Γιατί ένα αγόρι που διαβάζει ξέρει ότι το φάρμακο για την απογοήτευση είναι τα βιβλία. Δεν χρειάζεται πάντα να είσαι εκεί γι' αυτόν. Κάνε του δώρο ένα βιβλίο και θα νιώσει την παρουσία σου. Μην παριστάνεις κάτι που δεν είσαι, σ' αυτόν. Ξέρει ότι οι πραγματικοί άνθρωποι είναι σαν τους ήρωές του. Θέλουν το χρόνο τους για να ωριμάσουν. Αν βρεις ένα αγόρι που διαβάζει, κράτα το μακριά από την κοινωνία. Είναι ένα πολύτιμο διαμάντι.

Αν καταλαβαίνεις ότι είναι καταβεβλημένος για μέρες, ρώτα τον τον τίτλο του βιβλίου που διαβάζει. Προσπάθησε να καταλάβεις τι σημαίνει για τον ίδιο η ιστορία και αγκάλιασέ τον. Ναι!! Αγκάλιασέ τον. Το χρειάζεται πολύ. Μπορεί να μην κλάψει, αλλά η αγκαλιά του ισούται με χίλιες λέξεις, και το χαμόγελό του θα σου φτιάξει τη μέρα. Παρακίνησέ τον και θα σου μιλήσει. Θα σου πει για το πως ένιωθε όταν ήταν μέσα στο βιβλίο και το πώς οι αποφάσεις των πρωταγωνιστών τον έκαναν να δει τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά.

Μην εκπλαγείς αν δώσει παράξενα ονόματα στα παιδιά σας. Αυτό, άλλωστε, ήταν αναμενόμενο. Θα διδάξει στα παιδιά σας τη σημασία του αλτρουισμού. Θα τους δείξει πόσο όμορφο είναι να πηγαίνεις για μια βόλτα στο δάσος μια χιονισμένη μέρα. Και μπορεί, ακόμα, να διδάξει στα παιδιά σας πως κάπου υπάρχει ένας υπέροχος παράδεισος. Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα να πιάσεις τον εαυτό σου να απαγγέλλει σιγανά "Ερωτόκριτο" καθώς περπατάς δίπλα του στο σούπερ-μάρκετ.

Βγες με ένα αγόρι που διαβάζει γιατί το αξίζεις. Μπορεί να δώσει χρώμα στη ζωή σου και παράλληλα να σε κρατάει προσγειωμένη. Μην προσπαθείς να τον δελεάσεις με υλικά πράγματα, δεν σημαίνουν τίποτα γι' αυτόν. Δείξε του το δρόμο για τον κόσμο των βιβλίων και θα σου δείξει το δρόμο για την καρδιά του.

Το πρωτότυπο κείμενο με τίτλο "Date a guy who reads" μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Πηγή: Η Αλίκη στη Χώρα των Βιβλίων