EDITORIAL
Ξέρω, έχω σοβαρό λόγο που απέχω από τα διαδικτυακά δρώμενα, αλλά νιώθω σαν να γίνονται όλα για το τίποτα. Ίσως να φταίει που πλησιάζει ο Δεκέμβριος μαζί με τις τρομερές εξετάσεις του, ίσως πάλι φταίει το γεγονός ότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να διαβάσω σωστά. Σαν να έχει διαλυθεί το μυαλό μου σε χίλια κομμάτια που πετούν από δω κι από κει κι εγώ πεισματικά προσπαθώ να τα μαζέψω όλα και να τα κολλήσω ξανά μαζί δια της βίας.
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει ακριβώς, ξέρω ότι γι' ακόμη μία φορά κάτι δεν πάει καλά με μένα. Ίσως να φταίει ότι ο χειρότερος εχθρός μου θα είναι πάντα ο εαυτός μου. Το έχω αποδεχθεί αυτό, νομίζω...
Δεν έχω ιδέα τι μέλει γενέσθαι, αλλά προς το παρόν αντέχω. Όσο ερωτευμένη κι αν είμαι με το σκοτάδι, προσπαθώ να μένω στο φως. Απλώνω άλλη μια στρώση κόλλας στα χιλιοσπασμένα θραύσματα της ύπαρξης μου. Βυθισμένη μέσα στην αυτολύπηση, αλλά ακόμη αντέχω. Αν έβρισκα μονάχα έναν τρόπο για να σωπάσουν οι φωνές... Εκείνες οι απόκοσμες φωνές που με περικυκλώνουν τη νύχτα και δεν μ' αφήνουν να κοιμηθώ παρά μόνο όταν ο ήλιος ανατείλει και οι σκιές κρυφτούν λίγες ακόμη ώρες. Να βυθιστώ στην ψευδαίσθηση ότι τα τέρατα έφυγαν κι εγώ μπορώ να πέσω ήσυχη στην αγκαλιά του Μορφέα. Να προσποιηθώ ότι δεν ξέρω πως το τέρας σε όλες τις ντουλάπες μου είμαι εγώ. Πάντα το ήξερα. Αποφεύγω, ωστόσο, τη συνειδητοποίηση αυτής της γνώσεως.
Αποφεύγω τον αβάσταχτο εκείνο πόνο. Το δώρο του δηλητηριασμένου καρπού της γνώσης...
Δεν ήθελα να γράψω αυτά. Κοίτα που μ' έφερε η σκέψη μου γι' ακόμη μια φορά. Άλλα να θέλω να πω κι άλλα να γράφω. Ξεκίνησα για μια ευχάριστη ανάρτηση, δες τι δημοσιεύω πάλι. Ό,τι κι αν πω, ό,τι κι αν κάνω, πάντα θα καταλήγουμε εδώ.
Τουλάχιστον χειμωνιάζει. Πάντα νιώθω πιο ζωντανή το χειμώνα. Σαν αποκτά ξαφνικά σκοπό η ανιαρή ζωή μου. Είμαι παιδί του χειμώνα εγώ...
Λιζάκι μου, θέλω να ευχηθώ υπομονή γι' αυτή τη δοκιμασία που περνάς. Υπομονή και κουράγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ψυχολογία σου λογικό είναι να πέφτει καθώς φτάνει ο καιρός, γιατί μεγαλώνει το άγχος και ο φόβος σου, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου.
Είμαστε παιδιά που αγαπούν το σκοτάδι. Σε καταλαβαίνω...
Απλά μην το βάλεις κάτω. Η ψυχολογία σου θα γίνει καλύτερα με τον καιρό. Είναι δύσκολη περίοδος αυτή αλλά θα την ξεπεράσεις... Το ξέρω <3
Γλυκούλα μου σ' ευχαριστώ για το γλυκό σου σχόλιο... <3
ΔιαγραφήΝαι, η δύσκολη περίοδος που περνάω κι όλο το άγχος όντως το κάνουν χειρότερο, αλλά δυστυχώς είναι κάτι πιο βαθύ -το ξέρεις κι εσύ αυτό το συναίσθημα- που του είχα ξεφύγει για πολύ καιρό και τώρα που έμεινα για λίγο καιρό στάσιμη με πρόλαβε ξανά...
Είναι η πίεση και το άγχος που διοχετευονται και ότι άσχημο έχεις μέσα σου βρίσκει τρόπο να βγει τώρα... σε καταλαβαίνω απόλυτα αλλά ξέρω πως είσαι δυνατή και θα το ξεπεράσεις. Η συμβουλή μου είναι να ξεσπάσεις όσο μπορείς τώρα και μην καταπιέζεις τα συναισθήματά σου γιατί ξέρεις πως θα είναι χειρότερα μετα....
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο γλυκούλα μου <3
ΔιαγραφήΔεν ξέρω πραγματικά πώς να ξεσπάσω πια...νιώθω σαν να μην πιάνει τίποτα, παρά μονάχα τρόποι που μου κάνουν κακό..λες και θέλω εγώ η ίδια μαζοχιστικά να προκαλώ αυτά τα συναισθήματα στον εαυτό μου...
Αχ δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απο το να θες να ξεσπάσεις και να μην μπορείς!
ΔιαγραφήΑν σου έρθει όμως η στιγμή για να ξεσπάσεις να το κάνεις και να μην το καταπιέσεις γιατί πραγματικά δεν ξέρεις ποτέ πότε θα είναι η επόμενη στιγμή...
Προσπαθώ, μα δυστυχώς δεν μπορώ να φτάσω σ' εκείνο το σημείο...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου γλυκούλα μου <3
Τίποτα Λίζα μου...Και ό,οοτι μα ό,τι χρειαστείς να ξέρεις είμαι εδώ...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ γλυκιά μου! Και μόνο που διάβασα αυτή την πρόταση σημαίνει ήδη πολλά για μένα!
ΔιαγραφήΦιλάκια <3
Ξέρεις πόσο σ' αγαπώ <3
Διαγραφή