Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Ταινίες που πρέπει να δεις στη ζωή σου...

Για να μην παρεξηγηθούμε, η λίστα είναι απόλυτα υποκειμενική και τα κριτήριά της είναι σύμφωνα με το τι πρόσφεραν σε μένα... Φυσικά σημαντική θέση κατέχουν ταινίες που είναι κατά γενική ομολογία εξαιρετικές... Θεμιτό θα ήταν επίσης να διευκρινήσω ότι στη λίστα δεν θα περιληφθούν ταινίες που δεν πρόλαβα να δώ ακόμα(όπως το εξαιρετικό The Godfather - Ο Νονός) και επίσης επειδή δεν έχω κοιμηθεί(και είναι η ώρα δύσκολη!) μπορεί να ξεχάσω πολλές αγαπημένες ταινίες...


Μη διστάσετε να συμπληρώσετε τα κενά μου και να γράψετε τα δικά σας αγαπημένα και τις δικές σας ταινιο-προτάσεις...


Και στα πλαίσια της μεταξύ μας ειλικρίνειας, θα ομολογήσω ότι αρχική μου πρόθεση ήταν να βάλλω και αστεράκια, αλλά συνειδητοποίησα ότι είναι άσκοπο, καθώς στις περισσότερες θα έβαζα 5 αστεράκια...χαχαχα




Ας ξεκινήσουμε:

  • Love Story όχι τόσο πρωτότυπη στην αρχή(2 κολεγιόπαιδα από διαφορετικούς κόσμους ερωτεύονται), βλέποντάς τη λες γιατί όλοι παθιάζονται μαζί της, αλλά όταν φτάνει στο τέλος καταλαβαίνεις το γιατί(ή μάλλον μισή ώρα μετά το τέλος, όταν έχεις συνέλθει απ' το κλάμα)... Εξαιρετικές ερμηνείες, σπιρτόζικοι διάλογοι, τραγικό τέλος, υπέροχη μουσική και μία απ' τις πιο πετυχημένες ατάκες του Αμερικανικού Κινηματογράφου("love means never to have to say I'm sorry") 
  • The way we were - Τα καλύτερά μας χρόνια Μια ταινία που δείχνει ότι η αγάπη δεν είναι πάντα αρκετή και πως πολλές φορές το έντονο ταμπεραμέντο γυρνά εναντίον σου... Με ένα πικρό τέλος, που όμως το γλυκαίνει η μαγική φωνή της Barbra Streisand και η μελωδία που χτυπά στην καρδιά... Και να μην παραλείψω ίσως οι πιο όμορφοι στίχοι του Hollywood(memories light the corners of my mind, misty water colored memories of the way we were....) 
  • Breakfast at Tiffany's - Πρωινό στο Τίφανις υπέροχη ταινία με τη μοναδική Audrey Hepburne στο ρόλο της Holly, μιας γυναίκας(αμφισβητήσιμου επαγγέλματος) που φοβόταν τόσο πολύ ότι θα τη σκλαβώσει κάποιος, που έχτιζε τη δική της φυλακή γύρω της... Ίσως να μην ακούγεται σπουδαίο, αλλά βλέποντας την ταινία καταλαβαίνεις γιατί θεωρείται κλασική... 
  • BEACHES - Οι φίλες μια ταινία-ύμνος στη γυναικεία φιλία, όχι επειδή ήταν αχώριστες(όπως στις περισσότερες ταινίες), αλλά γιατί ενώ χωρίστηκαν πολλές φορές, έγιναν ένα, σαν μια γροθιά, όταν η μία είχε ανάγκη την άλλη... Γιατί η πραγματική φιλία(στον έξω κόσμο που τίποτα δεν είναι τέλειο) είναι αυτό ακριβώς το πράγμα: να είσαι εκεί για τον φίλο σου όχι μόνο στις χαρές, αλλά κυρίως στις πίκρες... 
  • Titanic - Τιτανικός τι μπορεί να πει κανείς για τη μεγαλύτερη επιτυχία του Αμερικανικού κινηματογράφου; Για την ταινία που έσπασε όλα τα ρεκόρ και καμιά δεν κατάφερε να τη φτάσει; Για μια ταινία πού όσες φορές κι αν την έχεις δει, ακόμη κι αν ξέρεις τους διαλόγους απ' έξω και ανακατωτά, πάλι νιώθεις την ίδια αγωνία, την ίδια συγκίνηση και το ίδιο πάθος με την πρώτη φορά; Ένα αριστούργημα της δεκαετίας του '90 που κατάφερε να συνδυάσει ένα πραγματικό γεγονός με τον καταδικασμένο έρωτα... Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορεί να λείπει από την πρώτη 5αδα της λίστας μου...

    Κάνοντας ένα διάλειμμα, θα ήθελα να ανοίξω μια μικρή παρένθεση, και να αναφέρω ότι άνας ακόμη λόγος που αυτές οι ταινίες με άγγιξαν είναι η ταύτισή μου με τις πρωταγωνίστριες... Όχι τις ηθοποιούς φυσικά, αλλά τις ηρωίδες... Κυρίως με τις 3 πρώτες έλεγα...

    Ας συνεχίσω όμως:
  • Dead poets society - Ο κύκλος των χαμένων ποιητών αυτή την ταινία την είδα πριν λίγες μέρες, οπότε το σοκ είναι ακόμα έντονο και είμαι άφωνη... Ένα μόνο θα πω: μακάρι να είχαμε όλοι καθηγητές σαν τον John Keating και θα τους προσφωνούσα σίγουρα "Oh captain, my captain".... 
  • Memoirs of a Geisha - Αναμνήσεις μιας Γκέισας μ' έχει μαγέψει αυτή η ταινία με πολλούς τρόπους-σενάριο, ερμηνείες, σκηνικά, κοστούμια... Όλα τέλεια!!! 
  • The Notebook - Το Ημερολόγιο μία συγκινητική ταινία βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Nicholas Sparks... Εκτός απ' τον "απαγορευμένο έρωτα" θίγει ένα θέμα που δεν συζητείται πολύ, κυρίως λόγω του πόνου των κοντινών προσώπων... Το θέμα αυτό δεν είναι άλλο απ' τη νόσο Alzheimer, μια ασθένεια που εκφυλίζει όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου, μετατρέποντας τον ασθενή σε κάποιον άλλο, κάνοντάς τον να χάσει την ταυτότητά του, μέχρι να ρθει ο θάνατός του, έχοντας βασανίσει και τον ασθενή και τους οικείους του... Στο "Ημερολόγιο" η πρωταγωνίστρια πάσχει από αυτή τη νόσο, αλλά ο άντρας της της διαβάζει κάθε μέρα απ' το ημερολόγιό της την ιστορία του έρωτά τους και κάποιες φορές θυμάται... Μια ταινία που δεν περιγράφεται, βιώνεται... 
  • Philadelphia - Φιλαδέλφια ο αγώνας ενός πάσχοντα από AIDS -ομοφυλόφιλου- δικηγόρου να βρει δικαστικά το δίκιο του ως θύμα ρατσισμού για την απόλυσή του... Στο πλευρό του ο άλλοτε αντίδικός του και νυν συνήγορος του, ένας (ομοφοβικός) δικηγόρος που μάχεται για τα δικαιώματα του κάθε πολίτη ανεξαιρέτως... Ανεπανάληπτες ερμηνείες και ισχυρά μηνύματα που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο... Για να μην ξεχάσουμε και το μάθημα δικηγορίας στις σκηνές του δικαστηρίου... 
  • Die Welle - Το Κύμα καμία σχέση με τις παραπάνω ταινίες... Είναι βασισμένη σ' ένα πείραμα που έγινε σ' ένα σχολείο και πήρε τραγικές διαστάσεις... Είναι η εβδομάδα που τα ειδικά μαθήματα επιλογής είναι η Αναρχία και η Αυτοκρατία(ουσιαστικά Δικτατορία)... Ο καθηγητής Rainer Wenger θέλει να αναλάβει το μάθημα της Αναρχίας(καθώς είναι αναρχική φύση ο ίδιος), αλλά η διευθύντρια τον αναγκάζει ν αναλάβει το μάθημα της Αυτοκρατίας... Ως καθηγητής του μαθήματος, αποφασίζει να το διδάξει στους μαθητές του βιωματικά... Κανείς όμως δεν φανταζόταν τις συνέπειες... 
  • P.S. I love you - Υ.Γ. Σ' αγαπώ όταν ο Gerry μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο σε πολύ νεαρή ηλικία και ότι θα πεθάνει σύντομα, αποφασίζει να γράψει μια σειρά από γράμματα που η χήρα γυναίκα του Holly λαμβάνει μετά το θάνατό του με διάφορους τρόπους... Στόχο έχει να της πει πόσο την αγαπάει, να της θυμίσει στιγμές τους και τελικά να τη βοηθήσει να προχωρήσει... Γιατί η πραγματική αγάπη δεν σβήνει ούτε και μετά το θάνατο...


    Και μερικές ακόμα ταινίες χωρίς πολλά λόγια:
  • Remember me - Να με Θυμάσαι 
  • Los abrazos rotos - Ραγισμένες Αγκαλιές (Almodovar) 
  • Forrest Gump 
  • The Green Mile - Το Πράσινο Μίλι 
  • Dirty Dancing 
  • Pretty Woman 
  • City of angels - Η πόλη των αγγέλων 
  • The bodyguard - Ο σωματοφύλακας 
  • Notting Hill - Μια βραδιά στο Notting Hill 
  • Stepmom - Η ζωή σε 2 πράξεις 
  • The phantom of the opera - Το φάντασμα της όπερας 
  • Gone with the wind - Όσα παίρνει ο άνεμος 
  • Slumdog millionaire 
  • Love in the time of cholera - Έρωτας στα χρόνια της χολέρας 
  • Castaway - Ο Ναυαγός 
  • Pride and Prejudice - Περηφάνια και Προκατάληψη


    Και 2 ταινίες του 2011 που ξεχώρισαν:
  • The King's speech - Ο λόγος του βασιλιά 
  • Black Swan - Μαύρος Κύκνος 


Αυτές προς το παρόν.... Είμαι σίγουρη ότι ξέχασα αρκετές, αλλά υπάρχουν πολλές ταινίες που αξίζουν να τις δείτε.... Κι επειδή είμαι σίγουρη ότι το θέμα θα το ξανανοίξω σύντομα, δεν το κλείνω οριστικά... Περιμένω και τις δικές σας προτάσεις - προσθήκες -υπενθυμίσεις...



Καληνύχτα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου