Καλό μήνα!
Ελπίζω να σας μπει καλά(ο Φεβρουάριος)!
Ελπίζω να σας μπει καλά(ο Φεβρουάριος)!
Είπα κι εγώ να βοηθήσω να μπει καλύτερα ο μήνας, με μια "πικάντικη" φωτογραφία, που εγώ προσωπικά αγαπώ πολύ. Όχι μόνο επειδή εμμ...δεν είναι αυτονόητο γιατί; Αλλά επίσης γιατί μια πολύ αγαπημένη μου φίλη την είχε στον τοίχο του σαλονιού της στο φοιτητικό της σπίτι. Καταλαβαίνετε φυσικά πως κάθε φορά που πηγαίναμε επίσκεψη πιο πολύ κοιτούσαμε τον τοίχο παρά τη φίλη μας..χαχαχα Αυτή, λοιπόν, την αφίσα προσπαθώ να την ψήσω να μου την αφήσει τώρα που θα ξενοικιάσει(το ξέρω, είμαι δαιμόνια!).. Δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθεί το όνειρο μου τελικά, αλλά θα χαρώ πολύ αν γίνει. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, αυτή η αφίσα μου θυμίζει τη φίλη μου και τα φοιτητικά μας χρόνια(για την ακρίβεια το 4ο έτος). Ειδικά τη μέρα που περάσαμε πέρσι -άνοιξη ήταν θαρρώ- στο μπαλκόνι της πίνοντας τσάι, τρώγοντας φρυγανιές με μαρμελάδα και χαζεύοντας περιοδικά μόδας κουτσομπολεύοντας. Μια υπέροχη στιγμή. Απ' τις καλύτερες ίσως της περσινής χρονιάς. Κι ας μην κάναμε τίποτα σπουδαίο. Περάσαμε όμορφα σαν παρέα. Λίγους μήνες πριν αποχωριστούμε..
Κι εγώ υποδέχομαι τον τελευταίο μήνα του χειμώνα ακούγοντας τον αγαπημένο μου ραδιοφωνικό σταθμό(easy97,2) και κοιτώντας περσινές αναρτήσεις στο ιστολόγιο μου -αρνούμενη να ξεκινήσω το διάβασμα. Στο ξύπνημα και το διάβασμα όλοι χρειαζόμαστε μια μικρή αναβολή κατά μέσο όρο "πέντε λεπτά ακόμα". Αρχίζει να παίζει Bon Jovi και Always. Τραγουδώ δυνατά. Συνεχίζουν με James Blunt και Goodbye My Lover. Ακούω το στίχο "you have been the one for me" και θυμάμαι. Διάφορα. Κοιτώ περσινές φωτογραφίες απ' την Κομοτηνή.. Πώς μου λείπει! Είχε δεν είχε μου τη θύμισε η αφίσα.. Λέω να αφήσω για λίγο τη μουσική και να συνεχίσω τον μαραθώνιο του Grey's Anatomy που έχω ξεκινήσει εδώ και μέρες(μαζί με το μεσημεριανό μου) και που συνέχισα σήμερα το πρωί(σας είπα ότι ξύπνησα 7 η ώρα; Περίεργα πράγματα...), να περάσει λίγο η ώρα, να ξυπνήσω κι εγώ καλά και να επιστρέψω στο διάβασμα μου. Ψάχνω συνταγές και ετοιμάζομαι να τσιμπήσω κάτι. Ήθελα να φτιάξω μπισκότα, αλλά μου λείπουν υλικά. Τη συνταγή, όμως θα σας την ποστάρω από σήμερα κι αν τα φτιάξετε πριν από μένα ενημερώστε με για το αποτέλεσμα!
συνταγή του Γιάννη Λουκάκου
45 λεπτά
ΥΛΙΚΑ
185 γρ. αλεύρι
125 γρ. βούτυρο, σε μικρά κομμάτια
1 αυγό
4 γρ. μπέικιν πάουντερ
2 γρ. μπέικιν σόδα
180 γρ. ζάχαρη μαύρη
5 γρ. αλάτι
5 γρ. βανίλια εκχύλισμα
250 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα, κομμένη σε μικρά κομμάτια
Σ' ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, τη σόδα και το αλάτι.
Στο μίξερ χτυπάμε με το φτερό, το βούτυρο με τη ζάχαρη, μέχρι να ασπρίσουν και να αφρατέψουν. Προσθέτουμε τo αυγό και χτυπάμε για να ομογενοποιηθεί.
Προσθέτουμε τη βανίλια και στη συνέχεια χαμηλώνουμε την ταχύτητα στο μίξερ και προσθέτουμε το μείγμα με το αλεύρι σιγά σιγά, περιμένοντας πάλι να ομογενοποιηθεί κάθε δόση, προτού προσθέσουμε την επόμενη. Όταν ενσωματωθεί όλο το μείγμα του αλευριού, σταματάμε το μίξερ και προσθέτουμε τα κομμάτια σοκολάτας, ανακατεύοντας με μια σπάτουλα ζαχαροπλαστικής.*
Σ’ ένα ταψί, στρώνουμε χαρτί ψησίματος ή σιλικόνη. Κόβουμε με το χέρι μπαλάκια ζύμης των 45 γρ. περίπου και τα τοποθετούμε στο ταψί, φροντίζοντας να έχουν 5 εκ. απόσταση μεταξύ τους από κάθε πλευρά, καθώς θα απλώσουν κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα, περίπου 10 λεπτά.
* Για καλύτερα αποτελέσματα στο ψήσιμο των cookies, ξεκουράζουμε την ζύμη μετά την παρασκευή της στο ψυγείο για 24 ώρες.
Κι επειδή μου αρέσει να σας κακομαθαίνω θα σας δώσω κι ένα ακόμη σύνδεσμο με μερικές παραλλαγές, λίγο πιο ιδιαίτερες(προσωπικά μου έκανε εντύπωση εκείνη με το λεμόνι και το πιπέρι):
