Αυτές οι βίαιες απολαύσεις έχουν και βίαιο τέλος
Και την ώρα του θριάμβου τους πεθαίνουν, σαν τη φωτιά και το μπαρούτι
Που ξοδεύονται, καθώς φιλιούνται
Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Πράξη 2, Σκηνή 4
Καλά, όχι και τόσο βίαιες οι απολαύσεις της φοιτητικής ζωής, αλλά αξέχαστες κι ανεπανάληπτες...Τόσο υπέροχες που είναι δύσκολο να τις εγκαταλείψεις κάθε Ιούνιο...Θα μου πείτε -και θα 'χετε και δίκιο- γιατί να τις εγκαταλείψει κανείς;Μα φυσικά γιατί κάθε Ιούνιο έρχεται το τέρας της εξεταστικής, το μεγαλύτερο από τ' αδέρφια του...
Κάθε ακαδημαϊκό έτος αρχίζει με το μικρό τερατάκι της εξεταστικής του Σεπτέμβρη...Αλλά περνάει γρήγορα γιατί απ' τη μία αν είσαι επιμελής δεν χρωστάς πολλά κι απ' την άλλη το μυαλό σου ακόμα ταξιδεύει στην Κρήτη, Κέρκυρα, Σκιάθο, Ρόδο, Πάρο, Σπέτσες, Ύδρα κ.ο.κ....Έτσι, η εξεταστική αυτή περνάει χωρίς να το καταλάβεις...
Έρχεται, έτσι, η σειρά του Φεβρουάριου...Λίγο πιο ζόρικος, είναι και οι Απόκριες στη μέση(ό,τι χειρότερο να δίνεις μάθημα Τσικνοπέμπτη και οι φίλοι σου να γλεντούν), αλλά έχει κρύο και κλείνεσαι μέσα για να προφυλαχτείς....Βαριέσαι κιόλας, οπότε λες "δεν ανοίγω κανένα βιβλίο να περάσει η ώρα;" ή "πώς μας είπε ο/η ........ ότι πρέπει να απαντήσουμε;" ή έστω "ας δω τα σος να λέω ότι έκανα κάτι"...Ειδικά όταν μένεις στη Β. Ελλάδα συχνά συντρέχει κι ένας ακόμη λόγος γι' αυτή σου τη χειμωνιάτικη προκοπή.....Μα τι άλλο απ' το να είσαι άρρωστος;;;Όλο το χειμώνα μαζεύεις μικρόβια, και αρχές Φλεβάρη βρίσκεσαι τέζα στο κρεβάτι με 38-39 πυρετό!!!!Ίσως ακούγεται λίγο τραβηγμένο, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό το σενάριο αυτό, καθώς έτυχε και σε μένα και σε 2 συμφοιτητές μου την ίδια περίοδο...Εγώ βεβαια ήμουν σε χειρότερη κατάσταση και ήμουν χάλια σε πολύ βασικά μαθήματα(προαπαιτούμενα για την αλυσίδα μαθημάτων-αν κοπώ σ' ένα εξάμηνο, χάνω απευθείας χρονιά!!!!) και είμαι ΑΕΙ...!!!!φανταστείτε να ήμουν ΤΕΙ τι θα τραβούσα!!!!!!Εν πάσει περιπτώσει, όλα πήγαν καλά και δεν έγραψα κάτω από 8 σε μάθημα...!!!!
Ας συνεχίσω όμως, γιατί θέμα μας είναι ο Ιούνιος καίτοι πολύ ενδιαφέρων ο Φεβρουάριος...Ο Ιούνιος, που λέτε, είναι ο χειρότερος μήνας για εξεταστική...Έξω έχει ζέστη(σαν τα καζάνια της κολάσεως), τα παιδιά τρέχουν και γελάνε(γιατί έκλεισε το σχολείο), όλη η γειτονιά ξεχνά ότι υπάρχουν φοιτητές(ενώ μένουμε σε φοιτητούπολη τουλάχιστον 11.000 κατοίκων που σπουδάζουν!!!!!)...Αλλά ακόμη και το βράδυ, που οι παππούδες κοιμούνται και τα σκασμένα τα πιτσιρίκια έχουν μαζευτεί σπίτια τους-ενώ εσύ σκέφτεσαι ότι πάλι καλά ούτε σήμερα δοκίμασες τις ικανότητες σου ως Ηρώδης- και έχει λίγη δροσιά(Β. Ελλάδα λέμεεεε) πάλι σε αποσπά το περιβάλλον...Απ' τη μια μεθυσμένοι-ή μερακλωμένοι- φοιτητές στο δρόμο, γυρίζουν απ' τη νυχτερινή τους διασκέδαση φωνάζοντας και τραγουδώντας-κι εσύ εύχεσαι να μην έδινες το ηλίθιο το μάθημα και να 'σουν κι εσύ εκεί- κι απ' την άλλη το περιβάλλον σε βασανίζει, ωθώντας σε να τραγουδάς: "Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια, παίζω ξύλο με τα κουνούπια τα ρημάδια" και αντί να διαβάζεις με το βιβλίο, να κυνηγάς κουνούπια και να το χρησιμοποιείς ως μυγοσκοτώστρα...!!!!Και πάλι τα βάσανα δεν τελειώνουν εδώ...Η ζέστη τρελαίνει το γάτο σου κ χοροπηδά σαν απροσάρμοστο μέσα στο σπίτι ενώ διαβάζεις...Κι εσύ στα όρια νευρικής κρίσης...Ακόμη κι αν ξεπεράσεις τα εμπόδια αυτά, έρχεται εμπόδιο η βούληση σου και η δύναμη σου να συγκρατηθείς...Να βάλεις μόνος σου χαλινάρια στον εαυτό σου, να δεθείς στον πάσσαλο και να κρατιέσαι μόνος σου...Το εμπόδιο αυτό λέγεται πρόσκληση για καφέ....Όταν δεν πρέπει ν' αντισταθείς στους άγνωστους, αλλά στους φίλους σου....Κι εκεί είναι που δεν σου πάει η καρδιά να πεις όχι...Κι ας ξέρεις ότι το να πας αποδείξεις στη μαμά λέγοντας "μαμά μπορεί να μείνω εκεί και 5ο έτος, αλλά τουλάχιστον σου έφερα αποδείξεις να βάλεις στη φορολογική" δεν τη συγκινεί...Υποθέτουμε όμως ότι κρατιέσαι και δεν πας(μπορεί να είσαι τυχερός και η τσέπη σου να είναι πιο άδεια κι απ' τα ταμία της χώρας -γιατί ποτέ δεν ρωτάμε μια γυναίκα την ηλικία της κι έναν φοιτητή πόσα χρωστάει...) ή έστω ότι γυρνάς νωρίς στο σπίτι...Κι ας είναι το μυαλό σου ακόμα στον καφέ....Κι ας τρέχει ο λογισμός σου στους φίλους σου(όπως και να το κάνουμε οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε για τον εαυτό μας)...Κι ας πετάς στα αστεία που λέτε με την παρέα σου -ώρες ολόκληρε μετά τον καφέ κι ακόμη γελάς....Ακόμη κι αν σκέφτεσαι κι εκείνον τον κούκλο με τη μηχανή που θες να του ορμήξεις...Και διαβάζεις....Ναι, λοιπόν, μπορείς να συγκινηθείς....Τα κατάφερες!!!!Τότε όμως αρχίζει άλλος Γολγοθάς...Εν συντομία ονομάζεται εργασία(ή πώς να βασανίσετε τους φοιτητές σας που θέλουν βαθμό -στους στούρνους δεν πιάνει το κόλπο- και να τους κάνετε κυριολεκτικά ν' αλλάξουν 5 φανέλες)....Η εργασία αυτή, σαφώς ευκολότερη απ'την πτυχιακή, αλλά με την ίδια σαδομαζοχιστική προέλευση και βάση...Εκεί αρχίζει το μαρτύριο γράφω-σβήνω-ξαναγράφω και φτου κι απ' την αρχή..."ωχ ρε βλάκα τι έγραψα;" "δεν πάω καλά" "καφέ επειγόντως" είναι λίγα απ' τα συνήθη επιφωνήματα.....Κι αρχίζεις να ιδρώνεις....Και το ένα μπάνιο μετά το άλλο-γυναίκες είμαστε, δεν γίνεται να τριγυρνάμε σαν τους μουτζαχεντίν- κι άντε μια αποτρίχωση, μια μάσκα, μια απολέπιση, μια κρεμα ρε αδερφέ, ας βάψω και τα νύχια μου....Κι ύστερα νυστάζεις...."Εργασία αύριο...!!!" και πέφτεις για ύπνο-μην κάνουμε και μαύρους κύκλους κι άντε να τους καλύψουμε καλοκαιριάτικα........Έρχεται το αύριο και έχεις άλλες δουλειές....Να πλύνεις κανένα πιάτο, να σκουπίζεις, να σφουγγαρίσεις, άντε κι ένα ξεσκόνισμα να μην μας λένε κι ανεπρόκοπες!!!!!Μετά θες πάλι μπάνιο...Σήμερα δεν κάνουμε πλήρη περιποίηση...Μόνο τα απλά....Και πας για γράψιμο...Κι ανακαλύπτεις ότι στη ζαλάδα σου δεν αποθήκευσες την εργασία...."Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα" τραγουδάς και κάθεσαι και τη γράφεις -ζαλισμένη- όλη νύχτα γιατί αύριο δίνεις....Και δεν ξέρεις την τύφλα σου....Τώρα πρέπει να το πάμε σερί και να διαβάσουμε -δεν τους γλιτώνεις τελικά τους μαύρους κύκλους....
Και πάνω που τελειώνεις την εργασία κι έχεις καταγχωθεί, και λες δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μία στο εκατομμύριο, να προλάβω να διαβάσω -ξημέρωσε πλέον- ούτε φυσικά να το περάσω, περνά κάτω απ' το σπίτι σου το "δίκιο του εργάτη" και το "κόμμα σου λαέ"....όχι ότι έχω κάτι με τους ανθρώπους, απλά με αποσπούν απ' το διάβασμα....κι ακούγονται τα παιδάκια απέναντι -στον παιδικό σταθμό- να φωνάζουν κάθε πρωί στα καλά καθούμενα "ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" και κοιτάς γύρω-γύρω αλαφιασμένη να ελέγξεις αν έγινε πραξικόπημα.....Μολαταύτα, τα καταφέρνεις και πας να δώσεις το μάθημα...Κι είναι οι ερωτήσεις εύκολες -τυχερό καθαρματάκι σου 'κατσε πάλι η καλή η τύχη....Κι όμως κάτι δεν στέκει....Είπαμε...Είναι Ιούνιος.....Έχεις κάνει λάθος στην εργασία και πρέπει να την ξαναγράψεις...Κι ας πέρασες την εξέταση...Άντε πάλι απ' την αρχή....Κι εσύ ρωτάς, σαν μία άλλη Ντένη Μαρκορά "τι να κάνω τώρα, να πανικοβληθώωωω;;;"......Και πάλι καλά να λες που σου δωσε δεύτερη ευκαιρία και δεν σε 'κοψε....Είπαμε Ιούνιος.......
Υπάρχει όμως και κάτι καλό στην υπόθεση.....Σχεδόν....Είναι ομαδική η εργασία, οπότε πας στο σπιτι της φίλης σου για καφέ(άντε πάλι!) και συμπάθεια...Και πιάνετε κουβέντα (σε λίγες μέρες χωριζόσαστε, έχετε τόσα πολλά να πείτε)...Και μέσα στο κουτσομπολιό λέτε "δεν κάνουμε και την εργασία;;;".....Το άγχος, όμως, άγχος....Κι όμως αυτό δεν είναι το happy end....Θα μου πείτε τι άλλο μπορεί να πάει στραβά;;;Κι όμως....Δεν σας ανέφερα το πιο σημαντικό....Είναι Ιούνιος και θα κάνεις 3 μήνες να δεις τους φίλους σου....Πάνω που γίνατε μια παρέα(συμμορία) και αρχίσατε να περνάτε καλά, θα περάσετε τρεις μήνες χώρια...Δεν είναι σπουδαίο χρονικό διάστημα, αντίθετα είναι κι ευκαιρία να απολαύσεις τους φίλους σου που έχεις να δεις καιρό(κολλητοί<3), απλά εμείς τα εγωιστικά όντα θέλουμε και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο....!!!!
Το κείμενο αυτό είναι χιουμοριστικό και σκοπό έχει να βγάλει γέλιο...Πολλά απ' αυτά προέκυψαν από αληθινά γεγονότα, αλλά σε πολλά σημεία υπερβάλλουμε...Οπότε, ακόμη κι αν βγάζει αλήθειες, μην σταθείτε και πολύ σ' αυτές, αλλά απολαύστε την ιστορία....Και γελάστε!!!!Γελάστε πολύ γιατί μόνο αυτό μας δίνει ζωή και είναι δωρεάν......
Καλά να περνάτε κι ευχηθείτε μας καλή επιτυχία στην εξεταστική....
Κι εμείς θα τα βγάλουμε πέρα....Όσο κουρασμένοι κι αν είμαστε....Εξεταστική είναι θα περάσει(για εμάς χλωμό το κόβω)....
Ελπίζω να μην σας κούρασα...
Φιλιά πολλά...!!!!!
Και να θυμάστε.....ΓΕΛΙΟ ΓΕΛΙΟ και ΓΕΛΙΟ.....!!!!!
Καλό κουράγιο....adios amigos....!!!!