Ψάχνω την αλήθεια
Δεν ξέρω ποια είμαι
Δεν ξέρω πού πάω
Δεν ξέρω τι κάνω
Απλά ψάχνω την αλήθεια....
Στα παιδικά χαμόγελα που φωτίζουν τον κόσμο
Στις παλιές φωτογραφίες που συγκινούν
Στις αναμνήσεις που δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή απλά ένα όνειρο
Στα ερωτικά παιχνίδια που αλλάζουν ολοκληρωτικά μια ζωή
Δεν ξέρω ποια είμαι, απλά ψάχνω την αλήθεια....
Αθώα μυστικά
βαθιά κρυμμένα στην καρδιά
Μα λίγο πιο βαθιά
μυστικά πιο σκοτεινά
Δεν ξέρω ποια είμαι, απλά ψάχνω την αλήθεια...
Στη νύχτα......
Σ' εκείνο το μαύρο πέπλο που καλύπτει τα πάντα
Καλά κρυμμένες ενοχές κι απωθημένα
Δεν ξέρω ποια είμαι ούτε τη νύχτα
και τότε ψάχνω πιο πολύ την αλήθεια...
Και κυρίως στον έρωτα
Στον σαρωτικό θεό που φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή....
Που σε όλους αφήνει το σημάδι του
Η παγίδα που κανένας δεν γλιτώνει
Κυρίως στον έρωτα χάνομαι......
Δεν ξέρω ποια είμαι, απλά ψάχνω την αλήθεια...
Δεν ξέρω ποια είμαι
Δεν ξέρω πού πάω
Δεν ξέρω τι κάνω
Απλά ψάχνω την αλήθεια....
Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση δικού μου ποιήματος...Δεν ξέρω αν με εκφράζει γενικά ή επηρεάστηκα εκείνη τη στιγμή από άλλες σκέψεις...Όταν το διαβάζω κάποιες φορές πιστεύω ότι μιλά για μένα και άλλες για μία άλλη....Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω...Ίσως να είμαι στο μεταίχμιο...Άλλωστε είμαι λίγο κυκλοθυμική....Ποιος άραγε να ξέρει...Ο χρόνος θα δείξει........
