Σου γράφω σχετικά με εκείνο το κρύο βράδυ του Δεκεμβρίου...

H συγκλονιστική επιστολή μιας γυναίκας στον άντρα που προσπάθησε να τη βιάσει

«Σου γράφω σχετικά με εκείνο το κρύο βράδυ του Δεκεμβρίου, σχεδόν έναν χρόνο μετά, αφότου προσπάθησες να με βιάσεις, γιατί είναι η πρώτη φορά που έχω αισθανθεί αρκετά δυνατή, ώστε να εκφραστώ στο χαρτί. Σου γράφω διότι σήμερα το απόγευμα συναντηθήκαμε και πάλι, μόνο που το περιβάλλον δεν ήταν ακριβώς το ίδιο. Τα χέρια σου ήταν δεμένα πίσω από την πλάτη και όχι ιδρωμένα να αρπάζουν το σώμα μου. Τα μάτια σου ήταν στραμμένα στο πάτωμα, και δεν με κοιτούσαν λαίμαργα, μερικές ίντσες μακριά από το πρόσωπό μου. Ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο, μόνο που αυτή τη φορά ήταν η επιλογή μου και όχι δική σου. Αυτή τη φορά, δεν κατάφερες να μπλοκάρεις την πόρτα με ένα πυροσβεστήρα και να με θέσεις υπό κράτηση παρά τη θέλησή μου. Αυτή τη φορά, η πόρτα έκλεισε πίσω σου, από μια ένοπλη αξιωματικό της αστυνομίας, και βρέθηκες να κοιτάζεις τρεις δικαστές μπροστά σου και τον δικηγόρο στα αριστερά μου. Σου γράφω αυτό το γράμμα γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα το διαβάσεις, γιατί είσαι έτοιμος να περάσεις ένα σημαντικό μέρος της ενήλικης ζωής σου, όπως έχεις ήδη κάνει για τους τελευταίους δέκα μήνες, στη φυλακή. Αλλά, εγώ πρέπει να το γράψω, για τους άνδρες όπως εσύ και για τις γυναίκες σαν εμένα, αλλά πάνω απ' όλα, για τη δική μου χειραφέτηση. 

Σου γράφω προκειμένου να υπάρχει κάπως γραπτά η βαρύτητα αυτού που έκανες, προκειμένου να δώσω σάρκα και οστά σ' αυτή την ιστορία, να εξηγήσω τις επιλογές που σε οδήγησαν σ' αυτή την "νεανική βλακεία". Τα γράφω όλα αυτά σ' εσένα, για να μπορούν τόσο οι άλλοι όσο και εγώ, να μπορούμε να ανατρέξουμε στην ασχήμια που πηγάζει από αυτή τη σελίδα. Τα γράφω γιατί είμαι κουρασμένη, είμαι εξοντωμένη από ιστορίες σαν κι αυτή. Γιατί θέλω και εγώ και όλοι να καταλάβουμε πώς και γιατί, εμείς, ως κοινωνία συνεχίζουμε να παλεύουμε με τη δηλητηριώδη και βίαιη πραγματικότητα του βιασμού, με τη βαρύτητα της σεξουαλικής κακοποίησης, με την περιπλοκότητα του μισογυνισμού, με το βάρος της πατριαρχίας που συνεχίζει υποβαθμίζει τον ρόλο του βιαστή και να κατηγορεί τις γυναίκες, που παγιδεύονται μέσα στο ίδιο τους το σώμα. Θέλω αυτό εδώ να το διαβάσουν άντρες και να νιώσουν τόσο άρρωστοι, όσο οι γυναίκες που κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα μετά από τέτοιες εμπειρίες. Γράφω γιατί θέλω να αλλάξω αυτό που συμβαίνει. Επιμένω ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. 

Εσύ, λοιπόν, σήμερα βρέθηκες "αντιμέτωπος" με διάφορους ψυχαναλυτικούς όρους, βγαλμένους κυριολεκτικά από το υπογάστριο του νόμου. Από τα προβλήματα της βρεφικής ηλικίας και τις ναρκισσιστικές διαταραχές της προσωπικότητας μέχρι την έλλειψη της πατρικής φιγούρας και την απουσία μίας σταθερής δουλειάς ή μίας αξιοπρεπούς μόρφωσης, όλα χρησιμοποιήθηκαν για να στηρίξουν την απόλυτη ανεπάρκεια σου να κατανοήσεις τη σοβαρότητα της πράξης σου, να καταλάβεις τη σαφή διαφορά ανάμεσα στη συναίνεση και την ανυπαρξία της. 

Ειλικρινά, καθόλου δεν ενδιαφέρομαι να αναζητήσω τις λεπτομέρειες της θλιβερής ζωής σου για να βρω δικαιολογίες για έναν άντρα -εσένα- που σήμερα προσπάθησες να πείσεις τρεις δικαστές, ότι παρά το γεγονός ότι άκουσες τις λέξεις "σταμάτα", "βοήθεια" και "όχι", ωστόσο προτίμησες να συνεχίσεις, με τη δικαιολογία ότι δεν κατάλαβες τι έλεγα, γιατί δεν γνώριζες αγγλικά. 

Ακόμη και όταν σηκώθηκα όρθια μέσα στο δικαστήριο και μίλησα σε άπταιστα γαλλικά, όλοι κατάλαβαν ότι ήξερα να πω τις ίδιες λέξεις στα γαλλικά, και παρά το ότι τις είπα, σου μίλησα, θεώρησες προτιμότερο να με κολλήσεις κυριολεκτικά στον τοίχο. Προσπάθησες να με κακοποιήσεις, να υποτιμήσεις τη σεξουαλικότητα μου, να με κλείσεις σε ένα κλουβί λες και ήμουν ζώο, αλλά δεν μπορείς να υποτιμήσεις τη νοημοσύνη μου, την αξιοπρέπειά μου ή το θάρρος μου να σου μιλήσω σε μια γλώσσα που δεν ήταν η μητρική μου, σε μια χώρα που δεν ήταν η πατρίδα μου και σ' ένα δικαστήριο που δεν βρισκόταν εντός των δικών μου συνόρων, να σε εγκαλέσω για τα αδύναμα ψεύδη σου και την άθλια συμπεριφορά σου να παριστάνεις ότι αυτό που έκανες δεν συνέβη ποτέ. 

Είπες πως ό,τι έγινε, διήρκεσε μόνο λίγα λεπτά, όχι ότι με κλείδωσες σε ένα δωμάτιο για 20 λεπτά ενώ προσπαθούσες δια της βίας να μου βγάλεις τα ρούχα, πίεζες το σώμα και το κεφάλι μου σ' έναν νιπτήρα, προσπαθώντας να με βιάσεις. Είπες ότι βρέθηκες από πάνω μου όταν έπεσα στο πάτωμα, επειδή γλίστρησα πάνω στο ποτό μου που χύθηκε από το ποτήρι. Όχι ότι προσπαθούσα να σε σπρώξω από πάνω μου, ενώ με είχες ρίξει στρίβοντας τα πόδια μου και προσπαθώντας να μου επιβληθείς με το σωματικό σου βάρος και τη μυική σου δύναμη. Είπες ότι δεν με άκουσες να ουρλιάζω και να κλαίω, ενώ έσκιζες το φόρεμα μου και με είχες αφήσει γυμνή, εκεί δίπλα στον νιπτήρα, εκτεθειμένη, ευάλωτη, είπες ότι απλώς με άγγιξες κανά δυο φορές στο στήθος, δεν είπες, όμως, ότι σταμάτησες, μόνο όταν συνειδητοποίησες ότι είχα περίοδο και δεν είχε καταφέρει, όσα προσπαθούσες με τα βρωμόχερα σου ακριβώς επειδή ανακάλυψες το ταμπόν. Είπες ότι σταμάτησες τότε. Και οι δύο ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Γιατί δεν ήταν δική σου η απόφαση να σταματήσεις. Ήμουν εγώ που πάλευα μέχρι το τέλος. Με κοίταζες στα μάτια, όταν μου είπες ότι δεν δίνεις δεκάρα για το ότι προσπαθώ να αντισταθώ. Ήσουν εσύ που με το χοντρόχερο σου τραβούσες το στήθος μου, ενώ προσπαθούσες να με βιάσεις, ήσουν εσύ που τραβούσες με βία τα πόδια μου για να ανοίξουν. Ήσουν εσύ που ενώ κλωτσούσα, έφτυνα και έκλαιγα, με είχες αρπάξει και είχες καταφέρει να προξενήσεις πόνο σε κάθε σημείο του σώματος μου. Ήσουν εσύ που με καμία δύναμη, σε όλο το σύμπαν, δεν θα σου είχα πει ποτέ ΝΑΙ, δεν θα είχα συναινέσει σε κάτι τέτοιο μαζί σου. Αυτό που πραγματικά σε σταμάτησε από το να με βιάσεις, αλλά σε ώθησε να με δείρεις τόσο βάναυσα, ήταν αυτό ακριβώς που με έσωσε: η σεξουαλικότητα μου. Τι απίστευτο, το γεγονός ότι με έσωσε αυτό που συμβολίζει τη γυναικεία γονιμότητα, αυτό που υπό άλλες συνθήκες αφυπνίζει τα ανδρικά ένστικτα. 

Αυτό που έκανα σήμερα δεν ήταν εύκολο. Ο δικηγόρος μου, μου είπε ότι δεν χρειαζόταν να είμαι παρούσα σε όλο αυτό. Αλλά ήμουν. Ήθελα να σταθώ εκεί και να απαντήσω σε οτιδήποτε θα με ρωτούσαν οι δικαστές. Στάθηκα εκεί με όλη τη δύναμη που είχα μέσα μου, παρακινημένη από μία τρελή οργή, οργή απέναντι στα ψέματα σου, απέναντι στην άρνηση σου να παραδεχθείς αυτό που έκανες. Βρέθηκα μπροστά στο μικρόφωνο, αρνήθηκα να με βοηθήσει διερμηνέας και είπα όσα είχα να σου πω, δυνατά και με θάρρος, σε μία κατάμεστη αίθουσα, στη γλώσσα που εσύ ισχυρίστηκες ότι δεν γνώριζα και δεν μπορούσες να καταλάβεις τι σου έλεγα. 

Εκείνη τη στιγμή, μιλούσα για κάθε γυναίκα στον κόσμο που έχει υποφέρει στα χέρια ανδρών που σου μοιάζουν. Μιλούσα για κάθε γυναίκα που επιστρέφει το βράδυ στο σπίτι της με τα κλειδιά της στα χέρια, για κάθε γυναίκα που αναγκάζεται να αλλάξει βαγόνι, επειδή κάποιος δεν μένει απλώς στην οπτική επαφή. Για κάθε γυναίκα που ακόμη και στην ενήλικη ζωή της αναγκάζεται να στείλει στους γονείς της ένα μήνυμα ότι είναι καλά μετά από κάθε νύχτα διασκέδασης. Για κάθε γυναίκα που αισθάνεται ντροπή για τη σεξουαλικότητα της, όταν περνάει μπροστά από μία παρέα αντρών. Για κάθε γυναίκα που ακόμη θυμάται το τέλος της παιδικής της ηλικίας από τον τρόπο που άλλαξε το βλέμμα των ανδρών απέναντι της. Για κάθε γυναίκα που έχει ακούσει να τη λένε πόρνη, αλήτισσα ή σκύλα επειδή απέρριψε τέτοιου είδους προτάσεις. Για κάθε γυναίκα που ένιωσε ανάξια, χρησιμοποιημένη, κρινόμενη επειδή αναγκάστηκε να ανεχθεί πάνω της, στο ίδιο της το κορμί, κάποιον που, λόγω δύναμης, της επέβαλε τον εαυτό του. Για κάθε γυναίκα που αναγκάζεται να καταπιεί κάθε σεξιστικό αστείο, με την παρότρυνση ότι πρέπει να... χαλαρώσει λίγο. Για κάθε γυναίκα που πρέπει να αναρωτηθεί ξανά και ξανά πριν βγει από το σπίτι της, αν αυτό που φοράει είναι πολύ προκλητικό, για να μην ακούσει ποτέ ότι πήγαινε γυρεύοντας»... 

Πηγή: www.lifo.gr

Πηγή: Fallen Angels