Ο σιαμέζος κύριος στο βίντεο -που αποφάσισε να το παίξει Ζαμπίδης και επιτίθεται στο σκύλο- είναι ολόιδιος με το δικό μου τέρας, τόσο στο χαρακτήρα, όσο και στην εμφάνιση... Βέβαια το δικό μου χρυσόμαλλο τέρας -όπως τον φωνάζω όταν κάνει ζημιές- είναι μπασταρδάκι, αλλά φαίνεται καθαρόαιμος... Αγαπώ τα ζώα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει χωρίς κατοικίδιο... Ακόμη και το σκατούλι μου που κάνει ζημιές, αν ήταν να το αποχωριστώ θα έπεφτα σε κατάθλιψη... Είναι όπως με την οικογένειά σου... Μαλώνετε όλη μέρα, γρίνια, γκρίνια, γκρίνια, αλλά το κάνετε ίσα-ίσα για να περάσει η ώρα, είναι μια περίεργη εκδήλωση αγάπης... Έτσι και με το γάτο.. Μαλώνουμε όλη μέρα -εγώ τον μαλώνω επειδή κάνει ζημιές κι αυτός με μαλώνει επειδή τον μάλωσα!!!!- αλλά τα βράδια που χουχουλιάζουμε αγκαλίτσα, όταν έρχεται και διεκδικεί μια θέση στην αγκαλιά μου, όταν κοιμάται δίπλα μου και ακουμπά στο σώμα μου για να με νιώθει κοντά του... Ακόμη κι αυτός, που είναι αναίσθητο τομάρι από την φύση του, έχει αισθήματα για το αφεντικό του(εμένα) πέραν του "σου δίνω σημασία γιατί εσύ με ταΐζεις" . Αχχχχ.... Αυτές οι στιγμές που κάνουν αγάπες είναι οι στιγμές που σου μένουν απ' τα κατοικίδιά σου...ღღღ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου