Η ιστορία των τριών αδελφών 

"Wizardfest", το φετινό μας αφιέρωμα.
Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο παντρεύει το μυστικισμό του Halloween με την πανηγυρικότητα των Χριστουγέννων, ταξιδεύοντας μας σε χιονισμένα κάστρα, παγωμένες πολιτείες και πλανήτες χριστουγεννιάτικων δέντρων.

Ντύνω το ιστολόγιο με λαμπυρίζουσες χιονονιφάδες στο μαγεμένο ουρανό της μεγάλης τραπεζαρίας του Hogwarts και φορώ τον επίσημο μου μανδύα. Στην ακαδημία μαγισσών θα περάσουμε φέτος λευκές χριστουγεννιάτικες νύχτες μπροστά στο τζάκι του εντευκτηρίου μας, θα παίξουμε χιονοπόλεμο δίπλα στην παγωμένη λίμνη του Hogwarts, θα περιπλανηθούμε στα σοκάκια του Hogsmeade, θα πιούμε βουτυρόμπυρα και ουίσκι της φωτιάς στα Τρία Σκουπόξυλα, θα λικνιστούμε στο χορό του χειμερινού ηλιοστασίου, θα μελετήσουμε ξόρκια και θα αναζητήσουμε φανταστικά πλάσματα.

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Κρατάτε πάντοτε στο μυαλό σας την αφηγήτρια του αφιερώματος Halloween, με μία δόση ανεμελιάς στο φίλτρο των μαγικών της λέξεων. Μη χάσετε από τα μάτια σας το μυτερό μου καπέλο, καθώς θα περιπλανιόμαστε στις μυστικές αίθουσες και τις μετακινούμενες σκάλες του μαγεμένου μας κάστρου. Τα χείλη μου, κατακόκκινα σαν το θυρεό του Gryffindor, ψιθυρίζουν ασταμάτητα προστατευτικά ξόρκια. Ή μήπως είναι σκοτεινές κατάρες; Το θρόισμα ενός μαύρου μανδύα με πορφυρή επένδυση, αντηχεί σαν μελωδία στα αυτιά μας. Ή μήπως είναι το βάδισμα κάποιου φανταστικού πλάσματος μέσα στο απαγορευμένο δάσος; Οι αναρτήσεις μας θα είναι πολυπρισματικές και πολυποίκιλες, όπως η ίδια η φύση τούτου του μεικτού αφιερώματος. Το μειδίαμα της μυστηριώδους αφηγήτριας παραμένει πάντοτε γοητευτικά απειλητικό. Η γενναιότητα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς φόβο, όπως το φως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό από τη βασανιστική αγωνία των άγρυπνων νυχτών παρέα με τις σκέψεις σου...

Ας διεισδύσουμε στη νύχτα και ας κατακτήσουμε τη φευγαλέα γητεύτρα, την περιπέτεια.

***

Το θέμα του φετινού μας αφιερώματος ανοίγει ξανά την ακαδημία μαγισσών και μεταμφιέζει το ιστολόγιο -και μαζί τη συντάκτρια του- σε μικρά μαγισσάκια, σκοτεινά και μυστηριώδη, έτοιμα για ένα ακόμη φεστιβάλ τρόμου στον μπλογκο-εορτασμό του Halloween. Στα ράφια των αναρτήσεων στοιβάζω αποθέματα βοτάνων και κρυστάλλων και με οδηγό το στοιχειωμένο μας αφιέρωμα δημιουργώ ένα μπλογκο-γκριμουάρ στο οποίο καταγράφω το ταξίδι του μεγαλύτερου αφιερώματος του παρόντος ιστολογίου.

Ελάτε, λοιπόν, να φορέσουμε τα μυτερά μας καπέλα και με τα ραβδιά μας ανά χείρας να ξαμοληθούμε σε μαγικές περιπέτειες.

Η ακαδημία μαγισσών άνοιξε και αυτό το Halloween. Ελπίζω να μην παραμελήσατε τα διαβάσματα σας στις διακοπές. Παρακαλούνται οι μαθητές να παραδώσουν τις εργασίες τους στην έδρα. 

Τι εννοείς το θέστραλ σου έφαγε την έκθεση;

Το κουδούνι χτυπά στην ακαδημία μαγισσών. Πρώτη ώρα: Ιστορία της Μαγείας. Οι λαϊκοί θρύλοι, τα παραμύθια, οι ιστορίες για καληνύχτα. Ανοίγουμε τις ιστορίες του Μπίντλ του Βάρδου και μελετούμε το παραμύθι των τριών αδερφών. Το θέμα της σημερινής μας εργασίας; Οι κλήροι του θανάτου.

Η ιστορία των τριών αδελφών

"Μια φορά και ένα καιρό ήταν τρεις αδελφοί που ταξίδευαν μόνοι, σε ένα φιδογυριστό δρόμο στο λυκόφως. Κάποτε οι αδελφοί έφτασαν σε ένα βαθύ ποτάμι, που δεν μπορούσαν να το διασχίσουν με τα πόδια κι ήταν πολύ επικίνδυνο για να κολυμπήσουν. Όμως οι τρεις αδελφοί κατείχαν τις μαγικές τέχνες και έτσι κούνησαν τα ραβδιά τους κι εμφανίστηκε μια γέφυρα πάνω από τα επικίνδυνα νερά. Είχαν φτάσει στα μισά της γέφυρας, όταν ένας κουκουλοφόρος τους έκλεισε το δρόμο. Κι ο Θάνατος τους μίλησε. 

Ήταν θυμωμένος που έχασε τρία νέα θύματα, γιατί οι ταξιδιώτες πνίγονταν συνήθως στο ποτάμι. Μα ο Θάνατος ήταν παμπόνηρος. Έκανε ότι δήθεν συγχαίρει τους τρεις αδελφούς για τα μάγια τους και είπε ότι είχαν κερδίσει ένα έπαθλο ο καθένας για την εξυπνάδα τους να του ξεφύγουν. 

Έτσι, ο μεγαλύτερος αδελφός, που ήταν εριστικός τύπος, ζήτησε το δυνατότερο ραβδί όλου του κόσμου: ένα ραβδί που θα νικούσε πάντα στις μονομαχίες, ένα ραβδί άξιο του μάγου που νίκησε τον Θάνατο! Κι ο Θάνατος πήγε σε μία κουφοξυλιά στην όχθη του ποταμού, έκοψε ένα ένα κλαδί, έφτιαξε ένα ραβδί και το έδωσε στο μεγαλύτερο αδελφό. 

Κατόπιν, ο δεύτερος αδελφός, που ήταν αλαζονικός, θέλησε να εξευτελίσει ακόμη περισσότερο τον Θάνατο και ζήτησε την δύναμη να ανασταίνει τους νεκρούς. Τότε ο Θάνατος πήρε μια πέτρα από την όχθη και την έδωσε στον δεύτερο αδελφό, και του είπε ότι η πέτρα αυτή είχε τη δύναμη να φέρνει πίσω τους νεκρούς. 

Και ύστερα, ο Θάνατος ρώτησε τον τρίτο και μικρότερο αδελφό τι δώρο ήθελε. Ο μικρότερος αδελφός ήταν ο πιο ταπεινός και μυαλωμένος από τους τρεις και δεν εμπιστευόταν τον Θάνατο. Ζήτησε, λοιπόν, κάτι που τα του έδινε τη δυνατότητα να φύγει απ' αυτό το μέρος χωρίς να τον ακολουθήσει ο Θάνατος. Κι ο Θάνατος του έδωσε, με τη μεγαλύτερη απροθυμία, το δικό του αόρατο μανδύα. Κατόπιν, ο Θάνατος παραμέρισε κι άφησε τους τρεις αδελφούς να συνεχίσουν το δρόμο τους, όπως κι έκαναν, συζητώντας εντυπωσιασμένοι την περιπέτειά τους και θαυμάζοντας τα δώρα του Θανάτου. 

Κάποια στιγμή, οι τρεις αδελφοί χώρισαν για να κατευθυνθεί ο καθένας στο δικό του προορισμό. Ο πρώτος αδελφός ταξίδεψε πάνω από μια βδομάδα και έφτασε σε ένα μακρινό χωριό, όπου αναζήτησε έναν άλλο μάγο, με τον οποίο είχε προηγούμενα. Φυσικά, έχοντας για όπλο το ραβδί από κουφοξυλιά, δεν υπήρχε περίπτωση να χάσει στη μονομαχία που ακολούθησε. Αφήνοντας τον εχθρό του να κείτεται νεκρός, ο μεγαλύτερος αδελφός πήγε σε ένα πανδοχείο όπου άρχισε να καυχιέται για το πανίσχυρο ραβδί που πήρε από τον ίδιο το θάνατο και τον έκανε ανίκητο. Την ίδια εκείνη νύχτα, ένας άλλος μάγος πήγε στο κρεβάτι όπου κοιμόταν μεθυσμένος ο μεγαλύτερος αδελφός. Ο κλέφτης πήρε το ραβδί και για καλό και για κακό έκοψε το λαιμό του μεγάλου αδελφού. Κι έτσι ο θάνατος πήρε τον πρώτο αδελφό. 

Στο μεταξύ ο δεύτερος αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του όπου έμενε μόνος. Εκεί, έβγαλε την πέτρα που είχε τη δύναμη να ανασταίνει νεκρούς και τη γύρισε τρεις φορές στο χέρι του. Προς μεγάλη έκπληξη και ενθουσιασμό του, εμφανίστηκε ευθύς μπροστά του η κοπέλα που ήλπιζε να παντρευτεί, πριν από τον πρόωρο θάνατο της. Ήταν όμως ψυχρή και θλιμμένη, σαν να τη χώριζε από εκείνον ένα αόρατο πέπλο. Παρά την επιστροφή της στον κόσμο των ζωντανών ήταν κενό σώμα εκεί και υπέφερε. Τέλος, ο δεύτερος αδελφός, τρελαμένος από τον απελπισμένο ερωτά του, αυτοκτόνησε για να σμίξει στα αλήθεια μαζί της. Κι έτσι ο Θάνατος πήρε και το δεύτερο αδελφό. 

 

Ωστόσο, αν και ο Θάνατος έψαχνε πάρα πολλά χρόνια για τον τρίτο αδελφό, δεν κατάφερε να τον βρει. Μόνο όταν ο τρίτος αδελφός έφτασε σε βαθιά γεράματα, έβγαλε τον αόρατο μανδύα και τον έδωσε στο γιο του. Και ύστερα υποδέχτηκε τον Θάνατο σαν παλιό φίλο και τον ακολούθησε μετά χαράς, κι έφυγαν απ' αυτή τη ζωή σαν ίσοι."

Πηγή: fairytalesandmagic