Η Χρονιά Που -Ακόμη Δεν- Πέρασε

→ τα highlights  της φετινής χρονιάς←

Το καλοκαίρι τέλειωσε και μαζί με το Σεπτέμβρη ήρθε ο καιρός για την ανάρτηση που τείνει να γίνει παράδοση στο ιστολόγιο μου: το φθινοπωρινό μου απολογισμό. Αρχικά είχα αποφασίσει ο απολογισμός αυτός -όπως και πέρσι- να περιλαμβάνει μονάχα το φετινό καλοκαίρι.. Καθώς, ωστόσο, η φετινή χρονιά είχε πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές -μεταξύ των οποίων και κάποιες πρωτιές που θα είναι για πάντα μοναδικές- αποφάσισα να διευρύνω το χρονικό πλαίσιο του φθινοπωρινού μου απολογισμού. Να γίνει αυτή η ανάρτηση ο πρόωρος επίλογος επίλογος της φετινής χρονιάς και να κάνω μια νέα αρχή το Σεπτέμβριο, συντονισμένη ακόμη με το ακαδημαϊκό έτος και έτοιμη για αλλαγές στη ζωή μου.

Είδα: Ασπρόμαυρες -και όχι μόνο- ταινίες με την Audrey Hepburn.

Άκουσα: Το μωρό της κολλητής μου να λέει "μπαμπά" (περιμένουμε εναγωνίως να πει και "μαμά").

Τραγούδησα: Καθόλη τη διάρκεια της ταινίας "Funny Girl".



Χόρεψα: Μέχρι το ξημέρωμα στο γάμο της κολλητής μου.

Ζωγράφισα: Χαμογελαστές φατσούλες σε κίτρινα post-it.

Διάβασα: 30 βιβλία και συνεχίζωωωω (συμπεριλαμβανομένου και του πολυαγαπημένου μου The Great Gatsby -αυτή τη φορά στα αγγλικά).

 

Έγραψα: Λιγότερο από άλλες χρονιές. Αλλά έγραψα.

Είπα: "Τα ποτήρια για τη δεξίωση τα πήραμε;" Δεν τα είχαμε πάρει.  
(Fun fact: Λόγω των ποτηριών παραλίγο να φτάσουμε στην εκκλησία μετά από τη νύφη)

Γέλασα: Με ευτράπελες στιγμές την ημέρα του γάμου της κολλητής μου. Και με κάποιες -πολύ- συγκεκριμένες φωτογραφίες σε κορνίζες καρδιές.

Εκνευρίστηκα: Με τους κομπλεξικούς κατοίκους της πόλης μου (5 ημέρες Cosmopolis, 360 Σκατόπολη).

Έκλαψα: Από χαρά στο γάμο της κολλητής μου.

Συγκινήθηκα: Όταν πήρα πρώτη φορά αγκαλιά το μωρό της κολλητής μου.

Ταυτίστηκα: Σε πολλά πράγματα με τη Robin Scherbatsky (κυρίως στη σκηνή από την οποία προέρχεται το παραπάνω gif).

Έγινα: Θεία χωρίς δεσμούς αίματος.

Συζήτησα: Για εκλογές. Συνέχεια (ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και...Error 404 File Not Found).

Θυμήθηκα: Νεανικές τρέλες που έχουμε κάνει με την κολλητή μου.

Διηγήθηκα: Μια πολύ συγκεκριμένη νεανική μας τρέλα, που περιελάμβανε βότκα, τσάι ροδάκινο και γλυκό του κουταλιού σύκου (no comment).

Ερωτεύτηκα: Ένα μπλουζάκι που έκανε -άκουσον, άκουσον!- 69€ (ακόμη το κλαίω).

Ονειρεύτηκα: Τη στιγμή που θα φύγω από αυτόν τον τόπο (κοντοζυγώνει, θέλω να πιστεύω).

Φαντάστηκα: Νέες λεπτομέρειες για τους μαγικούς κόσμους της ιστορίας που όλο γράφω και ποτέ δεν τελειώνει.

Σχεδίασα: Βήματα για μια νέα αρχή στη ζωή μου.

Αποφάσισα: Να κάνω διατροφή. Και την τήρησα. Και το αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Ταξίδεψα: Σε όλους τους γιατρούς Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Σχεδόν.

Συνάντησα: Το "ποντίκι" μου, μετά από δύο ολόκληρα χρόνια.

Γνώρισα: Καλεσμένους στο γάμο από χώρες του εξωτερικού (Γερμανούς και Ελβετούς, για την ακρίβεια).

Κόλλησα: Με την ξένη σειρά How I Met Your Mother.

Μαγείρεψα: Σπιτικές λαγάνες την Καθαρά Δευτέρα (χρόνια ολόκληρα να περάσουν, εγώ ακόμη θα καμαρώνω τις λαγάνες του Άκη).

Έφαγα: Μπάμιες. Η πείνα κάνει θαύματα.

Ήπια: Το πολυαγαπημένο cocktail "Zombie's eyes".

Έπαιξα: Με το μπιζελάκι μας.

Έψαξα: Εναγωνίως για τυχόν σωσμένα αρχεία μου (από εκείνα που χάθηκαν άδοξα όταν κράσαρε ο σκληρός μου δίσκος).

Αγόρασα: Ένα βουνό πράγματα για το γάμο της κολλητής μου (ρούχα, κοσμήματα, δώρα...).

Πειραματίστηκα: Με light εκδοχές των αγαπημένων μου φαγητών.

Έμαθα: Να αλλάζω χαρτί στην ταμειακή μηχανή.

Είδα με άλλο μάτι: Τα ψυχοφάρμακα. #JustKidding

Κάτι που δεν περίμενα να κάνω: Το πήρα -επιτέλους!- απόφαση να κουρέψω τα μαλλιά μου καρέ.

Και κάπως έτσι αποχαιρετώ το καλοκαίρι, έτοιμη για μια νέα αρχή...

 

Καλό φθινόπωρο!