Μετά την Αυτοκτονία μου

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, ξύπνησα.

Έφαγα το πρωινό μου στο κρεβάτι. Έφτιαξα τοστ, έστυψα ένα γκρέιπφρουτ σε ένα ποτήρι, ήπια δυο κούπες καφέ.

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, ερωτεύτηκα. Όχι την κοπέλα που έμενε στο τέλος του δρόμου, ούτε τον όμορφο καθηγητή του γυμνασίου. Ερωτεύτηκα την μητέρα μου, και τον τρόπο που καθόταν στο πάτωμα του δωματίου μου, κρατώντας τα χαρτιά με τα γραπτά μου στα χέρια της, μέχρι που τα δάκρυά της έκαναν τις γραμμένες λέξεις να ξεθωριάσουν. Ερωτεύτηκα τον πατέρα μου δίπλα στο ποτάμι, καθώς έβαζε τα τελευταία μου λόγια σ’ ένα μπουκάλι και τα έστελνε σε άγνωστα μέρη. Ερωτεύτηκα τον αδερφό μου, ο οποίος κάποτε πίστευε στον Άη- Βασίλη, μα που τώρα κάθεται στο θρανίο του στο σχολείο προσπαθώντας απεγνωσμένα να πιστέψει πως είμαι ακόμη ζωντανή.

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, έβγαλα βόλτα το σκύλο μου. Είδα τον τρόπο που η ουρά της τεντωνόταν όταν κάποιο πουλί περνούσε από κοντά, ή πως το βήμα της τάχυνε στη θέα μιας γάτας. Είδα το κενό στα μάτια της όταν έπιασε ένα κλαδί και γύρισε να με κοιτάξει ώστε να της το πετάξω, μα δεν είδε τίποτα παρά ουρανό στη θέση μου. Στεκόμουν εκεί καθώς άγνωστοι χάιδευαν το κεφάλι της και αυτή χοροπηδούσε στο άγγιγμά τους όπως έκανε κάποτε για το δικό μου.

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, πήγα στην πίσω αυλή των γειτόνων μου, όπου είχα αφήσει τις πατημασιές μου στο τσιμέντο όταν ήμουν δύο χρονών, και παρατήρησα πως είχαν ήδη αρχίσει να ξεθωριάζουν. Είδα την ηλικιωμένη γυναίκα, από το παράθυρο, να διαβάζει την εφημερίδα με τα νέα του θανάτου μου. Είδα τον άντρα της να φτύνει καπνό στον νεροχύτη και να της φέρνει το καθημερινό της φάρμακο.

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, είδα τον ήλιο να ανατέλλει. Κάθε πορτοκαλιά άνοιξε σαν χέρι, και το παιδί στο δρόμο έδειξε ένα κόκκινο σύννεφο στη μητέρα του. 

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, επέστρεψα σε αυτό το πτώμα στο νεκροτομείο και προσπάθησα να τη λογικέψω. Της είπα για τον ήλιο και τα πεζοδρόμια, το ποτάμι και τους γονείς της. Της είπα για τα παιδιά και το σκύλο και την παραλία.

Το πρωί μετά την αυτοκτονία μου, προσπάθησα να την αποτρέψω, αλλά δεν μπορούσα να τελειώσω αυτό που είχα αρχίσει. 

- Meggie Royer 

(μετάφραση και προσαρμογή: Λευκή Καταιγίδα)