Πάντα ήσουν για να φύγεις

Τελευταίο στο μίνι αφιέρωμα στη νικήτρια του Όσκαρ Α' Γυναικείου Blog, Fαllen Angεl, ένα ολοκαίνουριο άρθρο, που μόλις σήμερα διάβασα και αμέσως το λάτρεψα! Ταυτίστηκα τόσο, μα τόσο πολύ μαζί του, από κάθε άποψη. Είναι αρκετά δύσκολο να ταυτιστείς με έναν ήρωα σ' ένα κείμενο, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να ταυτιστείς και με τις δύο πλευρές. Αυτό το μαγικό συναίσθημα ένιωσα διαβάζοντάς το... Ένιωσα ότι έχω βρεθεί και στις δύο πλευρές, ότι έχω υπάρξει και το άπιαστο πουλί μα και εκείνος που μένει πίσω. Τα λόγια είναι περιττά γι' αυτό το μοναδικό κείμενο...

Πάντα ήσουν για να φύγεις

Ήρθες. Και φεύγεις πάλι ξαφνικά όπως ήρθες. Σαν άνεμος. Σαν τυφώνας. Σαν μια καταιγίδα που δεν είχε προβλέψει το μετεωρολογικό δελτίο. Τόσο απότομα. Τόσο ξαφνικά. 

Κάπου διάβασα τη φράση: “Now I understand why storms/tornados are named after people.”

Ναι. Τώρα καταλαβαίνω και εγώ. Ήρθες και έφυγες τόσο ξαφνικά. Με μεγάλο θόρυβο και αφήνοντας καταστροφές πίσω σου. Διαλυμένες ψυχές, διαλυμένη καρδιά, ένα μυαλό γεμάτο εφιάλτες. Δέρμα γεμάτο πληγές. Ένα κανονικό ερείπιο. Που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του.

Εσένα δεν σε πρόβλεψε κανένα «δελτίο καιρού». Ήρθες τόσο απότομα όσο έφυγες. Δεν προειδοποίησες. Έκλεισες κάθε πόρτα πριν ψιθυρίσεις ένα τελευταίο "αντίο". Δεν σε ενδιέφερε τι θα απογίνει ο άνθρωπος που άφησες πίσω σου. Αρκεί να ήσουν εσύ καλά. Αρκεί να μπορέσεις να συνεχίσεις ΕΣΎ τι ζωή σου.

Δεν ξέρεις, ούτε θα μάθεις ποτέ τι συντρίμμια άφησες πίσω σου. Τι στάχτες και τι σπασμένα γυαλιά. Πληγές που ίσως δεν καταφέρουν να επουλωθούν ποτέ τελείως. 

Μεταξύ μας, πάντα ήσουν για να φύγεις. Δεν είσαι πουλί που δένεται με ένα μέρος. Είσαι πουλί που πετά ελεύθερο. Δε «φυλακίζεσαι». Πάντα σκεφτόσουν πώς θα καταφέρεις να φύγεις. Να ξεφύγεις. Δεν ήσουν κάτι το οποίο μπορούσε να μείνει. Ήσουν πάντα έτοιμος να φύγεις. Ποτέ δεν έδεσες άγκυρα. Δεν ήταν στο χαρακτήρα σου. 

Μπορούσα να το καταλάβω. Αλλά ίσως δεν ήθελα. Γιατί είχα την απεγνωσμένη ανάγκη να νιώσω πως εσύ θα έμενες. Πως δεν θα έφευγες ένα βράδυ και θα έπαιρνες μαζί σου πράγματα που μου άνηκαν. Πράγματα που στα είχα χαρίσει απλόχερα. 

People always leave λένε. Εσύ δεν έμεινες όμως αρκετά. Δεν έμεινες για να σε χορτάσω. Ίσως έτσι έπρεπε. Να μην καταφέρω να σε χορτάσω ποτέ. Γιατί άπιαστος ήσουν. Έτσι έπρεπε να παραμείνεις.

Μου χάρισες συναισθήματα και όμορφες στιγμές αλλά πάντα ήσουν έτοιμος να φύγεις. Δεν πατούσες στη γη. Πριν καν πεις το αντίο ήδη είχες ξεκινήσει να κουνάς τα φτερά σου και ήσουν έτοιμος να πετάξεις. Να φύγεις. 

Ίσως να ήσουν ένα άπιαστο όνειρο. Ένα όνειρο που ποτέ δεν μπόρεσε να κρατήσει αρκετά. Έτσι δεν είναι εξάλλου τα όνειρα; Δεν κρατάνε ποτέ αρκετά. Κι όμως σ’ ευχαριστώ που έμεινες έστω λίγο. Κατάφερα να σε συνηθίσω έστω και για τόσο. Και ας μην το μάθεις ποτέ. Πάντα θα σε θεωρώ μέσα μου κάτι άπιαστο. Κάποιο όνειρο που κατάφερα να ζήσω έστω και για λίγο. Ίσως γι' αυτό σε αγάπησα εξαρχής.

Πέτα τώρα. Πέτα μακρυά και ας μην γυρίσεις ποτέ ξανά. Πέτα γιατί έτσι είσαι. Είσαι για να ζεις ελεύθερος. Χωρίς καμία δέσμευση. Χωρίς κανένα περιορισμό. Ίσως προκαλέσεις και σε άλλες τους «τυφώνες» που προκάλεσες σε εμένα.

Πάντως το δικό σου όνομα θα μείνει για πάντα μέσα μου χαραγμένο. Ως ο τυφώνας που με διέλυσε, με έσπασε και με κατασπάραξε σα θηρίο. 

Και όμως ξαναστάθηκα στα πόδια μου.

Έπρεπε δε νομίζεις;

Σκοτάδι του μυαλού

Συνεχίζοντας το μίνι αφιέρωμα στη νικήτρια του Όσκαρ Α' Γυναικείου Blog, Fαllen Angεl, σειρά έχει το άρθρο της Σκοτάδι του μυαλού, που είναι από τα πιο αγαπημένα μου κείμενα στο ιστολόγιο της. Το αγάπησα ιδιαιτέρως γιατί ταυτίστηκα με τις ιστορίες που διηγήθηκε, είναι ιστορίες που έχω ζήσει κι εγώ, αναμνήσεις δικές μου. Μοιάζει απίστευτα με το παζλ που συνθέτει τη δική μου προσωπικότητα...

Πόσες φορές βυθιζόμαστε στις σκέψεις μας; Χανόμαστε σ’ αυτό το σκοτάδι του μυαλού μας βρίσκουμε αδιέξοδο και αδυνατούμε να ξεφύγουμε και να γυρίσουμε να βρούμε το φως;

Ο αριθμός των σκέψεων που περνούν καθημερινά από το μυαλό μας είναι τεράστιος. Συγκεκριμένα στο δικό μου μυαλό, οι περισσότερες είναι σκοτεινές. Χρόνια τώρα. Λίγες είναι οι ευτυχισμένες σκέψεις που θα κάνω. 

Από μικρό παιδί χανόμουν στις σκέψεις μου. Δημιουργούσα δικές μου ιστορίες και χανόμουν σ’ αυτές, ξεφεύγοντας από την πραγματικότητα. Πλέον μεγάλωσα. Δεν έπαψα να δημιουργώ ακόμα ιστορίες. Το κομμάτι αυτό του παιδιού δεν έφυγε από μέσα μου. Απλά πήρε μια πιο σκοτεινή πλευρά. 

Χάνομαι σε σκοτεινές σκέψεις συχνά. Μπορεί να είμαι καλά, με φίλους και να περνάω όμορφα αλλά θα κάνω αυτή τη μία και μοναδική σκέψη, μια άσχημη σκέψη που θα με «ρίξει» ψυχολογικά. Θα με κάνει να δημιουργήσω αυτό το τοίχος των σκέψεων μου με την πραγματικότητα και θα χαθώ εκεί. Πολλές φορές το «δαμάζω», κλείνω προσωρινά το κουτί και δεν αφήνω περισσότερες σκέψεις να ξεχυθούν από εκεί. 

Μέχρι να μείνω μόνη μου. Και αν όχι μόνη μου, μέχρι το βράδυ που θα ξαπλώσω. Τότε θα ανοίξω το κουτί και θα αφήσω ότι σκέψη έκλεισα εκεί να με περικυκλώσει. Να με πνίξει. Και θα χαθώ μέσα τους, χωρίς να υπολογίσω κάτι άλλο.

Θα χαθώ στις σκοτεινές μου σκέψεις. Θα αφήσω τους δράκους μου να παλέψουν μεταξύ τους μέχρι να κουραστούν στη μάχη και να επιστρέψουν στη βάση τους για να πολεμήσουν την επόμενη μέρα ή κάποια άλλη ώρα. 

Θα τους αφήσω να επεξεργαστούν τη μάχη και να βγάλουν κάποιο πόρισμα ώστε να έρθουν πιο δυνατοί την επόμενη φορά. Πιο καταστροφικοί...

Είμαι παιδί της νύχτας. Από πάντα ήμουν. Η μητέρα μου πάντα μου λέει πως δεν ήθελα να κοιμάμαι τα βράδια. Πώς με πήγαιναν με το ζόρι για ύπνο. Αργότερα όσο μεγάλωνα έβλεπα πόσο με μάγευε η νύχτα. Πλέον στην ηλικία που έχω φτάσει, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως με ελκύει οτιδήποτε σκοτεινό ή κατεστραμμένο. Μ’ αρέσει αυτό το μυστήριο της νύχτας, των πιο «σκοτεινών» ανθρώπων, ίσως γιατί βρίσκω κοινά με εμένα. 

Λατρεύω το μαύρο χρώμα επάνω μου, τα σκούρα μου μαλλιά, τον κατάμαυρο καφέ μου (Black as my destroyedsoul-κάπου είχα διαβάσει). Λατρεύω να κοιμάμαι χωρίς κανένα φως αναμμένο το βράδυ. 

Ίσως γι’ αυτό λατρεύω να χάνομαι στις σκοτεινές μου σκέψεις όσο και αν με «καταστρέφουν». Ίσως γι’ αυτό έμαθα να με αγαπώ περισσότερο αφού "διαλύθηκα". Αφού καταστράφηκα. Έμαθα περισσότερο τον εαυτό μου. Είδα πόσο κατεστραμμένο ον είμαι τελικά. Και γι’ αυτό μου δίνω μια μεγάλη ανοχή πλέον. Είμαι πιο επιεικής με εμένα. Έμαθα να με αγαπώ περισσότερο. Να μου δίνω περισσότερο κουράγιο και δύναμη, να με στηρίζω περισσότερο.

Μου λείπεις. Καληνύχτα

Σήμερα, το ιστολόγιο μου απονέμει φόρο τιμής στη νικήτρια του Όσκαρ Α' Γυναικείου Blog, Fαllen Angεl, μ' ένα μίνι αφιέρωμα. Γι' αυτό το λόγο επέλεξα να αναδημοσιεύσω τρία από τα νεότερα κείμενα που έχει γράψει, τα οποία και αγάπησα ιδιαιτέρως!

Μου λείπεις. Καληνύχτα

Θα τολμήσω να πω πως προχθές αποκοιμήθηκα με τη μπλούζα που φορούσες, αγκαλιά. Αγκαλιά γιατί μου έλειψε η μυρωδιά σου. Μου έλειψε η αγκαλιά σου. Η ασφάλειά της. Το ότι πιέζομαι απίστευτα τις τελευταίες μέρες λόγω εξεταστικής και δεν είσαι εδώ να με ηρεμήσεις και να με καθησυχάσεις. Να με πάρεις αγκαλιά και να με φιλήσεις και να ξεχάσω πίεση και άγχος. 

Δεν είσαι εδώ να μου πεις ένα αστείο και να γελάσω. Να μου χαμογελάσεις με αυτό το χαμόγελο που και μόνο που το βλέπω χαμογελάω και εγώ αυτόματα. Που και μόνο που το σκέφτηκα τώρα, χαμογέλασα. 

Δεν είσαι εδώ να κοιμηθούμε αγκαλιά. Να ξυπνήσω και τα μάτια σου να είναι το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσω το πρωί. 

Δεν είσαι εδώ. 

Ναι γαμώτο, μου έλειψες. Και είμαι τόσο εγωίστρια που δεν θα στο πω. Δεν θα σου στείλω το μήνυμα που θέλω να σου στείλω. Γιατί ξέρω ότι περνάς καλά. Και όπως είπες δεν έχεις σκοπό να γυρίσεις σύντομα. 

Δεν είναι το ίδιο για σένα. Άρα δεν πρόκειται να στο πω. Δεν έχει κανένα νόημα λοιπόν. 

Και, η γαμημένη η μπλούζα δεν μυρίζει όπως προχθές. Χρειάζεται "ανανέωση" από το άρωμά σου.

Δεν πειράζει. Θα κοιμηθώ όπως κατάφερα να κοιμάμαι τα υπόλοιπα βράδια. 

Και ας μου λείπεις.

Καληνύχτα

Ποτέ μη θεωρήσεις τον εαυτό σου άσχημο

Είδα αυτή την πανέμορφη εικόνα στο ιστολόγιο Fallen Angels και με συγκίνησε τόσο το κειμενάκι που δεν μπόρεσα παρά να την αναδημοσιεύσω κι εγώ με τη σειρά μου:

"Θα ήξερες πόσο πραγματικά όμορφος είσαι αν έβλεπες τον εαυτό σου σε στιγμές που είσαι ο αληθινός σου εαυτός... "

Το σεβασμό αν δεν σου τον χαρίσουν, κλεψ' τον

EDITORIAL

Η παιδεία των πολιτών μιας ευημερούσας κοινωνίας δε φαίνεται από ακαδημαϊκά και επιστημονικά επιτεύγματα. Αποδεικνύεται καθημερινά, από μικρά, "αυτονόητα" πράγματα. Κανένα πτυχίο δεν αντισταθμίζει την αναισθησία του ασυνείδητου λ.χ. οδηγού, που παρκάρει σε θέση στάθμευσης αναπήρων. Ομοίως, με κανένα τρόπο δε δικαιολογείται η ανευθυνότητα της πολιτείας ως προς την ύπαρξη περιπτέρων και άλλων εμποδίων επάνω σε "διαβάσεις" τυφλών. Τη μέρα που οι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους στην κοινωνία, θα έχουμε κάνει το σπουδαιότερο βήμα για να χτίσουμε τον κόσμο των ονείρων μας.

Ο σεβασμός στα δικαιώματα των συμπολιτών μας είναι υπόθεση όλων μας.

Μπλογκοαλλαγές

EDITORIAL

Σύμφωνα με τη νέα πολιτική περιεχομένου, η Google αποφάσισε από 23 Μαρτίου 2015 να απαγορεύσει την ελεύθερη διακίνηση στο Blogger περιεχομένου για ενήλικους.

Στο in.gr διαβάζουμε:

Ιδιωτικά τα «blog για ενηλίκους» στο Blogger από τις 23 Μαρτίου 2015 

Απαγορευμένο περιεχόμενο θα θεωρείται στο εξής ό,τι γράφεται στις σελίδες των blogger που στεγάζονται στο Blooger. Η Google αλλάζει την πολιτική περιεχομένου και καθιστά ιδιωτικά όλα τα blog που έχουν χαρακτηριστεί «κατάλληλα μόνο για ενηλίκους».
Η Google ειδοποιεί τους κατόχους blog στην πλατφόρμα της, το Blooger, ότι από τις 23 Μαρτίου 2015 δεν θα επιτρέπει την δημόσια προβολή περιεχομένου για ενηλίκους, δηλαδή περιεχομένου με εικόνες ή/και βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου ή γραφικό με γυμνό. 
Τα blog με την επισήμανση «για ενηλίκους» δεν διαγράφονται, καθίστανται όμως ιδιωτικά και έτσι, πρόσβαση σε αυτά μπορεί να αποκτήσουν μόνο οι χρήστες που έχουν λάβει σχετική πρόσκληση από τον blogger. Αυτό σημαίνει ότι από τις 23 Μαρτίου αλλάζουν αυτόματα οι Ρυθμίσεις Απορρήτου για τα blog που περιέχουν σεξουαλικό περιεχόμενο ή γραφικά με γυμνό (φωτογραφίες ή βίντεο), ακόμα και για όσα φέρουν την σχετική επισήμανση. Από δημόσια με την επισήμανση για ενηλίκους, τα blog αυτά γίνονται ιδιωτικά -το περιεχόμενο δεν διαγράφεται, αλλά πρόσβαση σε αυτό έχουν μόνο οι ιδιοκτήτες, οι διαχειριστές ή οι αναγνώστες που κλήθηκαν. Οι προσκεκλημένοι θα καλούνται είτε να κάνουν login σε λογαριασμό Google ή να μπουν ως «επισκέπτες» (Guest).
Σύμφωνα με την προηγούμενη πολιτική στην πλατφόρμα blogging της Google, ήταν αρκετή η σχετική επισήμανση «για ενηλίκους». Μάλιστα, η εταιρεία επιχειρηματολογούσε για την απουσία επιθεώρησης του περιεχομένου δηλώνοντας πως «...η λογοκρισία αυτού του περιεχομένου δεν συνάδει με τη φιλοσοφία μιας υπηρεσίας η οποία βασίζεται στην ελευθερία της έκφρασης.»(Πολιτική περιεχομένου του Blogger, 24/2/2015).
Η αλλαγή στην πολιτική σχετικά με το «απαγορευμένο» για δημόσια προβολή περιεχόμενο έχει προκαλέσει ήδη αντιδράσεις από τους blogger, που μιλούν για ανεπίτρεπτη λογοκρισία από το μέσο, αμφισβητώντας το δικαίωμά του να την επιβάλλει. Σημειώνεται δε, πως η Google κλείνει κατάμουτρα την πόρτα στα επίμαχα blog, αφού τα post των ιδιωτικών blog δεν εμφανίζονται ούτε στα αποτελέσματα της μηχανής αναζήτησης της Google, στερώντας τους επισκεψιμότητα, και πιθανά, έσοδα.

Εξαιρέσεις στην νέα πολιτική περιεχομένου που υιοθετεί το Blogger υπάρχουν: γυμνό που εμφανίζεται στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής έκφρασης, της εκπαίδευσης, σε ντοκιμαντέρ ή στο επιστημονικό πεδίο ή «όταν υπάρχουν σημαντικά οφέλη για το κοινό». Εντούτοις, οι κάτοχοι των blog αυτών θα πρέπει να προσθέσουν την σχετική επισήμανση (Adult content) και να προειδοποιούν τον επισκέπτη, δίνοντάς του την δυνατότητα να μην δει το ενδεχομένως προσβλητικό περιεχόμενο. Τέλος, αν κάποιος ιδιοκτήτης θέλει να διατηρήσει δημόσιο το blog του, θα πρέπει να αφαιρέσει το εν λόγω περιεχόμενο και να ζητήσει την επιθεώρησή του από την Google (με την επιλογή Review).

Το βασικό πρόβλημα της νέας αυτής απαγόρευσης -πέρα από αρκετές διαμαρτυρίες σχετικά με τη δέσμευση της ελευθερίας της έκφρασης- είναι οι "αφηρημένες" εξαιρέσεις στον κανόνα. Ως γνωστόν, το δικό μου ιστολόγιο δεν έχει κανενός είδους πορνογραφικό περιεχόμενο. έχει, ωστόσο, μερικές λίγο πιο "πικάντικες" δημοσιεύσεις και κάποιες -καλλιτεχνικά- τολμηρές φωτογραφίες. Αυτό που δεν διευκρινίζει η ανακοίνωση της google είναι το ΤΙ ΕΝΝΟΕΊ στις εξαιρέσεις καλλιτεχνικού περιεχομένου. Δεύτερο προβληματικό σημείο της εν λόγω ανακοίνωσης, είναι ότι δε θα δοθεί κανενός είδους προειδοποίηση για το τυχόν ευρεθέν απαγορευμένο περιεχόμενο, ούτως ειπείν ένα ιστολόγιο μπορεί να κλειδωθεί για κάτι που δημοσιεύτηκε πριν χρόνια, χωρίς καν να θυμάται ο συντάκτης τι μπορεί να είναι αυτό.

Προσωπικά, δε θεωρώ ότι το περιεχόμενο του ιστολογίου μου παραβιάζει τους κανόνες, ούτε πρόκειται να προβώ σε ένα άσκοπο κυνήγι "αόρατων εχθρών" προσπαθώντας να βρω τι θα μπορούσε να αντιβαίνει στη νέα αισθητική της Google. Αν στις 23 Μαρτίου βρεθώ κλειδωμένη, τότε ναι, να το ψάξω. Αλλιώς δεν μπαίνω καν σ' αυτή τη διαδικασία.

Blogger Academy Awards

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015. 130 χώρες σε όλο τον κόσμο, συνεπείς στο ετήσιο ραντεβού τους, παρακολουθούν σε ζωντανή μετάδοση την 87η τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου(παγκοσμίως γνωστά ως Oscar). 

Η χθεσινή απονομή, δυστυχώς, ήταν υπέρλαμπρα βαρετή και τα αστεία επιεικώς αδιάφορα -βέβαια, όπως σε μια τηλεοπτική σειρά, δε γίνεται όλα τα επεισόδια να είναι storyline, υπάρχουν κατά καιρούς και fillerάκια. Η τελετή απονομής ήταν τόσο άχρωμη, που το highlight της βραδιάς -κατ' εμέ- ήταν η απονομή από κοινού ενός βραβείου από τους Idina Menzel και John Travolta. Ακόμη θυμούνται άπαντες την περσινή γκάφα του τελευταίου, όταν προανήγγειλε την Idina Menzel ως Adele Dazeem -μια γκάφα που έγινε viral σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ήταν ένα από τα ελάχιστα αστεία που πραγματικά μ' έκαναν να γελάσω. Ήταν, μάλιστα, διπλά αστείο καθώς η εισαγωγή εμπεριείχε αναφορά στον πολυαγαπημένο Benedict Cumberbatch, κάτι που έκανε και τον ίδιο να γελάσει(όπως διάβασα σ' ένα tweet "αστείο με το οποίο γελάει ο Benedict, είναι διπλά αστείο" χαχαχαχα).

“Benedict Cumberbatch is not only the best name in show business, it’s also the sound you get when you ask John Travolta to pronounce Ben Affleck.”

Δε θα επεκταθώ περισσότερο, απλά θέλησα να σας υπενθυμίσω, με αυτή τη λιτή τελετή, την περσινή απονομή των Blogger Academy Awards αυτού του ιστολογίου και να τιμήσω γι' ακόμα μια χρονιά τους νικητές(η λίστα των νικητών παραμένει προς το παρόν ανέπαφη). 

Νικήτρια του μεγάλου βραβείου, του Όσκαρ Α' Γυναικείου Μπλογκ, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πολυαγαπημένο ιστολόγιο Fallen Angels. Συγχαρητήρια!

Σας περιμένω όλους -βραβευμένους και μη- στο μεγάλο after party του ιστολογίου!