Από Δευτέρα

Από Δευτέρα...

Είπαμε θα κάνουμε δίαιτα.

Χαχαχαχα καλό, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

Τι ψέμα, Θεέ μου. Όλες οι γυναίκες, μια ζωή, Δευτέρα αρχίζουμε δίαιτα, Τετάρτη την σπάμε, Παρασκευή τρώμε σαν μοσχάρες, Σάββατο “ουφ, έσκασα” και “από Δευτέρα δίαιτα”. Και τούμπαλιν. Πάντα.

Για να είμαι ειλικρινής, τις μόνες φορές που κράτησα δίαιτα(βασικά ποτέ δεν έκανα δίαιτα, μόνο διατροφή) δεν ξεκίνησα Δευτέρα. Άλλωστε, η Δευτέρα είναι τόσο χάλια από μόνη της που το τελευταίο που χρειάζεσαι είναι να ξεκινήσεις δίαιτα εκείνη τη μέρα. Για την ακρίβεια, ποτέ τίποτα δεν ξεκινάει από Δευτέρα(γι' αυτό το λέει ειρωνικά κι ο Κιάμος).

Ο δεκάλογος της δικής μου διατροφής

• Βασικά, για να ξεκινήσεις δίαιτα(όπου δίαιτα στο δικό μου μπλογκ βάζε πάντα διατροφή) πρέπει να είσαι αποφασισμένη. Γι' αυτό πρέπει να ξεκινάς επί τόπου. Άσε τα “Από Δευτέρα...” γιατί και οι δύο ξέρουμε πως αυτή η Δευτέρα θα έρθει στις 32 του μηνός!
• Το δεύτερο λάθος(χρονολογικά γιατί στην πράξη είναι το πιο σημαντικό) είναι οι στερητικές δίαιτες. Για δύο λόγους: πρώτον, επειδή όσο νιώθεις στέρηση τόσο ξελιγώνεσαι και δεύτερον, επειδή ο οργανισμός για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται τα ΠΑΝΤΑ(ναι, και λιπαρά). Φυσικά, όταν βρίσκεσαι σε δίαιτα δεν γίνεται να τρως κάθε μέρα βλακείες. Όταν, όμως, μπεις σε μια σειρά(η πειθαρχία είναι το δυσκολότερο) αντάμειψε τον εαυτό σου μ' ένα μικρό γλυκό(μεταξύ μας, αν σου τη βαρέσει χτύπα ένα πιτόγυρο και πρόσεχε τα υπόλοιπα γεύματα σου -δε σε παρεξηγεί κανείς). Επίσης, όσο προχωράς τόσο θα εντάσσεις στη διατροφή σου “απαγορευμένες” τροφές(για να μπορέσεις να συνεχίσεις την καθημερινότητα σου). Η “αυστηρή” διατροφή δεν πρέπει να κρατάει πολύ(δες το σαν διάστημα αποτοξίνωσης). Μόλις μπεις σε μια σειρά, η θερμιδική της αξία πρέπει να αυξηθεί(στην απαραίτητη ημερήσια ανάγκη για διατήρηση βάρους).
• Τρίτον, μικρά και συχνά γεύματα. Ο μεταβολισμός για να μπει σε λειτουργία χρειάζεται τροφή. Δείτε τον μεταβολισμό σαν μηχανή. Αν δε βάλεις “καύσιμα” πώς θα αρχίσει να δουλεύει; Επίσης, αποφεύγετε μεγάλα γεύματα που αργούν να μεταβολιστούν. Καταναλώστε τις ίδιες θερμίδες, αλλά σε περισσότερα και μικρά γεύματα. Τουλάχιστον 5 γεύματα ημερησίως(πρωινό, δεκατιανό, γεύμα, απογευματινό, δείπνο). Ας πω και το γνωστό “μην τρώτε βαριά αργά το βράδυ πριν πέσετε για ύπνο γιατί έτσι όπως τα φάγατε έτσι θα καθίσουν στο λιπώδη ιστό σας”. Τέλος, τις μέρες που για τον α' ή β' λόγο(δεν προλάβατε ή δεν πεινούσατε) καταναλώσατε λίγες θερμίδες, φροντίστε να προσθέσετε ένα καλό σνακ για να μπει σε λειτουργία ο μεταβολισμός(όχι όμως αμέσως μετά το γεύμα ή λίγο πριν κοιμηθούμε). Εγώ, για παράδειγμα, όταν έτρεχα όλη μέρα και μετά το γεύμα δεν πεινούσα(καλά μη νομίζετε 1-2 φορές έγινε), αλλά ο οργανισμός μου χρειαζόταν ακόμη μπόλικες θερμίδες, έτρωγα μια μικρή σοκολάτα.
• Τέταρτον, αντικαταστήστε παχυντικά σνακ με πιο θρεπτικά, θερμιδικά πτωχότερα. Αντί για παράδειγμα να φάτε τσιπς(135 θερμίδες τα 25γρ) προτιμήστε μια μεγάλη μπανάνα ή ένα γιαούρτι(ημιαποβουτυρωμένο) μ' ένα κριτσίνι(έχουν περίπου τις ίδιες θερμίδες με 25γρ τσιπς και προσφέρουν μεγαλύτερο αίσθημα κορεσμού). Επίσης, μειώστε τα περιττά λίπη από τα γεύματα σας(στη σαλάτα για παραδειγμα αρκεί 1 κ.σ. λάδι -γενικά βάλτε τόσο ώστε ίσα-ίσα να “κρατάει”, μην είναι και άνοστα). Εκτός αυτού, προσπαθήστε να συνδυάσετε την πρωτεΐνη με λαχανικά αντί για υδατάνθρακες(φάτε για παράδειγμα το μεσημέρι κρέας με σαλάτα και το βράδυ ρύζι).
• Πέμπτον, ΜΗΝ αφήνετε τον εαυτό σας να νιώσει πείνα. Επίσης, μην παραλείπετε γεύματα. Εκτός του ότι οι εξαντλητικές δίαιτες ταλαιπωρούν τον οργανισμό, δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Για τον απλούστατο λόγο ότι μετά καταλήγετε να τρώτε σαν να μην υπάρχει αύριο και βάζετε περισσότερα κιλά απ' ότι χάσατε. Από την άλλη, αν τηρείτε το πρόγραμμα σωστά, αλλά έχετε ακόμη μια λιγούρα, φάτε μια σαλάτα ή ένα ελαφρύ σνακ. Για την ακρίβεια, και να το παρακάνετε λίγο στην αρχή με τα λαχανικά μέχρι να συνηθίσετε, δεν πειράζει. Κι εγώ όταν έχω λιγούρες -από τη λαιμαργία μου- τρώω λαχανικά(για την ακρίβεια αγγούρια που είναι πολύ πτωχά θερμιδικά).
• Έκτον, πολλά υγρά. Για την ακρίβεια ΝΕΡΟ. Το ξέρατε ότι τις περισσότερες φορές που νιώθουμε πείνα είναι επειδή διψάμε; Το 70% του οργανισμού μας αποτελείται από νερό. Γι' αυτό μην στερείτε απ' τον οργανισμό το βασικότερο του συστατικό. Μην φτάνετε, όμως, στο άλλο άκρο και πίνετε υπερβολικές ποσότητες νερού αντί να τρώτε! Είπαμε, με μέτρο.
• Έβδομον, αναλογικότητα. Δηλαδή; Κάθε οργανισμός και κάθε σωματότυπος διαφέρει. Άλλες θερμιδικές(και διατροφικές γενικότερα) ανάγκες έχει ο δικός μου οργανισμός, άλλες της κολλητής μου, άλλες ο δικός σας.. Επίσης, ο κάθε σωματότυπος διαφέρει. Για παράδειγμα, μια κοπέλα με ανοιχτή λεκάνη και πλάτη(όπως εγώ) δεν μπορεί να γίνει πολύ αδύνατη(πρώτο και κυριότερο θα μοιάζει με τέρας!). Επίσης, το βάρος του σκελετού σας καθορίζει και το ιδανικό σας βάρος(μια κοπέλα με βαρύ σκελετό δε μπορεί αν έχει ίδιο βάρος με μια κοπέλα ίδιου ύψους με ελαφρύ σκελετό). Η διαφορά είναι γύρω στα 5 κιλά. Ο πιο ασφαλής τρόπος να ανακαλύψεις τις ιδανικές σου αναλογίες είναι με μια επίσκεψη σε διαιτολόγο(Δε χρειάζεται να κάνεις πρόγραμμα με τον διαιτολόγο αν δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, μπορεί απλά να σας πει τι να προσέξετε και τι να εντάξετε στη διατροφή σας). Για το 1.66-1.67 ύψος που έχω εγώ, σωστό βάρος -κατά προσέγγιση- θεωρούνται τα 56-63 κιλά(αλλά με τον σωματότυπο μου αν πέσω κάτω από 60 κιλά θα είμαι σαν τέρας!) και χρειάζομαι περίπου 2000-2100 θερμίδες ημερησίως για διατήρηση βάρους. Ακόμη, όμως, κι αν πιστεύετε ότι ισχύει το ίδιο για εσάς -επειδή ακριβώς δεν μιλάω ως ειδικός- καλύτερα να συμβουλευτείτε πρώτα διαιτολόγο.
• Όγδοον, γυμναστική. Όχι κάτι υπερβολικό. Για παράδειγμα(αυτό που κάνω εγώ που είμαι δύσκολη στη γυμναστική κι ούτε έχω χρόνο) περπάτημα και οι βασικές ασκήσεις(χέρια, πόδια, διατάσεις, κοιλιακοί, ραχιαίοι) αρκούν. Απ' την άλλη, άμα σας αρέσει η γυμναστική, φυσικά και να κάνετε! Αυτό έλειπε να σας πούμε να την κόψετε κιόλας. Η γυμναστική είναι απαραίτητη για απλούς λόγους: πρώτον, για να σφίξει το κορμί παράλληλα με την απώλεια βάρους, δεύτερον, για να χτίσετε μυικό ιστό και να κάψετε λιπώδη(αν δεν κάνετε σωστή διατροφή συμβαίνει το αντίθετο), τρίτον, για να στοχεύσουμε σε απρόσιτες “προβληματικές” περιοχές(η κοιλίτσα, το εσωτερικό των μηρών κ.α.) και τέταρτον επειδή πολλές φορές αυτό που νομίζουμε ότι πρέπει να κάνουμε δίαιτα για να χάσουμε αρκεί μόνο η γυμναστική για “πέσει”(πχ η “μπάκα”).
• Το πιο επικίνδυνο λάθος: οι χημικές δίαιτες. Πρώτον, είναι βλαβερές για τον οργανισμό. Όπως αναφέραμε πιο πάνω, ο οργανισμός δεν πρέπει να στερείται τίποτα. Επίσης, το μοναδικό που θα καταφέρετε με αυτές είναι να βάλετε μετά περισσότερα κιλά απ' ότι χάσατε. Τέλος, πόσο άρρωστος πρέπει να είσαι για να περάσεις μια βδομάδα μόνο με μπανάνες ή μόνο με λαχανόσουπα ή κάτι αντίστοιχα σιχαμερό;
• Ακόμη πιο επικίνδυνο: τα χάπια αδυνατίσματος και άλλες χημικές ουσίες.
  Δεν πιστεύω να θέλετε ανάλυση.. Μακριά!

*Τις συμβουλές αυτές ΔΕΝ σας τις δίνω ως ειδικός, αλλά μέσω της προσωπικής μου εμπειρίας με διατροφές(γι' αυτό μην εκλάβετε αυτή την ανάρτηση -κι εμένα ειδικότερα- ως αυθεντία). Επειδή ακριβώς είχα πάντα αποτέλεσμα -χωρίς να πεινάω- κι επειδή στερούμαι χρόνου(όπως και οι περισσότερες γυναίκες από μια ηλικία και μετά) σας έγραψα τους δικούς μου κανόνες. Σας προτείνω, όμως, να συμβουλευτείτε διαιτολόγο(και η δική μου πρώτη διατροφή με διαιτολόγο ήταν) πριν επιχειρήσετε οτιδήποτε -αν μη τι άλλο για να μάθετε με ακρίβεια τις διατροφικές ανάγκες. Βασικά, εγώ μπορεί να σας έγραψα το δικό μου δεκάλογο, αλλά ΜΗΝ ακολουθείτε ό,τι σας λέει ο καθένας(όσο κι αν τον εμπιστεύεστε). Επίσης, οι συμβουλές αυτές είναι ΜΟΝΟ για κοπέλες άνω των 18(όπως κι εγώ άλλωστε). Ο οργανισμός του έφηβου έχει πολλές ανάγκες(καθότι στην ανάπτυξη) γι' αυτό για να χάσει βάρος πρέπει ΠΑΝΤΑ να συμβουλεύεται διαιτολόγο. Για την ακρίβεια, ΔΕΝ πρέπει να υποβάλλει τον οργανισμό σε δίαιτες εκτός αν υπάρχει λόγος(όχι, τα δύο κιλά ή τα τσουπωτά μπούτια δεν είναι σοβαρός λόγος).

Επίσης, ρε κορίτσια αυτά τα λιπάκια μετά τα 18(που το σώμα σας θα πάρει την τελική του μορφή) θα γίνουν όλα -θελκτικές- καμπύλες. Και “γυναίκα χωρίς πιασίματα, δρόμος χωρίς σήματα” ή “τα κόκαλα είναι για τους σκύλους” ή “γυναίκα χωρίς καμπύλες είναι σαν παντελόνι χωρίς τσέπες -δεν έχεις που να βάλεις τα χέρια σου” ή το λίγο πιο πρόστυχο(αν και πολυαγαπημένο) “γυναίκα χωρίς βύζους, εκκλησία δίχως Jesus”.

Περνώντας, τώρα, στο αντίθετο άκρο. Θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για την ανορεξία(πάλι). Δε θα κάνω καμία μεγάλη ανάλυση σήμερα, απλά θέλω να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε και πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να πέσει σε αυτό το τριπάκι. Αρχικά πρέπει να διαχωρίσουμε το “δεν πεινάω” ή “περνάω μια δύσκολη περίοδο και δεν έχω όρεξη” με την ψυχική νόσο. Η περιστασιακή ανορεξία ξεχωρίζει -πρώτο και κυριότερο γιατί κρατάει λίγο και μετά ξεπερνιέται, δεύτερον γιατί δε δείχνει μίσος για το φαγητό ούτε έχει εμμονή με την εμφάνιση του. Όταν, όμως, η ψυχή νοσεί, τότε υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν δύο είδη: η ψυχογενής ανορεξία και η ψυχογενής βουλιμία. Παρότι ονομάζονται διατροφικές διαταραχές, στην ουσία είναι ψυχικές νόσοι. Έχουν να κάνουν με την εικόνα το νοσούντος για τον εαυτό του, καταρχήν. Το μίσος για το φαγητό έρχεται αργότερα. Εκτός αυτού, όσοι πάσχουν από ψυχογενή ανορεξία, δε βλέπουν παραμορφωμένο μόνο τον εαυτό του, αλλά και τους γύρω του. Για την ακρίβεια, όλους αυτούς που του λένε να φάει τους θεωρεί “κοιλιόδουλους που τον/την ζηλεύουν”. Καταλαβαίνετε για τι θολούρα ψυχής και μυαλού μιλάμε. Γι' αυτό μη νομίζετε ότι μια απλή παρότρυνση αρκεί. Αν αντιληφθείτε σημάδια ψυχογενούς ανορεξίας(ψυχογενούς, το τονίζω -αν είναι για ένα μικρό χρονικό διάστημα λόγω άγχους ή στεναχώριας ξεπερνιέται εύκολα) σ' ένα κοντινό σας άτομο μη διστάσετε να επέμβετε ή να ανακατέψετε και δικά του κοντινότερα άτομα. Κι ας σας μισήσει γι' αυτό. Οι ψυχικές νόσοι δεν είναι παιχνίδι και δεν πρέπει να αγνοούνται(κυρίως όταν έχουν και σωματικό αντίκτυπο).

Επίσης, η ψυχογενής ανορεξία δεν έχει να κάνει μόνο με τη στέρηση φαγητού, αλλά και με την υπερβολική γυμναστική. Οπότε και μη θεωρείτε πολύ υγιείς τους υπερβολικά μανιακούς που χτυπιούνται όλη μέρα στα γυμναστήρια.

Γενικά “παν μέτρον άριστον” που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών. Κάτι παραπάνω ήξεραν...

Για να ελαφρύνουμε και λίγο το κλίμα(γιατί πολύ το βάρυνα πάλι), όποτε βλέπω με τη μαμά μου ένα ανάλογο θέμα στην τηλεόραση της λέω “Μην ανησυχείς, εμένα δε θα με δεις έτσι. Πρώτον, είμαι πολύ λαίμαργη για να λιμάξω της πείνας. Δεύτερον, σιχαίνομαι τόσο πολύ τον εμετό που καλύτερα να γίνει το μπέργκερ κυτταρίτιδα”.

Λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα..☺

Και κάτι τελευταίο: ό,τι κάνετε να το κάνετε για τον εαυτό σας και μόνο. Για να νιώθετε εσείς καλά. Για να έχετε αυτοπεποίθηση. Για να τα έχετε καλά με τον εαυτό σας. Για να είστε εσείς ευτυχισμένες. Δε χρειάζεται να αποδείξετε τίποτα σε κανέναν. Αυτό.