Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Σε είδα...

Σε είδα και αυτό το Πάσχα.. Νόμιζα ότι δε θα σ' έβλεπα γιατί δεν έβγαινα πολύ, κι όμως σε είδα.. Έχουν περάσει δύο βδομάδες, όμως τώρα το συνειδητοποίησα.. Ήταν πρωί -9μιση η ώρα- στο πιο άκυρο σημείο που θα μπορούσα να σε δω.. Εγώ πήγαινα στο γραφείο, εσύ πρέπει να πήγαινες στη δουλειά των γονιών σου.. Πέρασα από εκεί λίγο πριν και δεν σε είδα.. Είπα εντάξει, δεν θα σε δω.. Και  μόλις πήρα μια ανάσα έπεσα πάνω σου.. Με χαιρέτησες με περίεργο κέφι πρωί-πρωί σε χαιρέτησα κι εγώ -που βρήκα τόσο κέφι πρωινιάτικα? Ήταν για μια στιγμή, καλά-καλά δεν πρόλαβα να σε δω.. Γιατί τότε θυμάμαι τι φορούσες? Δεν πρέπει να κολλήσω πάλι.. Το ξέρω.. Γιατί κάθε φορά που σε βλέπω νιώθω ακόμη κολλημένη? Γιατί όταν κάνω καιρό να σε δω είναι σαν να μη σε γνώρισα ποτέ? Και γιατί κάθε φορά που σε βλέπω έχω το μαύρο μου το χάλι? Γιατί με πετυχαίνεις πάντα με νεύρα ή νυσταγμένη? Λες και τα φέρνει έτσι η τύχη επίτηδες.. Αχχχ Λίζα μην κολλάς πάλι.. Είσαι το μεγαλύτερό μου κόλλημα, γιατί άραγε? Δεν μου αρέσεις καν! Το γούστο μου είναι διαφορετικό.. Σε σβήνω με τη λογική, σε ξαναγράφει η καρδιά.. Θυμάμαι... Όχι Λίζα μη θυμάσαι.. Το κρασί τελειώνει πάνω που άρχισα να θυμάμαι... Γιατί σήμερα? Τόσες ημέρες γιατί δε σε θυμήθηκα? Μην κολλάς Λίζα δεν έχεις μέλλον μαζί του.. Μην κολλάς, έχεις καταφέρει να μην το καταλάβει κανένας τόσα χρόνια.. Γιατί ενώ έχω προχωρήσει σε βρίσκω μπροστά μου? Γιατί όταν σε βρίσκω μπροστά μου νιώθω ότι πηγαίνω Λύκειο ξανά? Άκουσα τις προάλλες το τραγούδι που σε θυμίζει.. Τι το θελα και το 'γραψα? Στο media player άρχισε ένα τραγούδι που άκουγα τότε... Γιατί νιώθω Λυκειόπαιδο σήμερα? Περίεργη νύχτα.. Γιατί σε σκέφτομαι τώρα? Πώς μου ήρθε.. Σε θυμάμαι που να πάρει! Γιατί??? Πες μου γιατί? Θα σε ξεχάσω πάλι.. Στο ορκίζομαι... Κάποια στιγμή θα σε ξεχάσω.. Γιατί δε μου κάνει το κλικ κανένας άλλος? Ίσως γιατί τώρα τελευταία δε με πλησιάζει κάποιος αξιόλογος.. Σε είχα ξεχάσει για αρκετό καιρό, τώρα γιατί σε θυμάμαι πάλι??? Ας έρθει ένας έρωτας... Θα σε ξεχάσω πάλι.. Πλέον δεν είμαι ερωτευμένη, είσαι μόνο ένα απωθημένο.. Δε σ' αγαπώ, νοιάζομαι όμως για σένα... Πάρα πολύ... Τότε διάλεξες αυτήν, τώρα σίγουρα θα υπάρχει μια άλλη.. Το ξέρω.. Αν ήταν να γίνει κάτι μεταξύ μας, θα έκανες την κίνηση τότε.. Τότε που με κοιτούσες -γιατί το έκανες? Γιατί έμεινες μόνο στα βλέμματα? Για να κολλήσω? Τα κατάφερες! Εγώ κόλλησα, εσύ τα έφτιαξες με αυτήν... Αυτή σε πρόδωσε 1.5 χρόνο μετά.. Το έμαθα, αλλά πλέον ήταν αργά.. Τώρα και να έρθεις όχι θα σου πω.. Είμαι σίγουρη όμως? Όχι, λέω ψέμματα.. Θα σου πω όχι για σχέση, θα ενδώσω, όμως, αν είναι να "παίξουμε"... Μετά απ' ότι έγινε, δε μπορώ πλέον να σε δω σοβαρά.. Είσαι μόνο ένα απωθημένο.. Και απωθημένο θα μείνεις.... Τέλος..

3 σχόλια:

  1. Καλά λένε πως άμα δαγκώσεις τη λαμαρίνα και τα δόντια σου χαλάς και καταληγεις και στο νοσοκομείο!!

    Δεν ξέρω αν είναι απωθημένο αλλά αν δεν το έλεγες μανιωδως θα πιστευα ότι τον έχεις ερωτευτει παρα πολυ!!Και θα ήθελα να σου πω πως όταν κάτι το αρνούμαστε συνεχώς με έμφαση και αλλάζοντας του ονοματα συνηθως μεσα μας το θέλουμε πολύ και προσπαθούμε να το ξεχάσουμε!!Μηχανισμός άμυνας μεν που οδηγεί σε σύγχηση δε!!Επομένως μάλλον είσαι ερωτευμένη μαζί του όσο και να το αρνείσαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μνήμη είναι χειρότερη απ' τον έρωτα...
      Κάποτε ήμουν ερωτευμένη με αυτό το άτομο.. Τώρα μου έχει μείνει απλώς η μνήμη αυτού του έρωτα.. Καταλαβαίνω τη διαφορά.. Τότε τον σκεφτόμουν συνέχεια, πλέον τον σκέφτομαι πολύ σπάνια.. Ήταν μια στιγμή αδυναμίας όταν το έγραφα.. Είμαι σε μια φάση που απόλαυσα τη μοναξιά και πλέον θέλω να ερωτευτώ ξανά.. Κι επειδή δεν υπάρχει τίποτα αξιόλογο στον ορίζοντα, νοσταλγώ εκείνη την περίοδο... Πιο πολύ μου λείπει αυτό που ένιωθα, απ' το ίδιο το άτομο.. κατάλαβες?

      Διαγραφή
    2. Σε νοιώθω ίσως!

      Διαγραφή