Κινηματογραφικοί θρύλοι του 20ου αιώνα: Rita Hayworth

Rita

Υπήρξε σύμβολο του σεξ και μία από τις ελάχιστες γυναίκες ηθοποιούς, που είχε έντονη προσωπικότητα. Ήταν το πλάσμα που μαγνήτιζε και αυτή που μπορούσε να προκαλέσει, αν ήθελε, πολλά δεινά και μεγάλα πάθη! Πάντα προκλητική -μ' έναν περίεργο σικ τρόπο. Πολλοί την παρομοίωσαν με θηλυκό δαίμονα που μπορούσε και πλάνευε τους άνδρες με μία και μόνο ματιά της! Ήταν η κυβερνήτης του πειρασμού, της αποπλάνησης, της ερωτικής παρόρμησης, ήταν το μυστηριώδες και το ανίκητο πάθος. Η γυναίκα που προκαλούσε σάλο βγάζοντας ένα γάντι. Στην ιστορία της 7ης Τέχνης είναι μετρημένες οι στιγμές που μπορεί να υπάρξει απόλυτη ταύτιση ηθοποιού και ρόλου! Αυτό συνέβη στη Hayworth με το ρόλο της στην Gilda. Μία από τις αισθησιακότερες ταινίες όλων των εποχών, με την κορυφαία και αξέχαστη σκηνή της ερμηνείας του "Put the Blame on Mame". Από τότε τίποτα δεν θα είναι όπως πριν για την Rita Hayworth. Όπως έχει δηλώσει, οι άνδρες ερωτευόντουσαν τη Gilda κι έμπλεκαν μαζί της. Η ηθοποιός και ο ρόλος της ως Gilda(αλλά και η σκηνή που τραγουδά το put the blame on Mame) ενέπνευσε τους δημιουργούς της περιβόητης -και πολύ αισθησιακής- ηρωίδας κόμικ Jessica Rabbit. Η ταινία, όμως, ήταν ξεχωριστή για τα παιχνίδια του Johny και της Gilda. Ένα ζευγάρι που καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας βαδίζει κάπου ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος. Και παρ' όλη την αγάπη τους κάνουν ό,τι μπορούν για να πληγώσουν ο ένας τον άλλο. Όπως οι περισσότεροι θρύλοι του Hollywood είχε κι αυτή ένα άσχημο τέλος, καθώς "έσβησε" στα 68 της χρόνια από τη νόσο Alzheimer.

Η Margarita Carmen Cansino, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 17 Οκτώβρη 1918 στην Νέα Υόρκη και πέθανε στις 14 Μάη 1987 στην πόλη που γεννήθηκε σε ηλικία 68 ετών. Ο πατέρας της ήταν ο Ισπανός χορευτής Eduardo Cansino, που μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1913. Με την μητέρα της γνωρίστηκαν το 1916 και παντρεύτηκαν το 1917. Ένα χρόνο μετά ήρθε στο κόσμο η Rita και φυσικά από τα παιδικά της χρόνια εκπαιδεύτηκε να ακολουθήσει το δρόμο της τέχνης του πατέρα της. Από τα οκτώ της χρόνια το 1926 είχε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο στην ταινία "La fiesta". O ρόλος της και η λειτουργία της, καθαρά χορευτική, συγκέντρωσε τα βλέμματα ενός ειδικού της fox, ο οποίος εντυπωσιασμένος, εισηγείται στην εταιρεία την υπογραφή συμβολαίου, πράγμα που γίνεται. Έτσι έρχεται η δεύτερη εμφάνιση της Rita, το 1934, σε ηλικία 16 ετών, στην ταινία του Fernando de Fuentes "Cruz Diablo". Συνέχιζε να παίζει διάφορους μικρούς ρόλους σε αρκετές ταινίες με το κανονικό της όνομα: Rita Cansino μέχρι την εμφάνισή της στην ταινία του Howard Hwaks "Only angels have wings" όπου έχει τον δεύτερο γυναικείο ρόλο σαν "Judy McPherson". Στη συνέχεια υπογράφει συμβόλαιο με την Columbia Pictures αλλά το Φιλμ στο οποίο κάνει τη μεγάλη της έκρηξη ανήκει στην WARNER BROS και ήταν το "The strawberry blonde" του Raul Walsh, το 1941, όπου πρωταγωνιστούσε και έλαμπε με τους James Cagney και Olivia de Havilland. Ήταν ότι καλύτερο είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ανέδειξε το τεράστιο ταλέντο της και απογείωσε τη φήμη της. Το 1941, συνεχίζει με την ταινία του Rouben Mamoulian "Blood and sand" μαζί με τον Tyrone Power και την Linda Darnell. Αυτός ήταν ο δεύτερος καλύτερος ρόλος της μέχρι στιγμής σε έγχρωμη έκδοση technicolor. Το 1941 έρχεται μια νέα επιτυχία να σημαδέψει το δρόμο της στον κινηματογράφο. Πρωταγωνιστεί στην ταινία του Sidney Lanfield "Ποτέ δεν θα πλουτίσεις"("You'll never get rich") μαζί με τον Fred Astaire. Στην ταινία αυτή, η Rita βρίσκεται στο χορευτικό της στοιχείο! To 1946, είναι η χρονιά σταθμός για τα Κινηματογραφικά δρώμενα της Rita Hayworth. Πρωταγωνιστεί στην ταινία που σημαδεύει όχι μονάχα την τέχνη της αλλά και τη ζωή της. Η "Gilda" του Charles Vidor είναι η μεγάλη της στιγμή. Πρωταγωνιστεί στο ερωτικό αυτό δράμα film noir μαζί με τον Glenn Ford, ταινία και ρόλο που πλέον ταυτίζει την ίδια της την προσωπικότητα με αυτόν. Ό,τι να πει κανείς για την Rita Hayworth-Gilda είναι λίγο. Λίγες φορές ηθοποιοί ταυτίστηκαν έτσι με το ρόλο τους, με το αισθητικό και δραματικό τους πρότυπο. Σαν να την περίμενε αυτή η ερμηνεία. Καμία απ τις επόμενες δουλειές και ερμηνείες της δεν προσέγγισε την τελειότητα του έργου αυτού. Το 1947 έρχεται η ταινία του Orson Welles "The lady from Shanghai". To τέλος της δεκαετίας του 1940 και το πέρασμα στη δεκαετία του 1950 αργά αλλά σταθερά βρίσκει την Rita σε πορεία φθίνουσα. Εμφανίστηκε επίσης στις ταινίες "Salome"(1953), "Champagne safari"(1954) και "Pal Joey"(1957). Εκεί όμως τη βλέπουμε πλέον να "δύει" και η Kim Novak, λαμπερή, όμορφη και με ταλέντο να έρχεται στη θέση της ορμητικά. Προς τα τέλη της δεκαετίας του '50, η καριέρα της πήρε την κάτω βόλτα, μιας και κανένας ρόλος δεν μπόρεσε να συγκριθεί με αυτόν της Gilda. Οι κριτικές που δέχθηκε ήταν σκληρές. Μάλιστα, κάποιοι πίστευαν πως συμμετείχε μόνο σε ταινίες που αναδείκνυαν τα σωματικά της χαρίσματα, και όχι τις υποκριτικές ικανότητες της. Πως οι ρόλοι της ήταν ρηχοί και άνευ ουσίας, και ότι ήταν κομμένοι και ραμμένοι πάνω της.

 

  

Put the blame on Mame  

Gilda's appearance

Το χορευτικό ταλέντο της Rita 

Jessica Rabbit