Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Πρωινό. Δείπνο. Όχι. Πρωινό. Δείπνο.

Κάτι τέτοιο τέλος πάντων...

Είναι περασμένες 7(το πρωί), αλλά εγώ ακόμη δεν έχω πέσει για ύπνο. Μια λιγούρα(είμαι και αδιάθετη) λίγο πριν πέσω -επιτέλους. Θα επιλέξω κάτι ελαφρύ και νόστιμο. Κάτι ανάμεσα στο πρωινό και το δείπνο. Σίγουρα θα πιω τσάι -με τριαντάφυλλο και βιολέτα. Και μια κουταλιά μέλι(ποτέ ζάχαρη στο τσάι!). Πάντα φροντίζουμε το λαιμό μας λίγο πριν κοιμηθούμε. Και καμιά φρυγανιά με μαρμελάδα -είπαμε είμαι αδιάθετη, θέλω κάτι γλυκό. Η μαρμελάδα είναι εκείνη η σπιτική που είχε φτιάξει μια κουμπάρα(που είχα αναφέρει στην ανάρτηση "Καφές και μαρμελάδα") με δαμάσκηνο και κάτι άλλο -δεν το έχω ανακαλύψει ακόμη. Ζεσταίνω νερό για το τσάι. Αλείφω τις φρυγανιές. Φακελάκι τσαγιού και μια κουταλιά μέλι στο φλιτζάνι. Όλα έτοιμα. Αράζω στον καναπέ. Γράφω αυτές τις σειρές στο ιστολόγιο μου. Η νύχτα -καθυστερημένα- τώρα έρχεται για μένα. Μια γουλιά.  Βιολέτα και τριαντάφυλλο στο στόμα μου. Σαν να έχω την άνοιξη στο φλιτζάνι μου. Άλλη μια γουλιά. Απόλαυση. Μικρές στιγμές χαλάρωσης. Πόσο τις αγαπώ! Λίγες ακόμη γουλιές και σας αφήνω. 
Ώρα για ύπνο..
Αποφώνηση.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου